Κάποιος μοναχός πολύ ἀσκητικός εἶπε σ’ ἕναν ἅγιο γέροντα: — Ἡ ψυχή μου ἐπιθυμεῖ τόν θάνατο.

Κάποιος μοναχός πολύ ασκητικός είπε σ’ έναν άγιο γέροντα:

—      Η ψυχή μου επιθυμεί τον θάνατο.

Καί τού λέει ο γέροντας:

—      Αυτό συμβαίνει επειδή η ψυχή σου αποφεύγει τή θλίψη καί δεν ξέρει ότι η μέλλουσα θλίψη είναι πολύ χειρότερη από την εδώ.

Παρόμοια καί κάποιος άλλος ρώτησε έναν γέροντα:

—      Γιατί μου συμβαίνει να αισθάνομαι ακηδία, όταν κάθομαι στο κελί;

Καί του απαντά ο γέροντας:

—      Επειδή ακόμα δεν γνώρισες ούτε την ανάπαυση πού προσδοκάμε, ούτε την κόλαση που μας περιμένει. Γιατί, αν τά ήξερες καλά αυτά τά δύο, θα υπέμενες χωρίς να αηδιάζεις, ακόμα κι αν τό κελί σου ήταν γεμάτο σκουλήκια ώστε να είσαι βουτηγμένος σ’ αυτά μέχρι τόν λαιμό.

Παρόμοιες είναι οι μαρτυρίες καί άλλων αγωνιστών.

Λόγος γιά τά πνεύματα-Λόγος γιά τόν θάνατο

Συγγραφέας : Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/11/blog-post_392.html