Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Γ. Κέλη, ὁ «Ἅγιος Παναγῆς Μπασιᾶς, (Παπα – Μπασιᾶς) 1801-1888.Μεγάλη συζήτησις ἐγίνετο τότε στοὺς θεολογικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικοὺς κύκλους διὰ τὰ συστατικά τοῦ ἀνθρώπου.
Ἀφορμὴ εἶχε δώσει ἡ θεωρία τοῦ Ἀπόστολου Μακράκη κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ ἄνθρωπος ἀποτελεῖται ἀπὸ τρία συστατικά, ὕλην, ψυχὴν καὶ πνεῦμα. [Ἡ θεωρία αὐτὴ καταδικάστηκε ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος].
Σὰν μαθητὴς τῆς «Σχολῆς τοῦ Λόγου» [σχολὴ τοῦ Ἀπόστολου Μακράκη] καὶ ὁ Ἀρχιμανδρίτης Εὐσέβιος Ματθόπουλος, Μεγαλοσπηλαιώτης, μαθητὴς τοῦ Ἀρχ. Ἰγνατίου Λαμπροπούλου καὶ ἱδρυτὴς τῆς ἀδελφότητος «ΖΩΗ», εἶχε πέσει σὲ σκέψεις κατὰ πόσον ἤσαν σωστὰ τὰ κηρύγματα αὐτά, ποὺ ἄλλοι τὰ ὑπεστήριζαν καὶ ἄλλοι τὰ ἀπέρριπταν.
Μὲ τὶς σκέψεις αὐτὲς ὁ π. Εὐσέβιος ἔφθασε στὴν Κεφαλληνίαν καὶ πῆγε στὸ Ληξούρι, νὰ συναντήση τὸν Ἅγιο Παναγὴ καὶ διὰ κήρυγμα.
Περπατώντας στὸ Ληξούρι ὁ π. Εὐσέβιος, βλέπει νὰ τὸν πλησιάζει μὲ γρήγορο βῆμα ἕνας μᾶλλον κοντὸς καὶ ἀσκητικὸς ἱερεύς, καὶ χωρὶς χαιρετισμὸν ἢ ἄλλον... πρόλογον, ἄρχισε νὰ τοῦ λέγη:
– Δύο, Δύο καὶ ὄχι Τρία.
Αὐτὸ εἶπε καὶ ἔφυγε βιαστικός.
Ἐντύπωσι προξένησε στὸν π. Εὐσέβιο ὁ μονόλογος αὐτὸς τοῦ ἱερέως, ποὺ ἦταν ὁ Παπα-Μπασιᾶς.
Σκίρτημα χαρᾶς ἔνοιωσε ὁ κῆρυξ π. Εὐσέβιος διότι αὐτὸ ἦταν καὶ ἡ ἀπάντησις στὸ ζήτημα τοῦ Τρισυνθέτου.
Δύο δηλ. εἶναι τὰ στοιχεῖα τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὄχι Τρία.
Ἀλλὰ καὶ διεπίστωσε ὅτι τὸ Ληξούρι ἔχει ἕνα δοῦλο τοῦ Θεοῦ φωτισμένο ποὺ ἀσφαλῶς καθοδηγεῖ τοὺς χριστιανούς του. Πόση σημασία ἔχει ἡ συνάντησις μὲ τέτοιους φωτισμένους ἀνθρώπους, ὅλοι τὸ ἔχουμε διαπιστώσει.
Ὁ π. Εὐσέβιος διηγεῖτο τὸ περιστατικὸ καὶ ἐμεγάλυνε τὸν Ἅγιο Παναγὴ-Μπασιά.
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2023/06/blog-post_47.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου