Ευρισκόμεθα αγαπητοί μου είς την συνέχεια της 5ης πληγής, όταν εσάλπισε ο Άγγελος και εξήλθε, όπως θα ενθυμείσθε, αφού έπεσε αστήρ επί της γής, και ανοίχθηκε το φρέαρ της αβύσσου και από το φρέαρ της αβύσσου ανήλθε καπνός και από τον καπνό βγήκαν ακρίδες, με εκείνη την ιδιότυπη μορφή, και ήδη εξηγήσαμε πολλά και είπαμε ότι στο σημείο εκείνο που λέγει ότι θα βλαφθούν εκείνοι που θα ακούω να αποστατήσει από τον Θεό, για να δώσουμε μία εικόνα της βλάβης αυτής, χρησιμοποιήσαμε άλλη προφητεία, εκείνη του Μωυσέως που είναι στο δευτερονόμιο• και που λέει εκεί ο Θεός ότι εαν δέν ακούσεις της φωνής του Κυρίου, τότε θα χτυπηθείς με παραπληξία, με αορασία, με έκσταση του νου σου και άλλα πολλά.
Είναι όμως αξιοπαρατήρητο και αξιοπερίεργο ότι όλα αυτά δέν θα συμβούν στους ανθρώπους που θα έχουν τη σφραγίδα του Θεού, αλλά όπως λέει σαφώς το ιερό κείμενο "οἵτινες οὐκ ἔχουσι τὴν σφραγῖδα τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν."
(Αποκ. 9,4)
Σ' αυτούς θα συμβούν αυτά. Σ' εκείνους που δέν θα έχουν τη σφραγίδα του Θεού επί του μετώπου των, που είναι ο Τίμιος Σταυρός.
Βλέπετε μία διαρκής αποχριστιάνιση που γίνεται στο σύγχρονο κόσμο; Αυτή η διαρκής από αποχριστιάνιση σε παγκοσμία κλίμακα, κι' εδώ στην πατρίδα μας το βλέπει κανείς αυτό διαρκώς, έτσι που οι άνθρωποι πια, δέν θα βαπτίζονται, δέν θα έχουν το Τίμιο Σταυρό ώς σφραγίδα τους, δέν θα πιστεύουν σε αυτόν• αλλά και εκείνοι που έχουν βαπτιστεί, εάν έχουν αρνηθεί την δύναμη του Τιμίου Σταυρού, και αυτοί ομοίως δέν δύνανται να λέγουν ότι έχουν τη σφραγίδα του Τιμίου Σταυρού, παρότι επαναλαμβάνω, εβαπτίσθησαν. Εκείνοι λοιπόν που θα έχουν την σφραγίδα του Τιμίου Σταυρού, αυτοί θα αποφύγουν όλα αυτά τα δεινά.
Και ίσως τεθεί η απορία : Πώς θα γίνει αυτή η επιλογή, ώστε να μην πάθουν κάτι κακό εκείνοι που θα είναι ο Λαός του Θεού; Σας θυμίζω κάτι που είπε ο Κύριος. Είναι είς τον Λουκά 21 κεφάλαιο 36 στίχος.
"ἀγρυπνεῖτε οὖν ἐν παντὶ καιρῷ δεόμενοι ἵνα καταξιωθῆτε ἐκφυγεῖν πάντα τὰ μέλλοντα γίνεσθαι καὶ σταθῆναι ἔμπροσθεν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου." Είναι πολύ αποκαλυπτικά τα λόγια αυτά του Κυρίου, που έρχονται να δώσουν ακριβώς απάντηση στο σημείο αυτής της απορίας. Λέγει, να αγρυπνείτε, συνεπώς να έχετε πάντοτε μέσα σας το μετρό της πίστεως, της προσμονής του Υιού του Ανθρώπου από τον ουρανό, πάντα να αγρυπνείτε, δεόμενοι, προσευχόμενοι, ἵνα καταξιωθῆτε ἐκφυγεῖν πάντα τὰ μέλλοντα.
Ώστε μπορούμε να φύγουμε πάντα τα μέλλοντα. Ώστε μπορούμε να ξεφύγουμε από τις πληγές που αναφέρει το βιβλίο της Αποκαλύψεως. Είναι σαφής ο λόγος του Κυρίου. Για να μπορέσετε να καταξιωθείτε, να ξεφύγετε από αυτά τα οποία θα συμβούν ως πληγή. Και να σταθείτε μπροστά στον Υιό του Ανθρώπου, ώστε όταν στο τέλος πια θα έλθει Εκείνος, να σταθείτε μπροστά του με όλη αυτήν τη δικαίωση της προσδοκίας σας και της ελπίδος σας. Ώστε αυτή είναι η απάντηση. Το πώς θα γίνει αυτό μόνο ο Θεός το ξέρει. Όπως ακριβώς και η Ανάσταση των νεκρών, το πώς θα γίνει, ένα σώμα το οποίο έγινε σκόνη, κάηκε, εξαφανίστηκε, πώς θα επανασυνδεθεί, θα επανοικοδομηθεί, αυτό μόνο ο Θεός το ξέρει, μόνο η αγαθότητά του, η παγνωσία του, και η παντοδυναμία του, είναι εκείνη που θα τα φέρει εις πέρας.
Αλλά ας προσέξουμε όμως και αυτόν τον κατάλογο, που την περασμένη φορά είχαμε αναφέρει, τον κατάλογο συμφορών στο Δευτερονόμιο. Άν προσέξατε, άν θυμόσαστε, ήταν κυρίως ψυχικής διαστάσεως οι πιο πολλές πληγές.
Είναι μία κατάσταση που συνήθως πλήττει τους ανθρώπους που δεν έχουν σωστή, ζωντανή πίστη.
Σήμερα ερωτούμε : Γιατί έχουμε έξαρση σε υπερβολικό βαθμό των ψυχικών νοσημάτων; Τόνοι ολόκληροι στην Ελλάδα αγαπητοί μου, από τα λεγόμενα ηρεμιστικά καταναλώνονται, τόνοι ολόκληροι φαρμάκων. Διότι οι άνθρωποι βρίσκονται σε μία ανησυχία, σε ένα άγχος, υπάρχει μία κατάσταση πια χαλαρώσεως και διαλύσεως του νευρικού συστήματος. Η ψυχή πλέον βρίσκεται σε κατάσταση εκρήξεως και απωλείας. Λέει κανείς, Γιατί; Γιατί αυτή η κατάσταση; Ώς να πρόκειται να είναι αυτή που εδώ απειλεί ο Θεός στο Δευτερονόμιο. Απλούστατα, ένας πιστός, αληθινά πιστός άνθρωπος, δέν είναι δυνατόν να έχει ποτέ ψυχικό νόσημα. Θυμάμαι κάποτε ένα παιδί, από αυτά που μας περιτριγυρίζουν, που είναι παιδιά που θέλουν να ζήσουν μία κάποια πνευματική ζωή, κάποτε έπαθε έναν κλονισμό, και κατέληξε σε μία νευρολογική κλινική. Είναι πάρα πολλά χρόνια αυτό. Σε μία γνωστή εν Λαρίση, νευρολογική κλινική. Πήγα και τον είδα μερικές φορές. Του είχε πεί ο γιατρός το εξής σπουδαίο. Είναι προς τιμή του γιατρού. Του είπε, γιατί όταν τον είδε να διαβάζει η Αγία Γραφή, να διαβάζει ένα θρησκευτικό περιοδικό, του λέγει : "Άν ήσουν σωστός χριστιανός, εδώ μέσα δέν θα ερχόσουνα". Είναι αλήθεια. Πιό αλήθεια από αλήθεια. Ναι, ένας σωστός χριστιανός Και σωστός χριστιανός δεν είναι εκείνος που απλώς εκκλησιάζεται, ή εξομολογείται, ή κοινωνεί. Ώ, δεν είναι αυτός αγαπητοί μου ο σωστός χριστιανός. Αλλά αυτός που συνέλαβε το πνεύμα του Ευαγγελίου και ζεί σύμφωνα με αυτό, έν απολύτω ελευθερία, έν απολύτω εκτιμήσει και αγάπη. Αυτός είναι ο σωστός χριστιανός. Αυτός που δεν έχει διχασμένη προσωπικότητα ανάμεσα στον Θεό και στο κόσμο. Στο πνεύμα και στην ύλη. Ο άνθρωπος ο οποίος πραγματικά κατάλαβε το νόημα και το πνεύμα του Ευαγγελίου. Αυτός δέν κινδυνεύει από ψυχικά νοσήματα. Όταν πιστεύει, όχι είς τον Θεόν μόνο, αλλά και εις την πρόνοια του Θεού, αυτό το δεύτερο στοιχείο, που οι εννιά στους δέκα χριστιανούς μας δέν το έχουν.
Ο Κύριος είπε "Τί μεριμνάτε τί θα φάτε τί θα πιείτε;" Βρέστε μου χριστιανούς που να μή μεριμνούν για το αύριο. Για να σας απαντήσω αν πράγματι μπορούν οι χριστιανοί μας να καταλαμβάνονται από αυτά τα ψυχικά νοσήματα. Όταν μπαίνει το άγχος τί θα φάμε αύριο, πώς θα χτίσουμε, τα παιδιά μας πώς θα μεγαλώσουν, πως και τούτο και 'κείνο, τότε βεβαίως δέν εναποθέτουμε την ελπίδα μας και τη φροντίδα μας στο Θεό. Δέν σημαίνει μ' αυτό θα σταυρώσουμε τα χέρια μας. Μπορεί να υπάρχει το δικαιολογητικό, ότι η εποχή μας είναι μία εποχή, που όλοι τρέχουν, τρέχουν, τρέχουν, τρέχουν, κι αν πάτερ, θα πεί κάποιος, εγώ μείνω πιο πίσω; Τότε, ω, τότε θα γίνει ότι έγινε στο γήπεδο του Καραϊσκάκη, που οι άλλοι ήρθαν από πίσω και ποδοπάτησαν τους μπροστινούς... Θα με υπερφαλαγγίσουν, θα με ποδοπατήσουν οι άνθρωποι. Δέν είναι έτσι αγαπητοί μου.
Θα απαντούσα ότι έχουμε πολύ κακή εντύπωση περί του Ευαγγελίου. Δέν είμεθα γνώστες του Ευαγγελίου. Δέν είμεθα γνώστες. Όταν σωρεύουμε τόσα και τόσα άχρηστα πράγματα, όταν νομίζουμε ότι τα πάντα είναι αναγκαία και προσπαθούμε να τα αποκτήσουμε στη ζωή μας, τότε, καταλαβαίνετε τότε; Τότε, δέν μπορεί παρά να αρπάξουμε κάποιο ψυχικό νόσημα. Δηλαδή, έστω και λίγο. Έστω και να χάνουμε μόνο τον ύπνο μας, που είναι η αφετηρία ξέρετε των ψυχικών νοσημάτων. Το ν' αρχίσουμε να χάνουμε τον ύπνο μας. Να στριφογυρίζουμε και να μην κοιμόμαστε. Όλα αυτά Βεβαίως πιάνουν τους ανθρώπους που δέν έχουν σωστή πνευματική κατάρτιση.
Ακόμη πρέπει να σας πώ ότι, ρητώς αναφέρεται, ότι οι πιστοί που ήταν τότε στα Ιεροσόλυμα, την εποχή που καταστράφηκε η πόλις, έφυγαν επειδή θυμήθηκαν το λόγο του Κυρίου, που είπε ότι "όταν δείτε κυκλωμένη την Ιερουσαλήμ φύγετε." Όταν έρχονται στρατεύματα, φύγετε, μη μείνετε στην πόλη. Ποιοί θυμήθηκαν αυτή την παραγγελία του Κυρίου; Μόνο οι πιστοί. Τί σημαίνει αυτό; Αυτοί μόνο σώθηκαν.
Έτσι θα λέγαμε ότι ο Χριστός σε κάθε εποχή έχει ένα μυστικό σύνθημα. Που οι πιστοί δύνανται όταν τον ακούν το αντιλαμβάνονται μέσ' την Εκκλησία και δια της Εκκλησίας να σώζονται. Ποιό θα είναι; Εκείνο, τότε, μόνο ο Χριστός το ξέρει. Δέν το ξέρουμε εμείς. Το αποκαλύπτει πάντα ο Θεός σε κάθε εποχή.
Αλλά, εάν μου πείτε ακόμη, ότι, αν υποτεθεί ότι πέφτουν ατομικές βόμβες δέν θα φονευθούν πιστοί; Αγαπητοί μου, αν φονευθούν πιστοί, γι' αυτούς ανοίγεται η βασιλεία του Θεού. Γι' αυτούς δέν υπάρχει καμία βλάβη. Διά τον άπιστον όμως, όταν επέλθει ο θάνατος, παραπέρα τί ανοίγεται; Δεν ανοίγεται η κόλαση;
Γι' αυτό ακόμη και ο θάνατός να επέλθει στους πιστούς, η ζημιά δεν είναι μεγάλη, είναι πάρα πολύ μικρή, άν λογίζεται κι' αυτό ζημιά. Αλλά έτσι κλείνουμε το κεφάλαιο αυτό, από την πλευρά τουλάχιστον, όπως το είδαμε σαν πληγή, κατ' αισθητόν τρόπον, το τί είναι οι ακρίδες και λοιπά.
Μπορεί όμως αυτή η 5η πληγή του 5ου σαλπίσματος να θεαθεί και πνευματικώς.
Ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας γράφει τα εξής : "οἶμαι (νομίζω) δὲ καὶ διὰ τούτων τῶν ἀκρίδων τοὺς πονηροὺς μᾶλλον νοεῖσθαι δαίμονας τοὺς ἡτοιμασμένους εἰς τὸν καθ' ἡμῶν πόλεμον."
Νομίζω ότι πρέπει να λογαριάσουμε αυτές τις ακρίδες, τις ιδιότυπες, τις περίεργες, τον πόλεμο των δαιμόνων εναντίον των ανθρώπων. Πολλοί ερμηνευταί, και παλαιοί και νεότεροι, είδαν ως ακρίδες τερατόμορφες, όλες εκείνες τις αιρέσεις με τις συνέπειές τους. Επί παραδείγματι, η πτώση του Πάπα του επισκόπου Ρώμης, είχε φοβερές συνέπειες. Μιλώ χωρίς πάθος, πιστέψτε με, ομιλώ χωρίς πάθος. Θα το δείτε στη συνέχεια κάνοντας μία ιστορική ανάλυση. Η Δύσις έκανε πολλές καταχρήσεις. Αυτές οι καταχρήσεις οδήγησαν τελικά στον Προτεσταντισμό. Το ξέρουν και τα παιδιά του σχολείου αυτό. Ο Προτεσταντισμός δέν θα είχε δημιουργηθεί, εάν δεν έβλεπε ο Λούθηρος, ιερεύς της Ρωμαϊκής εκκλησίας, δέν έβλεπε αυτές τις ανείπωτες πράγματι καταχρήσεις. Ο Προτεσταντισμός όμως που δημιουργήθηκε και αυτή τη στιγμή έχει πολλά εκατομμύρια πιστών, δεν είναι εκκλησία. Είναι κοινότητες. Απλούστατα διότι η Εκκλησία συνίσταται από το μυστήριο της ιεροσύνης. Το μυστήριο της ιεροσύνης συνιστά την Εκκλησία και συνίσταται από την Εκκλησία. Δηλαδή η ιεροσύνη, η παρουσία της ιεροσύνης κάνει, τελεί, όλα τα μυστήρια και το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και το βάπτισμά, που συνιστούν την Εκκλησία. Αλλά και η ιεροσύνη λαμβάνεται μέσ' την Εκκλησία, μέσα στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, δηλαδή κατά το μυστήριο της Θείας Λειτουργίας λαμβάνεται και το μυστήριο της ιεροσύνης. Έτσι η ιεροσύνη συνιστά και συνιστάται υπό της Εκκλησίας. Εφόσον δέν υπάρχει ιεροσύνης στον Προτεσταντισμό μην αναζητούμε ματαίως Εκκλησία.
Αντιλαμβάνεσθε όμως τι σημαίνει αυτό, ότι εκατομμύρια Χριστιανοί δέν είναι Εκκλησία; Το αντιλαμβάνεστε αυτό;
Είναι κάτι που όταν κάνεις θα 'θελε να τα βάλει κάτω και να τα σκεφθεί, τον πιάνει ίλιγγος, πώς αυτοί οι άνθρωποι θα σωθούν, τί θα γίνει; Ακόμα, η Ρωμαϊκή εκκλησία, ενόθευσε το πνεύμα του Ευαγγελίου, και από "σταυρικόν" το οποίο διατήρησε πάντοτε η Ανατολή, το μετέβαλε σε "πολιτιστικό". Έτσι την Εκκλησία, η Ρώμη, την μετέβαλε σε πολιτικό και οικονομικό οργανισμό. Δέν είναι δύσκολο να το καταλάβουμε αυτό, όταν μιλάμε για τη Ρωμαϊκή εκκλησία , η οποία είναι το Βατικανό, και είναι κράτος.
Και ο επίσκοπος της Ρώμης ταυτοχρόνως είναι και ο πρόεδρος, να το πώ έτσι, του κράτους του Βατικανού. Έτσι στα χέρια του κρατά και την εκκλησιαστική, αλλά και την πολιτική εξουσία. Αυτή η νόθευση που έγινε στη Δύση έχει συνέπειες. Δημιούργησε την Αναγέννηση. Είναι γνωστό ότι η Αναγέννηση, δημιουργήθηκε από μία αντίδραση προς τη Ρωμαϊκή εκκλησία, επειδή έβλεπαν οι άνθρωποι της Δύσεως να υπάρχει μία τελμάτωση, κι' αυτή η τελμάτωσις ήταν πολύ φυσικό, εφόσον αυτή η εκκλησία ουσιαστικά είχε πεθάνει. Έτσι δημιουργήθηκε ένα ρεύμα που ζήτησε την απαλλαγή των ανθρώπων από την εκκλησία , αλλά και την στροφή στον πολιτισμό και είς τον ανθρωπισμό της αρχαιότητος. Ουσιαστικά το πνεύμα της Αναγεννήσεως είναι αυτό. Έφτασαν μέχρι σημείου ακόμη, στην αρχιτεκτονική, που είναι καθαρά μιμητισμός, και είναι βεβαίως στοιχεία τα οποία δεν είναι παρά μία αντιγραφή και μία επανάληψις, διότι Αναγέννηση δέν σημαίνει δημιουργία, ακόμη και είς την αρχιτεκτονική δόθηκε ο ρυθμός ο αρχαιοελληνικός.
Έτσι, βαθμηδόν αλλά και σταθερά άρχισε η Δυτική Χριστιανοσύνη, να προχωρεί είς την κοσμικότητα και είς τον σεκουλαρισμό (SECULUS =αιών) το να δημιουργεί χριστιανούς τον νύν αιώνος, να βλέπουν την Εκκλησία σαν έναν τρόπο, να μπορούν να διατηρούν τις κοινωνίες τους, για να απολαμβάνουν τα αγαθά τους, κι' επειδή αυτό δημιούργησε ποικίλες ταξικές αντιδράσεις, ή στο χώρο της φιλοσοφίας ή στο χώρο των κοινωνικών ρευμάτων, έτσι δημιουργήθηκε πολύ γρήγορα η αθεΐα. Η αθεΐα αγαπητοί μου γεννήθηκε στην Δύση. Οι αιρέσεις υπήρξαν στην Ανατολή, αλλά ποτέ δεν γέννησαν την αθεΐα. Το φαινόμενο της αθεΐας 2.000 χρόνια τώρα στην Ανατολή ουδέποτε εμφανίστηκε. Είναι προϊόν της Δύσεως. Άν μου πείτε ότι στον χώρο της Ορθοδοξίας, στον χώρο της Ρωσίας, αναπτύχθηκε η αθεΐα αυτό δεν είναι τυχαίο. Πρέπει να σας πώ ότι και στη Ρωσία έγινε δυστυχώς μία αναγέννηση θρησκευτική, που δέχτηκε επιδράσεις της Ρωμαϊκής εκκλησίας. Κι 'αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, και δεν είναι τυχαίο, σας λέγω ότι εις αυτόν τον χώρο, να αναπτυχθεί ό,τι αναπτύχθηκε. Ετσι η αθεΐα με τη σειρά της γέννησε τα αθεϊστικά κοινωνικά συστήματα, με αποτέλεσμα να υπάρχει ό,τι γράφει ο άγιος Ιάκωβος ο αδελφόθεος στην επιστολή του 4, 1 έως 2. "Πόθεν πόλεμοι καὶ μάχαι ἐν ὑμῖν; οὐκ ἐντεῦθεν ἐκ τῶν ἡδονῶν ὑμῶν τῶν στρατευομένων ἐν τοῖς μέλεσιν ὑμῶν;" Από που οι μάχες και οι πόλεμοι; Δέν ξεκινούν από τις ηδονές σας που εδράζουν εις τα μέλη σας; Δηλαδή τί θα φάμε, τί θα πιούμε, τί θα απολαύσουμε, τί θα ακούσουμε, τί θα δούμε.
"ἐπιθυμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε· φονεύετε καὶ ζηλοῦτε, καὶ οὐ δύνασθε ἐπιτυχεῖν· μάχεσθε καὶ πολεμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε, διὰ τὸ μὴ αἰτεῖσθαι ὑμᾶς·"
Έτσι στα γρήγορα, στα γρήγορα, γιατί δέν έχουμε καιρό εδώ να κάνουμε ανάλυση της Ιστορίας, αλλά μερικά, ενδεικτικά για να δικαιολογήσουμε αυτήν την πληγή, από πνευματικής πλευράς.
Η Ευρώπη κάποια στιγμή αρχίζει να ανακαλύπτει την Αφρική, την Άπω Ανατολή και την Αμερική. Και τι κάνει; Αποικίες! Και τι γίνεται η Ευρώπη; Αποικιοκράτης! Και στενάζουν κάτω από την αποικιοκρατία εκατομμύρια άνθρωποι. Ερωτώ, όταν πηγαίνουν οι ιεραπόστολοι του Δυτικού κόσμου, της Ευρώπης, να κηρύξουν Χριστιανισμό, στην Αφρική, ή στην Άπω Ανατολή, στην Κίνα, στις Ινδίες και λοιπά, θα μπορούσαν ποτέ να γίνουν δεκτοί, όπως θα γίνονταν ιεραπόστολοι που δεν κουβαλούν τέτοια μιάσματα;
Που πίσω ακριβώς από την ιεραποστολή την Χριστιανική, είχαν κατακτητικούς σκοπούς; Να γιατί δημιουργήθηκαν οι αντιδράσεις και στο τέλος η αθεΐα, από έναν κοσμικοποιοιημένο χριστιανισμό. Απο έναν χριστιανισμό, που μάλλον, μάλλον ήταν δόλωμα και πιο μέσα ήταν το αγκίστρι των συμφερόντων και των ηδονών. Γιατί απλούστατα η Ευρώπη ήθελε να ζήσει υλιστικά. Δεν σκέφτηκε χριστιανικά η Ευρώπη, να πεί, να γίνουμε ιεραπόστολοι και να εκχριστιανίσουμε την Αφρική και την Αμερική και την Άπω Ανατολή. Να γίνουμε αληθινοί ιεραπόστολοι, όπως έγιναν οι ιεραπόστολοι οι Βυζαντινοί, χωρίς να έχουν βλέψεις κατακτητικές. Είναι χαρακτηριστικό αυτό. Οπως και μέχρι σήμερα εμείς οι Έλληνες, όπου πάμε να κηρύξουμε Χριστό, δέν έχουμε αποικιοκρατικό χαρακτήρα, αλλά θέλουμε να κηρύξουμε Χριστό μ' όλη μας την καρδιά σε εκείνους που τον αγνοούν. Αυτό όμως δεν έγινε από την Δυτική Χριστιανοσύνη.
Ένας νεότερος ερμηνευτής σημειώνει σε ένα του βιβλίο που ερμήνευσε την Αποκάλυψη τα εξής : Ότι η Γαλλική επανάσταση έγινε το 1789. Τί είναι η Γαλλική επανάσταση; Βέβαια είναι πολλά πράγματα, και μέχρι σήμερα αναφέρεται η Γαλλική επανάσταση από πολλούς και διαπολλών. Όμως ουσιαστικά αγαπητοί μου δεν είναι παρά ένας σταθμός, είναι μία αφετηρία υλιστικών και αθεϊστικών κοινωνικών συστημάτων. Άν ήθελε να μιλήσει για μία ελευθερία ή για μία ισότητα, αυτή η ελευθερία και η ισότητα είναι έξω από τον Θεό. Αυτό είναι πολύ γνωστό σε όλους. Με αποτέλεσμα σήμερα ο κόσμος να κυβερνάται από αυτές τις αρχές. Εξ' άλλου και διακηρύσσεται ποικιλοτρόπως. Οτι κυβερνούμαστε από τις αρχές της Γαλλικής επαναστάσεως. Αυτό τι είχε; Αυτό είχε σαν συνέπεια, σαν αποτέλεσμα ό,τι έχουμε σήμερα. Το αδιέξοδο της αναρχίας, τον ηθικό ξεπεσμό, και την παρουσία του εγκλήματος. Ο Δυτικός κόσμος, η δυτική Χριστιανοσύνη, έφθασε σε αυτό το αδιέξοδο, γιατί ξεκίνησε εσφαλμένα. Νά γιατί ο Πάπας χαρακτηρίζεται "αντίχριστος". Νά γιατί ξεκινάει όλο το κακό από την Ρωμαϊκή εκκλησία, η οποία δέν τοποθέτησε σωστά το Ευαγγέλιο. Βλέπετε δέν υπάρχει πάθος. Αυτή η ίδια η Ιστορία αναλυομένη απάντα.
Έτσι όλη αυτή η κατάσταση οδήγησε την ανθρωπότητα αυτή που την ζούμε σήμερα, εμείς όπως είμαστε, εμείς οι Έλληνες έχουμε πια δεχθεί την επίδραση της Δύσεως αναφανδόν. Έτσι οδήγησε αυτή η κατάσταση, όπως σας είπα την ανθρωπότητα εις το αίσθημα της ανασφάλειας, είς τα ψυχικά νοσήματα, αυτό που λέμε όλα - όλα "Δυτικό πολιτισμό" Τί νομίζετε ότι είναι ο Δυτικός πολιτισμός; Είναι όλα αυτά. Αυτό το αίσθημα της ανασφάλειας, τα ψυχικά νοσήματα, ο φόβος ενός πυρηνικού πολέμου, που κυριολεκτικά βασανίζει τον δυτικο άνθρωπο. Έτσι για να το δείτε, έρχονται οι μύστες της Ανατολής, του Βουδισμού, του ανατολικού διαλογισμού. Και λέγουν : Ω, ταλαίπωροι Ευρωπαίοι! Χαλαρώστε. Εχετε φόβο; Καθίστε, λέει, το πρωί στο σπίτι σας μία ώρα, και χαλάρωσε τις δυνάμεις σας. Τί θα πεί χαλαρώστε; Θα πεί ότι ο δυτικός άνθρωπος είναι εκείνος, ο οποίος ζεί, μέσα σ' αυτό τον φαύλο κύκλο της αγωνίας. Του άγχους. Των ψυχικών νοσημάτων. Του αισθήματος της ανασφάλειας και του φόβου ενός πυρηνικού πολέμου. Και έχουμε όλα αυτά τα κακά.
Έτσι όλα αυτά αγαπητοί μου βασανίζουν τον άνθρωπο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή η περιγραφόμενη εικόνα της πληγής από το 5ο σάλπισμα, είναι ουσιαστικά εικόνα του συγχρόνου πραγματικότητος. Που βασανίζονται οι άνθρωποι απ' αυτό που οι ίδιοι έχουν χαλκεύση.
Απόσπασμα από την 40η ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».
Όλες οι ομιλίες του βιβλίου
« Αποκάλυψις » εδώ ↓.
Απομαγνητοφώνηση : http://www.theognosia.gr/el/theopneystos-ermineytis-apokalipseos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου