Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.(Μέρος Α΄). Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.

«Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν»

Μέρος Α΄

Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.

(άπομαγνητοφωνημένη ομιλία που μπορείτε να ακούσετε εδώ ή εδώ)

 Ἐλάτε νά κάνουμε προσευχή.

Εὐλογητός ὁ Θεός ἡμῶν πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων Ἀμήν

Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ Παρών καί τά  πάντα Πληρῶν, ὁ Θησαυρός τῶν ἀγαθῶν, καί Ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καί καθάρισον ἡμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχάς ἡμῶν.

Εὐλογητός εἶ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ πανσόφους τούς ἁλιεῖς

ἀναδείξας καταπέμψας αὐτοῖς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον καί δι’ αὐτῶν τήν οἰκουμένην σαγηνεύσας φιλάνθρωπε δόξα Σοι.

Χριστέ τό φῶς τό ἀληθινόν

τό φωτίζον καί ἁγιάζον πάντα  ἄνθρωπον

ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον

σημειωθήτω ἐφ’ ἡμᾶς τό φῶς τοῦ προσώπου Σου

 ἵνα ἐν Αὐτῷ  ὀψόμεθα Φῶς τό ἀπρόσιτον

καί κατεύθυνον τά  διαβήματα ἡμῶν

πρός ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν Σου

πρεσβείαις τῆς παναχράντου Σου Μητρός

καί πάντων Σου τῶν Ἁγίων Ἀμήν.

1.ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΤΕΡΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

Σήμερα μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντα θά μιλήσουμε γία τήν συμβολή τῆς μητέρας στήν διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν.
Λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος ὅτι ἡ σημαντικότερη δραστηριότητα τῆς χριστιανῆς μητέρας, στό πλαίσιο τῆς οἰκογένειας εἶναι ἡ καλή ἀνατροφή τῶν παιδιῶν της.  Τό κύριο ἔργο τῆς μητέρας εἶναι ἡ ἀνατροφή τῶν παιδιῶν.  Αὐτή ἡ θέση τοῦ ἱεροῦ Πατρός πηγάζει βεβαίως ἀπό τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου

Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Σκοπός μας: Ἡ ἕνωσή μας μέ τόν Κύριο »

Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα

Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ.140-141)

Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα  π.Ιωάννου Φωτοπούλου

«Σκοπός μας: Ἡ ἕνωσή μας μέ τόν Κύριο»

Προσέξτε τό σκεῦος τῆς καρδιᾶς σας. Φυλάχτε τό καθαρό, προφυλάξτε το μέ τεῖχος, μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή.  Ἀλλῶς θά συμβεῖ ὅ,τι καί σ’ ἕνα κῆπο χωρίς φράχτη, κάποιου ὀκνηροῦ καί ἀδιάφορου νοικοκύρη, ὅπου κάθε ζῶο μπορεῖ νά πέσει έσα καί νά καταστρέψει ὅ,τι εἶναι φτιαγμένο. Ἐξαιτίας τῆς σταθερῆς πίστεως, ἐξαιτίας τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς, ἡ ψυχή λαμβάνει τό ἅγιο Πνεῦμα καί γίνεται σκεῦος τῆς Θείας Χάριτος καί ἡ τόσο καθαρή καί ἁγνή ψυχή, χωρίς κόπο, τηρεῖ κάθε ἐντολή τοῦ Θεοῦ.  Διότι, λέγει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: «Μείνατε ἐν ἐμοί κἀγώ ἐν ὑμῖν. καθώς τό κλῆμα οὐ δύναται καρπόν φέρειν ἀφ’ ἑαυτοῦ, ἐάν μή μείνῃ ἐν τῇ ἀμπέλῳ, οὕτως οὐδέ ὑμεῖς, ἐάν μή ἐν ἐμοί μείνητε, ἐγώ εἰμί ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τά κλήματα. Ὁ μένων ἐν ἐμοί κἀγώ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπόν πολύν, ὅτι χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰω. 15, 4-5)
.
Πρέπει νά ἀναγκάσουμε τόν ἑαυτό μας νά ἐνωθεῖ μέ τόν Κύριο, διότι χωρίς προσπάθεια ποτέ κανείς δέ λαμβάνει τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.  Αὐτή εἶναι ἡ βασική

ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ(MP3)

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-08-10 στό Ἀρχονταρίκι τοῦ Ἱ. Ἡσ. «Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς»

Πηγή εικόνας anavaseis.blogspot.com

Δωρεά οργάνων; Ἡ Παγίδα τῆς Δωρεᾶς ὀργάνων καί ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας

Του πρεσβυτέρου  Εὐθυμίου  Μουζακίτη  ἐφημερίου Ἱ.Ν. Ἁγ. Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ Ἀμαρουσίου
  Στή σημερινή ἐποχή  τῶν ἰατρικῶν ἐπιτευγμάτων καί τῆς παραπληροφόρησης, κυκλοφορεῖ  μία λανθασμένη ἀντίληψη  ὅτι ἡ δωρεά ὀργάνων σώματος εἶναι ἡ μεγαλύτερη προσφορά, ἡ μεγαλύτερη ἀπόδειξη ἀνθρωπιᾶς καί μεγαλοψυχίας.  Μ’ αὐτό τό ἐπιχείρημα προτείνουν στούς ἀνθρώπους νά γίνουν δωρητές ὀργάνων.  Κάθε “ἐγκεφαλικά νεκρός” μπορεῖ νά θεωρηθεῖ  "δότης ὀργάνων". Αὐτό σημαίνει ὅτι κύρια ὄργανα μποροῦν νά χρησιμοποιηθοῦν ὡς μοσχεύματα γιά ἀσθενεῖς πού δηλώνονται σέ μία λίστα γιά μεταμόσχευση.  Ὁ δότης, νοσηλεύεται ἤδη σέ μία μονάδα ἐντατικῆς θεραπείας συνδεδεμένος σέ πολλά μηχανήματα πού βοηθοῦν τή λειτουργία τῆς καρδιάς καί τῆς ἀναπνοῆς.

Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Ἀγώνας καί βία κατά τήν προσευχή»

Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα

Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ.137-140)

Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα  π.Ιωάννου Φωτοπούλου

«Ἀγώνας καί βία κατά τήν προσευχή»

Ὁ πνευματικός τοῦ π. Σάββα ἔτσι τόν συμβούλευσε: «Νά κλαῖς μετά κλαιόντων καί νά συμπάσχεις μέ τούς θλιβομένους.  Μ΄ αὐτόν τόν τρόπο, μέ τίς ξένες ἐλλείψεις διορθώνεις τίς προσωπικές σου ἐλλείψεις, διότι ὅποιος γιά τίς ἁμαρτίες τοῦ πλησίον χύνει θερμά δάκρυα, ἐκεῖνος θεραπεύει τόν ἴδιο τόν ἑαυτό του ἀπό ἐκεῖνο τό σφάλμα τοῦ ἀδελφοῦ γιά τό ὁποῖο ἔκλαψε».
Ὁ μπάτουσκα, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, συχνά ἐξομολογοῦσε τούς προσκυνητές μέ δάκρυα καί συνέπασχε μέ τίς ἀδύναμους ἀνθρώπους.
«Πολλές φορές ἐξ αἰτίας ἐπείγουσας ἐργασίας στά καθήκοντα σου, ἤ ἐξ αἰτίας τῆς θέσεως σου στήν οἰκογένεια ἤ τήν κοινωνία, χρειάζεται νά ἐλαττώσεις τόν ἀγῶνα σου στή νηστεία ἤ τήν προσευχή.  Τό νά ὑπηρετεῖτε μέ πραότητα τόν πλησίον εἶναι ἀνώτερο ἀπό τό νά κάνετε τόν κανόνα σας καί νά πηγαίνετε μέ καταβεβλημένες δυνάμεις στό ναό. Ὁ Κύριος δέν ἀπαιτεῖ κάτι τέτοιο».
Ἕνα τέτοιο χαρτί μέ τό προαναφερθέν περιεχόμενο ἔλαβε μιά ἀπό τίς πνευματικές θυγατέρες τοῦ π. Σάββα πού βρίσκοταν σέ ἀπορία: τί νά κάνει, πῶς νά ἐνεργήσει;  Νά πάει στό ναό ἤ νά κάνει τό διακόνημά της; Ὁ γέροντας τήν πρόλαβε καί ἀπάντησε στήν ἀπορία της.
Νά τί ἔλεγε ὁ π. Σάββας γιά τήν προσευχή:
  -Κάνοντας τήν προσευχή σου, στάσου και συναισθάνσου ὅτι προσεύχεται στόν ἴδιο τόν Κύριο καί Θεό, στήν Πανάχραντη Δέσποινα ἤ σ’ αὐτούς εὐαρέστησαν τό Θεό, τούς Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι ἀοράτως

Περί σεμνῆς ἐμφανίσεως

Ἀπ’ τίς Διδαχές τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ

«Ὅποια γυναῖκα πη­γαί­νει στήν Ἐκκλησία καί σκε­πάζεται μέ τήν ντροπή, φαί­νε­ται ὡς μάλαμα.  Ἄς μοῦ τό εἰ­πῇ, νά βάλω ὅλους τούς χρι­στιανούς νά τήν συγχω­ρέ­σου­νε καί νά παρακαλῶ τόν Θεό εἰς ὅσον καιρόν καί ἄν ζήση διά τήν ψυχή της καί διά τά παιδιά της»

                       (Α΄ καί Ζ΄ Δι­δα­χή).

 

 

 

Αναβάσεις