Ἧταν προτιμότερο νά κρύψει ὁ ἥλιος τίς ἀκτίνες του, παρά νά σιγήσει τό στόμα τοῦ Χρυσοστόμου!

~ Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου Γράμμα 125 από την εξορία προς τον εξόριστο επίσκοπο Κυριακό. (ΕΠΕ 38, 243)

''Ὁταν διέταξε ἡ βασίλισσα νά ἐξορισθῶ. Πολλά ὅμως θλιβερά γεγονότα μοῦ συνέβησαν στό δρόμο, ἀλλά ἐγώ δέ νοιάστηκα γιά τίποτε. Ὅταν ὅμως ἔφθασα πρός τή χώρα τῶν Καππαδόκων καί στήν περιοχή τοῦ Τάυρου τῆς Κιλικίας, μέ προυπαντοῦσαν πολλές ὁμάδες ἀνδρῶν ἁγίων πατέρων, ἀλλά καί πλήθη μοναχῶν καί παρθένων, χύνοντας ἀστείρευτες πηγές δακρύων. Καί ἔκλαιαν βλέποντάς με νά πηγαίνω στήν ἐξορία καί ἐλεγαν μεταξύ τους· ''Ἧταν προτιμότερο νά κρύψει ὁ ἥλιος τίς ἀκτίνες του, παρά νά σιγήσει τό στόμα τοῦ Ἰωάννη΄. Αὐτά μέ θορύβησαν καί μέ στενοχώρησαν, ἐπειδή ἔβλεπα ὅλους νά κλαῖνε γιά μένα. Γιά ὅλα τά ἄλλα, ὅσα μοῦ συνέβηκαν, δέν νοιάστηκα καθόλου. Πάρα πολύ μέ περιποιήθηκε ὁ ἐπίσκοπος τῆς πόλεως αὐτῆς καί ἔδειξε πολλή ἀγάπη σέ μένα, ὥστε, ἄν ἦταν δυνατό, θά μοῦ παραχωροῦσε ἀκόμα καί τόν θρόνο του, ἄν δέ φυλάγαμε τόν κανόνα...… Γί αυτό σε παρακαλώ, σε ικετεύω, πέφτω στα γόνατά σου, αποδίωξε το πένθος της αθυμίας σου, μην παραλείπεις να με θυμάσαι στις προσευχές σου, και γράφε μου τακτικά.''