Η παρουσία όλων μας είναι απαραίτητη. Το χρωστάμε στο Σωτήρα Χριστό, το χρωστάμε στις ψυχές μας. Σαφώς και ο Χριστός δεν έχει ανάγκη από τη δική μας υπεράσπιση, αλλά εμείς έχουμε ανάγκη να είμαστε μαζί του και να αντιδρούμε όταν οι αντίθετοι καθυβρίζουν τον Πατέρα μας, όπως θα πράτταμε αν υβριζόταν κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο.
Τις ειρωνείες και τον οχετό των "φωταδιστών" που θα εξαπολύσουν μετά το γεγονός της διαμαρτυρίας, θα πρέπει να τις θεωρήσουμε ουράνιο μισθό κατά την θεική διαβεβαίωση: "μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου".
Σε μια ημιδιαλυμένη χώρα, όπου ο χριστιανισμός θεωρείται ταμπού, είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο να ομολογούμε δημόσια τον Χριστό με οποιοδήποτε κόστος. Ας μην προδώσουμε κι εμείς τον Κύριο.
Ας μη φανούμε ακόμα μια φορά αδιάφοροι, χλιαροί, ώστε να μην ακούσουμε:
«οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου»
Για τις "Αναβάσεις" Χαράλαμπος Άνδραλης
http://anavaseis.blogspot.gr/2012/10/corpus-christi-11102012-600-44.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου