Περί τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων, Ἁγ. Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ- Ἔκδοσις ἀκριβής τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περί τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων, Ἁγ. Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ- Ἔκδοσις ἀκριβής τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, 8-11-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

«Υἱέ, τίμα τὸν Κύριον, καὶ ἰσχύσεις, πλὴν δὲ αὐτοῦ μὴ φοβοῦ ἄλλον» Παροιμίαι Σολομῶντος, Κεφ. 7 Ἐξαιρετικό ἀντίδοτο κατά τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν. Εἰς τήν ἀρχήν τῶν Παροιμιῶν, Μ. Βασιλείου, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 «Υἱέ, τίμα τὸν Κύριον, καὶ ἰσχύσεις, πλὴν δὲ αὐτοῦ μὴ φοβοῦ ἄλλον»  Παροιμίαι Σολομῶντος, Κεφ. 7 Ἐξαιρετικό ἀντίδοτο κατά τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν. Εἰς τήν ἀρχήν τῶν Παροιμιῶν, Μ. Βασιλείου, 7-11-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

5.Ὁσίου Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ Βίος Ε΄ μέρος, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, 8-11-2...

. Η αγάπη προς τον Θεό ανάβει με την καθαρά προσευχή, Ἁγ. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ- Α' Ἑκατοντάς Περί Ἀγάπης κεφ. 4-12, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

. Η αγάπη προς τον Θεό ανάβει με την καθαρά προσευχή, Ἁγ. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ- Α' Ἑκατοντάς Περί Ἀγάπης κεφ. 4-12, 7-11-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Νά καλλιεργοῦμε τό μαρτυρικό φρόνημα καί νά μή δειλιάζουμε , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁσίου Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ Βίος Δ΄ μέρος, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁσίου Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ Βίος Δ΄ μέρος, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, 6-11-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Δέν φοβοῦνται τόν Θεό ὅσοι πατριάρχες/ἀρχιερεῖς πέφτουν σέ αἵρεση; , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ ψευτοαφορισμός τοῦ Ν. Σωτηρόπουλου, καί οἱ τιμές πού δέχτηκε ἀπό τόν Ὅσιο Ἰάκωβο Τσαλίκη, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ ψευτοαφορισμός τοῦ Ν. Σωτηρόπουλου, καί οἱ τιμές πού δέχτηκε ἀπό τόν Ὅσιο Ἰάκωβο Τσαλίκη, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Κυριακή Ζ Λουκᾶ. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τῆς αἱμορροούσης γυναικός καί τήν ἀνάσταση τῆς κόρης τοῦ Ἰαείρου

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκ. 8,41-56]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΜΟΡΡΟΟΥΣΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΟΥ ΙΑΕΙΡΟΥ

«Ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντος αὐτοῖς ἰδοὺ ἄρχων εἷς προσελθὼν προσεκύνει αὐτῷ λέγων ὅτι ἡ θυγάτηρ μου ἄρτι ἐτελεύτησεν· ἀλλὰ ἐλθὼν ἐπίθες τὴν χεῖρά σου ἐπ᾿ αὐτὴν καὶ ζήσεται(:Κι ενώ τους έλεγε αυτά ο Ιησούς, την ώρα εκείνη κάποιος άρχοντας της συναγωγής Τον πλησίασε και Τον προσκύνησε λέγοντας ότι “η κόρη μου πριν από λίγο πέθανε. Έλα όμως και βάλε το χέρι σου πάνω της και θα ζήσει”)»[Ματθ.9,18].

Τα λόγια τα πρόφτασαν τα έργα, ώστε ακόμη περισσότερο να αποστομωθούν οι Φαρισαίοι· διότι αυτός που ήρθε ήταν αρχισυνάγωγος και το πένθος του ήταν βαρύ· επειδή το είχε μονάκριβο το παιδί και είχε γίνει δώδεκα χρονών, δηλαδή αυτό βρισκόταν στο άνθος της ηλικίας του· αυτό λοιπόν το ανέστησε ευθέως ο Κύριος. Εάν όμως ο ευαγγελιστής Λουκάς λέει ότι απεσταλμένοι από την οικία του αρχισυναγώγου ήλθαν λέγοντας «Μὴ σκύλλε τὸν διδάσκαλον ὅτι τέθνηκεν ἡ θυγάτηρ σου (:Πέθανε η κόρη σου˙ μην κουράζεις άλλο και μην ενοχλείς πια τον διδάσκαλο)»[Λουκ.8,49], ερμηνεύουμε ως εξής, ότι η φράση «ἡ θυγάτηρ μου ἄρτι ἐτελεύτησεν (:η κόρη μου πριν λίγο πέθανε)»[Ματθ.9,18] που είπε ο Ιάειρος, όπως μας αναφέρει ο ευαγγελιστής Ματθαίος, προήλθε από τις σκέψεις που έκανε ο αρχισυνάγωγος, ενώ βάδιζε προς τον Ιησού ή ότι Του το είπε για να παρουσιάσει με δραματικότερο τρόπο την συμφορά του· διότι είναι συνήθεια σε εκείνους που παρακαλούν και ζητούν κάτι, να μεγαλοποιούν με τα λόγια τα βάσανά τους και να λένε κάτι παραπάνω από την πραγματική τους κατάσταση, με σκοπό να αποσπάσουν μεγαλύτερη την συμπάθεια από εκείνους που ικετεύουν.

28η Ὀκτωβρίου 1940: Ἡ πίστη ποὺ πέτυχε τὸ θαῦμα – «Κάνουμε τὸ σταυρό μας καὶ ὁρμᾶμε σὰν λιοντάρια στὸν ἐχθρό»

28η Οκτωβρίου 1940: Η πίστη που πέτυχε το θαύμα – «Κάνουμε το σταυρό μας και ορμάμε σαν λιοντάρια στον εχθρό»

Οι ήρωες του 1940 πηγαίναν γελώντας στον πόλεμο κι εμείς σήμερα αδυνατούμε να χαρούμε ακόμα και την ειρήνη - Τι άλλαξε από τότε;

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Το έχετε συλλογιστεί ποτέ; Τι ήταν αυτό που το 1940 έκανε τους Έλληνες να είναι γελαστοί ακόμα και πηγαίνοντας στον πόλεμο και – από την άλλη – τι είναι αυτό που κάνει τους σημερινούς Έλληνες να είναι δυστυχείς ακόμα και στην ειρήνη;

Είναι το εθνικό φρόνημα που ξέφτισε; Είναι ότι γίναμε καλομαθημένοι και βλέπουμε όλες τις ευλογίες ως δεδομένες; Είναι ότι αποσυνδεθήκαμε σταδιακά από τη μεγαλειώδη ιστορία μας; Κάποτε ήμασταν ατρόμητοι για να κερδίσουμε το παν, και τώρα δειλοί για να συντηρήσουμε το τίποτα; Που πήγε αυτός ο λαός που περιφρονούσε κατάμουτρα τον χάρο, που έβαζε μέσο για να τον στείλουν στο μέτωπο της Ηπείρου, που θεωρούσε ντροπή να μείνει πίσω με τον άμαχο πληθυσμό;

Υπάρχει ακόμα στα γονίδιά μας αυτή η ψυχή που φώναζε «Αέρα» εφορμώντας σε μια υπερδύναμη; Και αν υπάρχει, γιατί κοιμάται τόσο βαθιά;

Halloween: Μιὰ φρικώδης παγανιστική- σατανιστικὴ ἑορτή! (Ὅταν ὁ τρόμος καὶ ἡ φρίκη ἀνάγεται σέ ...ψυχαγωγία)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 27η Οκτωβρίου 2025.

HALLOWEEN: ΜΙΑ ΦΡΙΚΩΔΗΣ ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΗ - ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ!

(Όταν ο τρόμος και η φρίκη ανάγεται σε …ψυχαγωγία)

Ο αποκρυφισμός είναι η «πνευματικότητα» του σύγχρονου κόσμου, ο οποίος προωθείται από σκοτεινά κέντρα του εξωτερικού, συχνά ως «φολκλόρ», ως «εορτές», για να γίνεται εύληπτος από τον πολύ κόσμο. Και φυσικά αυτή η «πνευματικότητα» είναι δαιμονική και οι φολκλορικές εκδηλώσεις και τα «εορταστικά» δρώμενα δεν είναι τίποτε άλλο από μυήσεις στον αποκρυφισμό και εν τέλει, στον σατανισμό.

Μια από αυτές τις «εορτές» είναι το Halloween, η οποία δεν έχει απλά «πέραση» στις μέρες μας, αλλά δημιουργεί πραγματική υστερία στον δυτικό κόσμο, και στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Όπως θα δούμε στη συνέχεια, το όλο «τελετουργικό» είναι η βίωση από τους «εορταστές» φρικιαστικών δρώμενων.

Χρόνος «εορτασμού» της η 1η Νοεμβρίου, ο οποίος συμπίπτει με την παπική εορτή των Αγίων Πάντων. Άλλωστε «Halloween σημαίνει “H νύχτα πριν από την Ημέρα των Αγίων Πάντων” – που ονομάζεται επίσης Hallowmas ή All Hallows’ Day»[1].

Αυτές τις ημέρες θα «εορτάσει» η Δύση με μεταμφιέσεις με τρομακτικές προσωπίδες (κολοκύθες) και ενδυμασίες, ξέφρενους χορούς, έκλυση των ηθών, οινοποσία και μέθη, κλπ. Μάλιστα η αποκρουστική αυτή «εορτή» έχει εισβάλλει ορμητικά και στη χώρα μας, ως ένα από τα πολλά και ολέθρια «δάνεια» από τον παρηκμασμένο πνευματικά (και όχι μόνο) δυτικό κόσμο. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να συντάξουμε την παρούσα ανακοίνωσή μας, προς ενημέρωση των πιστών της Μητροπολιτικής μας Περιφέρειας και των λοιπών αγαπητών μας αναγνωστών.

Αλλά περί τινός πρόκειται; Μας το εξηγεί ο π. Στέφανος Στεφόπουλος, αντιαιρετικός συγγραφέας: «Η προέλευση του Halloween μπορεί να εντοπιστεί στο κέλτικη εορτή του Samhain. Σε αυτή την γιορτή σηματοδοτείται το τέλος του καλοκαιριού, και η αρχή του κέλτικου νέου έτους, όπου πρόσφεραν θυσίες στους θεούς οι Δρυίδες. Πίστευαν ότι ο Samhain, ο θεός του θανάτου, σκόρπισε κακά πνεύματα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου σε όλο τον κόσμο για να επιτεθούν στους ανθρώπους. Αυτά τα κακά πνεύματα παίζουν άσχημα κόλπα (tricks) μόλις μπει ο χειμώνας και εξασθενήσει το φως του ήλιου. Για να αποφύγουν τα κακά πνεύματα οι άνθρωποι, πρέπει να μεταμφιεστούν σε… κακά πνεύματα»[2].

Κυριακή Ζ Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΛΟΥΚΑ[:Γαλ.6,11-18]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«῎Ιδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί(:Δείτε με πόσο μεγάλα γράμματα σας έγραψα με το ίδιο μου το χέρι)»[Γαλ.6,11].

Σκέψου πόση οδύνη κατέχει τη μακάρια εκείνη ψυχή· διότι, όπως ακριβώς εκείνοι οι οποίοι περιπίπτουν σε πένθος και αφού απώλεσαν κάποιον από τους οικείους τους ή υπομένοντας κάτι από τα απροσδόκητα, ούτε τη νύκτα ησυχάζουν, ούτε την ημέρα, επειδή πολιορκεί την ψυχή τους το πένθος· έτσι και ο μακάριος Παύλος, αφού είπε λίγο για τα ήθη, πάλι επανέρχεται στα προηγούμενα, τα οποία περισσότερο τάρασσαν την ψυχή του, λέγοντας τα εξής λόγια: «Κοιτάξτε με πόσο μεγάλα γράμματα σας έγραψα».

Εδώ τίποτε άλλο δεν υπαινίσσεται, παρά το ότι αυτός ο ίδιος έγραψε την επιστολή ολόκληρη· πράγμα το οποίο ήταν σημείο απόλυτης γνησιότητας· διότι σε μεν τις άλλες υπαγόρευε αυτός και έγραφε άλλος· και τούτο είναι φανερό από την προς Ρωμαίους επιστολή· διότι προς το τέλος λέγει: «Ἀσπάζομαι ὑμᾶς ἐγὼ Τέρτιος ὁ γράψας τὴν ἐπιστολὴν ἐν Κυρίῳ(:Σας χαιρετώ εν Κυρίω εγώ ο Τέρτιος, που έγραψα με την υπαγόρευση του Παύλου αυτήν την επιστολή)»[Ρωμ.16,22]· εδώ όμως ο ίδιος ο Παύλος έγραψε όλη την επιστολή προς τους Γαλάτες. Και έκανε αυτό εδώ και από ανάγκη, όχι μόνο από αγάπη, αλλά και για να αναιρέσει κάθε πονηρή υπόνοια· διότι, επειδή διαβαλλόταν για πράγματα με τα οποία δεν είχε σχέση, και λεγόταν ότι κηρύττει την περιτομή και υποκρίνεται ότι δεν την κηρύττει, για τούτο αναγκάστηκε να γράψει ιδιοχείρως την επιστολή, δίνοντας εκ των προτέρων έγγραφη μαρτυρία. Όσο για τη φράση «με πόσο μεγάλα» νομίζω ότι αναφέρεται όχι στο μέγεθος, αλλά στη δυσμορφία των γραμμάτων λέγοντας ότι: «Ενώ δεν γνωρίζω να γράφω πολύ καλά, αναγκάστηκα να γράψω ο ίδιος, ώστε να φράξω το στόμα των συκοφαντών».

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς ἑορτῆς τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο Ι΄, εδάφια 16-21

16 ῾Ο ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με. 17 ῾Υπέστρεψαν δὲ οἱ ἑβδομήκοντα μετὰ χαρᾶς λέγοντες· Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου. 18 Εἶπε δὲ αὐτοῖς· ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα. 19 Ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ. 20 Πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 21᾿Εν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάσατο τῷ πνεύματι ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν· ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις· ναί, ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ἐγένετο εὐδοκία ἔμπροσθέν σου.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

16 Διότι όποιος ακούει εσάς και υπακούει σε σας, ακούει εμένα και υπακούει σε μένα. Κι όποιος παρακούει εσάς, παρακούει εμένα. Κι εκείνος που παρακούει εμένα, παρακούει τον Θεό, που με έστειλε στον κόσμο. Κάθε λοιπόν παρακοή και περιφρόνηση που θα δείξουν οι άνθρωποι σε σας είναι σαν να την δείχνουν στον ίδιο τον επουράνιο Θεό.

Ἠ ἀποστολική περικοπή τῆς ἑορτῆς τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ

Προς Εβραίους, κεφάλαιο Β΄, εδάφια 2-10

2 Εἰ γὰρ ὁ δι' ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν, 3 πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας; Ἣτις ἀρχὴν λαβοῦσα λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάντων εἰς ἡμᾶς ἐβεβαιώθη, 4 συνεπιμαρτυροῦντος τοῦ Θεοῦ σημείοις τε καὶ τέρασι καὶ ποικίλαις δυνάμεσι καὶ Πνεύματος ῾Αγίου μερισμοῖς κατὰ τὴν αὐτοῦ θέλησιν.

5 Οὐ γὰρ ἀγγέλοις ὑπέταξε τὴν οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν, περὶ ἧς λαλοῦμεν, 6 διεμαρτύρατο δέ πού τις λέγων· τί ἐστιν ἄνθρωπος ὅτι μιμνήσκῃ αὐτοῦ, ἢ υἱὸς ἀνθρώπου ὅτι ἐπισκέπτῃ αὐτόν; 7 Ἠλάττωσας αὐτὸν βραχύ τι παρ' ἀγγέλους, δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφάνωσας αὐτόν, 8 πάντα ὑπέταξας ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ· ἐν γὰρ τῷ ὑποτάξαι αὐτῷ τὰ πάντα οὐδὲν ἀφῆκεν αὐτῷ ἀνυπότακτον. Νῦν δὲ οὔπω ὁρῶμεν αὐτῷ τὰ πάντα ὑποτεταγμένα· 9 τὸν δὲ βραχύ τι παρ' ἀγγέλους ἠλαττωμένον βλέπομεν Ἰησοῦν διὰ τὸ πάθημα τοῦ θανάτου δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφανωμένον, ὅπως χάριτι Θεοῦ ὑπὲρ παντὸς γεύσηται θανάτου. 10Ἒπρεπε γὰρ αὐτῷ, δι' ὃν τὰ πάντα καὶ δι' οὗ τὰ πάντα, πολλοὺς υἱοὺς εἰς δόξαν ἀγαγόντα, τὸν ἀρχηγὸν τῆς σωτηρίας αὐτῶν διὰ παθημάτων τελειῶσαι.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

2 Διότι, εάν ο νόμος που ανήγγειλε ο Θεός στον Μωυσή διαμέσου αγγέλων αποδείχθηκε έγκυρος και ισχυρός, και κάθε παράβασή του και παρακοή τιμωρήθηκε δίκαια με την ανάλογη τιμωρία,

Ζητοῦνται σήμερα ἐπειγόντως πατριάρχες καί γραμματικοί, πού νά μοιάζουν μέ τούς Ὁμολογητές Ἁγίους προκατόχους τους

 Ἀπό τόν Συναξαριστή τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τῶν ἐκδόσεων ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ, τόμος 1ος, σελ. 420.

Στίς 25 Ὀκτωβρίου ἑορτάζεται ἡ μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Μαρκιανοῦ καί Μαρτυρίου.

Ὁ δύο αὐτοί μάρτυρες, ὁ Μαρκιανός καί ὁ Μαρτύριος, ἦσαν νοτάριοι καί γραμματικοί τοῦ ὁμολογητοῦ καί ἱερομάρτυρος πατριάρχου Παύλου. Διακρίνονταν γιά τήν ἁγιότητα τοῦ βίου τους, τίς ἀρετές, τήν σεμνότητα καί τήν εὐλάβειά τους, καί προπαντός γιά τήν προσήλωσή τους στόν ὀρθοδοξία.

Ἔζησαν καί ἔδρασαν στά χρόνια τοῦ αἱρετικοῦ βασιλέως Κωνσταντίνου, ὁ ὁποῖος ἀπατήθηκε ἀπό τούς Ἀρειανούς καί μέ φανατισμό ἐδίωξε καί ἐξόρισε στήν Ἀρμενία τόν ὁμολογητή καί ἱερομάρτυρα πατριάρχη ἅγιο Παῦλο. Στόν τόπο τῆς ἐξοριας του ὁ θεῖος Παῦλος ἐδέχθη τό μακάριο τέλος, πνιγείς ἀπό τoύς Ἀρειανούς.

17. Περὶ τῶν εἰδῶν τῆς ἁμαρτίας καὶ τῶν αἰτιῶν των, Αββά Ἰσαάκ- Ασκητικά...

8 Νοεμβρίου. † Σύναξις τῶν ἀρχιστρατήγων Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ καὶ τῶν λοιπῶν ἀσωμάτων δυνάμεων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῶν ἀσωμάτων, 8 Νοεμβρίου (Ἑβρ. β´ 2-10).

Εβρ. 2,2            εἰ γὰρ ὁ δι᾿ ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν,

Εβρ. 2,2                    Διότι εάν ο παλαιός νόμος, που ελέχθη στον Μωϋσήν δια μέσου των αγγέλων, απεδείχθη έγκυρος και ισχυρός και κάθε παράβασις αυτού και παρακοή έλαβε σαν μισθόν της την δικαίαν τιμωρίαν,

Εβρ. 2,3            πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας; ἥτις ἀρχὴν λαβοῦσα λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάντων εἰς ἡμᾶς ἐβεβαιώθη,

Εβρ. 2,3                    πως ημείς θα διαφύγωμεν την τιμωρίαν, εάν παραμελήσωμεν μίαν τόσον μεγάλην και ανεκτίμητον σωτηρίαν; Η σωτηρία δε αυτή ήρχισε να διδάσκεται από αυτόν τούτον τον Κυριον, παρεδόθη δε εις ημάς ως κατά πάντα βεβαία και αξιόπιστος από εκείνους, που την ήκουσαν κατ' ευθείαν από το στόμα του Κυρίου, δηλαδή από τους Αποστόλους.