Τὰ εἴδη τῆς ἁμαρτίας

Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος

Ἕνα εἶδος ἁμαρτίας ποὺ γίνεται, εἶναι ὅταν ὁ ἀγωνιστὴς φροντίζει γιὰ τὴν ἀρετὴ κὰ ἐπιμένει στὴν ἐργασία τῆς μέρα καὶ νύχτα, ἀλλὰ δὲν τὰ καταφέρνει καὶ πέφτει σὲ κάποια ἁμαρτία. Μπορεῖ δηλ. ἀπὸ ἄγνοια, ἢ ἀπὸ διάφορες αἰτίες, ἀντίθετες στὸ δρόμο τῆς ἀρετῆς, ἢ ἀπὸ τὰ κύματα τῶν παθῶν ποὺ ξεσηκώνονται στὰ μέλη τοῦ κάθε τόσο, ἢ ἀπὸ τὴν πνευματικὴ παράλυση ποὺ ἐνδέχεται νὰ τοῦ συμβεῖ γιὰ νὰ δοκιμασθεῖ ἡ ἐλεύθερη θέλησή του, νὰ γείρει λίγο ἡ ζυγαριὰ στὸν ἀριστερὸ ζυγό, ὁπότε ἕλκεται ἀπὸ τὴν ἀδυναμία τῆς σάρκας σὲ κάποια ἁμαρτία, καὶ λυπᾶται καὶ ἀνησυχεῖ κὰ στενάζει μὲ πόνο ψυχῆς γιὰ τὴν ταλαιπωρία τοῦ αὐτή.

Ἄλλο εἶδος ἁμαρτίας εἶναι, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀποχαυνωθεῖ καὶ ἀμελήσει τὴν ἐργασία τῆς ἀρετῆς, καὶ ἐγκαταλείψει πέρα γιὰ πέρα τὸ σωστὸ δρόμο της, καὶ τρέχει σὰν ὑπάκουος δοῦλος στὴν ἀπόλαυση τῶν ἁμαρτιῶν, καὶ δείχνει ζῆλο πὼς νὰ ἐφεύρει καινούργιους τρόπους γιὰ τὴν πλήρη ἀπόλαυση τῆς ἡδονῆς. Κάνοντας αὐτά, εἶναι ἕτοιμος, σὰν τὸν αἰχμάλωτο δοῦλο, νὰ κάνει μὲ ἰδιαίτερη φροντίδα τὸ θέλημα τοῦ ἐχθροῦ του, καὶ νὰ προσφέρει τὰ μέλη τοῦ σώματός του ὅπλα στὶς διαταγὲς τοῦ διαβόλου. Καὶ δὲ θυμᾶται ὁ δύστυχος καθόλου τὴ μετάνοια, οὔτε περνάει ἀπὸ τὸ νοῦ του νὰ ἀφήσει τὸν καταστρεπτικὸ δρόμο του καὶ νὰ γυρίσει στὴν ἀρετή.

Σὸ πρῶτο εἶδος τῆς ἁμαρτίας, ποὺ ἀνέφερα, εἶναι ὅταν ὁ ἄνθρωπος γλιστρήσει καὶ πέσει, ἐνῶ βαδίζει στὸ δρόμο τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς δικαιοσύνης. Αὐτὸ ἐννοοῦν οἱ Πατέρες, ὅταν λένε ὅτι, στὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ, συναντᾶμε καὶ πεσίματα, καὶ ἐναντιώσεις ἀπὸ τὸν ἐχθρό, καὶ καταναγκασμοὺς καὶ τὰ παρόμοια. Ἐνῶ τὸ δεύτερο εἶδος τῆς ἁμαρτίας, ποὺ ἀνέφερα, εἶναι νὰ πέσει ἡ ψυχή, καὶ νὰ χαθεῖ καὶ νὰ ἐγκαταλείψει τελείως τὸν ἀγώνα.

Πηγή: Τὸ κοντηλάκι

http://agiosdimitrioskouvaras.blogspot.gr/2013/12/blog-post_8412.html