Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τήν Κυριακή πρό τῶν Φώτων: Ὁμιλία περί θανάτου καί τῶν ὀδυνῶν αὐτοῦ, καί περί τοῦ, πῶς οἱ ὠδίνες τοῦ θανάτου λύονται (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 (Β' Τιμ. δ' 5-8)

- Τίποτα στον κόσμο πιο οδυνηρό και πιο φοβερό από τον θάνατο. Και μόνη η ενθύμησις του θανάτου καταπικραίνει την καρδιά του ανθρώπου. Μήπως όμως αυτό δεν είναι αλήθεια αφού υπάρχουν αυτόχειρες που θανατώνουν τους εαυτούς τους;
- Γιατί ο θάνατος προκαλεί τόσο θλιβερή αίσθηση στον άνθρωπο;
- Όσο η ψυχή μένει ελευθέρα της των παθών του σώματος τρικυμίας, τόσο βλέπει τελειότερα και της αμαρτίας το βάρος. Γι' αυτό εις την ώραν του θανάτου διακρίνει η ψυχή εντελώς, ποίας βασιλείας εστέρησεν αυτήν η αμαρτία και ποίας κολάσεως εποίησεν αυτήν υπόδικον.

- Η απόφασις του θανάτου έμεινε αμετάβλητος και αμετάτρεπτος. Ούτε ο θάνατος του Ιησού Χριστού μετέβαλε αυτή την απόφαση. Τί άλλαξε τότε, μετά την ανάσταση του Ιησού Χριστού;
- Λύνονται του θανάτου οι ωδίνες σε όλους τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Χριστόν;

Διαβάστε ολόκληρο τον λόγο από το "Κυριακοδρόμιο εις τας Πράξεις των Αποστόλων", του Νικηφόρου Θεοτόκη (τόμ. 2ος, σελ. 368 - Έκδοσις 1840), πατώντας εδώ
http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2985