Νά μήν ἀδιαφοροῦμε ὅταν ὑβρίζεται ἡ πίστη μας, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

286. Πότε δέν γίνεται δεκτή η προσευχή μας- τά καλά έργα, Εὐεργετινός Δ΄...

Ἡ ἀμνησικακία καί τό ὕψιστον κέρδος της, Ἁγ. Θεοδώρου Ἐδέσσης-100 ψυχωφελῆ κεφάλαια (Κέφ.26), Φιλοκαλία Β' τόμος, , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἡ ἀμνησικακία καί τό ὕψιστον κέρδος της, Ἁγ. Θεοδώρου Ἐδέσσης-100 ψυχωφελῆ κεφάλαια (Κέφ.26), Φιλοκαλία Β' τόμος, 29-8-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Οἱ προσευχές εἰσακούονται ὅταν λειτουργοῦμε ἐκκλησιολογικά σωστά, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ διαχρονικός ἐχθρός τῆς Ρωμιοσύνης , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Νά ζητᾶμε στήν προσευχή τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί ὄχι τήν δική μας ἀνάπαυση, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ διαχρονικός ἐχθρός τῆς Ρωμιοσύνης , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Κυριακή ΙΒ Ματθαίου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τόν πλούσιο νέο πού ἐπιθυμοῦσε τήν αἰώνια ζωή

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ματθ.19,16-26]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΟΥΣΙΟ ΝΕΟ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ

«Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;(:Και ιδού Τον πλησίασε κάποιος και Του είπε: ‘’Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλό να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;’’)»[Ματθ.19,16].

Ορισμένοι κατηγορούν τον νέο αυτόν ως κάποιον ύπουλο και πονηρό και εκτιμούν ότι πλησίασε τον Ιησού με σκοπό να Τον πειράξει· εγώ όμως δε θα μπορούσα, βέβαια, να αρνηθώ ότι ήταν φιλάργυρος και δούλος των χρημάτων, επειδή και ο Χριστός τον έλεγξε ως άνθρωπο αυτού του είδους, ύπουλο όμως δε θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω με κανέναν τρόπο, και διότι δεν είναι ασφαλές το να επιχειρεί κανείς να καταλήγει σε τολμηρές κρίσεις για ζητήματα που αφορούν τον εσωτερικό κόσμο κάποιου ανθρώπου και πόσο μάλιστα όταν πρόκειται να τον κατηγορήσει για κάτι, καθώς επίσης και για τον πρόσθετο λόγο ότι ο ευαγγελιστής Μάρκος έχει αναιρέσει αυτήν την υποψία για τυχόν δόλιες προθέσεις του συγκεκριμένου νέου· πιο συγκεκριμένα, λέγει τα εξής για τον νεανίσκο αυτόν: «Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ εἰς ὁδὸν προσδραμὼν εἷς καὶ γονυπετήσας αὐτὸν ἐπηρώτα αὐτόν(:Και καθώς ο Ιησούς έβγαινε στον δρόμο, έτρεξε προς Αυτόν και αφού γονάτισε εμπρός Του, Τον ρωτούσε)»[Μάρκ.10,17] και ότι «ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐμβλέψας αὐτῷ ἠγάπησεν αὐτὸν καὶ εἶπεν αὐτῷ…(:ο Ιησούς τον κοίταξε με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον και τον συμπάθησε και του είπε…)»[Μάρκ.10,21].

Οπωσδήποτε όμως είναι μεγάλη και τυραννική η δύναμη των χρημάτων και αυτό γίνεται φανερό και από το περιστατικό αυτό· διότι και αν ακόμη είμαστε ως προς τα άλλα ενάρετοι, η φιλαργυρία καταστρέφει οποιαδήποτε αρετή διαθέτουμε, καταστρέφει τα πάντα. Δικαιολογημένα λοιπόν και ο Παύλος είπε ότι αυτό το πάθος είναι η ρίζα όλων των κακών[Α΄Τιμ.6,10: «Ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία, ἧς τινες ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ τῆς πίστεως καὶ ἑαυτοὺς περιέπειραν ὀδύναις πολλαῖς(:Γιατί ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· μερικοί μάλιστα, λόγω της φιλαργυρίας τους, κυριεύτηκαν από σφοδρή και ακόρεστη επιθυμία για το χρήμα και γι' αυτό αποπλανήθηκαν από την πίστη και έμπηξαν γύρω από τον εαυτό τους σαν καρφιά πολλούς πόνους και αγωνίες)»].

Οἱ ...Πατέρες τῆς πεντηκοστιανῆς κίνησης καὶ τὰ δαιμόνια τῆς Azusa!

π.Αλεξίου Καρακαλλινού

Πως καθιερώθηκε η γλωσσολαλιά σαν δόγμα στους πεντηκοστιανούς!

Η Αzusa είναι πραγματικό ορόσημο ΚΑΙ για τους Έλληνες πεντηκοστιανούς καθώς πολλοί συγγραφείς τους αναπολούν τις εποχές εκείνες. Τι πραγματικά έγινε όμως στο “περίφημο” σπίτι της οδού Αzusa κατά το διάστημα 15/4-31/12/1906… Μεταφέρουμε από το βιβλίο του π.Αλεξίου Καρακαλλινού με τίτλο: ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ, ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΕΗΘΩΜΕΝ.

[…] Ο Parham αναζητούσε κάποια υψηλότερη πνευματική εμ­πειρία και πνευματική δύναμη. Έχοντας άγνοια για τα αληθινά μέσα, με τα οποία η καρδία μπορεί να καθαρθεί και να φωτισθεί, ο Parham και οι μαθηταί του κόλλησαν στο εντελώς εξωτερικό σημάδι της Πεντηκοστής. […]

[…] Ο Parham και οι μαθηταί του πέρασαν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς εκείνου του έτους προσπαθώντας να αναγκάσουν το κυρίαρχο Πνεύμα να τους δώσει το χάρισμα της γλωσσολαλίας, όπως αυτοί το αντι­λαμβάνονταν. Παρά την επιμονή τους οι προσπάθειες τους απέ­βησαν άκαρπες, μέχρι που αποφάσισαν ότι το συστατικό που χάθηκε από την αποστολική διαδικασία πρέπει να ήταν «η επίθε­ση των χειρών» η το ανθρώπινο άγγιγμα. Όταν προστέθηκε αυτός ο παράγων, «η Agnes Ottman άρχισε να βγάζει παράξε­νους ήχους» και έτσι γεννήθηκε το νέο Κίνημα των Πεντηκοστιανών, το οποίο βασίστηκε στο «Βάπτισμα του Αγίου Πνεύμα­τος» και στη «γλωσσολαλία».

Ἡ πλάνη τῆς "χαρισματικῆς ἀναγνώρισης": Ἡ νομιμοποίηση τῶν ψευτοχαρισμάτων ἀπὸ τὸ Βατικανό

Του Πρωτ. Στέφανου Στεφόπουλου

Η ΠΛΑΝΗ ΤΗΣ «ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ»:

Η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΨΕΥΤΟΧΑΡΙΣΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ

Στις μέρες μας, μέρες πλήρους διανοητικής σύγχυσης και εκκοσμίκευσης του κόσμου, αναζητούνται με διακαή πόθο “εμπειρίες” του αγίου Πνεύματος που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να ξεπεράσουν τα αδιέξοδά τους και να δώσουν απαντήσεις σε καίρια ερωτήματά τους γύρω από τη ζωή και τη σωτηρία της ψυχής. Όμως, πολύ συχνά, αυτές οι εμπειρίες είναι νόθες, ψεύτικες, καθώς προέρχονται από δαιμονικές πλάνες και όχι από την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Πολύ χαρακτηριστικές οι ψευτοεμπειρίες των μελών της χαρισματικής κίνησης, των νεοπεντηκοστιανών και άλλων αιρετικών ομάδων. “Εμπειρίες” όπως “οι νοσηρές άναρθρες κραυγές που τις παρουσιάζουν ως χάρισμα γλωσσολαλιάς και άλλες που θυμίζουν καταστάσεις δαιμονοληψίας”, όπως επισημαίνεται στα πορίσματα της ΙΗ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως για τις Αιρέσεις του 2006 στο Προκόπιο Β. Ευβοίας.

Απορίας άξιο τυγχάνει το γεγονός της αποδοχής και προβολής ως “θεϊκών εμπειριών”, όλων αυτών των εκδηλώσεων εκ μέρους των Παπικών. Ίσως να μπορούσε να εξηγηθεί από το γεγονός που υποδεικνύει η παραπάνω Συνδιάσκεψη στο 10ο πόρισμά της :

“Η σύγχρονη λαχτάρα, κυριολεκτικά λαιμαργία για εμπειρίες, πηγάζει από τον παθολογικό εγωκεντρισμό, αυτονόητο φυσικό αποτέλεσμα της υποβάθμισης της πίστεως στον Χριστό και της εκκλησιαστικής ζωής…”, χαρακτηριστικά που εξηγούν και τις λοιπές πολλές πλάνες του Παπισμού.

Η αναγνώριση της λεγόμενης «χαρισματικής ανανέωσης» από το Βατικανό συνιστά μια βαθιά πνευματική πλάνη. Το φαινόμενο αυτό, που εμφανίστηκε αρχικά στις κοινότητες των Πεντηκοστιανών και στη συνέχεια εισήχθη και στην Καθολική Εκκλησία, συνοδεύεται από ψευτοχαρίσματα, όπως η γλωσσολαλιά και οι ψευδοπροφητείες, που δεν έχουν καμία θεϊκή προέλευση αλλά αντιθέτως αποτελούν εκδηλώσεις δαιμονικού πνεύματος.

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι το Βατικανό, στη βάση της Β΄ Βατικανής Συνόδου και διακηρύξεων διαδοχικών παπών, παρουσιάζει αυτά τα φαινόμενα ως πραγματικά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και ως ευλογία για την Εκκλησία. Με αυτόν τον τρόπο, θεολογικά και πνευματικά στρεβλώνει την αλήθεια, νομιμοποιώντας πρακτικές και εμπειρίες που στην πραγματικότητα απομακρύνουν τον πιστό από τον αληθινό Θεό. Η λανθασμένη αυτή ταύτιση δημιουργεί σύγχυση, αφού συστήνεται μια «πνευματικότητα» που βασίζεται στην «προσωπική εμπειρία» ή «αυθεντία» του πιστού και όχι στην ταπείνωση, στη μετάνοια και στη στενή σχέση με τη διδασκαλία της Εκκλησίας.

Μνημόνιο παύσεως τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σιναίου Δαμιανοῦ ἐκ τῆς θέσεως τοῦ ἡγουμένου τῆς Μονῆς τοῦ Ὅροῦς Σινᾶ καὶ Ἀρχιεπισκόπου Σινᾶ, Φὰρὰν καὶ Ραϊθώ.

σ.σ. Εκτενές απόρρητο έγγραφο αποκαλύπτει τα γεγονότα που οδήγησαν στην παύση του πρώην Σιναίου Δαμιανού. Ας το μελετήσουν οι διάφορες Καραμήτρες και οι διάφοροι Στραβελάκηδες [δείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ] μπας και ξεστραβωθούνε, οι οποίοι καλύπτουν την δημοσιογραφική τους ανευθυνότητα και μονομέρεια με την συνηθισμένη καθεστωτική εξωτερική ψευτοευλάβεια που προβάλει το αντίχριστο καθεστώς κάθε φορά που επιβουλεύεται την Εκκλησία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ

Πηγή Φίλοι Ἱ. Μονῆς Θεοβαδίστου Ὄρους Σινᾶ

Ὁ μπροστινὸς τοῦ Μητσοτάκη Δαμιανὸς παριστάνει τὸ θῦμα καὶ τὸν ἐκπρόσωπο τῆς τάξεως καὶ τῆς κανονικότητας!

Πήγε ο παυμένος πρώην Σιναίου Δαμιανός μόνος του στη Μονή Σινά με μπράβους να πετάξει έξω τους Μοναχούς ή το έκανε με την στήριξη του καθεστώτος Μητσοτάκη; Η λογική λέει ότι δεν το έκανε μόνος του. Δεν μπορεί ο «νομικός εκπρόσωπος» της Μονής Σινά στο ΝΠΔΔ να μην θεωρείται καν ηγούμενος της Μονής από τους ίδιους τους Πατέρες. Και δεν μπορεί να υλοποιηθεί η οποιαδήποτε συμφωνία εάν οι Μοναχοί της Μονής δεν συνεργάζονται. Ο κ. Δαμιανός είναι ο μπροστινός του συστήματος. Είναι ο «νόμιμος» μαϊνδανός για να μπορεί το καθεστώς να κάνει από πίσω τις παρανομίες του. Το «χαρτί Δαμιανός» όμως κάηκε από την Συνέλευση των Πατέρων, η οποία αποτελεί το ανώτατο όργανο σύμφωνα με το Καταστατικό της Μονής και έχει το δικαίωμα να «αναγκάσει εις παραίτησιν ή [να] παύσει τον Αρχιεπίσκοπον αν υπάρχουν σοβαραί αιτίαι..» [Άρθρο 12 του Θεμελιώδους Κανονισμού (1971) Λειτουργίας της Ιεράς Μονής Σινά]. Έπρεπε λοιπόν με κάποιον βίαιο τρόπο να επανέλθει η αντικανονικότητα και ο παυμένος μαϊνδανός ν’ ανέβει στην θέση του ηγούμενου για να προχωρήσει η κατάπτυστη συμφωνία του Μητσοτάκη.

Κυριακή ΙΒ Ματθαίου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Α΄Κορ.15,1-11]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῆ ἐπιστεύσατε (:Σας γνωστοποιώ λοιπόν, αδελφοί, το Ευαγγέλιο που σας δίδαξα, το οποίο και παραλάβατε και στο οποίο μένετε αμετακίνητοι από τότε. Με αυτό και θα σωθείτε, εάν το κρατάτε στερεά, όπως εγώ σας το κήρυξα· εκτός αν μάταια και χωρίς λόγο πιστέψατε. Λησμονήσατε όμως, μία ουσιώδη αλήθεια του Ευαγγελίου μου αυτού)»[Α΄Κορ.15,1-2].

Αφού ολοκλήρωσε τον λόγο για τα πνευματικά χαρίσματα, έρχεται σε αυτό που είναι το πιο αναγκαίο από όλα, την διδασκαλία για την ανάσταση, καθόσον η πίστη τους σε αυτό ήταν πολύ ασθενής. Και όπως ακριβώς στα σώματα, όταν ο πυρετός προσβάλει τα στερεά, δηλαδή τα νεύρα και τις φλέβες και τα πρώτα στοιχεία που τα συνθέτουν, τότε το κακό γίνεται αθεράπευτο, εάν δεν τύχουν πολλής περιποιήσεως, έτσι λοιπόν υπήρχε κίνδυνος να γίνει και τότε· διότι το κακό βάδιζε ήδη εναντίον των στοιχείων της ευσέβειας. Για τον λόγο αυτόν και καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια ο Παύλος.

Το θέμα βέβαια γι’ αυτόν δεν ήταν για τον τρόπο ζωής, ούτε ότι ο μεν πόρνευε, ο δε ήταν πλεονέκτης, ο άλλος κάλυπτε την κεφαλή, αλλά γι΄αυτό το αποκορύφωμα των αγαθών· καθόσον διαφωνούσαν γι' αυτήν την ίδια την ανάσταση· διότι επειδή αυτή είναι όλη μας η ελπίδα, προς αυτό έπληττε με δύναμη ο διάβολος, και άλλοτε μεν τελείως εξάλειφε την πίστη σε αυτήν, άλλοτε πάλι έλεγε ότι ήδη έγινε αυτό, πράγμα για το οποίο γράφοντας στον Τιμόθεο ο Παύλος ονομάζει «γάγγραινα» την πονηρή αυτή δοξασία και στιγμάτιζε αυτούς που εισήγαν αυτόν, με τους λόγους: «Καὶ ὁ λόγος αὐτῶν ὡς γάγγραινα νομὴν ἕξει· ὧν ἐστιν ῾Υμέναιος καὶ Φιλητός, οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν, λέγοντες τὴν ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσι τήν τινων πίστιν(:Και η διδασκαλία τους θα εξαπλωθεί σαν γάγγραινα. Δύο μάλιστα από αυτούς τους ψευδοδιδασκάλους είναι ο Υμέναιος και ο Φιλητός. Αυτοί αστόχησαν και απομακρύνθηκαν από την αλήθεια λέγοντας ότι έχει γίνει πλέον η ανάσταση των νεκρών, κι έτσι ανατρέπουν και γκρεμίζουν την πίστη μερικών)» [Β΄Τιμ. 2,17-18]. Και άλλοτε λοιπόν αυτό έλεγαν, άλλοτε πάλι ότι το σώμα δεν ανασταίνεται, αλλά ότι ανάσταση είναι η κάθαρση της ψυχής.

The former Archbishop of Sinai, Damianos, is “writing history” as the Archbishop of the BOUNCERS!

A dark page in the centuries-long history of the Holy Monastery of Saint Catherine on the God-trodden Mount Sinai… Alas!! “…A time to speak”.

Written by Sinaitic Hieromonk Archimandrite Arsenios

In recent months, the entire Brotherhood of the Holy Monastery of Sinai has been targeted by a vicious campaign of slander and defamation led by the now-deposed Abbot, Mr. Damianos, and his small but influential and well-connected circle. The pretext was the unethical submission by the Greek Ministry of Education of a monstrous draft law concerning the Monastery’s presence in Greece, without the slightest notification, let alone approval, of the Monastery’s Supreme Authority, which is the General Assembly of the Fathers.

The Brotherhood’s reaction to this coup-like action by the former Abbot, which violated the Monastery’s centuries-old constitutional operation, as well as his canonical—that is, entirely lawful—deposition from the Abbacy, provoked the wrath of Mr. Damianos. Through letters full of “brotherly love and charity,” he unleashed lies, insults, threats, and penalties against the “usurpers, rebels, and patricides,” among other resounding terms.

O πρώην Ἀρχιεπίσκοπος Σινᾶ Δαμιανὸς γράφει «ἱστορία» ὡς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τῶν Μπράβων!

Σιναΐτης Ιερομόναχος Αρχιμανδρίτης Αρσένιος

Μαύρη σελίδα στην μακραίωνη ιστορία της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Θεοβάδιστο όρος …ΦΕΥ!!

«…Καιρός του λαλείν»

Τους τελευταίους μήνες σύσσωμη η Αδελφότητα της Ι. Μονής Σινά έχει βρεθεί στο στόχαστρο βιαιότατης πολεμικής και λασπολογίας εκ μέρους του παυθέντος πλέον Ηγουμένου της κ. Δαμιανού και του μικρού πλην όμως επιδραστικού και με ισχυρές διασυνδέσεις περιβάλλοντός του.

Αφορμή η αντιδεοντολογική κατάθεση υπό του Ελληνικού Υπουργείου Παιδείας του εκτρωματικού νομοσχεδίου που αφορά την παρουσία της Μονής στην Ελλάδα, δίχως την παραμικρή ενημέρωση, πόσο δε μάλλον έγκριση της Ανώτατης Αρχής της Μονής που αποτελεί η Γενική Συνέλευση των Πατέρων.

Η αντίδραση της Αδελφότητας στην πραξικοπηματική αυτή ενέργεια του πρώην Ηγουμένου, καταπατώντας την απ’ αιώνων καταστατική λειτουργία της Μονής καθώς και η κανονική, δηλαδή καθ’ όλα νόμιμη παύση του εκ της Ηγουμενίας, προκάλεσε την οργή του κ. Δαμιανού όπου μέσω πλήρους «φιλαδελφείας και αγάπης» επιστολών, εξαπολύει ψεύδη, ύβρεις, απειλές, ποινές στους «πραξικοπηματίες, στασιαστές, πατροκτόνους» και άλλα ηχηρά.

Πίθηκοι καὶ Φαρισαῖοι.

Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α) Γεώργιος Λουκάκης.

Θράσος χιλίων πιθήκων και φαρισαϊκή υποκρισία υπήρξαν οι φράσεις που μέχρι σήμερα χαρακτηρίζουν στον υπερθετικό βαθμό και σε ανυπέρβλητη ένταση τις συγκεκριμένες ιδιότητες (θράσος – αναίδεια και υποκρισία) σε όλες τις πτυχές του κοινωνικού γίγνεσθαι. Πιστεύεται δηλαδή γενικά ότι κανείς και τίποτα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί εν προκειμένω τους πιθήκους αφ΄ενός και τους φαρισαίους της εποχής της ενανθρωπήσεως του Κυρίου αφ΄ετέρου. Zώντας όμως στην εποχή των ανατροπών και της »επί τα χείρω προκοπής», έμελλε να δούμε την κατάρριψη και αυτών των θεωρούμενων ως ακατάρριπτων »παγκόσμιων ρεκόρ» θράσους και υποκρισίας από »εξωγήινους» υπεραθλητές, έπειτα από μία διετία περίπου επίμονων προσπαθειών και συνεχών βελτιώσεων των ατομικών τους επιδόσεων. Επιπροσθέτως, ανεπανάληπτος είναι ο συνδυασμός του ταυτόχρονου ξεπετάγματος της φουρνιάς αυτής των αρκετών δεκάδων »εξωγήινων» υπεραθλητών, με την ομοίως σχεδόν ταυτόχρονη από όλους αυτούς – και εδώ έγκειται ο χαρακτηρισμός »εξωγήινοι»- κατάρριψη και ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΡΕΚΟΡ (θράσους και υποκρισίας) ! Εκτιμάμαι ότι στο ορατό μέλλον, έστω και αν η δύναμη της μακροχρόνιας χρήσης δεν εξοβελίσει από το λεξιλόγιο τις φράσεις »θράσος χιλίων πιθήκων» και »φαρισαϊσμός» ή »φαρισαϊκή υποκρισία» , η εκφορά τους θα παραπέμπει, θα διαζωγραφίζει ενδόμυχα την εικόνα και τα επιτεύγματα των Υπεραθλητών αυτών.

ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΗΣΗ

Οι ανωτέρω supermen και superwomen (βεβαίως) τυγχάνουν ελληνόφωνοι πολιτικάντηδες, ο στίβος του »αθλήματος» στο οποίο…»θριαμβεύουν» ανήκει στο εθνικό στάδιο ξευτίλας, δηλαδή στην σφαίρα της πολιτικής τους δραστηριοποίησης, και το ιστορικό της επίτευξης των ρεκόρ της αισχύνης είναι το ακόλουθο :

Ἄν ἀντιμετωπίσει ὁ ἄνθρωπος σωστά τούς λογισμούς, θεραπεύεται

 Λέει ὁ Ἀββᾶς Μάρκος (ὁ Ἀσκητής): "Ἐκεῖνος πού γυμνάζεται μέ τή θέλησή του στίς θλίψεις, δέν θά κυριευθεῖ ἀπό τούς ἀκούσιους πονηρούς λογισμούς".

Ὅταν θεληματικά κανείς ὑιοθετεῖ θλίψεις, σέ αὐτά πού λέει ἡ Ἐκκλησία μας, τή νηστεία, τήν ἀγρυπνία, τίς μετάνοιες, τίς κακοπάθειες γιά τόν Θεό, τότε δέν θά τόν κυριεύσουν ἀκούσιοι πονηροί λογισμοί.

"Ἐκεῖνος ὅμως πού δέν καταδέχεται τίς θλίψεις (τίς ἑκούσιες), θά αἰχμαλωτισθεῖ ἀπό τούς ἀκούσιους πονηρούς λογισμούς καί χωρίς νά τό θέλει".

Γι' αὐτό χρειάζεται πάντα ἡ ἄσκηση, δηλαδή ἡ θλίψη ἡ σωματική. Ἡ μή ἄνεση. Τό ἀντίθετο τῆς ἀνέσεως, κακοπάθεια, ὥστε νά μήν αἰχμαλωτιζόμαστε ἀπό τούς ἀκούσιους πονηρούς λογισμούς.

Περί Δευτέρας Παρουσίας

❈ Στήν Δευτέρα Παρουσία, ὅταν θά ἔρθει ὁ Κύριος πάλι, γιά νά κρίνει ζῶντας καί νεκρούς, ποιά θά εἶναι ἡ κρῖσις;

Ἡ Κρῖσις θά εἶναι ἀκριβῶς ἡ ὅρασις τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία γιά μέν τούς δικαίους, τούς μετανοημένους, αὐτούς πού ἀγάπησαν τόν Χριστό, ὅσο ζοῦσαν ἐδῶ στή γῆ, θά εἶναι αὐτή ἡ ὅρασις ὡς φῶς γλυκύτατο.

Η αλήθεια γιά τήν υπόθεση του Σινά (Ι.μ. Αγίας Αικατερίνης)- Μνημόνιο, Ι...

30 Αὐγούστου. Ἀπόδοσις τῆς μνήμης τῆς ἀποτομῆς τῆς τ. κεφαλῆς Ἰωάννου τοῦ προδρόμου· Ἀλεξάνδρου (†340), Ἰωάννου (†595), Παύλου (†784) πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαββάτου ιβ´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α´ Κορ. α´ 26 - β´ 5).

Α Κορ. 1,26        Βλέπετε γὰρ τὴν κλῆσιν ὑμῶν, ἀδελφοί, ὅτι οὐ πολλοὶ σοφοὶ κατὰ σάρκα, οὐ πολλοὶ δυνατοί, οὐ πολλοὶ εὐγενεῖς,

Α Κορ. 1,26              Οι κατά κόσμον σοφοί κλείουν ένεκα του εγωϊσμού τα μάτια και τα αυτιά των εις την σοφίαν του Θεού· Αλλωστε κυττάξετε και σεις, αδελφοί, ότι εις την πρόσκλησιν, που σας απηύθυνεν ο Θεός, δεν υπήκουσαν και δεν την εδέχθησαν πολλοί σοφοί κατά κόσμον ούτε πολλοί από εκείνους που έχουν δύναμιν και εξουσίαν ούτε πολλοί με ευγενή και αριστοκρατικήν την καταγωγήν,

Α Κορ. 1,27        ἀλλὰ τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς ἵνα τοὺς σοφοὺς καταισχύνῃ, καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς ἵνα καταισχύνῃ τὰ ἰσχυρά,

Α Κορ. 1,27               αλλά τουναντίον ο Θεός εδιάλεξε, δια την καλήν των διάθεσιν, τους απλοϊκούς αυτούς, τους οποίους ο κόσμος θεωρεί μωρούς, δια να καταντροπιάση έτσι τους σοφούς. Και εδιάλεξε τους αδυνάτους κατά κόσμον, δια να καταντροπιάση εκείνους που έχουν ισχύν και επιρροήν.