ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΧΗΣ ΝΙΛΑΣ NOVIKOVA 1902 -03/06/1999/
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, και ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της χώρας, η μητέρα, με στενοχώρια και θλίψη, ανησύχησε για τα γεγονότα που συνέβαιναν Ρωσία. Αλλά με τι δύναμη πεποίθησης και ελπίδας προσευχήθηκε για την αγαπημένη της Πατρίδα! Πάνω από μια φορά είπε στα πνευματικά παιδιά που ήρθαν κοντά της:
- Παιδιά, η Μητέρα του Θεού δεν θα φύγει από τη Ρωσία, αγαπά τη Ρωσία, θα την προστατέψει, σώστε την. Η Ρωσία είναι η χώρα της Μητέρας του Θεού και δεν θα την αφήσει να καταστραφεί, θα μεσολαβήσει για εμάς. Άλλωστε, αγαπάει τόσο πολύ τη Ρωσία! Η Ρωσία θα αναδειχθεί και θα γίνει μια μεγάλη πνευματική χώρα.
Ταυτόχρονα, η μητέρα έσφιξε τις γροθιές της και, κοιτώντας απειλητικά μακριά, επανέλαβε:
- Δεν θα επιτρέψει στους εχθρούς να καταπατήσουν τη Ρωσία, δεν θα την αφήσει να καεί στις φλόγες των πυρκαγιών!
Ο Ματούσκα είπε: «Όπου υπάρχει αγιότητα, εκεί ανεβαίνει ο εχθρός».
Κάποτε η Ματούσκα ρωτήθηκε αν ήταν πολύ αργά για να χτιστούν νέες εκκλησίες σήμερα, στην οποία απάντησε:
«Ήταν πολύ αργά χθες». Αλλά ο Κύριος παρέτεινε τον χρόνο για τη Ρωσία.
Και γενικά, η μητέρα είπε περισσότερες από μία φορές ότι ο Κύριος μπορεί να αναβάλει την εκπλήρωση των προφητειών. Πολλά εξαρτώνται από εμάς, τους πιστούς, από την προσευχητική μας στάση, τη μετάνοια, από το κατόρθωμά μας να εξαγνιστούμε.
Η μητέρα Νίλα μίλησε για την ανάγκη να προσεύχεσαι συνεχώς παντού - στη δουλειά, στις διακοπές και στις μεταφορές:
- Η δουλειά είναι στα χέρια, αλλά η προσευχή είναι στο στόμα. Προσευχή πρώτα από όλα, παιδιά!
Η ίδια μίλησε για την έννοια της προσευχής με τον εξής τρόπο:
«Ο κόσμος συγκρατείται με την προσευχή. Αν έστω και για μια ώρα σταματήσει η προσευχή, τότε ο κόσμος θα πάψει να υπάρχει. Και η νυχτερινή προσευχή χρειάζεται ιδιαίτερα, είναι πιο ευάρεστη στον Θεό από τους άλλους.
«Το μεγαλύτερο και πιο δύσκολο κατόρθωμα είναι να προσεύχεσαι για τους ανθρώπους. Χρειάζεται να υπομείνεις, να προσεύχεσαι, να εργάζεσαι, ό,τι κι αν γίνει, όσο κι αν επιπλήξεις ή υβρίσεις. Υπάρχει μομφή στα αριστερά, από τον κακό, και μερικές φορές στα δεξιά, από συγγενείς. Και τα δύο είναι δύσκολα, αλλά χρήσιμα και μάλιστα απαραίτητα.
Ό,τι αποστέλλεται πρέπει να γίνεται μπροστά στο μάτι του Θεού, με τη μνήμη της Μητέρας του Θεού, με μια έκκληση σε Αυτούς. Δεν χρειάζονται εξωτερικοί κόποι, αλλά κυρίως η κάθαρση της καρδιάς. Μην επιτρέπετε στον εαυτό σας καμία πονηρία, να είστε ανοιχτοί με τους ανθρώπους. Και μην σκέφτεσαι τον εαυτό σου.
Ένα βράδυ, η μητέρα ξύπνησε τους συνοδούς της το βράδυ με τα λόγια: «Κόρες, ο πόλεμος άρχισε, σηκωθείτε!» Προσευχήσου, σήκω! Το επόμενο πρωί, η τηλεόραση, το ραδιόφωνο και οι εφημερίδες ανέφεραν ότι είχαν ξεκινήσει εχθροπραξίες στην Τσετσενία (1994).
Η μητέρα μίλησε με λύπη για τις γυναίκες και τα κορίτσια που φορούν παντελόνια:
«Οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να φορούν ανδρικά ρούχα και οι άνδρες δεν επιτρέπεται να φορούν γυναικεία ρούχα. Για αυτό, θα πρέπει να απαντήσετε στον Κύριο. Μην το φοράς μόνος σου και σταματάς τους άλλους.
Και να ξέρετε ότι οι γυναίκες που φορούν παντελόνια θα κληθούν στον στρατό κατά τον επερχόμενο πόλεμο - και λίγες θα επιστρέψουν ζωντανές.
Όταν η μητέρα είπε αυτά τα λόγια, ένας από τους παρόντες σκέφτηκε: «Τι φταίει αν δουλεύω στον κήπο με παντελόνι, είναι πιο βολικό». Η μητέρα αντέδρασε αμέσως σε αυτή τη σκέψη:
- Και περπατάς στον κήπο με παντελόνι, μην το κάνεις, θα δώσεις μια ειδική απάντηση!
«Νηστεύετε και τα παιδιά σας δεν θα πτωχεύουν».
Όταν φεύγετε από το σπίτι,πείτε πίσω από το τιμόνι, διαβάστε οπωσδήποτε την προσευχή: «Κύριε, δώσε μου τη σφραγίδα του δώρου του Αγίου Πνεύματος σε όλα τα μονοπάτια και τους δρόμους μου. Αμήν".
Ο Κύριος αγαπά πολύ τις χήρες και τις βοηθάει ιδιαίτερα στη ζωή, αν παραμείνουν πιστές στον εκλιπόντα σύζυγό τους.
Η μητέρα δεν ευλογούσε συχνά την υιοθεσία παιδιών από ορφανοτροφεία. Είπε ότι πολλοί από αυτούς φέρουν βαριά γονικά αμαρτήματα.
Η μοναχή Νίλα συμβούλεψε ότι στο σπίτι στην κουζίνα πρέπει να υπάρχει μια εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου «Η Προστατης του Ψωμιού» και πάνω από την εξώπορτα «Φλεγόμενη βάτος».
Ο Ματούσκα προέβλεψε ότι θα έρθουν στιγμές που, όπως και τις μέρες μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, οι Χριστιανοί θα οδηγούνταν σε φυλακές, σε καταφύγια και θα πνίγονταν στη θάλασσα.
- Όταν αρχίσει ο διωγμός των πιστών, βιαστείτε να φύγετε με το πρώτο ρεύμα όσων φεύγουν για εξορία. Όσοι φύγουν πρώτοι θα σωθούν. - Θα τα δεις όλα με τα μάτια σου.
«Αλλά η πείνα έρχεται. Ο κόσμος θα πρέπει να απαντήσει για το γεγονός ότι η γη δεν καλλιεργείται. Φυτέψτε πατάτες και λαχανικά σε όλους τους χώρους που θα δοθούν κοτόπουλα. Τα αποθέματα δεν θα σώσουν, γιατί η πείνα δεν θα ξεκινήσει αμέσως.
Κάθε χρόνο θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο, οι καλλιέργειες θα πέφτουν, όλο και λιγότερη γη θα καλλιεργείται. Όλοι πρέπει να προσπαθήσουν να είναι πιο κοντά στο έδαφος.
Η ζωή στις μεγάλες πόλεις θα είναι πολύ δύσκολη. Θα υπάρχει τέτοιος λιμός που οι άνθρωποι θα σκαρφαλώνουν στα σπίτια για να βρουν κάτι να φάνε.
Κατά τον ερχομό του Αντίχριστου, θα γίνει τέτοιος λιμός που δεν θα υπάρχουν δημητριακά. Θα χρειαστεί να προετοιμάσετε ένα φύλλο φλαμούρας, τσουκνίδα και άλλα βότανα, να στεγνώσετε και στη συνέχεια να παρασκευάσετε - αυτός ο ζωμός θα είναι αρκετός για φαγητό.
Έλεγε συνεχώς ότι ο Κύριος δεν θα άφηνε αυτούς που ήταν πιστοί σε Αυτόν - και θα τους έτρεφε στην πείνα, θα τους παρηγορούσε στη θλίψη, θα τους προστάτευε και θα τους προστάτευε στις κακοτυχίες και θα τους βοηθούσε να υπομείνουν επαρκώς κάθε βάσανα, διωγμό και μαρτύριο. Ταυτόχρονα, θυμήθηκε τα λόγια του ψαλμωδού Δαβίδ: «Δεν θα ντροπιαστούν σε άγριο καιρό, και στις ημέρες της πείνας θα χορτάσουν» (Ψαλμ. 36, 19).
«Μπορώ να κάνω τα πάντα στον Κύριο που με ενισχύει. Και μη φοβάστε τίποτα, παιδιά, μη φοβάστε τι θα γίνει ή μπορεί να συμβεί, ή ακόμα και θα πρέπει να συμβεί σύμφωνα με την προφητεία του λαού του Θεού. Ο Κύριος είναι πιο δυνατός από όλους και από όλα, θα βοηθήσει στις δοκιμασίες, θα δώσει δύναμη να υπομείνει και θα ταπεινωθεί όταν χρειαστεί. Αν ήμασταν υπάκουοι στο άγιο θέλημά Του. Ρωτήστε τον ζηλωτό Παράκλητο και δεν θα σας αφήσει.
Η μητέρα διέκρινε τρία είδη ελεημοσύνης. Το πρώτο και κύριο είναι να ταΐζεις τους πεινασμένους. Αυτή η ελεημοσύνη αγαπιέται ιδιαίτερα από τους αγίους Ισαποστόλους Νίνα και Όλγα, γράφουν τα ονόματα εκείνων που τάισαν, πότισαν το άτομο και θα είναι μεσολαβητές για αυτούς ενώπιον του Κυρίου.
Η δεύτερη πιο σημαντική ελεημοσύνη είναι να δίνεις ρούχα, να δίνεις κάποια πράγματα απαραίτητα για έναν άνθρωπο. Για όσους εκπληρώνουν αυτή την ελεημοσύνη, μεσιτεύει ιδιαίτερα η Αγία Ευφροσύνη του Πολότσκ.
Και τέλος, η τρίτη ελεημοσύνη είναι να δίνεις χρήματα. Η ελεημοσύνη καλύπτει πολλές αμαρτίες - τόσο τις δικές σας όσο και εκείνες για τις οποίες ζητάτε.
Επομένως, όταν δίνετε ελεημοσύνη, πείτε (στον εαυτό σας) μια σύντομη προσευχή: «Κύριε, δέξου ελεημοσύνη για (το όνομα των ΚΕΚΟΙΜΗΜΈΝΩΝ) προς δόξα σου» ή «Λάβε ελεημοσύνη για τη δόξα του Κυρίου Ιησού Χριστού».
Η φιλανθρωπία πρέπει να ακολουθείται από προσευχή».
Η μοναχή Νίλα (Νοβίκοβα) /17.08.1902 - 06.03.1999/, τάφηκε κοντά στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου στο Voskresensk, στην περιοχή της Μόσχας.
Ήταν σπουδαία εργάτρια και στην προσευχή. Σχεδόν όλη τη νύχτα ήταν ξύπνια και προσευχόταν, αφού τη μέρα ήταν γεμάτη από όσους έρχονταν κοντά της. Πήγε για ύπνο στις 10 το βράδυ, σηκώθηκε το αργότερο στη μία και μισή το πρωί. Προσευχόμουν μέχρι το πρωί.
Ένα μικρό σπίτι στο χωριό Ορυχείο Φωσφορίτη (κοντά στην πόλη Voskresensk, στην περιοχή της Μόσχας), στο οποίο έμενε η ηλικιωμένη γυναίκα, έγινε τόπος προσκυνήματος. Άνθρωποι από όλη τη Ρωσία έσπευσαν εδώ για πνευματικές συμβουλές. Με τις προσευχές της μακαρίας γερόντισσας θεραπεύτηκαν εκατοντάδες πονεμένοι.
Ιδιαίτερα πολλοί άρρωστοι έρχονταν στη μητέρα Νίλα. Βοηθούσε με συμβουλές, προσευχόταν για τους άρρωστους. Η μητέρα αποκαλούσε την εξομολόγηση και την κοινωνία του αρρώστου ως υποχρεωτική προϋπόθεση για τη θεραπεία.
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/03/novikova-1902-03061999.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου