26. " Ει ὁ μὲν δίκαιος μόλις σώζεται, ὁ ἀσεβὴς..."-Παροιμίαι Σολομῶντος,...

Γένεσις, Κεφ. 8-9, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Γένεσις, Κεφ. 8-9, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Γιά νέους καί παιδιά), 2-12-2025

 

Προϋποθέσεις καί ἐκδηλώσεις τῆς διπλῆς ἀγάπης, πρός τόν Θεό καί τόν πλησίον, Ἁγ. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ- Α' Ἑκατοντάς Περί Ἀγάπης κεφ. 72-75, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Προϋποθέσεις καί ἐκδηλώσεις τῆς διπλῆς ἀγάπης, πρός τόν Θεό καί τόν πλησίον, Ἁγ. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ- Α' Ἑκατοντάς Περί Ἀγάπης κεφ. 72-75, 2-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Περί τοῦ βίου τῶν Ἁγ. Βαρσανουφίου καί Ἰωάννου καί τοῦ βιβλίου των (Προοίμιον), Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περί τοῦ βίου τῶν Ἁγ. Βαρσανουφίου καί Ἰωάννου καί τοῦ βιβλίου των (Προοίμιον), Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Βίβλος Βαρσανουφίου καί Ἰωάννου, Κείμενα διακριτικά καί ἡσυχαστικά (ἐρωταποκρίσεις), τόμος Α' , 2-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Γένεσις, Κεφ. 8, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Γένεσις, Κεφ. 8, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Γιά νέους καί παιδιά), 2-12-2025

 

«Ἕνας χῶρος ἀκαθάρτων πνευμάτων»

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

«Ἕνας χῶρος ἀκαθάρτων πνευμάτων»

Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς στίς Πράξεις (κ΄ 30) μέ πόνο μᾶς προειδοποιεῖ: «καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν» (Πράξ. κ΄, 30). (Δηλ: Καὶ ἀπὸ σᾶς τοὺς ἰδίους θὰ ἀναφανοῦν ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι θὰ διδάσκουν διδασκαλίας, αἱ ὀποῖαι θὰ διαστρέφουν τὴν ἀλήθειαν, διὰ νὰ ἀποσποῦν τοὺς μαθητὰς ἀπὸ τὸν εὐθὺν δρόμον τῆς ἀληθείας καὶ νὰ τοὺς παρασύρουν ἀπὸ πίσω των ὡς ὁπαδοὺς καὶ ἀκολούθους των).

Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος παρατηρεῖ:

«Ἄς μὴ στενοχωρούμαστε γιὰ τὸ ὅτι ὑπάρχουν αἱρέσεις, τὴ στιγμὴ ποὺ καὶ ψευδόχριστοι θέλησαν νὰ παρουσιαστοῦν μὲ τρόπο ἀπατηλὸ φέροντας τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ Τὸν ἐπισκιάσουν. Ἀλλ’ ἡ ἀλήθεια λάμπει κι εἶναι παντοῦ ὁλοφάνερη. Τὸ ἴδιο συνέβηκε καὶ μὲ τοὺς προφῆτες. Παρουσιάστηκαν ψευδοπροφῆτες καὶ συγκρινόμενοι μ’ αὐτοὺς ἔλαμψαν περισσότερο οἱ ἀληθηνοὶ προφῆτες. Καθ’ ὅσον ἡ ἀσθένεια καθιστᾶ φανερὴ τὴν ὑγεία, τὸ σκοτάδι τὸ φῶς, καὶ ἡ κακοκαιρία τὴ γαλήνη».Ἡ μεγαλύτερη αἵρεση τὴν σημερινὴ ἐποχὴ εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός.

Ὁ Ὅσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς τονίζει:

«Ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι κοινὸν ὄνομα διὰ τοὺς ψευδοχριστιανισμούς, διὰ τὰς ψευδοεκκλησίας τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του βρίσκεται ἡ καρδιὰ ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὑμανισμῶν, μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Παπισμόν.

«Ξαφνικὰ τὸ κελὶ τοῦ γέροντα φωτίστηκε λὲς καὶ ἄναψαν προβολέα» Ὁ Ὅσιος Γαβριὴλ στὶς ἀναμνήσεις τῆς Μαρίνας Κανκάβα Μαρίνα Κανκάβα.

«Ξαφνικά το κελί του γέροντα φωτίστηκε λες και άναψαν προβολέα»

Ο Όσιος Γαβριήλ στις αναμνήσεις της Μαρίνας Κανκάβα

Μαρίνα Κανκάβα

Ο Όσιος Γαβριήλ (Ουργκεμπάτζε) είναι ένας γέροντας με αγαθό χαμόγελο, ένας τολμηρός άγιος, που με την αγάπη του κατέκτησε ολόκληρο τον κόσμο. Όλοι τον γνωρίζουν, τον τιμούν και τον θαυμάζουν: επιστήμονες και απλοί άνθρωποι, κληρικοί και λαϊκοί, θρησκευόμενοι και μη. Έτσι ήταν και σε όλη τη διάρκεια της ζωής του: οι άνθρωποι που τον γνώριζαν προσωπικά τον θεωρούσαν μεγάλο πνευματοφόρο γέροντα, αγαθό και στοργικό ποιμένα, ακούραστο εργάτη του Θεού, που έσωζε τις ψυχές των ανθρώπων. Βέβαια υπήρχαν και εκείνοι που τον αποκαλούσαν τρελό της πόλης, μέθυσο, ψυχικά άρρωστο. Αυτοί οι τελευταίοι μόνο μετά από χρόνια πείστηκαν ότι ήταν αληθινός ασκητής, άγιος γέροντας, δια Χριστόν σαλός, που διέθετε πολλά πνευματικά χαρίσματα.

Παρουσιάζουμε στους αναγνώστες μας τις αναμνήσεις της Μαρίνας Κανκάβα, πνευματικής κόρης του γέροντα, η οποία μας μιλάει για την εμπειρία της προσωπικής επικοινωνίας της με τον άγιο της εποχής μας.

Γνώρισα τον γέροντα Γαβριήλ το 1991. Από την πρώτη μας συνάντηση, μέσα μου συντελέστηκε μια μεταμόρφωση. Ήταν σαν να μπήκε με όλη του την αγάπη στην καρδιά μου και έμεινε εκεί για πάντα. Κάποτε είχε πει: «Ο Κύριος με έστειλε στη Γεωργία για να κηρύξω την αγάπη». Πράγματι, ο γέροντας Γαβριήλ ήταν δάσκαλος της αγάπης, ακτινοβολούσε αγάπη. Μετά τη γνωριμία μου με τον γέροντα Γαβριήλ, τον επισκεπτόμουν σχεδόν κάθε μέρα.

Μια μέρα, η φίλη που μου γνώρισε τον παππούλη δεν μπορούσε να έρθει μαζί μου στο Σαμταβρό, οπότε αποφάσισα να τον επισκεφτώ μόνη μου. Στο δρόμο για το μοναστήρι σκεφτόμουν: «Θα φτάσω στο Σαμταβρό, θα ανέβω τα σκαλοπάτια, εκείνος όμως δεν θα με θυμηθεί. Σίγουρα θα με ρωτήσει: «Ποια είσαι; Τι θέλεις; Γιατί ήρθες;!»

Χωρίς να ξέρω τι να απαντήσω σε μια τέτοια περίπτωση, ανέβηκα στο κελί του, προσευχήθηκα έξω από την πόρτα, αλλά εκείνος δεν απάντησε. Αυτό σήμαινε ότι δεν μου επέτρεπε να μπω. Κοίταξα το ρολόι: ήταν περίπου 11:30. Σκέφτηκα ότι αν ο γέροντας δεν βγει μέχρι τις 12, θα γυρίσω πίσω στην Τιφλίδα. Και τι νομίζετε! Μόλις ετοιμαζόμουν να φύγω, ο γέροντας Γαβριήλ βγήκε από το κελί του. Το ρολόι έδειχνε ακριβώς 12! Με χαρά πλησίασα για να πάρω την ευχή του, αλλά πριν προλάβω να πω κουβέντα, ο γέροντας μου έκανε τις ερωτήσεις που τριγυρνούσαν στο κεφάλι μου στο δρόμο: «Ποια είσαι; Τι θέλεις; Γιατί ήρθες;» Χωρίς να ξέρω τι να απαντήσω, σκέφτηκα να φύγω, αλλά δεν μπορούσα. Λες και κάποια δύναμη να είχε παραλύσει όλο το σώμα μου, έτσι που δεν μπορούσα να κουνηθώ. Ο γέροντας ξαφνικά γύρισε προς το μέρος μου και με εκπληκτική αγάπη στα μάτια, με τη χαρακτηριστική του χειρονομία, με ρώτησε: «Μαρίνα, πώς είσαι;» Χάρηκα και ξαφνιάστηκα ταυτόχρονα. Νόμιζα ότι δεν θα με δεχόταν και δεν θα με θυμόταν, αλλά τελικά αποδείχθηκε ότι θυμόταν ακόμα και το όνομά μου. Στη συνέχεια, ο γέροντας με προσκάλεσε στο κελί του. Τότε έγινα μάρτυρας του πρώτου θαύματος στο κελί του γέροντα. Μου έδωσε το βιβλίο με τους βίους των Αγίων Πατέρων και με πρόσταξε να του το διαβάσω φωναχτά. Άνοιξα το βιβλίο, αλλά δεν μπορούσα να δω το κείμενο, επειδή το κελί ήταν σκοτεινό. Ξαφνικά, το κελί φωτίστηκε λες και κάποιος άναψε προβολέα. Σκέφτηκα ότι άναψαν το φως, σήκωσα το κεφάλι, κοίταξα τη λάμπα, αλλά δεν ήταν αναμμένη. Τότε μόνο είχα εκπλαγεί πολύ και δεν μπόρεσα να αναλύσω τι είχε συμβεί, αλλά τώρα καταλαβαίνω ότι ήταν το Θείο φως. Το φως με το οποίο έλαμπε ο γέροντας Γαβριήλ όσο και όλα γύρω του.

Ἀργοσβήνουν οἱ Ἑλληνορθόδοξοι τῆς Μέσης Ἀνατολῆς – Δραματικὴ ἔρευνα ἐπιβεβαιώνει τὴ ραγδαία μείωσή τους

Αποφεύγει τις ευθύνες του το ελληνικό κράτος για τους πληθυσμούς της Συρίας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Τι λένε η ιστορικός Μαριάννα Κορομηλά και ο γεωπολιτικός αναλυτής Νικήτας Σίμος

•Γιώργος Χατζηδημητρίου

Μπροστά στον γκρεμό του αφανισμού βρίσκεται τα τελευταία χρόνια η κοινότητα των Ελληνορθοδόξων της βαθιάς Μέσης Ανατολής, μια από τις μακροβιότερες και σταθερότερες χριστιανικές κοινότητες παγκοσμίως, με μακραίωνες ρίζες και βαρύ πολιτισμικό ίχνος σε ολόκληρη την περιοχή. Πρόκειται για εδάφη όπου, όπως λέει η πολυσχιδής ιστορικός Μαριάννα Κορομηλά, «έζησε επί χιλιετίες με σεβασμό στον άλλον – όχι ανοχή, αλλά σεβασμό».

Σε εκείνα τα χώματα, όπου ο χριστιανισμός και κυρίως η Ορθοδοξία «ζει και αναπτύσσεται ειρηνικά -με ελάχιστες εξαιρέσεις- από το 636 μ.Χ. μέχρι σήμερα σε ισλαμικά κράτη (με δεκάδες χριστιανικά Πατριαρχεία, Αρχιεπισκοπές, Μητροπόλεις, επισκοπές και αμέτρητες εκκλησίες και μονές)». Εκεί όπου τώρα η άξεστη Δύση, μετά τις ολέθριες επεμβάσεις της, οι οποίες ιδιωτικοποίησαν ακόμα και τον πόλεμο, έρχεται να μιλήσει ανίδεα και ανιστόρητα για «συμπερίληψη»…

Μόνο στη Συρία του 2000 ζούσαν περίπου 2.000.000 Ελληνορθόδοξοι, που οδηγήθηκαν σε έξοδο λόγω του πολέμου με τον άλλοτε επικηρυγμένο τζιχαντιστή Αχμέτ Αλ Σαράα, που έγινε προ ημερών δεκτός εν χορδαίς και οργάνοις στον Λευκό Οίκο.

Ἡ Θεοτόκος πρότυπο ἡσυχαστικῆς ζωῆς. (Σχόλιο στὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου).

Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ

Σχόλιο στα Εισόδια της Θεοτόκου.

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου, Θεολόγου- συγγραφέως -Ι. Μ. Κυθήρων και Αντικυθήρων

Εν Κυθήροις τη 21η Νοεμβρίου 2025

Η εις τον Ναόν τον νομικόν είσοδος και αφιέρωσις της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, αγαπητοί μου αδελφοί, απετέλεσε από αρχαιοτάτων χρόνων υπόθεση εορτής Θεομητορικής, την οποία εορτάζει η Εκκλησία μας την 21ην Νοεμβρίου, διότι αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους σταθμούς της επί γης ζωής της. Γύρω από τα ιστορικά πλαίσια της εορτής αυτής δεν μας δίδει καμιά πληροφορία η αγία Γραφή, αλλά ό,τι γνωρίζουμε σχετικά, προέρχεται από την Παράδοση της Εκκλησίας μας.

Σύμφωνα λοιπόν με την Παράδοση οι γονείς της Θεοτόκου, οι άγιοι Ιωακείμ και Άννα, καθώς περνούσαν τη ζωή τους χωρίς παιδιά, παρακαλούσαν με νηστείες και δεήσεις, τον Κύριο, να τους χαρίσει ένα παιδί, υποσχόμενοι, αν ικανοποιηθεί το αίτημά τους, το παιδί που θα γεννήσουν, να το αφιερώσουν στον Θεό. Πράγματι ο Θεός πραγματοποίησε το αίτημά τους μετά από πολλά χρόνια, όταν πια αυτοί είχαν φθάσει σε γεροντική ηλικία και η τεκνογονία ήταν αδύνατος και η Άννα γέννησε την Θεοτόκο, αυτήν που επρόκειτο να γίνει η μητέρα του Θεού και η σωτηρία ολοκλήρου του γένους των ανθρώπων. Όταν δε αυτή έφθασε στην ηλικία των τριών ετών, μετά την υπερφυσική και παράδοξη γέννησή της, οι γονείς της, εκπληρώνοντας την υπόσχεση που έδωσαν στο Θεό, την οδήγησαν στο Ιερό και την παρέδωσαν στον αρχιερέα Ζαχαρία.

Γεώργιος Ἀποστολάκης, ΣΑΡΩΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΗΣ Ε.Ε. ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΥΠΟΔΟΜΗ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ

Οι αλλαγές που έχουν δρομολογηθεί, υπό συνθήκες άγνοιας της μεγάλης μάζας, είναι καταλυτικές: Η Ε.Ε. προχωρά στην πιο ολοκληρωμένη ανασυγκρότηση του νομισματικού της συστήματος από την εισαγωγή του ευρώ (1999). Μέχρι το 2027 έρχεται μια τριπλή ρύθμιση που θα αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο οι 340.000.000 ευρωπαίοι πολίτες αλληλεπιδρούν με το χρήμα.

Έρχονται α) όρια στις συναλλαγές με μετρητά, β) υποχρεωτική παρακολούθηση των κρυπτονομισμάτων και γ) το ψηφιακό ευρώ.

Ως στόχος που δικαιολογεί τα μέτρα αυτά, που θα αναδιαμορφώσουν τις παγκόσμιες ροές κεφαλαίων, την ελευθερία των πολιτών και το μέλλον του ίδιου του χρήματος, προβάλλεται ο σκοπός καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, η οποία εκτιμάται ετησίως σε 700 δισεκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα, επιχειρείται και η κεντρικοποίηση της εποπτείας κατά του ξεπλύματος χρήματος υπό τη νέα Αρχή της ΕΕ για την Καταπολέμηση του Ξεπλύματος Χρήματος (AMLA), συγκεντρώνοντας την εξουσία που προηγουμένως ήταν κατανεμημένη μεταξύ των εθνικών ρυθμιστικών αρχών.

Ἀντιοικουμενιστικὲς ὑποθῆκες γ. Φιλοθέου Ζερβάκου

“Πόθεν ο πατριάρχης εκπέπτωκεν εις τοιούτον όλισθον, ώστε εκουσίως να αγωνίζεται να παραδώση το ποίμιόν του εις τους λύκους να το κατασπαράξουν;”

……………………………………………………

Ο Απόστολος Παύλος, το στόμα του Χριστού πα­ραγγέλλει: Μη συγκοινωνήτε τοις έργοις τοις ακάρποις του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε. Εις περιστάσεις κατά τας οποίας περιφρονείται και υβρίζεται η Αγία Ορθόδοξος Πίστις ημών επιτρέπεται έλεγχος ακόμη και θυμός δίκαιος δικαιώτατος, απαγορεύεται δε η σιωπή. Αλλά και ο έλεγχος να γίνεται με διάκρισιν και σύνεσιν όχι με ταραχήν και θυμόν υπερβολικόν, να γίνεται με θυμόν θεϊκόν, διότι και ο Θεός μας λέγει, μάθετε απ’ εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία.

Ο Θεός δεν εγκαταλείπει την Εκκλησίαν Του, και εκείνους που την πολεμούν θα τους ταπεινώση και θα τους συντρίψη ως σκεύη κεραμέως, και μακάριοι εκείνοι οι οποίοι μέχρι θανάτου θα μείνουν πιστοί εις την Ορθόδοξον πίστιν, εις την ορθόδοξον ομολογίαν.

Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος Παπατσὸκ (Ἡ Αἰωνιότητα Κρυμμένη σὲ μιὰ Στιγμή).

«- Συχνά λειτουργούσα σε έρημο μέρος. Όταν είχα περάσει πολύ την αρχή της Θείας Λειτουργίας, ο τυφλός ζητιάνος που φύλαγε το πέτρινο κατώφλι της εκκλησίας κάθε μέρα έμπαινε από έξω. Έμενε ίσιος και άκαμπτος στην πόρτα. Και εγώ έβγαινα από τις Βασιλικές Πύλες.

3 Δεκεμβρίου. Σοφονίου προφήτου (665-605 π.Χ.). Ἀγγελῆ νεομάρτυρος τοῦ Ἀργείου τοῦ ἐν Χίῳ ἀθλήσαντος (†1813). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης κς´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α´ Τιμ. α´ 18-20, β´ 8-15).

Α Τιμ. 1,18         Ταύτην τὴν παραγγελίαν παρατίθεμαί σοι, τέκνον Τιμόθεε, κατὰ τὰς προαγούσας ἐπὶ σὲ προφητείας, ἵνα στρατεύῃ ἐν αὐταῖς τὴν καλὴν στρατείαν,

Α Τιμ. 1,18                Αυτήν την εντολήν παραθέτω εις τα χέρια σου, δια να την φυλάξης πιστώς, τέκνον Τιμόθεε, σύμφωνα με τας προφητείας και τας αποκαλύψστου Θεού, που ελέχθησαν δια σε, δηλαδή να είσαι συνεχώς ο καλός στρατιώτης, ο επιστρατευμένος εις αυτάς με την καλήν στρατείαν,

Α Τιμ. 1,19         ἔχων πίστιν καὶ ἀγαθὴν συνείδησιν, ἥν τινες ἀπωσάμενοι περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγησαν·

Α Τιμ. 1,19                έχων την ορθήν πίστιν, αγαθήν και ακατάκριτον συνείδησιν, την οποίαν συνείδησιν μερικοί απώθησαν, την κατέπνιξαν και την επέταξαν από την ψυχήν των και έτσι κατέληξαν εις ναυάγιον της πίστεως των.