Δεσπότης Ἡλείας Γερμανός-Ἡ ἀλήθεια γιά τήν ὁμοιοπαθητική!

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ 
Του Σεβασμιωτάτου. Μητροπολίτη Ηλείας Γερμανού!
 

1. H ομοιοπαθητική ως θεραπευτική μέ­θοδος σε καμμία ιατρική Σχολή της Πατρί­δος μας, αλλά, απ' όσα γνωρίζω, και σε καμ­μία χώρα του πολιτισμένου κόσμου δεν δι­δάσκεται, αλλ' ούτε δίδεται τοιαύτη ειδικό­τητα εις ιατρούς. Δια τούτο και τα γραφόμενα περί «εναλλακτικού Νόμπελ» είναι εφεύρε­ση επιτηδείων προς παραπλάνησιν αφελών αρρώστων συνανθρώπων μας.

2. Οι Χριστιανοί μας, πρέπει να γνωρίζουν ότι δύο είναι οι βασικές αρχές της ομοιοπα­θητικής θεραπευτικής:

Πρώτη: Η πεπλανημένη πίστη ότι εις την φύσιν υπάρχει μία παγκόσμια υπερβατική «θεία δύναμη», την οποία μάλιστα οι ομοιο­παθητικοί συσχετίζουν με την υπό των δια­φόρων ειδωλολατρικών θρησκειών και παραθρησκευτικών σημερινών ομάδων, όπως π.χ. της Νέας Εποχής, η οποία (θεία δύναμη) κι­νεί το σύμπαν, εισρέει εις τον ανθρώπινον οργανισμόν και διαπερνά τα κύτταρα του αν­θρώπου. (Πανθεϊστική αντίληψις του σύμ­παντος).
Η διατάραξη της ροής αυτής της θείας δυνάμεως εις τον ανθρώπινον οργανι­σμόν, πιστεύουν οι ομοιοπαθητικοί θερα­πευτές, δημιουργεί τις ασθένειες στον άνθρωπον!
Στην συνέχεια πιστεύουν και διδάσκουν, ότι αυτή η «θεϊκή ζωτική συμπαντική δύνα­μη» μένει κρυμμένη και αποκοιμισμένη σε κάποιες ουσίες, από τις οποίες απελευθε­ρώνεται με την ενεργοποίησή της, που συν­τελείται με την «δυναμοποίηση». Η «δυναμοποίηση» γίνεται από τους ομοιοπαθητι­κούς δια μεν τις διαλυτές ουσίες μέσα σε νε­ρό ή οινόπνευμα, που τις αραιώνουν σταδια­κώς και συνεχώς ώστε να μη μείνει στο τέλος τίποτε από το στοιχείο που αραίωσαν, τις δε μη διαλυτές με διαρκή τριβή στο γουδί του φαρμακοτρίφτη. Πιστεύουν, ότι «όσο μεγα­λύτερη αραίωση γίνεται στην ουσία, τόσο πιο ελεύθερη, άυλη και αιθέρια αυτή γίνεται, παίρνοντας έτσι όλο και μεγαλύτερη μαγική ιαματική δύναμη»! Αυτά τα ανούσια διαλύ­ματα λαμβανόμενα από τους ασθενείς αν­θρώπους τους δίνουν την θεραπείαν!

Δεύτερη βασική αρχή της ομοιοπαθητικής θεραπευτικής είναι ότι τα «όμοια θερα­πεύονται από τα όμοια». Δηλαδή ότι οι ου­σίες που προκαλούν μια ασθένεια, αυτές οι ίδιες λαμβανόμενες την θεραπεύουν. Ή ό­πως λέγεται λαϊκά «το ένα κακό διώκει το άλλο κακό». Αυτή όμως η αρχή ουδέποτε έ­χει αποδειχθεί επιστημονικώς και ποτέ και πουθενά δεν έχει γίνει δεκτή από τους επι­στήμονας ειδικούς. Φαντασθήτε δηλαδή έ­ναν άνθρωπον που έχει υψηλή χοληστερίνη, για να την ρίξει να τρώει ζωικά λίπη, αυγά κ.λπ. ή έναν άλλον που έχει υπέρταση, να πίνει κρασί για να την κατεβάσει!
Όποιος θέλει να μάθει περισσότερα περί αυτών μπορεί να μελετήσει τα εξής βιβλία: α) Αθανασίου Αβραμίδη, Επίκουρου Κα­θηγητή Ιατρικής Αθηνών, «Η Ομοιοπαθητι­κή υπό το πρίσμα της ιατρικής επιστήμης», έκδοση Υπακοή, Αθήναι 1996, β) Του αυ­τού, «Ανορθόδοξες θεραπευτικές μέθοδοι της Νέας Εποχής», έκδοση -Φωτοδότες, Αθήναι 1998 και γ) «Η Ομοιοπαθητική ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη Πίστη», Πρω­τοβουλία Γονέων Βορείου Ελλάδος, Πολύ­γυρος 1998.

3. Λέγεται ακόμη, δια να προκαλούνται προφανώς εντυπώσεις, ότι στην Ευρώπη ε­κείνοι που δείχνουν εμπιστοσύνη στην ο­μοιοπαθητική θεραπευτική «κυμαίνονται α­νάλογα με την χώρα από 30-50%, ενώ στη χώρα μας, ευτυχώς, χαμηλότερα». Αλλ' αυ­τό, και αν ο ισχυρισμός είναι αληθής - εγώ το αμφισβητώ - δεν είναι επιχείρημα. Διότι και στην μαγεία και στα μέντιουμ και στους αστρολόγους και στις χαρτορίχτρες και τις καφετζούδες πηγαίνουν πολλοί άνθρωποι. Αυτό όμως δεν είναι τεκμήριον αναγνωρί­σεως της επιστημονικής τους καταξιώσεως ή της αληθείας. Απεναντίας επιβεβαιώνει την αρχή, ότι όταν οι άνθρωποι χάνουν την αλήθεια, καταφεύγουν στα υποκατάστατά της.

4. Τέλος ισχυρίζονται ότι το Εναλλακτικό Νόμπελ δόθηκε για τη μεγάλη του προσφο­ρά «στην αναβίωση της Ομοιοπαθητικής, με αποτέλεσμα σήμερα να διεκδικεί μια θέση στην επιστήμη ως αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας». Δηλαδή από τους ίδιους τους ομοιοπαθητικούς ομολογούνται δύο πράγ­ματα:
Πρώτον ότι η ομοιοπαθητική δεν είναι ε­πιστήμη, αλλά τώρα «διεκδικεί μια θέση στην επιστήμη».
Και δεύτερον ότι η ομοιοπαθητική είναι παλαιά μέθοδος που ξεχάστηκε, προφανώς για τα μη καλά αποτελέσματά της και τώρα γίνεται προσπάθεια από τους σημερινούς ο­μοιοπαθητικούς για «την αναβίωσή της».
Δυστυχώς εκεί εφθάσαμε, να υπάρχουν άνθρωποι που στο τέλος του εικοστού αιώ­νος νοσταλγούν να επαναφέρουν την αν­θρωπότητα στον μεσαίωνα, στην πικραγγου­ριά και το νερό του Καματερού!
Γι' αυτό συνιστούμε στους πιστούς να μην έχουν καμμία σχέση με τις ομοιοπαθητικές και τις άλλες αμφιβόλου αποτελέσματος δια­φημιζόμενες μεθόδους θεραπείας, αλλά για τις ασθένειές των να εμπιστεύονται τους ανεγνωρισμένους ιατρούς, που χρησιμοποι­ούν τα δεδομένα της παγκοσμίως αναγνωρι­ζομένης ιατρικής επιστήμης και να μη επι­στρέψουν εις «τα ασθενή και πτωχά στοι­χεία» του πεπτωκότος άνθρωπου (Γαλάτας Δ' 8-11).




(Πηγή: Εφημερίδα "Αλήθεια")

http://orthodox-world.pblogs.gr/2008/02/despoths-hleias-germanos-h-alhtheia-gia-thn-omoiopathhtikh.html