Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. 1ης Ἰαν. (Κλσ. β΄ 8-12).
ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ Β´ 8 - 12
8
Βλέπετε μή τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συλαγωγῶν διὰ τῆς φιλοσοφίας καὶ κενῆς
ἀπάτης, κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ
οὐ κατὰ Χριστόν· 9 ὅτι ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τὸ πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς, 10 καὶ ἐστὲ ἐν αὐτῷ πεπληρωμένοι, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλὴ πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας, 11 ἐν ᾧ καὶ περιτμήθητε περιτομῇ ἀχειροποιήτῳ ἐν τῇ ἀπεκδύσει τοῦ σώματος τῶν ἁμαρτιῶν τῆς σαρκός, ἐν τῇ περιτομῇ τοῦ Χριστοῦ, 12
συνταφέντες αὐτῷ ἐν τῷ βαπτίσματι, ἐν ᾧ καὶ συνηγέρθητε διὰ τῆς πίστεως
τῆς ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐγείραντος αὐτὸν ἐκ τῶν νεκρῶν. Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ Β´ 8 - 12
8
Προσέχετε, μήπως σας εξαπατήση κανείς και λεηλατήση τον θησαυρόν της
πίστεώς σας με την ψευδή φιλοσοφίαν και την κούφιαν απάτην, η οποία
βασίζεται εις την ψευδή και ακατάστατον παράδοσιν των ανθρώπων, κατά την
παιδαριώδη και μωράν αντίληψιν περί των στοιχείων του κόσμου, και όχι
σύμφωνα με την διδασκαλίαν του Χριστού. 9 Μη
λησμονείτε ποτέ ότι στον Χριστόν, μέσα στο σώμα του, μέσα εις την
ανθρωπίνην του φύσιν, την οποίαν δια της σαρκώσεως προσέλαβε, κατοικεί
ολόκληρος η θεότης. 10 Αλλωστε και σεις
είσθε δι' αυτού γεμάτοι με πλήθος από ανεκτίμητα χαρίσματα. Αυτός είναι η
κεφαλή και η πηγή κάθε αρχής και εξουσίας στον ουρανόν και την γην· 11
δι' αυτού και εν αυτώ έχετε περιτμηθή όχι με την σαρκικήν περιτομήν των
Εβραίων, αλλά με την πνευματικήν, που δεν γίνεται από χέρι ανθρώπου· με
περιτομήν, που ελάβατε από τον Χριστόν (όταν εβαπτίσθητε) και η οποία
συνίσταται εις την αποβολήν όλου του αμαρτωλού παλαιού ανθρώπου, 12
όταν ετάφητε μαζή με τον Χριστόν στο βάπτισμα και κατά ένα τρόπον
μυστηριώδη, αλλά πραγματικόν, αναστηθήκατε τότε μαζή του δια της πίστεως
και της ενεργείας του Θεού, ο οποίος ανέστησε τον Χριστόν εκ νεκρών.
Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. 1ης Ἰαν. (Λκ. β΄ 20-21, 40-52).
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β´ 20 - 21
20 καὶ ὑπέστρεψαν οἱ ποιμένες δοξάζοντες καὶ αἰνοῦντες τὸν Θεὸν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἤκουσαν καὶ εἶδον καθὼς ἐλαλήθη πρὸς αὐτούς. 21
Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν τό παιδίον, καὶ ἐκλήθη τὸ
ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλληφθῆναι αὐτὸν
ἐν τῇ κοιλίᾳ. ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β´ 40 - 52
40 Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, καὶ χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ’ αὐτό. 41 Καὶ ἐπορεύοντο οἱ γονεῖς αὐτοῦ κατ’ ἔτος εἰς Ἱερουσαλὴμ τῇ ἑορτῇ τοῦ πάσχα. 42 καὶ ὅτε ἐγένετο ἐτῶν δώδεκα, ἀναβάντων αὐτῶν εἰς Ἱεροσόλυμα κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἑορτῆς 43
καὶ τελειωσάντων τὰς ἡμέρας, ἐν τῷ ὑποστρέφειν αὐτοὺς ὑπέμεινεν Ἰησοῦς ὁ
παῖς ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ οὐκ ἔγνω Ἰωσὴφ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ. 44 νομίσαντες δὲ αὐτὸν ἐν τῇ συνοδίᾳ εἶναι ἦλθον ἡμέρας ὁδὸν καὶ ἀνεζήτουν αὐτὸν ἐν τοῖς συγγενέσι καὶ τοῖς γνωστοῖς· 45 καὶ μὴ εὑρόντες αὐτόν ὑπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴμ ζητοῦντες αὐτόν. 46
καὶ ἐγένετο μεθ’ ἡμέρας τρεῖς εὗρον αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ καθεζόμενον ἐν
μέσῳ τῶν διδασκάλων καὶ ἀκούοντα αὐτῶν καὶ ἐπερωτῶντα αὐτούς· 47 ἐξίσταντο δὲ πάντες οἱ ἀκούοντες αὐτοῦ ἐπὶ τῇ συνέσει καὶ ταῖς ἀποκρίσεσιν αὐτοῦ. 48
καὶ ἰδόντες αὐτὸν ἐξεπλάγησαν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἶπε·
Τέκνον, τί ἐποίησας ἡμῖν οὕτως; ἰδοὺ ὁ πατήρ σου κἀγὼ ὀδυνώμενοι
ἐζητοῦμέν σε. 49 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς· Τί ὅτι ἐζητεῖτέ με; οὐκ ᾔδειτε ὅτι ἐν τοῖς τοῦ πατρός μου δεῖ εἶναί με; 50 καὶ αὐτοὶ οὐ συνῆκαν τὸ ῥῆμα ὃ ἐλάλησεν αὐτοῖς. 51
καὶ κατέβη μετ’ αὐτῶν καὶ ἦλθεν εἰς Ναζαρέτ, καὶ ἦν ὑποτασσόμενος
αὐτοῖς. καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ διετήρει πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα ἐν τῇ καρδίᾳ
αὐτῆς. 52 Καὶ Ἰησοῦς προέκοπτε σοφίᾳ καὶ ἡλικίᾳ καὶ χάριτι παρὰ Θεῷ καὶ ἀνθρώποις.
Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β´ 20 - 21
20
Και επέστρεψαν οι ποιμένες στο ποίμνιόν των, δοξάζοντες και υμνούντες
τον Θεόν δι' όλα όσα ήκουσαν και είδαν και τα οποία ήσαν ακριβώς όπως
τους τα είπε ο άγγελος. 21 Και όταν
συνεπληρώθησαν οκτώ ημέραι, δια να γίνη η περιτομή του παιδίου, έκαμαν
την περιτομήν και εδόθη στο παιδίον το όνομα Ιησούς, όπως είχεν είπει ο
άγγελος πριν ακόμη συλληφθή αυτό εις την κοιλίαν της μητέρας του. ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β´ 40 - 52
40
Το δε παιδίον ηύξανε κατά το σώμα και ισχυροποιείτο πολύ κατά το πνεύμα
και επληρούτο από σοφίαν, την οποίαν εις αυτό μετέδιδεν, καθόσον
επροχωρούσε η ηλικία του, η ενωμένη με αυτό θεία του φύσις. Και χάρις
Θεού ήτο εις αυτό, η οποία το επροφύλασσε αμόλυντο από κάθε αμαρτίαν, το
καθωδηγούσε δε και το ενίσχυε προς κάθε αρετήν. 41 Και επήγαιναν οι γονείς του κάθε έτος εις την Ιερουσαλήμ, δια την εορτήν του πάσχα. 42
Και όταν το παιδίον έγινε δώδεκα ετών, ανέβησαν μαζή με αυτό εις τα
Ιεροσόλυμα, σύμφωνα με την συνήθειαν που είχε καθιερώσει ο νόμος δια την
εορτήν. 43 Οταν δε ετελείωσαν αι ημέραι της
εκεί παραμονής των, καθώς εγύριζαν προς την Ναζαρέτ, απέμεινε το
παιδίον Ιησούς εις την Ιερουσαλήμ και δεν αντελήφθησαν τούτο ο Ιωσήφ και
η μητέρα αυτού. 44 Επειδή δε ενόμισαν ότι
ήτο εις την συνοδείαν των προσκυνητών, επροχώρησαν μιας ημέρας δρόμον
μεταξύ των συγγενών και των γνωστών. 45
Επειδή δε τον ευρήκαν, επέστρεψαν εις την Ιερουσαλήμ, αναζητούντες αυτόν
καθ' οδόν, μήπως ήτο μεταξύ των ερχομένων προσκυνητών. 46
Και όταν επέστρεψαν εις την Ιερουσαλήμ, ευρήκαν αυτόν έπειτα από τρεις
ημέρας να κάθεται εις την αυλήν του ναού, εν μέσω των διδασκάλων, να
τους ακούη και να τους ερωτά δια σπουδαία και υψηλά ζητήματα, ασυνήθη
δια την παιδικήν του ηλικίαν. 47 Και όλοι όσοι τον ήκουαν, εθαύμαζαν δια την μοναδικήν νοημοσύνην και τας απαντήσστου. 48
Και όταν ο Ιωσήφ και η Μαρία τον είδαν, κατελήφθησαν από έκπληξιν και η
μητέρα του είπε προς αυτόν· “παιδί μου,τι είναι αυτό που μας έκαμες και
έμεινες οπίσω; Ιδού ο πατέρας σου και εγώ με πόνον και μεγάλην
ανησυχίαν σε αναζητούσαμε”. 49 Και είπε προς
αυτούς· “διατί με εζητούσατε; Δεν εγνωρίζατε ότι στον οίκον του Πατρός
μου πρέπει να είμαι;” (Υπενθύμισε εις αυτούς ότι πατήρ του δεν ήτο ο
Ιωσήφ, αλλ' ο Θεός, του οποίου ο ναός ήτο ο οίκος του). 50
Και αυτοί δεν ενόησαν τον λόγον, που τους είπε, διότι δεν ημπορούσαν να
εισχωρήσουν στο μέγα μυστήριον της ενανθρωπήσεως του Υιού του Θεού. 51
Και ο Ιησούς κατέβηκε μαζή των από τα Ιεροσόλυμα εις την Ναζαρέτ και
υπήκουεν εις αυτούς κατά πάντα. Και η μητέρα του διατηρούσε όλα τα λόγια
και τα συμβάντα αυτά εις την καρδίαν της και εις την μνήμην της. 52
Και ο Ιησούς προώδευε συνεχώς κατά την σοφίαν και κατά την αύξησιν του
σώματος και κατά την χάριν, που ελάμβανε ολονέν και πλουσιωτέραν από τον
Θεόν και κατά την εκτίμησιν και τον θαυμασμόν, που απελάμβανε εκ μέρους
των ανθρώπων δια τα πολλά και θεία χαρτίσματά του.
http://www.saint.gr/index.aspx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου