Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Τρ. ιζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἐφεσ. β΄ 19 - γ΄ 7).
ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Β´ 19 - 22
19 ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, 20 ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, 21 ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ· 22 ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς συνοικοδομεῖσθε εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ ἐν Πνεύματι. ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Γ´ 1 - 7
1 Τούτου χάριν ἐγὼ Παῦλος ὁ δέσμιος τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ ὑπὲρ ὑμῶν τῶν ἐθνῶν, 2 εἴγε ἠκούσατε τὴν οἰκονομίαν τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τῆς δοθείσης μοι εἰς ὑμᾶς, 3 ὅτι κατὰ ἀποκάλυψιν ἐγνώρισέ μοι τὸ μυστήριον, καθὼς προέγραψα ἐν ὀλίγῳ, 4 πρὸς ὃ δύνασθε ἀναγινώσκοντες νοῆσαι τὴν σύνεσίν μου ἐν τῷ μυστηρίῳ τοῦ Χριστοῦ, 5
ὃ ἑτέραις γενεαῖς οὐκ ἐγνωρίσθη τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων ὡς νῦν
ἀπεκαλύφθη τοῖς ἁγίοις ἀποστόλοις αὐτοῦ καὶ προφήταις ἐν Πνεύματι, 6 εἶναι τὰ ἔθνη συγκληρονόμα καὶ σύσσωμα καὶ συμμέτοχα τῆς ἐπαγγελίας αὐτοῦ ἐν τῷ Χριστῷ διὰ τοῦ εὐαγγελίου, 7 οὗ ἐγενόμην διάκονος κατὰ τὴν δωρεὰν τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι κατὰ τὴν ἐνέργειαν τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Β´ 19 - 22
19
Αρα δεν είσθε πλέον ξένοι, όπως προηγουμένως, και προσωρινοί πολίται
της Εκκλησίας του Χριστού, αλλ' είσθε συμπολίται όλων των αγίων, και
οικιακοί του Θεού. 20 Εχετε δε κτισθή επάνω
στον πνευματικόν θεμέλιον των Αποστόλων και των προφητών εις μίαν
πνευματικήν οικοδομήν, την Εκκλησίαν, της οποίας ακρογωνιαίος και
θεμελιακός λίθος είναι αυτός ούτος ο Ιησούς Χριστός. 21
Επάνω δε εις αυτόν και με την δύναμιν αυτού όλη η οικοδομή
συναρμολογείται και αυξάνεται κατά τρόπον αρμονικόν, ώστε να γίνη ναός
άγιος, σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου. 22
Εις αυτόν δε τον ναόν δια του Ιησού Χριστού οικοδομείσθε και σεις μαζή
με τους άλλους πιστούς, δια να γίνετε κατοικία, εις την οποίαν θα μένη ο
Θεός με το Πνεύμα του. ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Γ´ 1 - 7
1
Ακριβώς, διότι είσθε μέλη της οικογενείας του Θεού, της Εκκλησίας, εγώ ο
απόστολος Παύλος, φυλακισμένος δια τον Ιησούν Χριστόν, παρακαλώ τον
Θεόν δια σας τους εθνικούς, προς χάριν των οποίων είμαι δέσμιος. 2
Είμαι ιδικός σας απόστολος. Και βεβαίως θα έχετε πληροφορηθή τον
θαυμαστόν τρόπον, με τον οποίον με εκάλεσεν στο αποστολικόν αξίωμα η
χάρις του Θεού, που μου εδόθη ειδικώς, δια να εξυπηρετήσω σας τους
εθνικούς. 3 Διότι ο Θεός με υπερφυσικήν
φανέρωσίν μου έκαμε γνωστήν την έως τότε κρυμμένην και άγνωστον
αλήθειαν, σχετικώς με την ιδικήν σας σωτηρίαν, όπως δι' ολίγων
προηγουμένως σας έγραψα. 4 Συμφωνα δε με
αυτά, όταν τα διαβάσετε καλά, ημπορείτε να ενοήσατε την σοφίαν και την
γνώσιν, που έχω σχετικώς με το μέγα μυστήριον της δια του Χριστού
σωτηρίας όχι μόνον των Εβραίων, αλλά και των εθνικών. 5
Αυτό το μυστήριον δεν είχε γνωστοποιηθή στους υιούς των ανθρώπων άλλων
γενεών, όπως με αποκάλυψιν Θεού εφανερώθη τώρα στους αγίους Αποστόλους
του και στους χριστιανούς προφήτας δια του Αγίου Πνεύματος. 6
Απεκαλύφθη δηλαδή από το Αγιον Πνεύμα, ότι τα έθνη, ηνωμένα εις ένα
πνευματικόν σώμα με τους εξ Ιουδαίων Χριστιανούς, είναι συγκληρονόμα και
συμμέτοχα εις την περί λυτρώσεως υπόσχεσιν του Θεού. Αποκτούν δε τέτοια
προνόμια τα έθνη δια της ενώσεώς των με τον Ιησούν Χριστόν, η οποία
επιτυγχάνεται με την πίστιν των στο Ευαγγέλιον. 7
Αυτού δε του Ευαγγελίου έγινα εγώ υπηρέτης, σύμφωνα με την δωρεάν της
χάριτος του Θεού, η οποία μου εδόθη κατά τον θαυμαστόν εκείνον τρόπον,
που ενήργησεν η δύναμις του Θεού, ώστε εμέ τον διώκτην του Χριστού να με
κάμη Απόστολόν του.
Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Τρ. β΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ε΄ 12-16).
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ε´ 12 - 16
12
Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν μιᾷ τῶν πόλεων καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ πλήρης
λέπρας· καὶ ἰδὼν τὸν Ἰησοῦν, πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον ἐδεήθη αὐτοῦ λέγων·
Κύριε, ἐὰν θέλῃς, δύνασαί με καθαρίσαι. 13 καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἥψατο αὐτοῦ εἰπών· Θέλω, καθαρίσθητι. καὶ εὐθέως ἡ λέπρα ἀπῆλθεν ἀπ’ αὐτοῦ. 14
καὶ αὐτὸς παρήγγειλεν αὐτῷ μηδενὶ εἰπεῖν, ἀλλὰ ἀπελθὼν δεῖξον σεαυτὸν
τῷ ἱερεῖ καὶ προσένεγκε περὶ τοῦ καθαρισμοῦ σου καθὼς προσέταξε Μωϋσῆς
εἰς μαρτύριον αὐτοῖς. 15 διήρχετο δὲ μᾶλλον ὁ λόγος περὶ αὐτοῦ, καὶ συνήρχοντο ὄχλοι πολλοὶ ἀκούειν καὶ θεραπεύεσθαι ὑπ’ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἀσθενειῶν αὐτῶν· 16 αὐτὸς δὲ ἦν ὑποχωρῶν ἐν ταῖς ἐρήμοις καὶ προσευχόμενος.
Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ε´ 12 - 16
12
Συνέβη δε, όταν ευρίσκετο ο Ιησούς εις μίαν από τας πόλεις και ιδού
ένας άνθρωπος γεμάτος λέπρα. Αυτός, όταν είδε τον Ιησούν, έπεσεν πρηνής
με το πρόσωπον εις την γην και τον παρεκάλεσε λέγων· “Κυριε, πιστεύω
ότι, εάν θέλης, ημπορείς να με καθαρίσης από την λέπραν”. 13
Και ο Κυριος, αφού άπλωσε το χέρι και τον ήγγισε, είπε· “θέλω.
Καθαρίσου από την λέπραν”. Και αμέσως εξηφανίσθη από αυτόν η λέπρα. 14
Και ο Ιησούς του έδωσεν εντολήν να μη είπη εις κανένα τίποτε· “αλλά
πήγαινε, είπε, δείξε τον εαυτόν σου στον ιερέα και πρόσφερε την θυσίαν
δια την θεραπείαν σου, όπως έχει διατάξει ο Μωϋσής, δια να είναι αυτό
επιβεβαίωσις και μαρτυρία στον ιερέα και στους άλλους ανθρώπους, ότι
πράγματι εθεραπεύθης”. 15 Διεδίδετο δε και
εκυκλοφορούσε ακόμη περισότερον η φήμη δι' αυτόν και πλήθη λαού
εμαζεύοντο από διάφορα μέρη, δια να ακούουν την διδασκαλίαν του και να
θεραπεύωνται υπ' αυτού από τας ασθενείας των. 16 Αυτός δε έφευγε και απεσύρετο εις ερημικούς τόπους και προσηύχετο.
http://www.saint.gr/index.aspx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου