Ἄρρωστος στό Ἰπποκράτειο νοσοκομεῖο εἶδε τόν παράδεισο ἐν ζωῇ. Π. Εὐσέβιος Γιαννακάκης

«Κάποιος άλλος, σαράντα πέντε περίπου χρόνων και πατέρας δύο παιδιών, αν και η κατάσταση της υγείας τον ήταν πολύ άσχημη, εξομολογήθηκε και κοινώνησε με ευχαρίστηση. Την επόμενη ημέρα ο ιερεύς τον επισκέφτηκε και πάλι. Το πρόσωπό του ήταν ήρεμο, καθώς τον διακατείχε μία απέραντη αισιοδοξία. Με χαμηλή και μισοσβησμένη φωνή είπε:

—     Σήμερα φεύγω, πάτερ... για τον ουρανό, και ή χαρά μου είναι πολύ μεγάλη. Εάν δεν φύγω, θα λυπηθώ, διότι είναι ενδεχόμενο μέσα στην παλιοκοινωνία να λερώνει κανείς την ψυχή του. Η ζωή η βρώμικη συνοδεύεται από πολύ πόνο και πολλή πικρία... Ευχαριστώ τον Θεό, διότι με αξιώνει να φεύγω με όλα τά εφόδια. Σήμερα το πρωί, πριν έλθετε, είδα ένα πολύ ευχάριστο θέαμα. Έξω από το παράθυρο είδα μία απέραντη στρατιά από κόσμο λαμπρό. Τά πρόσωπα όλων ήταν πολύ φωτεινά και ακτινοβόλα. Δοκίμασα στιγμές ευτυχίας... Φεύγω, πάτερ, για το αιώνιο ταξίδι... για τον Χριστό.

—     Κύριε Λ., να κάνεις εκεί πού θα πας προσευχή και για μένα.

—     Αν και δεν είμαι άξιος, θα το κάνω αυτό πού μου λέτε...» .

Είναι πάμπολλες οι ψυχές πού ετοίμασε ο π. Ευσέβιος για τον Παράδεισο. Ο ίδιος πίστευε ότι με τις προσευχές τους κινείται και εργάζεται. Έλεγε στα πνευματικά του παιδιά: «Οι προσευχές όλων εκείνων πού έφυγαν από το Ιπποκράτειο έτοιμοι για τον ουρανό, αυτές μας κρατάνε. Έφυγαν με αμέτρητα αισθήματα ευγνωμοσύνης. Είναι ποτέ δυνατόν να μην προσεύχονται εκεί πάνω για μάς»;

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗΣ. Ζ ΕΚΔΟΣΗ.

Ι.Μ. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ.

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/01/blog-post_99.html