Την Κυριακήν, 18ην /31ην Ιανουαρίου 2016, έλαβε
χώραν υπό του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων εις την Ιεράν Μονήν των Αγίων
Γεωργίου και Ιωάννου των Χοζεβιτών η τελετή της Κατατάξεως εις το Αγιολόγιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας του βιώσαντος εν αυτή Οσίου Ιωάννου του Νέου Χοζεβίτου.
ΕΝΑΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΤΕΙΝΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
~ Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Ρουμᾶνος τῆς Μονῆς Χοζεβᾶ τῆς Παλαιστίνης
γεννήθηκε τό ἔτος 1913 στό χωριό Κραϊνιτσένι τῆς κοινότητος Χωροδίστεα
τοῦ νομοῦ Βποτοσάνι τῆς βορείου Ρουμανίας. Φλεγόμενος γιά τήν μοναχική
ζωή ἀπό τήν νεότητά του ἐπῆγε νά ἀγωνισθῆ στήν Μονή Νεάμτς Ρουμανίας.
Κατόπιν, ἐπιθυμώντας νά προσκυνήση τούς Ἁγίους Τόπους, μέ τήν βοήθεια
τοῦ Θεοῦ ἀσκήθηκε καί ἐκεῖ, ἐνῶ τό τελευταῖο μέρος τῆς ζωῆς του
ἀγωνίσθηκε στό κελλίο τῆς Ἁγίας Ἄννης, πού εἶναι στήν κοιλάδα πλησίον
τῆς Μονῆς τοῦ Χοζεβᾶ.
Στίς 5 Αὐγούστου 1960, ἡμέρα κοιμήσεως τοῦ Ὁσίου, τήν ὁποία ἐγνώριζε ὀ ἴδιος ἐκ τῶν προτέρων, συνέβη ἕνα θαυμαστό περιστατικό.
Ὅταν ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς π. Ἀμφιλόχιος ἄκουσε γιά τόν θάνατο τοῦ
ὁσίου Γέροντος Ἰωάννου, συνοδευόμενος ἀπό μερικούς ἄλλους ἐρημίτες
ἀνέβηκαν μέ μία σκάλα στήν σπηλιά του. Ὁ Γέροντας ἦταν ξαπλωμένος στήν
ψάθα καί φαινόταν σάν νά ἐκοιμᾶτο. Ἦτο ἡ ὥρα 10 τό πρωΐ. Οἱ Πατέρες
ἄρχισαν τό διάβασμα τοῦ Τρισαγίου καί ξαφνικά μπῆκαν μέσα καί γέμισαν
τήν σπηλιά ἕνα πυκνό σμῆνος ἀπό ἀγριοπούλια τῆς ἐρήμου. Πετοῦσαν παντοῦ
σέ ὅλα τά σημεῖα. Ἐκάθοντο ἐπάνω στά βιβλία, ἔσβηναν μέ τό
φτερούγισμά τους τά ἀναμμένα κεριά, πετοῦσαν ἐπάνω ἀπό τό σκήνωμα τοῦ
Ὁσίου, ἐκάθοντο ἐπάνω στό σῶμα του, στό κεφάλι, στό στῆθος του, στά
πόδια του καί τό καθένα ἔκραζε μέ τήν δική του φωνή.
Οἱ Πατέρες πού ἦσαν μπροστά ἐνόμισαν ὅτι τά πουλιά πεινοῦσαν. Ἔφεραν
ψωμί καί τό ἄφησαν κάτω, ἀπ᾿ αὐτό πού εἶχε ὁ π. Ἰωάννης καί καθημερινά
τούς ἔδινε. Ἀλλά αὐτά ἦσαν σάν παραπλανεμένα καί δέν ἤθελαν νά φάγουν.
Μετά τό τέλος τῆς ἐπιμνημοσύνου δεήσεως, τό σῶμα τοῦ π. Ἰωάννου
τοποθετήθηκε μέσα στόν τάφο τῆς σπηλιᾶς του. Ὅταν οἱ Πατέρες τό
ἐσκέπαζαν μέ σανίδες καί μέ λάσπη, ἕνα πλῆθος πουλιῶν καί πάλι ἔκανε
ὁρμητικά τήν ἐμφάνισί του καί διασκορπιζόταν σέ ὅλα τά μέρη. Ἰδού
πῶς ἦλθαν νά ἀποχαιρετίσουν τόν πατέρα τους Ἰωάννη, κατά τήν ἀναχώρησί
του ἀπ᾿ αὐτό τόν κόσμο, τά πουλιά τοῦ οὐρανοῦ, τά ὁποῖα ἐλάμβαναν ἀπό τά
χέρια του τήν τροφή τους καί τοῦ προσέφεραν τούς στίχους τῆς δικιᾶς
τους μελωδίας, πρός αὐτόν, τό τρυγόνι τῆς ἐρήμου, πού τούς ἔμοιαζε στήν
μοναξιά καί στίς ψαλμωδίες πρός τόν Θεό.
Αὐτό τό θαῦμα τῶν πτηνῶν συνέβη μέ τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ μέ τίς προσευχές
τοῦ ὁσίου Ἰωάννου γιά νά γνωρίσουμε ὅλοι ἐμεῖς ὅτι, ἐάν ἐργαζόμαστε μέ
ἐπιμέλεια τό δῶρο πού ἐλάβαμε στό ἅγιο Βάπτισμα, τότε ὅλη ἡ κτίσις
συναδελφώνεται μαζί μας. Ἐάν τά πουλιά ἐκάθοντο ἤρεμα στήν ὥρα
τῆς Κηδείας τοῦ Πατρός, τί ἄλλο αὐτό μᾶς δείχνει παρά ὅτι τό Ἅγιο
Πνεῦμα, τό Ὁποῖον ἐμφανίσθηκε κάποτε μέ τήν μορφή περιστεριοῦ,
ἀναπαύεται τώρα στήν ψυχή καί στό σῶμα τοῦ ὁσίου Ἰωάννου!
Μετά τό πέρας τῆς κηδείας τοῦ σκηνώματος τοῦ Ὁσίου, τά πουλιά ἐξῆλθαν
ἀπό τήν σπηλιά του, πετώντας σέ διάφορα ἄλλα μέρη. Ὁ Θεός ἤθελε νά μᾶς
δείξη ἀπ᾿ αὐτό, μέ μυστικό τρόπο, ὅτι ὅπως εἶναι γοργό τό πέταγμα τῶν
πουλιῶν σέ ὅλα τά μέρη, ἔτσι θά εἶναι γοργή καί ἡ ἐξάπλωσις τῆς εἰδήσεως
τῆς ἁγιότητος τοῦ ὁσίου Ἰωάννου στόν καιρό μας σ᾿ ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία
τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ ἑορτή τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τελεῖται τήν 5ην Αὐγούστου, ὅπου πλήρεις πνευματικῆς χαρᾶς ψάλλουμε καί τό τροπάριό του.
από το βιβλίο: «ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ» – Μετάφρασις τά ρουμανικά, Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης – 2010
https://simeiakairwn.wordpress.com/2016/02/01/%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%8C-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CF%84/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου