Τόν
Σεπτέμβριο-Ὀκτώβριο τοῦ ετους 1981
νοσηλεύθηκε ἐπί ἕνα μῆνα στό νοσοκομεῖο
τῶν κληρικῶν (Ν.Ι.Κ.Ε.) στήν Ἀθήνα ὁ
μακαριστός Γέρων π. Ἐφραίμ Κατουνακιώτης
(1912-1998), ὁ ὁποῖος ἔπασχε ἀπό χρόνια
δερματική πάθησι τῶν ποδιῶν. Τό γεγονός
αὐτό ἔγινε γνωστό στούς ἐκκλησιαστικούς
κύκλους καί ἐπειδή ὁ Γέρων δέν ἐξήρχετο
ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος, ἔσπευσαν πολλές
μοναστικές ἀδελφότητες, καί ἀπό
γυναικεῖα Μοναστήρια, νά τόν ἐπισκεφθοῦν
χάριν διδαχῆς καί εὐλογίας. Ὁ Γέρων
συνοδευόταν ἀπό τόν πρῶτο του ὑποτακτικό,
ἱερομόναχο π. Ἰωσήφ1
ὁ ὁποῖος τόν βοηθοῦσε στήν νοσηλεία
καί ἐκτελοῦσε χρέη «θυρωροῦ» στόν
θάλαμο, γιά νά διατηρῆται ἡ ἡσυχία τοῦ
ἀσθενοῦς.
Ἡ Γερόντισσα Μακρίνα μέ
μερικές ἀδελφές μετέβησαν στό νοσοκομεῖο
προκειμένου νά ἐπισκεφθοῦν τόν π.
Ἐφραίμ καί ἀπευθυνόμενες στόν π. Ἰωσήφ
πού εὑρισκόταν στόν διάδρομο, ζήτησαν
ἄδεια νά δοῦν γιά λίγο τόν Γέροντα. Ὁ
π. Ἰωσήφ εἰσῆλθε στόν θάλαμο καί
πλησιάζοντας τόν Γέροντα τοῦ ἀνακοίνωσε
τήν ἄφιξι τῆς Γερόντισσας Μακρίνας μέ
τίς μοναχές της ἡ ἀπάντησι τοῦ Γέροντος
ἦταν ἐμφαντική:
«Διάπλατα τίς πόρτες, παιδί μου!».
Ἡ Γερόντισσα εἰσῆλθε μέ πολύ σεβασμό
πρός τόν Γέροντα καί μέ ἔκδηλη τήν ἀγάπη
καί τήν συγκίνησί της. Ἀφοῦ πῆραν τήν
εὐλογία τοῦ Γέροντος, ἀναχώρησαν.
Ἡ
στάσι αὐτή τῆς Γερόντισσας ἔκανε
ἐντύπωσι στόν π. Ἰωσήφ, καθώς καί ἡ
χαρά πού ἔβλεπε στό πρόσωπο τοῦ Γέροντός
του. Ἔτσι, ὅταν ἐπέστρεψαν στό ἀσκητήριό
τους στό Ἅγιον Ὄρος, τόν ρώτησε ἀπό
ποῦ ἀπορρέει ἡ ἀμοιβαία αὐτή ἐκτίμησι.
Ὁ Γέρων διηγήθηκε ὅτι συνάντησε γιά
πρώτη φορά τήν Γερόνισσα Μακρίνα τό
ἔτος 1974 στήν Θεσσαλονίκη, ὅταν τόν
ἐπισκέφθηκε πάλι στό νοσοκομεῖο μαζί
μέ τήν συνοδία της. Εἶχε τότε ἐξέλθει
ὁ Γέρων, μετά ἀπό τριανταοκτώ χρόνια
στό Ἅγιον Ὄρος, λόγῳ δηλητηριάσεως
(κυαμώσεως). Τόν εἶχε ἐντυπωσιάσει τότε
ἡ σεμνή παρουσία της. Ἐπιστρέφοντας
κατόπιν στό κελλί του προσευχήθηκε
θερμῶς ὑπέρ αὐτῆς καί ἔλαβε «πληροφορία»
ὅτι ἡ Γερόντισσα Μακρίνα εὑρίσκεται
σέ πολύ ὑψηλά πνευματικά μέτρα, ὅπως
ὁ μακαριστός Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής.
Κάποια
ἄλλη φορά, ὁ Γέρων Ἐφραίμ ὁ Κατουνακιώτης
εἶδε, ἐν ὥρᾳ προσευχῆς ὑπέρ τῆς
ἀδελφότητός μας, δύο φωτεινές στῆλες
ἐπάνω ἀπό τό Μοναστήρι· ἔβλεπε μέ
πνευματικό τρόπο τήν προσευχή τῆς
Γερόντισσας μας Μακρίνας καί τῆς
μακαριστῆς Γερόντισσας Θεοφανοῦς,
μητρός τοῦ Γέρονός μας. Τόν Ἰούλιο τοῦ
1990, κάποιος προσκυνητής τοῦ Ἁγίου Ὄρους
ἦλθε στό Μοναστήρι μας, γιά νά συνομιλήση
μέ τήν Γερόντισσα. Ἡ Γερόντισσα
μαθαίνοντας ὅτι σκεπτόταν νά ἐπισκεφθῆ
τόν Γέροντα Ἐφραίμ στά Κατουνάκια, τοῦ
ἔστειλε ὡς μικρό δῶρο λίγους ξηρούς
καρπούς. Ὅταν ὁ Γέρων τούς ἔλαβε,
ἐκδήλωσε τήν μεγάλη του χαρά μέ ἕνα
διάπλατο χαμόγελο, λέγοντας στόν
προσκυνητά: «Ἕνα
ἄρωμα, παιδί μου, αὐτή ἡ Γερόντισσα!»,
ἀναφερόμενος στήν καθαρότητα τῆς
καρδιᾶς της.
Τέλος
καί τῷ Θεῷ δόξα!
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
Ἀπό τό βιβλίο: "Λόγια καρδιᾶς" τῆς Γερόντισσας Μακρίνας
Ἱ. Μ. Παναγίας Ὁδηγήτριας Πορταριᾶς Βόλου.
1Πρόκειται
γιά τόν διάδοχο τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ
τοῦ Κατουνακιώτου στό Ἱερό Ἡσυχαστήριο
τοῦ Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου στά
Κατουνάκια, στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου
Ὄρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου