Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΙΣΤ Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΣΤ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ 

Κατά Ματθαίον, ΚΕ΄14-30 

14 ῞Ωσπερ γὰρ ἄνθρωπος ἀποδημῶν ἐκάλεσε τοὺς ἰδίους δούλους καὶ παρέδωκεν αὐτοῖς τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ, 15 καὶ ᾧ μὲν ἔδωκε πέντε τάλαντα, ᾧ δὲ δύο, ᾧ δὲ ἕν, ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν, καὶ ἀπεδήμησεν εὐθέως. 16 πορευθεὶς δὲ ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν εἰργάσατο ἐν αὐτοῖς καὶ ἐποίησεν ἄλλα πέντε τάλαντα. 17 ὡσαύτως καὶ ὁ τὰ δύο ἐκέρδησε καὶ αὐτὸς ἄλλα δύο. 18 ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν ἐν τῇ γῇ καὶ ἀπέκρυψε τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου αὐτοῦ. 19 μετὰ δὲ χρόνον πολὺν ἔρχεται ὁ κύριος τῶν δούλων ἐκείνων καὶ συναίρει μετ᾿ αὐτῶν λόγον. 20 καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα λέγων· κύριε, πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ᾿ αὐτοῖς. 21 ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. 22 προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὰ δύο τάλαντα λαβὼν εἶπε· κύριε, δύο τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ᾿ αὐτοῖς. 23 ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. 

24 προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς εἶπε· κύριε· ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας· 25 καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ· ἴδε ἔχεις τὸ σόν. 26 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ· πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ! ᾔδεις ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα! 27 ἔδει οὖν σε βαλεῖν τὸ ἀργύριόν μου τοῖς τραπεζίταις, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ. 28 ἄρατε οὖν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ τάλαντον καὶ δότε τῷ ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα. 29 τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται καὶ περισσευθήσεται, ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. 30 καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 

Μετάφραση και ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα 

14 Για να σας βρει λοιπόν ο Κύριος έτοιμους, δεν αρκεί να είστε μόνο προνοητικοί και φρόνιμοι, αλλά και δραστήριοι και επιμελείς˙ διότι η βασιλεία των ουρανών και η κρίση και ανταπόδοση που θα κάνει ο Κύριος θα μοιάζει με έναν άνθρωπο που σκόπευε να ταξιδέψει, ο οποίος κάλεσε τους δούλους του και τους παρέδωσε τα υπάρχοντά του, για να ζητήσει απ’ αυτούς μετά από καιρό λογαριασμό για τη διαχείρισή τους. 15 Ο άνθρωπος δηλαδή αυτός έδωσε σε άλλον πέντε τάλαντα, σε άλλον δύο και σε άλλον ένα˙ στον καθέναν έδωσε ανάλογα με την ικανότητα που είχε να εμπορευθεί τα όσα θα του έδινε. Κι έφυγε αμέσως για το ταξίδι. (Δηλαδή ο Θεός προίκισε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά με διάφορα χαρίσματα, για να τα χρησιμοποιήσει για το καλό και την ωφέλεια του συνανθρώπου του). 16 Εκείνος λοιπόν που πήρε τα πέντε τάλαντα, πήγε, εργάστηκε με αυτά και κέρδισε άλλα πέντε τάλαντα. 17 Το ίδιο κι εκείνος που πήρε τα δύο τάλαντα, κέρδισε άλλα δύο. Και οι δύο αυτοί δούλοι χρησιμοποίησαν στον ίδιο βαθμό καλής διαθέσεως και ζήλου τις ικανότητες και τα χαρίσματα που τους έδωσε ο Θεός για τη δική του δόξα και την ωφέλεια των συνανθρώπων τους. 18 Εκείνος όμως που πήρε το ένα τάλαντο, πήγε και έσκαψε στη γη κι έκρυψε εκεί το χρήμα του κυρίου του. Δηλαδή δεν καταχράσθηκε το τάλαντο, αλλά έδειξε αμέλεια και δεν εργάστηκε να το επαυξήσει. 

19Ύστερα λοιπόν από πολύν χρόνο ήλθε ο κύριος των δούλων εκείνων κι έκανε λογαριασμό μαζί τους. 20 Κι αφού προσήλθε εκείνος που πήρε τα πέντε τάλαντα, πρόσφερε άλλα πέντε τάλαντα και είπε: “Κύριε, πέντε τάλαντα μου παρέδωσες˙ να, άλλα πέντε τάλαντα κέρδισα μ’ αυτά”. 21 Τότε του είπε ο κύριός του: “Πολύ καλά, δούλε καλέ και πιστέ! Σε λίγα ήσουν πιστός, σε πολλά θα σε εγκαταστήσω. Μπες μέσα για να απολαύσεις την ίδια χαρά με τον κύριό σου. Αφού φάνηκες πιστός στα πέντε τάλαντα, έλα να γίνεις συγκυρίαρχος στη μεγάλη περιουσία μου. Έλα να απολαύσεις την απεριόριστη μακαριότητα του ουρανού”. 22 Πλησίασε κατόπιν κι εκείνος που πήρε τα δύο τάλαντα και είπε: “Κύριε, δύο τάλαντα μου παρέδωσες˙ να, άλλα δύο τάλαντα κέρδισα με αυτά”. 23 Και ο κύριός του του είπε: “Πολύ καλά, δούλε καλέ και πιστέ! Σε λίγα ήσουν πιστός, σε πολλά θα σε εγκαταστήσω. Μπες και συ μέσα να απολαύσεις τη χαρά του κυρίου σου”. 

24 Πλησίασε όμως κι εκείνος που είχε πάρει το ένα τάλαντο και είπε: “Κύριε, σε κατάλαβα ότι είσαι άνθρωπος σκληρός˙ διότι θερίζεις εκεί που δεν έσπειρες και μαζεύεις στην αποθήκη σου από εκεί που δεν σκόρπισες και δεν λίχνισες τον αλωνισμένο καρπό. 25 Και επειδή φοβήθηκα, πήγα και έκρυψα το τάλαντό σου μέσα στη γη. Ορίστε, έχεις το χρήμα σου”. 26 Τότε ο κύριός του του αποκρίθηκε: “Κακέ και τεμπέλη δούλε! Γνώριζες ότι θερίζω εκεί που δεν έσπειρα, και μαζεύω από εκεί που δεν σκόρπισα. 27 Έπρεπε λοιπόν εσύ να καταθέσεις το χρήμα μου στους τραπεζίτες, κι όταν θα ερχόμουν εγώ, θα έπαιρνα με τόκο αυτό που μου ανήκει. 28 Πάρτε λοιπόν απ’ αυτόν το τάλαντο και δώστε το σ’ εκείνον που έχει τα δέκα τάλαντα· 29 διότι σε καθέναν που έχει και αύξησε με επιμέλεια και ζήλο εκείνο που του δόθηκε, θα του δοθούν κι άλλα και θα έχει και περίσσευμα. Από εκείνον όμως που του δόθηκαν χαρίσματα αλλά τα παραμέλησε και δεν τα εργάστηκε ώστε να έχει κι αυτός κάτι με τη δική του εργασία, θα του πάρουν κι αυτό το λίγο που του δόθηκε και το άφησε ακαλλιέργητο. 30 Και τον άχρηστο δούλο βγάλτε τον από εδώ και ρίξτε τον στο πιο απομακρυσμένο από τη βασιλεία μου και απομονωμένο σκοτάδι. Εκεί οι άνθρωποι θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους”.