Ὀρθόδοξος Κατηχητής ἐπῆγε στόν μάγο. Προσευχόταν στό βουνό, χωρίς νά βρέχεται. Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

 Ὀρθόδοξος Κατηχητής ἐπῆγε στόν μάγο

 Θαύματα Ἁγίων καί ἐμπειρίες Ὀρθοδόξων Ἀφρικανῶν στήν Ἱεραποστολή τῆς Ἀφρικῆς 

 Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Τήν παροῦσα διήγησι τήν ἄκουσα ἀπό τόν ἐφημέριο τῆς ἐνορίας τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων τοῦ χωριοῦ Καουαγιόνγκο, τόν π. Τιμόθεο Nyembo.
Σέ ἀπόστασι 20 περίπου χιλιομέτρων ὑπάρχει τό χωριό Κακόπα, ὅπου ἀνοίχθηκε ἐνορία, μέ ἐκκλησία χορτοκαλύβα πρός τιμήν τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Προκοπίου.
Ὁ Κατηχητής λοιπόν αὐτῆς τῆς ἐνορίας, εἶχε ἕνα χρέος σέ κάποιον ἄνθρωπο τοῦ χωριοῦ. Καθυστεροῦσε νά τοῦ τό ἐπιστρέψει, λόγῳ οἰκονομικῆς του ἀνέχειας. Ὁ δανειστής του, προκειμένου νά ἐκδικηθῆ τόν Κατηχητή ἐπῆγε νά ζητήσει τήν βοήθεια τοῦ μάγου. Τοῦ ἐζήτησε νά τόν τιμωρήση προκαλώντας διαταραχή στό νευρικό σύστημα τοῦ σώματός του. Ἐκεῖνος τοῦ ἔδωσε ἕνα ὑγρό μέ τό ὁποῖο θά γίνει  αὐτό ποῦ τοῦ ἐζήτησε.
Πράγματι ὁ Κατηχητής ἔχασε τά μυαλά του καί γύριζε στούς δρόμους σάν μεθυσμένος καί παραλογισμένος.
Ἡ ὑπόθεσις ἔφθασε στά αὐτιά τοῦ π. Τιμοθέου, ὁ ὁποῖος καί τόν ἐκάλεσε νά ἔλθη στήν ἐκκλησία. Τοῦ ἐδιάβασε τούς ἐξορκισμούς καί ἐπανῆλθε καί πάλι στήν ὑγεία του. Ἀπό τότε τόν ἔπαυσε ἀπό Κατηχητή καί ἀνέλαβε τήν κατήχησι τῶν Χριστιανῶν καί Κατηχουμένων τοῦ χωριοῦ τους ὁ βοηθός του, ὀνόματι Ραφαήλ.

Ὁ δανειστής του τόν ἔκλεισε στήν φυλακή, τῆς ὁποίας διευθυντής θά ἐλέγαμε εἶναι ὁ ἴδιος ὁ πρόεδρος καί μάγος τοῦ χωριοῦ, μέχρις ὅτου εὕρη τρόπο νά τοῦ ἐπιστρέψει τό χρέος του.

Προσευχόταν στό βουνό, χωρίς νά βρέχεται

Τό θαυμαστό αὐτό περιστατικό μοῦ τό εἶπε ὁ κατηχητής τῆς ἐνορίας τοῦ ἁγίου Θωμᾶ τοῦ χωριοῦ Γκαρκαζέμπε, ὀνόματι Νικόλαος Mumba.
Κάποια ἡμέρα ἔφυγε ἀπό τό χωριό γιά νά πάει στό κτῆμα του, πού εὑρισκόταν πλησίον τοῦ βουνοῦ. Δέν ἐπῆγε νά δουλέψει, ἀλλά ν᾿ ἀνέβη στό βουνό γιά νά νηστεύσει ὅλη τήν ἡμέρα καί νά προσευχηθῆ. Ἰδού πῶς τό διηγεῖται ὁ ἴδιος:
«Ἀπό τό πρωΐ ὅμως στίς 7 μέχρι στίς 2 μετά τό μεσημέρι ἔριχνε συνεχῶς βροχή. Ἔλεγα μέ τόν λογισμό μου, δέν θά κατέβω ἀπ᾿ ἐδῶ, ὅσο καί νά βρέχει. Ἐφ᾿ ὅσον ἦλθα νά προσευχηθῶ δέν θά φοβηθῶ τήν βροχή. Παρακαλοῦσα τόν Θεό νά μετριάσει τήν βροχή γιά νά μή φύγω ἄπρακτος, χωρίς τήν εὐλογία καί τήν χάρι τῆς προσευχῆς.
Καί ὁ Κύριος μέ ἄκουσε. Στό μέρος πού στεκόμουν καί προσευχόμουν δέν ἔπεφτε καθόλου ἡ βροχή, ἐνῶ ἔξω ἀπ᾿ αὐτό τόν κύκλο, ὅπου στεκόμουν, συνεχιζόταν κανονικά ἡ βροχή ἐπί πολλές ὧρες!
Τό ἀπόγευμα κατέβηκα στό χωριό μου, φανερά ἐνθουσιασμένος διότι ὁ Φιλάνθρωπος Θεός μέ ἐσκέπασε ἀπό τήν βροχή καί μοῦ χάρισε πλούσια τήν εὐλογία Του». Τό σημεῖο αὐτό τοῦ συνέβη τόν Νοέμβριο τοῦ 1992.

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.