Η καιόμενη αγάπη του σεβαστού Γέροντα προς τα αγαπημένα σχολεία των κατηχητοπαίδων είχε πολλές μαρτυρίες και άπειρες εκδηλώσεις και εκφράσεις περί της υπάρξεώς της. Χαρακτηριστικό είναι ότι αισθανόταν υπερβολικά χαρούμενος όταν βρισκόταν στο μικρό αλλά ταυτόχρονα και τρισμέγα βασιλειό του: το βασίλειο των παιδιών του Κυρίου Ιησού, με την παρουσία των οποίων απελευθερωνόταν από τις πολλές φροντίδες και αισθανόταν απαλλαγμένος από κάθε στεναχώρια, πιεστική μέριμνα, αγωνίες για τα προβλήματα και τις συκοφαντίες, τις οποίες υπέμενε με καρτερία.
Μεταμορφωνόταν
κυριολεκτικά και αισθανόταν ως βασιλιάς. Καυχώμενος δε εν Κυρίω, χωρίς
επιφυλάξεις και μετριοφροσύνη έλεγε:
Η πανευφρόσυνη
διάθεση μεταμόρφωνε τον εσωτερικό και εξωτερικό κόσμο του και, σκιρτώντας σαν
μικρό παιδί, δίδασκε εντός τεσσάρων έως οκτώ λεπτών κάποια χαριτωμένη ιστορία
από την Παλαιά ή την Καινή Διαθήκη, ενώ τα μικρά παιδά, κρεμάμενα από τα χείλη
του, δεν του επέτρεπαν να σταματήσει, ζητώντας κι άλλη ιστορία.
Έλεγε με πειθώ
απευθυνόμενος προς τους γονείς και διδασκάλους: «Πρέπει να οδηγήσουμε και να φέρουμε τα μικρά παιδιά μας προς τον
αγαπημένο Φίλο και Διδάσκαλο, τον Κύριο Ιησού. Αυτό πρέπει να γίνεται από μικρή
ηλικία. Λέγει το Πνεύμα το Άγιον δια του Αποστόλου Παύλου: “από βρέφους τα ιερά γράμματα οίδας”
(Β΄ Τιμ. 3,15). Η μητέρα από την βρεφική ηλικία πρέπει
να φέρει το νήπιο στον πνευματικό και να εξομολογείται η ίδια
εξιστορώντας τα σφάλματα του τέκνου της (μικροθυμοί, πείσματα, ζηλοτυπία,
κινήματα άτακτα κ.λπ.). Πρέπει να διδάσκεται από αυτήν μικρές και ωφέλιμες
ιστορίες».
Πηγή:
Μητροπολίτου πρ. Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης ΙΕΡΟΘΕΟΥ «Αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Παρασκευόπουλος (1877-1964) – φωταυγείς
παράγραφοι από τον βίον και την πολιτείαν αυτού».
Μετάφραση στη
δημοτική: Ιστολόγιο Μακκαβαίος
http://makkavaios.blogspot.gr/2015/02/blog-post_65.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου