Ἀποστολικό
ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρ. λα΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἑβρ. ιβ΄ 25-27, ιγ΄ 22-25).
Εβρ. 12,25 Βλέπετε μὴ παραιτήσησθε τὸν λαλοῦντα. εἰ γὰρ ἐκεῖνοι οὐκ ἔφυγον τὸν ἐπὶ τῆς γῆς παραιτησάμενοι χρηματίζοντα, πολλῷ μᾶλλον ἡμεῖς οἱ τὸν ἀπ᾿ οὐρανῶν ἀποστρεφόμενοι·
Εβρ. 12,25 Προσέχετε, λοιπόν, μήπως τυχόν και απαρνηθήτε τον πανάγαθον Θεόν, που σας ομιλεί· διότι εάν οι Εβραίοι της παλαιάς εποχής, που ηρνήθησαν να υπακούσουν στον Μωϋσέα, τον ομιλούντα εκ μέρους του Θεού, δεν εξέφυγαν την τιμωρίαν, πολύ περισσότερον δεν θα ξεφύγωμεν ημείς, που απαρνούμεθα τον Θεόν και αποστρέφομεν τον εαυτόν μας από εκείνος, που μας ομιλεί εκ των ουρανών.
Εβρ. 12,26 οὗ ἡ φωνὴ τὴν γῆν ἐσάλευσε τότε, νῦν δὲ ἐπήγγελται λέγων· ἔτι ἅπαξ ἐγὼ σείω οὐ μόνον τὴν γῆν, ἀλλὰ καὶ τὸν οὐρανόν.
Εβρ. 12,26 Αυτού δε του Θεού η φωνή συνεκλόνισε τότε την γην, τώρα δε έχει προαναγγείλει και υποσχεθή δια του προφήτου λέγων· “ακόμη μίαν φοράν εγώ θα σείσω όχι μόνον την γην, αλλά και τον ουρανόν”.
Εβρ. 12,27 τὸ δὲ ἔτι ἅπαξ δηλοῖ τῶν σαλευομένων τὴν μετάθεσιν ὡς πεποιημένων, ἵνα μείνῃ τὰ μὴ σαλευόμενα.
Εβρ. 12,27 Αυτό, το “μία ακόμη φοράν” που λέγει, δηλώνει την μετακίνησιν και αλλαγήν αυτών, που σαν κτίσματα φθαρτά μετακινούνται και αλλοιώνεται, δια να μείνουν τα αμετακίνητα και αιώνια, που υπάρχουν στους ουρανούς.
Εβρ. 13,22 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ἀνέχεσθε τοῦ λόγου τῆς παρακλήσεως· καὶ γὰρ διὰ βραχέων ἐπέστειλα ὑμῖν.
Εβρ. 13,22 Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, πάρετε με προθυμίαν και δεχθήτε μέσα στις καρδιές σας τα λόγια αυτά της προτροπής και παρηγορίας, που σας έγραψα, τα οποία άλλωστε δεν είναι πολλά, διότι με συντομίαν σας έγραψα.
Εβρ. 13,23 Γινώσκετε τὸν ἀδελφὸν Τιμόθεον ἀπολελυμένον, μεθ᾿ οὗ, ἐὰν τάχιον ἔρχηται, ὄψομαι ὑμᾶς.
Εβρ. 13,23 Μαθετε δε, ότι ο αδελφός Τιμόθεος είναι πλέον ελεύθερος. Θα σας ίδω δε μαζή με αυτόν, εάν έλθη σύντομα να με συναντήση, οπότε θα σας επισκεφθώμεν και οι δύο μαζή.
Εβρ. 13,24 Ἀσπάσασθε πάντας τοὺς ἡγουμένους ὑμῶν καὶ πάντας τοὺς ἁγίους. Ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἀπὸ τῆς Ἰταλίας.
Εβρ. 13,24 Διαβιβάσατε τους αδελφικούς μου χαιρετισμούς εις όλους τους προεστούς σας και εις όλους τους πιστούς. Οι αδελφοί της Ιταλίας σας ασπάζονται.
Εβρ. 13,25 Ἡ χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.
Εβρ. 13,25 Η χάρις του Θεού είθε να είναι μαζή με όλους σας. Αμήν.
Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Μεθέορτον, Δευτ. α΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. γ΄ 19-22).
Λουκ. 3,19 Ὁ δὲ Ἡρῴδης ὁ τετράρχης, ἐλεγχόμενος ὑπ᾿ αὐτοῦ περὶ Ἡρῳδιάδος τῆς γυναικὸς τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶ περὶ πάντων ὧν ἐποίησε πονηρῶν ὁ Ἡρῴδης,
Λουκ. 3,19 Ο δε Ηρώδης ο τετράρχης, επειδή ηλέγχετο από τον Ιωάννην, διότι συζούσε παρανόμως με την Ηρωδιάδα, την γυναίκα του αδελφού του, όπως και δι' όλα τα πονηρά έργα, που είχε κάμει,
Λουκ. 3,20 προσέθηκε καὶ τοῦτο ἐπὶ πᾶσι καὶ κατέκλεισε τὸν Ἰωάννην ἐν τῇ φυλακῇ.
Λουκ. 3,20 επρόσθεσε και τούτο το έγκλημα εις όλα όσα είχε διαπράξει και έκλεισε τον Ιωάννην εις την φυλακήν (δια να θέση τέρμα στους δικαίους ελέγχους του).
Λουκ. 3,21 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ βαπτισθῆναι ἅπαντα τὸν λαὸν καὶ Ἰησοῦ βαπτισθέντος καὶ προσευχομένου ἀνεῳχθῆναι τὸν οὐρανὸν
Λουκ. 3,21 Πριν όμως φυλακισθή ο Ιωάννης και αφού εβαπτίσθη όλος ο λαός, που είχεν έλθει στον Ιορδάνην, και όταν ο Ιησούς εβαπτίσθη και προσηύχετο, ηνοίχθη ο ουρανός
Λουκ. 3,22 καὶ καταβῆναι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον σωματικῷ εἴδει ὡσεὶ περιστερὰν ἐπ᾿ αὐτόν, καὶ φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ γενέσθαι λέγουσαν· σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ εὐδόκησα.
Λουκ. 3,22 και κατέβηκε το Πνεύμα το Αγιον με μορφήν εξωτερικήν και σωματικήν που εμοιαζε προς περιστεράν και ήλθε φωνή από τον ουρανόν, που έλεγε· “συ είσαι ο υιός μου ο αγαπητός, εις σε έχω ευαρεστηθή, διότι και ως άνθρωπος ετήρησες όλα όσα είναι αρεστά εις εμέ”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου