Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.(Μέρος ΣΤ΄). Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.

«Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν»

Μέρος ΣΤ΄

Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.

(άπομαγνητοφωνημένη ομιλία που μπορείτε να ακούσετε εδώ ή εδώ)

Μέρος Α - Μέρος Β  -Μέρος Γ΄ - Μέρος Δ  -   Μέρος Ε΄   

13. Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ Η «ΣΧΟΛΗ». Η ΖΗΜΙΑ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΘΕΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΘΡΗΣΚΟ  ΝΕΟΕΠΟΧΗΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ.

Ἡ σύγχρονη μητέρα ἔχασε αὐτό τό χρόνο τῆς «σχόλης», πού χρειάζεται γιά τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.  Ἔτσι ὀφείλει σήμερα νά «χάσει» χρόνο... τό «χάσει» ἐντός εἰσαγωγικῶν τώρα... καί νά τόν κερδίσει γιά τά παιδιά της.  Θά πρέπει νά ἀλλάξει τίς προτεραιότητες στή ζωή της. Νά βάλει ὡς πρώτη προτεραιότητα τά παιδιά, νά διαθέσει χρόνο πολύ καί ψυχική-σωματική δύναμη γιά τήν χριστιανική ἀγωγή τους. Ἔτσι θά μπορέσει νά κερδίσει οὐσιαστικά τήν ζωή της καί τήν σωτηρία της.
Σήμερα ἔχουμε ἕνα βεβιασμένο παιδί γιατί ἔχουμε πολυάσχολες καί βιαστικές μητέρες.  Μέ πολλές ἀσχολίες καί μέ πολύ ἄγχος ἡ μητέρα. Μεταδίδει δέ αὐτό τό ἄγχος της καί στό παιδί.
-Ἀποτέλεσμα;
-Ἀγχωμένα, ἄρρωστα ψυχικά παιδιά.
Ὁπότε λένε:
-Τί θά κάνουμε;
-Στόν ψυχολόγο.
Τά πᾶνε λοιπόν στούς παιδοψυχολόγους καί τά καταστρέφουνε ἀκόμα περισσότερο.
-Γιατί;
-Διότι ὅλοι αὐτοί κατά κανόνα βασίζονται στους ἄθεους: στόν Φρόυντ καί σέ ὅλους αὐτούς. Τί ἔχουν αὐτοί νά ποῦν στά παιδιά; Ὁπωσδήποτε θά ποῦν λάθος πράγματα.  Τώρα μάλιστα τούς βάλανε καί στά
σχολεῖα ἀφοῦ προηγουμένως διώξανε τούς Πνευματικούς...
Πρόσφατα διάβαζα ὅτι πλέον τά παιδιά δέν ἔχουν ποῦ νά ἀκουμπήσουν. Ἰδιαίτερα τά παιδιά πού ἔχουν

Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Τό Ἅγιο Πνεῦμα καί τά δῶρα Του». (Μέρος Β΄ τελευταίο)

ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ – Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ

Μετάφραση ἀπό τη ρωσική γλῶσσα:
Πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Φωτόπουλος
Διδαχές τοῦ στάρετς Σάββα

 Ἀποσπάσματα πού ἐλήφθησαν ἀπό τά κηρύγματά του (258-263)

Μέρος Β'
Τό Ἅγιο Πνεῦμα καί τά δῶρα Του 

Μέρος Α΄

στ) Τό Ἅγιο Πνεῦμα δίνει ἀληθινή ταπείνωση. Ἀκόμη καί ὁ πιό λογικός ἄνθρωπος, ἄν δέν ἔχει μέσα του τό Ἅγιο Πνεῦμα, δέν μπορεῖ μέ τόν πρέποντα τρόπο να γνωρίσει τόν ἑαυτό του, διότι, ὅπως εἰπώθηκε προηγουμένως, αὐτός χωρίς τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ δέν μπορεῖ νά δεῖ τήν ἐσωτερική κατάσταση τῆς ψυχῆς του. Ἄν κάνει τό καλό στούς ἄλλους ἐνεργεῖ τίμια, τότε σκέφτεται γιά τόν ἑαυτό του ὅτι εἶναι ἄνθρωπος δίκαιος κι ἀκόμη τέλειος, σέ σύγκριση μέ τούς ἄλλους, καί γι’ αὐτό σκέφτεται ὅτι δέν ἔχει πιά ἀνάγκη ἀπό τίποτε.
Ἄχ, πόσο συχνά οἰ ἄνθρωποι χάνονται ἀπό τήν ψευδῆ πεποίθηση στήν τιμιότητα καί τή δικαιοσύνη τους!  Χάνονται, γιατί ἐλπίζοντας στή δικαιοσύνη τους, καθόλου δέ λαμβάνουν ὑπ’ ὄψιν τους τό πνεῦμα τοῦ χριστιανισμοῦ οὔτε τή βοήθεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Πῶς λοιπόν τότε θά γίνει σ’ αὐτούς ἀπαραίτητη ἡ  βοήθειά Του; Κι ἔτσι, καθώς τό Πνεῦμα τό ἅγιο δίνεται μόνο σέ ὅποιον Τό παρακαλεῖ καί Τό ἀναζητᾶ- κι αὐτοί οἱ ἄνθρωποι ὄχι μόνο δέν Τό παρακαλοῦν καί δέν Τό ἀναζητοῦν, ἀλλά τό θεωροῦν κιόλας ὄχι ἀναγκαῖο-, Ἐκεῖνο δέ δίνεται σ’ αὐτούς καί συνεπῶς αὐτοί μένουν στήν πλάνη καί χάνονται.
Ὅμως τό Ἅγιο Πνεῦμα, ὅταν κατοικήσει στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ δείχνει ὄλη τήν ἐσωτερική του πτωχεῖα, καί τήν ἀδυναμία καί τή διαφθορά τῆς ψυχῆς καί τῆς καρδιᾶς του καί τήν ἀπομάκρυνσή του ἀπό τό Θεό.  Παρ’ ὅλες τίς ἀρετές του καί τή δικαιοσύνη του, τοῦ δείχνει ὄλες τίς ἁμαρτίες του: τή νωθρότητα και τήν ἀμέλεια γιά τήν σωτηρία καί τό καλό τῶν ἀνθρώπων, τήν ἰδιοτέλειά  τους στίς

Χριστιανός μέ ...μέτρο;

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ. 

Ὁ Χριστός ζητᾶ ἀπό μᾶς τά πάντα.
1)Μᾶς ζητάει νά ἀπαρνηθοῦμε τόν ἑαυτό μας ,λεγοντας μας: «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν Σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι». Δηλ. «Ὅποιος θέλει νά γίνει δικός Μου πρέπει νά ἀπαρνηθεῖ τόν ἁμαρτωλό ἑαυτό του, νά σηκώσει τό Σταυρό του πού σημαίνει νά νεκρωθεῖ ὡς πρός τήν ἁμαρτία, τόν κόσμο (κοσμικό φρόνημα) καί τόν διάβολο καί νά μέ ἀκολουθήσει τηρώντας ὅλα ὅσα λέω». Ἄν ἀληθινά θέλουμε νά εἴμαστε μαθητές Ἐκείνου πρέπει νά ξεχάσουμε τελείως τόν ἁμαρτωλό ἑαυτό μας, νά ἀπορρίψουμε καί νά μισήσουμε κάθε ἁμαρτία· ἀκόμη πρέπει νά κάνουμε καί τό καλό· νά τηρήσουμε ὅλες τίς ἐντολές καί νά νεκρωθοῦμε ὡς πρός τό κοσμικό φρόνημα, τήν ἁμαρτία καί κάθε πάθος. Δέν πρέπει νά ἀφήσουμε ἀνεξάλειπτη καμμιά ἁμαρτία ἀκόμη καί ἄν εἶναι πολύ μικρή, διότι μπορεῖ αὐτή νά μᾶς παρασύρει σέ μεγαλύτερο κακό κατόπιν.

Γιατί γίνεται το στεφάνωμα στο ιερο Μυστήριο του Γάμου;

H ΑΓΝΟΤΗΤΑ-ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ ΠΡΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΑΜΟ.

« Ὅπως οἱ ἀφιερωμένοι στόν Θεό, οἱ μοναχοί, ἔτσι καί οι έγγαμοι Χριστιανοί καλούνται και αυτοί να ζήσουν στην προσωπική τους ζωή, το Ευαγγέλιο και τις εντολές του Ιησού Χριστού. Κανείς δεν εξαιρείται από αυτήν την υποχρέωση. Ἡ μετάνοια, η αποβολή της φιλαυτίας και η απόκτηση της φιλοθεϊας και της φιλανθρωπίας, πρέπει να βιώνονται απ΄ όλους»^[1].  

 Η ΑΓΝΕΙΑ-ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ ΠΡΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΑΜΟ εἶναι ζητούμενο ὄχι μόνο ἀπό τούς μοναχούς ἀλλά καί ἀπό τούς ἀνθρώπους πού ζοῦν στόν κόσμο.  Ἄς θυμηθοῦμε τόν ἅγιο Ἰωσήφ τόν Πάγκαλο, πού ἡ Ἐκκλησία μας, μᾶς τόν προβάλλει σάν πρότυπο ἁγνότητος. 
-«Πῶς εἶναι δυνατόν νά κάνω αὐτή τήν ἁμαρτία μπροστά στό Θεό»; εἶπε καί ἀπέφυγε τόν πειρασμό τῆς Αἰγυπτίας. Ἄς θυμηθοῦμε ἀκόμη τί σημαίνει ὁ ὕμνος πού ψάλλεται στήν ὀρθόδοξη ἀκολουθία τοῦ μυστηρίου τοῦ Γάμου: 
«Ἅγιοι μάρτυρες, οἱ καλῶς ἀθλήσαντες καί στεφανωθέντες....».

ΠΑΙΔΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ 2: Oι Χριστιανοί είναι τό φως του κόσμου (Κατήχηση σέ...

ΠΑΙΔΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ 2: Oι Χριστιανοί είναι τό φως του κόσμου (Κατήχηση σέ ΠΑΙΔΙΑ..: "Ομιλία - κατήχηση  του π. Σάββα στίς 17-07-10. Πηγή εικόνας:http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSNDb6W_raff7bUA8Ne7yJ1KzGLl7icz4-_ylUro..."

Κι εγώ μένω στα χέρια του Θεού, τώρα για πάντα !

Ευγένιος Lufika. Άνδρας 33 ετών. Χρόνια τώρα ανάπηρος σε καροτσάκι. Όμως πιστός, ειρηνικός, ευγενής, καρτερικός.

Η ιεραποστολή φρόντισε και του εξασφάλισε καινούργιο αμαξάκι.Μου είπαν ότι είναι στην αυλή μας. Τον πλησίασα. Κάθισα στο καινούργιο μεταφορικό μέσο του. Πιάσαμε την κουβέντα καί μου διηγήθηκε.
«Γεννήθηκα στις 31.5.1975. Είχα πατέρα, μητέρα καί τέσσερα αδέλφια. Εγώ δεύτερος από πάνω. Όλοι μας Ρωμαιοκαθολικοί. Ζούσαμε στο Κολουέζι. Στα έξι μου γράφτηκα στο Δημοτικό Σχολείο, πού, με πολλά εμπόδια, το τελείωσα στα δεκαέξι μου, το 1991. Πήγα σε Κολλέγιο για γυμνασιακές σπουδές.

2 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής Μάμαντος Μάρτυρα, Ιωάννου του Νηστευτού, Διομήδους, Ιουλιανού, Φιλίππου, Ευτυχιανού, Ησυχίου, Λεωνίδη, Ευτυχίου, Φιλάδελφου, Μελανίππου, Παρθαγάπης, Ελεάζαρ και Φινεές των Ιερέων, Αειθαλά & Άμμωνα.

Ὁ Ἅγιος Μάμας

Στὴ Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ κάθε ἡλικία ἔχει νὰ ἐπιδείξει τοὺς ἀντιπροσώπους της.
Γιατί κάθε ἡλικία ἔχει προσφέρει σ’ Αὐτὸν ὅτι διαλεχτὸ καὶ ὑπέροχο ἔχει νὰ παρουσιάσει. Κι ἡ ἐφηβικὴ ἡλικία, ποὺ εἶναι ἡ πιὸ δύσκολη στὴν ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου, ἔχει νὰ προβάλει τοὺς δικούς της.
Ὁ Ἅγιος Μάμας εἶναι ἕνας ἀπ’ αὐτούς. Διαλεχτὸς στοὺς διαλεχτοὺς καὶ ὡραῖος στοὺς ὡραίους ἀποτελεῖ μία ἀπὸ τὶς πιὸ ἀγαπητὲς καὶ ἡρωικὲς μορφὲς τῆς Ἐκκλησίας μας τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων.
Οἱ γονεῖς του Θεόδοτος καὶ Ρουφίνα ζοῦσαν στὴ Γάγγρα τῆς Παφλαγονίας καὶ ἦσαν χριστιανοὶ μὲ μεγάλη κοινωνικὴ θέση.
Τὴν ἐποχὴ αὐτὴ ὁ αὐτοκράτορας Αὐρηλιανὸς κίνησε σκληρὸ διωγμὸ ἐνάντια στοὺς χριστιανοὺς (270 – 275 μ.Χ.).
Μεταξὺ τῶν πρώτων συνελήφθη ὁ Θεόδοτος καὶ ἀφοῦ ἀνακρίθηκε καὶ ὁμολόγησε τὸν Χριστό, ρίχτηκε στὶς φυλακὲς τῆς Καισαρείας.
Ἡ σύζυγός του, ἡ ἐνάρετη Ρουφίνα, σὰν ἔμαθε τὴν φυλάκιση τοῦ συντρόφου της, ἂν καὶ ἦταν ἑτοιμόγεννη, ἔτρεξε νὰ τὸν συναντήσει. Ἐκεῖ μὲ παρρησία ὁμολόγησε καὶ αὐτὴ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, ποὺ φλόγιζε τὴν καρδιά της, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ κλεισθεῖ στὴ φυλακή.
Δυὸ ἀδελφὲς ψυχές, εὐγενικὲς καὶ ἀγαπημένες, ἑνωμένες στὴν χαρὰ καὶ στὸν πόνο. Μιὰ νύχτα ἡ