Ερώτησαν
κάποτε την Αγία Συγκλητική· τι διαφέρει ο άλλος κόσμος από τούτον εδώ
οπού ζούμε τώρα; Και η μακαρία Συγκλητική αποκρίθηκε:
Το
παιδί ενόσω βρίσκεται μέσα στην κοιλιά της μάνας του, ζει πολύ
στενοχωρημένο, όντας ανακατωμένο μέσα στη λάσπη της μήτρας, ωσάν τυφλό.
Όταν
όμως έλθει η ώρα του και γεννηθεί, λευτερώνεται από την στενοχώριαν
εκείνη, όπου ήτανε κλειδωμένο, και χωρίς να το καταλάβει έρχεται σε έναν
καινούριο κόσμο γεμάτον φως, ευρυχωρία και απόλαυση.
Ένα
τέτοιο πράμα γίνεται και με την ψυχή του ανθρώπου. Στενοχωριέται μέσα
στην κοιλιά τουτουνού του ψεύτικου κόσμου, έως ότου έβγει απ’ αυτόν και
πάει στην άλλη ζωή την αιώνιο, όπου, αντί ήλιος, βλέπει ν’ αστράφτει η
όψη του Χριστού, αντί αέρα, αναπνέει το Άγιο Πνεύμα και, αντί θροφή,
γεύεται την Δόξα του Θεού. Η πρώτη γέννα μας έχει και πείνα. Η δεύτερη
γέννα είναι Ανάστασις και Χόρτασις.
«Χορτασθήσομαι εν τω οφθήναι μοι την δόξαν Σου».
Ρόδος, Αρχιμ. Χρυσόστομος Μουστάκας
Ρόδος, Αρχιμ. Χρυσόστομος Μουστάκας
Περιοδικό Κιβωτός
Απρίλιος 1953
ΑΦ 16
Η ψυχή μετά τον θάνατο υπό Ιερομ. Seraphim Rose Η όρασις του «παραδείσου»... (21/10/2011)
http://www.impantokratoros.gr/02244C0E.el.aspx
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου