Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ
ΤΗΣ ΠΕΡΙΤΟΜΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΣΕ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Π. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β΄20-21 και 40-52
20 καὶ ὑπέστρεψαν οἱ ποιμένες δοξάζοντες καὶ αἰνοῦντες τὸν Θεὸν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἤκουσαν καὶ εἶδον καθὼς ἐλαλήθη πρὸς αὐτούς. 21 Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλληφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλίᾳ.
40 Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, καὶ χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ᾿ αὐτό.41 Καὶ ἐπορεύοντο οἱ γονεῖς αὐτοῦ κατ᾿ ἔτος εἰς ῾Ιερουσαλὴμ τῇ ἑορτῇ τοῦ πάσχα. 42 καὶ ὅτε ἐγένετο ἐτῶν δώδεκα, ἀναβάντων αὐτῶν εἰς ῾Ιεροσόλυμα κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἑορτῆς 43 καὶ τελειωσάντων τὰς ἡμέρας, ἐν τῷ ὑποστρέφειν αὐτοὺς ὑπέμεινεν ᾿Ιησοῦς ὁ παῖς ἐν ῾Ιερουσαλήμ, καὶ οὐκ ἔγνω ᾿Ιωσὴφ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ. 44 νομίσαντες δὲ αὐτὸν ἐν τῇ συνοδίᾳ εἶναι ἦλθον ἡμέρας ὁδὸν καὶ ἀνεζήτουν αὐτὸν ἐν τοῖς συγγενέσι καὶ ἐν τοῖς γνωστοῖς· 45 καὶ μὴ εὑρόντες αὐτὸν ὑπέστρεψαν εἰς ῾Ιερουσαλὴμ ζητοῦντες αὐτόν. 46 καὶ ἐγένετο μεθ᾿ ἡμέρας τρεῖς εὗρον αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ καθεζόμενον ἐν μέσῳ τῶν διδασκάλων καὶ ἀκούοντα αὐτῶν καὶ ἐπερωτῶντα αὐτούς· 47 ἐξίσταντο δὲ πάντες οἱ ἀκούοντες αὐτοῦ ἐπὶ τῇ συνέσει καὶ ταῖς ἀποκρίσεσιν αὐτοῦ. 48 καὶ ἰδόντες αὐτὸν ἐξεπλάγησαν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἶπε· τέκνον, τί ἐποίησας ἡμῖν οὕτως; ἰδοὺ ὁ πατήρ σου κἀγὼ ὀδυνώμενοι ἐζητοῦμέν σε. 49 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· τί ὅτι ἐζητεῖτέ με; οὐκ ᾔδειτε ὅτι ἐν τοῖς τοῦ πατρός μου δεῖ εἶναί με; 50 καὶ αὐτοὶ οὐ συνῆκαν τὸ ρῆμα ὃ ἐλάλησεν αὐτοῖς. 51 καὶ κατέβη μετ᾿ αὐτῶν καὶ ἦλθεν εἰς Ναζαρέτ, καὶ ἦν ὑποτασσόμενος αὐτοῖς. καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ διετήρει πάντα τὰ ρήματα ταῦτα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς. 52 Καὶ ᾿Ιησοῦς προέκοπτε σοφίᾳ καὶ ἡλικίᾳ καὶ χάριτι παρὰ Θεῷ καὶ ἀνθρώποις.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β΄20-21 και 40-52
20 Και οι ποιμένες γύρισαν πίσω στο ποίμνιό τους και δόξαζαν και υμνολογούσαν τον Θεό για όλα όσα άκουσαν από τον άγγελο και είδαν τα μάτια τους όταν πήγαν στη Βηθλεέμ, και τα οποία ήταν ακριβώς όπως τους τα είπε ο άγγελος. 21 Και όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ ημέρες για να γίνει στο παιδί η περιτομή, του έκαναν περιτομή, για να επιβεβαιωθεί και με την πράξη αυτή ότι ήταν γνήσιος απόγονος του Αβραάμ. Και του δόθηκε το όνομα Ιησούς, όπως δηλαδή το είχε ονομάσει ο άγγελος προτού ακόμα συλληφθεί το παιδί στην κοιλιά της μητέρας του.
40 Το παιδί στο μεταξύ μεγάλωνε στο σώμα. Και η θεότητα, με την οποία ήταν ενωμένο, ενίσχυε τις διανοητικές και πνευματικές του δυνάμεις. Και καθώς η ηλικία του προχωρούσε, εκδήλωνε σταδιακά τη σοφία που σε τέλειο βαθμό του είχε μεταδώσει εξαρχής η θεία Του φύση. Και ήταν πάνω του η χάρις του Θεού, η οποία το ενίσχυε σε όλες τις αρετές και το φύλαγε από κάθε αμαρτία, διευθύνοντας την ομαλή και απρόσκοπτη ανάπτυξή του.
41 Κάθε χρόνο οι γονείς του Ιησού πήγαιναν στην Ιερουσαλήμ για την εορτή του Πάσχα, όπως όλοι οι ευσεβείς Ισραηλίτες. 42 Όταν λοιπόν το παιδί έγινε δώδεκα ετών, και ανέβηκαν αυτοί στα Ιεροσόλυμα σύμφωνα με τη συνήθεια που είχε καθιερωθεί από το νόμο για την εορτή, το πήραν κι αυτό μαζί τους. 43 Και όταν συμπληρώθηκαν οι ημέρες της παραμονής τους στα Ιεροσόλυμα και επέστρεφαν στην πατρίδα τους, ο μικρός Ιησούς έμεινε πίσω στην Ιερουσαλήμ. Αυτό όμως δεν το αντιλήφθηκαν ο Ιωσήφ και η μητέρα του παιδιού. 44 Κι επειδή νόμισαν ότι αυτός ήταν στο καραβάνι των προσκυνητών, προχώρησαν μιας ημέρας δρόμο. Και το απόγευμα ζητούσαν να τον βρουν ανάμεσα στους συγγενείς και τους γνωστούς τους. 45 Κι επειδή δεν τον βρήκαν, γύρισαν πίσω στην Ιερουσαλήμ, και στο δρόμο ζητούσαν να τον βρουν ρωτώντας και τους προσκυνητές που συναντούσαν. 46 Όταν τελικά επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ ύστερα από τρεις ημέρες από τότε που είχαν αναχωρήσει από εκεί χωρίς τον Ιησού, τον βρήκαν στον ιερό περίβολο του Ναού να κάθεται ανάμεσα στους διδασκάλους, και να τους ακούει και να τους ρωτά για σπουδαία ζητήματα, ασυνήθιστα για την ηλικία του. 47 Κι όλοι όσοι τον άκουγαν απορούσαν και θαύμαζαν για την εξαιρετική νοημοσύνη του και για τις απαντήσεις που έδινε. 48 Μόλις τον είδαν ο Ιωσήφ και η Μαρία, καταλήφθηκαν από έκπληξη, διότι για πρώτη φορά ο μικρός Ιησούς φαινόταν να μη σκέπτεται την ανησυχία που θα τους προκαλούσε η καθυστέρηση αυτή. Και η μητέρα του τού είπε: “Παιδί μου, γιατί μας το έκανες αυτό έτσι κι έμεινες πίσω; Ιδού, ο πατέρας σου κι εγώ με πόνο και λαχτάρα σε ζητούσαμε”. 49 Και ο Ιησούς τους είπε: “Γιατί ζητούσατε να με βρείτε; Δεν ξέρατε ότι πρέπει να βρίσκομαι στο σπίτι του Πατέρα μου; Δεν έπρεπε λοιπόν να ανησυχείτε, ούτε υπήρχε λόγος να με αναζητείτε νομίζοντας ότι χάθηκα”. 50 Αυτοί όμως δεν κατάλαβαν τα λόγια αυτά που τους είπε, διότι δεν ήξεραν ακόμη ότι ο Ιησούς είχε και τη θεία φύση και ήταν ο Υιός του Θεού και συνεπώς δικαιούνταν να ονομάσει τον ναό πατρική κατοικία Του.
51 Έπειτα ο Ιησούς κατέβηκε μαζί τους από τα Ιεροσόλυμα και ήλθε στη Ναζαρέτ. Και εξακολουθούσε ως υπάκουο παιδί να υποτάσσεται σε αυτούς. Η μητέρα Tου μάλιστα διατηρούσε τα λόγια και τα γεγονότα αυτά στη μνήμη της, βαθιά χαραγμένα στην καρδιά της. 52 Και ο Ιησούς βαθμιαία και προοδευτικά εκδήλωνε τη θεία σοφία που εξαρχής είχε. Επίσης αναπτυσσόταν και σωματικά. Και σταδιακά απεκάλυπτε τη χάρη που Του είχε δώσει εξαρχής ο Θεός, ο Οποίος εκδήλωνε την εύνοιά Tου σε Αυτόν. Κατά το μέτρο δηλαδή της σωματικής αυξήσεως και αναπτύξεώς Του απεκάλυπτε περισσότερο την ενίσχυση και την ευλογία που ο Θεός εξέχυνε πάνω στην ανθρώπινη φύση Του ήδη από τη σύλληψή Του. Αλλά και οι άνθρωποι έβρισκαν σε Αυτόν ολοένα και περισσότερο έκτακτα και ασυνήθιστα χαρίσματα σοφίας, καλοσύνης και αρετής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου