Κατάκριση- Ἡ μεγάλη ἀδικία καί πῶς φθάνουμε στήν κατάκριση, Ἁγ. Παϊσίου,...

Κυριακή Δ Ματθαίου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ δούλου τοῦ ἑκατόνταρχου

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ.8,5-13]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ ΤΟΥ ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΥ

«Εἰσελθόντι δὲ αὐτῷ εἰς Καπερναοὺμ προσῆλθεν αὐτῷ ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Κύριε, ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος(:Και όταν ο Ιησούς μπήκε στην Καπερναούμ, ήλθε κοντά Του ένας εκατόνταρχος, ο οποίος Τον παρακαλούσε και Του έλεγε: “Κύριε, ο δούλος μου είναι κατάκοιτος και παράλυτος στο σπίτι και βασανίζεται από τρομερούς πόνους”)»[Ματθ.8,5-6].

Όταν λοιπόν ο Ιησούς κατέβηκε από το όρος[:αμέσως μετά την επί του Όρους ομιλία Του], τότε προσήλθε σ΄Αυτόν ο λεπρός για να Τον παρακαλέσει να τον θεραπεύσει[βλ. Ματθ.8,1-4: «Καταβάντι δὲ αὐτῷ ἀπὸ τοῦ ὄρους ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοί. Καὶ ἰδοὺ λεπρὸς ἐλθὼν προσεκύνει αὐτῷ λέγων· Κύριε, ἐὰν θέλῃς, δύνασαί με καθαρίσαι. καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἥψατο αὐτοῦ ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· θέλω, καθαρίσθητι. καὶ εὐθέως ἐκαθαρίσθη αὐτοῦ ἡ λέπρα. καὶ λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ὅρα μηδενὶ εἴπῃς, ἀλλὰ ὕπαγε σεαυτὸν δεῖξον τῷ ἱερεῖ καὶ προσένεγκε τὸ δῶρον ὃ προσέταξε Μωσῆς εἰς μαρτύριον αὐτοῖς(: Όταν κατέβηκε ο Ιησούς από το βουνό, Τον ακολούθησαν πολλά πλήθη λαού. Και να, ένας λεπρός ήλθε και Τον προσκυνούσε γονατιστός λέγοντας: “Κύριε, εάν θέλεις, έχεις τη δύναμη να με καθαρίσεις από τις πληγές και τα εξανθήματα της ακάθαρτης αρρώστιας μου”.Ο Ιησούς τότε άπλωσε το χέρι Του και τον άγγιξε λέγοντας: “Θέλω. Καθαρίσου”. Και αμέσως καθαρίστηκε η λέπρα του, και έγινε τελείως υγιής. Τότε ο Ιησούς τού λέει: “Πρόσεξε να μην πεις σε κανέναν το θαύμα της θεραπείας σου, αλλά πήγαινε και δείξε τον εαυτό σου στον ιερέα και πρόσφερε το δώρο που έχει καθορίσει ο Μωυσής. Για να χρησιμεύσει η εξέτασή σου από τον ιερέα και η προσφορά του δώρου σου ως μαρτυρία και απόδειξη στον ιερέα και στους Ιουδαίους ότι και εσύ θεραπεύτηκες τελείως και εγώ δεν ήλθα να καταργήσω τον νόμο”)»], ενώ ο εκατόνταρχος πήγε στον Ιησού έπειτα από λίγο, μόλις ο Κύριος εισήλθε στην Καπερναούμ.

O νέος Ὁσιομάρτυρας Γεράσιμος ἐκ Μεγάλου Χωρίου

3 Ιουλίου

O νέος Οσιομάρτυρας Γεράσιμος εκ Μεγάλου Χωρίου

Η ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΔΩ

Ο Οσιομάρτυρας Γεράσιμος γεννήθηκε στο Μεγάλο Χωριό κοντά στην πόλη του Καρπενησίου. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς και φιλόχριστοι. Στο βάπτισμα πήρε το όνομα Γεώργιος.

Όταν έγινε έντεκα ετών, ο μεγαλύτερος αδελφός του Αθανάσιος τον πήρε μαζί του στην Κωνσταντινούπολη. Όμως ο Αθανάσιος δεν έμεινε για πολύ. Επέστρεψε στο χωριό και άφησε τον Γεώργιο σε έναν συμπολίτη του παντοπώλη, να εργαστεί. Το παντοπωλείο βρισκόταν στην άκρη του Κερατίου κόλπου.

Μια μέρα το αφεντικό έβαλε στο κεφάλι του μικρού Γεωργίου ένα χάλκινο δίσκο γεμάτο με πήλινους κεσέδες που περιείχαν γιαούρτι. Ήταν παραγγελίες και έπρεπε να πάνε από σπίτι σε σπίτι. Περπατώντας σκόνταψε σε μια πέτρα και γλίστρησε. Τότε έπεσαν και έσπασαν οι κεσέδες. Κάθισε σε ένα πεζούλι κι άρχισε να κλαίει γοερά, γιατί ήξερε πως εξαιτίας της ζημιάς το αυστηρό αφεντικό του θα τον τιμωρούσε. Το σπίτι μπροστά στο οποίο καθόταν ο μικρός Γεώργιος ήταν τούρκικο. Η κυρία του σπιτιού τον άκουσε που έκλαιγε και αμέσως άνοιξε την πόρτα και πήρε μέσα το παιδί. Με χάδια και κεράσματα τον έπεισε να μείνει μαζί της.

Μετά από δύο μήνες ο Τούρκος σύζυγος έκανε περιτομή στα δυο του παιδιά και ταυτόχρονα με πολλές υποσχέσεις υποβλήθηκε σε περιτομή και ο μικρός Γεώργιος. Ο Τούρκος με τη σύζυγό του υποσχέθηκαν στον Γεώργιο πως θα τον αγαπούν όπως και τα παιδιά τους. Ακόμη του υποσχέθηκαν πως θα τον αφήσουν να πάει στην πατρίδα του να επισκεφτεί τη μητέρα του. Και μ’ αυτές τις υποσχέσεις και τις κολακείες εξαπατήθηκε και έγινε Τούρκος! Έμεινε μαζί τους αρκετά χρόνια.

Ο σύζυγος όμως της Τουρκάλας υποπτευόταν πως η σύζυγός του και ο Γεώργιος είχαν σχέσεις πονηρές. Γι’ αυτό τον παρέδωσε σε άλλον Τούρκο σαν υπηρέτη. Αυτός τον πήρε μαζί του στις πολλές, λόγω εργασίας, περιοδείες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Αφού πέρασε λίγος καιρός, συνήλθε ο νέος και ενδόμυχα συναισθάνθηκε το μεγάλο αμάρτημα της εξωμοσίας. Θρήνησε μόνος του γι’ αυτό το λόγο. Δραπέτευσε και επέστρεψε στην πατρίδα του. Εκεί παρέμεινε με τους συγγενείς του τρία χρόνια. Δεν ζούσε με ανέσεις και αδιαφορία. Νήστευε, αγρυπνούσε, πενθούσε με θερμά δάκρυα για τη συμφορά που υπέστη.

Είχε τη συνήθεια κάθε βράδυ, ενώ όλοι κοιμόντουσαν, να πηγαίνει κρυφά σε ένα ερειπωμένο παρεκκλήσι, μισή ώρα απόσταση, το οποίο ήταν αφιερωμένο στον άγιο Γεώργιο τον Μεγαλομάρτυρα, και να προσεύχεται όλη τη νύχτα. Είχε μια μικρή εικόνα του αγίου και άναβε καντήλι στην κόγχη ενός τοίχου, μπροστά στην οποία προσευχόταν με δάκρυα όλη τη νύχτα ικετεύοντας τον άγιο Γεώργιο να τον φωτίσει και να επιστρέψει στον δρόμο της σωτηρίας.

Ο Γεώργιος αποφάσισε να γίνει μοναχός. Όταν το ανακοίνωσε στη μητέρα του, αυτή λυπήθηκε και δεν συμφώνησε γιατί ήθελε να τον παντρέψει. Αλλά ο Γεώργιος έφυγε κρυφά και πήγε στο Άγιο Όρος.

Όταν έφτασε στον Άθω, πήγε στην Ιερά Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος και συνάντησε τον ενάρετο γέροντα Κύριλλο ιερομόναχο, συμπατριώτη του. Ο Κύριλλος τον δέχτηκε με χαρά και τον κατήχησε στην χριστιανική πίστη. Μετά από ένα χρόνο εκάρη μοναχός, κατά τη δεύτερη Κυριακή των νηστειών, με το όνομα Γεράσιμος.

ΕΙΝΑΙ ΒΙΒΛΙΚΑ ΠΡΟΦΗΤΕΥΜΕΝΗ Ἡ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΑΠΙΣΜΟ; (Ἀναίρεση παραδοξολογιὼν Καθηγητὴ Θεολογίας)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 8η Ιουλίου 2024

ΕΙΝΑΙ ΒΙΒΛΙΚΑ ΠΡΟΦΗΤΕΥΜΕΝΗ Η ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΑΠΙΣΜΟ;

(Αναίρεση παραδοξολογιών Καθηγητή Θεολογίας)

Είναι όντως αλγεινό το φαινόμενο στους εσχάτους καιρούς μας, εκκλησιαστικοί παράγοντες, κληρικοί όλων των βαθμών, λαϊκοί καθηγητές και θεολόγοι, τους οποίους τίμησε η Εκκλησία να την διακονούν, να αποδέχονται την δήθεν ενότητα στις κακόδοξες διαφορετικότητες. Επ’ αυτού έχουμε γράψει πάμπολλες ανακοινώσεις μας και έχουμε αποδείξει επαρκώς τις πραγματικές επιδιώξεις του οικουμενιστικού συγκρητισμού, ο οποίος στοχεύει να συνενώσει την Αγία Εκκλησία του Χριστού με τις πολυποίκιλες αιρέσεις και θρησκείες του κόσμου, με απώτερο σκοπό την εξαφάνισή της σε αυτόν τον δαιμονικό κυκεώνα.

Όπως προαναφέραμε, δραστήριοι «σκαπανείς» αυτής της εκθεμελίωσης είναι πάμπολλα υψηλά ιστάμενα εκκλησιαστικά πρόσωπα, τα οποία εργάζονται τις τελευταίες δεκαετίες για την ένωση του κατακερματισμένου χριστιανικού κόσμου, για την «ένωση των εκκλησιών», διδάσκοντας και ακολουθώντας την βλάσφημη δοξασία, ότι δήθεν η Εκκλησία είναι διασπασμένη και είναι ανάγκη να συνενωθούν τα «κομμάτια» της, ως «θεία εντολή», προβάλλοντας το άσχετο με τις αρχές του οικουμενιστικού συγκρητισμού, αίτημα του Κυρίου προς τον Θεό Πατέρα: «πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς (σ.σ. τους Αποστόλους) ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς» (Ιωάν.17,11), εν αληθεία και δικαιοσύνη, όπως είναι Εκείνος ενωμένος με τον Πατέρα. Ο Χριστός ζήτησε την ενότητα των μαθητών Του, προκειμένου να συνεχίσουν το απολυτρωτικό Του έργο και όχι τη συνένωση της σώζουσας αλήθειας με το ψεύδος, το οποίο είναι γέννημα του Σατανά, του «πατέρα του ψεύδους» (Ιωάν.8,44). Κανένας από τους Μεγάλους Πατέρες και Οικουμενικούς Διδασκάλους δεν ερμήνευσε το χωρίο αυτό, όπως το ερμηνεύουν (στην ουσία το κακοποιούν) οι θιασώτες του οικουμενιστικού συγκρητισμού!

«Μεγαλοπράγμονες» καθηγητές της θεολογίας, επιχειρούν να διαστρεβλώνουν βιβλικές αναφορές, να παρερμηνεύουν χωρία και να κάνουν «τολμηρές ακροβασίες», προκειμένου να «θεμελιώσουν αγιογραφικά» τα απαράδεκτα «ανοίγματα» προς τους αμετανόητους αιρετικούς.

Θεωρούμε ότι ένα τέτοιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα είναι και ένα, προσφάτως δημοσιευμένο, άρθρου του Ομ. Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Παναγιώτη Μπούμη, με τίτλο: «Ένωση ή ενότητα Ορθοδόξων και Ρ/Καθολικών;»[1]. Σε αυτό προσπαθεί να πείσει τους αναγνώστες του ότι ο Παπισμός είναι αληθινή και γνήσια Εκκλησία και ως εκ τούτου είναι δεδομένη η ενότητα ορθοδόξων και παπικών πιστών και απομένει η τυπική ένωση! Το μόνο πρόβλημα είναι ο διαφορετικός τρόπος διοικήσεως των «δύο εκκλησιών», η αρχομανία του «Πάπα» και οι αυτοκεφαλίες στην Ορθοδοξία, οι οποίες εμποδίζουν την αποδοχή μιας «ορατής κεφαλής» στην Εκκλησία!

Αφού μελετήσαμε με προσοχή το ως άνω άρθρο, θεωρήσαμε υποχρέωσή μας να το ανασκευάσουμε, προς άρση ενδεχόμενων παρανοήσεων.

Να δηλώσουμε εξ’ αρχής ότι σεβόμαστε και αγαπάμε τον αγαπητό και ευγενέστατο Καθηγητή, του οποίου πολλοί υπήρξαν φοιτητές του. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να σιωπούμε όταν διαπιστώνουμε κίνδυνο για παραπλάνηση και βλάβη στο ορθόδοξο πλήρωμα.

Σύμφωνα με τον αρθογράφο, έλαβε αφορμή για την συγγραφή και δημοσίευση του άρθρου του, από πρόσφατο διάλογο στην αγωνιστική εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» (29-3-2024), σχετικά με παλαιότερη δήλωση του μακαριστού Μητροπολίτου Περγάμου κυρού Ιωάννου, ότι «δεν πρόκειται να γίνει η ένωση της Ορθοδόξου και Ρ/Καθολικής Εκκλησίας», εκλαμβάνοντας κάποιοι τον ισχυρισμό του ως συμπέρασμα «λόγω της εδραίωσης του κινήματος του αντιοικουμενισμού».

Κυριακή Δ Ματθαίου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ρωμ. 6,18-23]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ἐλευθερωθέντες δὲ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ(:Κι έτσι, αφού ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, γίνατε δούλοι στην αρετή )»[Ρωμ.6,18]. Εδώ δείχνει δύο δωρεές του Θεού, και την απελευθέρωση από την αμαρτία, και την υποδούλωση στην αρετή, πράγμα που είναι καλύτερο από κάθε ελευθερία. Γιατί ο Θεός έκανε το ίδιο, όπως θα έκανε κάποιος αν, παραλαμβάνοντας ένα ορφανό παιδί που μεταφέρθηκε από τους βαρβάρους στην χώρα τους, δεν το ελευθέρωνε μόνο από την αιχμαλωσία, αλλά και γινόταν γι΄αυτό πατέρας προνοητικός και το ανέβαζε στην πιο μεγάλη τιμή. Αυτό ακριβώς έγινε και σε μας. Γιατί όχι μόνον μας ελευθέρωσε από τα παλαιά κακά, αλλά και σε αγγελική ζωή μας οδήγησε, και άνοιξε για μας δρόμο άριστης διαγωγής, αφού μας παρέδωσε στην ασφάλεια της αρετής, θανάτωσε τα παλαιά κακά, νέκρωσε τον παλαιό μας άνθρωπο και μας οδήγησε στην αιώνια ζωή[…].

………………………………………………………………………………………………………………………………………………

[Oμιλία ΙΓ΄:] «Ἀνθρώπινον λέγω διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν. ὥσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ τῇ ἀνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν, οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν(:Μεταχειρίζομαι ανθρώπινο τρόπο εκφράσεως εξαιτίας της αδυναμίας της ανθρώπινης φύσεώς σας, η οποία είναι ακόμα σαρκική και γι’ αυτό η άσκηση της αρετής σάς φαίνεται δουλεία. Όπως δηλαδή προσφέρατε τα μέλη σας σκλάβα στην αμαρτία, που κάνει τον άνθρωπο ακάθαρτο και παραβάτη του νόμου, για να διαπράττετε την ανομία, έτσι τώρα να προσφέρετε τα μέλη σας δούλα στην ενάρετη ζωή, για να προοδεύσετε σε αγιότητα)»[Ρωμ.6,19].

Πάτερ μου, πλήττω φοβερά, βαριέμαι πολύ.Τι νὰ κάνω; Τί φταίει;

-Πάτερ μου, πλήττω φοβερά, βαριέμαι πολύ.

Τι να κάνω; Τι φταίει;

- "Να το μυστικό, παιδί μου: Μην μένεις άπρακτος και αργόσχολος μήτε για μια στιγμή. Να γεμίζεις το χρόνο σου με καλά και ωφέλιμα έργα, έτσι που, μόλις τελειώνεις το ένα, να αρχίζεις το άλλο. Και με τι λογής έργα μπορείς να ασχολείσαι;

1 Με τις καλές τέχνες: μουσική, ζωγραφική κλπ.

2 Με κάποιο εργόχειρο, όπως για παράδειγμα για τις γυναίκες, το πλέξιμο, ή το ράψιμο, ή το κέντημα. Για τους άντρες το σκάψιμο, ο κήπος, τα ζωντανά, ή κάποια άλλη χειρονακτική απασχόληση.

3. Με την σοβαρή μελέτη, δηλαδή την προσεκτική ανάγνωση αξιόλογων βιβλίων.

Θαυμαστό γεγονός τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου καί τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ τοῦ Ἰατροῦ

«Πρόσφατα Ρώσοι προσκυνητές μοῦ πρόσφεραν μιά θαυμάσια εἰκόνα τῶν Ἁγ. Λουκᾶ καί Νεκταρίου νά κρατοῦν μιά ἐκκλησία. Εἶναι οἱ σύγχρονοι Άγιοι πού ἀξιώθηκαν ἀπ' τό Θεό νά πάρουν τό χάρισμα τῆς θαυματουργίας καί νά παρηγοροῦν τούς ἀνθρώπους στους δύσκολους καιρούς μας.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΣΒΙΤΟΥ, 20-7-2024

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΣΒΙΤΟΥ, 20-7-2024 

https://www.youtube.com/live/ORdsds8wuSk?si=-_v7zY1lCPHoCQn3

Ἡ Ἁγία Κοινωνία ἡ θεραπεύουσα τὰ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος ἀσθενείας

Η Αγία Κοινωνία είναι το μόνο φάρμακον, το πλέον δραστικό και αποτελεσματικό, το θεραπεύον τα της ψυχής και του σώματος ασθενείας, εις τους μεταλαμβάνοντας αξίως και μετά φόβου πίστεως, αγάπης, ευλαβείας, κατανύξεως και δακρύων προσερχομένους.

Όσιος Φιλόθεος Ζερβάκος

(Επιστολή 252Α πρός κ. Νικόλαον Φιλόθεος γραφίδα 2 σελ. 277)

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2024/07/blog-post_4.html

20 Ἰουλίου. † Ἠλιοὺ προφήτου τοῦ Θεσβίτου (940 π.Χ.). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ προφήτου, Ἰουλίου 20 (Ἰακ. ε´ 10-20).

Ιακ. 5,10            ὑπόδειγμα λάβετε, ἀδελφοί μου, τῆς κακοπαθείας καὶ τῆς μακροθυμίας τοὺς προφήτας, οἳ ἐλάλησαν τῷ ὀνόματι Κυρίου.

Ιακ. 5,10                    Παρετε, αδελφοί μου, ως παράδειγμα κακοπαθείας, υπομονής και μεγαλοκαρδίας τους προφήτας, οι οποίοι σαν απεσταλμένοι και πρεσβευταί του Θεού ελάλησαν προς τους ανθρώπους εξ ονόματος του Κυρίου.

Ιακ. 5,11            ἰδοὺ μακαρίζομεν τοὺς ὑπομένοντας· τὴν ὑπομονὴν Ἰὼβ ἠκούσατε, καὶ τὸ τέλος Κυρίου εἴδετε, ὅτι πολύσπλαγχνός ἐστιν ὁ Κύριος καὶ οἰκτίρμων.

Ιακ. 5,11                    Ιδού, μακαρίζομεν και καλοτυχίζομεν εκείνους, που δεικνύουν υπομονήν. Από την Αγ. Γραφήν έχετε ακούσει και μάθει την υπομονήν του Ιώβ και είδατε το χαρούμενον και ευτυχισμένον τέλος, που έδωσεν εις την δοκιμασίαν του ο Κυριος. Διότι ο Κυριος είναι πολυεύσπλαγχνος και γεμάτος συμπάθειαν και στοργήν.