Γιά τήν κατάκτηση τοῦ κόσμου

Ο Μέγας Βασίλειος λέει: με ταραγμένη την καρδιά δεν μπορεί κανείς να πλησιάσει και να γνωρίσει την αλήθεια. Γι’ αυτό πρέπει να αποφεύγουμε καθετί που αναστατώνει την καρδιά μας, καθετί που της προκαλεί ανησυχία ή της δημιουργεί πάθη ή ξυπνά την ανησυχία. Πρέπει να κρατιόμαστε όσο μπορούμε πιο μακριά από κάθε βιασύνη και να μην τριγυρνάμε μέσα στους θορύβους και τα μάταια πράγματα αυτού του κόσμου.

Εφόσον υπηρετούμε τον Κύριο πρέπει να «μη μεριμνώμεν και τυρβάζωμεν περί πολλά» ,αλλά πάντα να έχουμε στο νου μας ότι «ενός έστι χρεία». ( Λουκά ι 41 ) .

ΌΤΑΝ θέλει κανείς να λουστεί, πρέπει πρώτα να ξεντυθεί. Το ίδιο συμβαίνει και με την καρδιά.
Πρέπει να ελευθερωθεί από το εξωτερικό ρούχο του κόσμου, που την  τυλίγει ολόκληρη, για να μπορεί να την πλύνει ο Καθαίρων τις καρδιές. Οι τόσο ωφέλιμες για την υγεία του ανθρώπου ακτίνες του ήλιου δεν μπορούν να ωφελήσουν το δέρμα, αν δεν το ξεσκεπάσουμε και δε σταθούμε γυμνοί, εκτεθειμένοι  στην επίδρασή τους. Το ίδιο γίνεται με την θεραπευτική και ζωοποιό δύναμη του Πνεύματος.

ΣΥΝΕΠΩΣ. Απόβαλε το παλιωμένο και λερωμένο ένδυμα της ψυχής σου. Απαρνήσου τον εαυτό σου αλλά χωρίς να φαίνεται πάρα  πολύ στους άλλους. Αρνήσου ό,τι εξυπηρετεί τις απολαύσεις και τις ηδονές, την τεμπελιά ή την τάση σου για διασκέδαση κοσμική, ό,τι τέρπει και κολακεύει τας μάτια σου, τα αυτιά σου , τη γεύση σου, ή άλλη αίσθηση. «Ὁ μὴ ὢν μετ' ἐμοῦ κατ' ἐμοῦ ἐστι» ( Ματθ. ιβ΄30 ) και όποιος δε χτίζει μαζί με τον Κύριο, γκρεμίζει. Εξάγνιζε τις καθημερινές σου ανάγκες και τις κοινωνικές σου συνήθειες. Κάνε το όμως ήρεμα, μετρημένα, χωρίς αιφνίδιες μεταβολές και αλλαγές, αλλά πάντως ριζικά. Κόψε όσο μπορείς τα δεσμά που σε κρατούν αιχμάλωτο του εξωτερικού κόσμου. Διασκεδάσεις, κοσμικά θεάματα, προσωπικά υλικά, αγαθά και προ παντός «πᾶν τό ἐν τῷ κόσμῳ, ἐπιθυμίαν τῆς σαρκός καί ἐπιθυμίαν τῶν ὀφθαλμῶν καί τήν ἀλαζονείαν τοῦ βίου»», γιατί «οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Πατρός, ἀλλ' ἐκ τοῦ κόσμου», και ακόμα γιατί «στρατεύονται κατά τῆς ψυχῆς»  ( Α΄ Ιωάν. β΄16 και Α΄ Πετρ. β΄11 ) .

Τι είναι όμως ο κόσμος; Δεν πρέπει να τον φανταστείς σαν κάτι το ορατό και απτό. Ο κόσμος, λέει ο Μακάριος ο Αιγύπτιος,  είναι ένα πύρινο περιτύλιγμα που φυλακίζει την καρδιά και την αποχωρίζει από το δέντρο της ζωής. Κόσμος είναι καθετί που ευχαριστεί τις αισθήσεις μας. Είναι αυτό μέσα μας  που «οὐκ ἔγνω τόν Θεόν» ( Ιωάν. Ιζ΄25 ) . ..

Από το βιβλίο: «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ»
Τίτο Κολλιάντερ
Εκδόσεις: ΑΚΡΙΤΑΣ
Έκδοση 15η

 http://eisdoxantheou-gk.blogspot.gr/2012/07/blog-post_28.html