Ὑπάρχουν ἀλλοιώσεις τῆς Ἁγίας Γραφῆς στό Κοράνιο;

Δεν αλλοιώνει μόνον τα αγιογραφικά γεγονότα, αλλά προσθέτει και φανταστικά περιστατικά.

Η περιγραφή των Πρωτοπλάστων είναι διαφορετική από την περιγραφή της Παλαιάς Διαθήκης. Στο Κοράνιο ο σατανάς διώχτηκε από τον παράδεισο, επειδή δεν προσκύνησε τον άνθρωπο (18,50 και 20,116 και 38,74 και 2,34 και 7,11 και 17,61 και 15,31), ζήτησε αναβολή της τιμωρίας του μέχρι την Ανάσταση των ανθρώπων (7,14 και 38,79). Πολύ μικρή είναι η αιτία της τιμωρίας του σατανά. Μας εκπλήσσει η προσκύνηση του κατώτερου (ανθρώπου) από τον ανώτερο (άγγελο) και πως η μη προσκύνηση από το σατανά του ανθρώπου, τον έκανε άπιστο. Στο 7,20 δείχνει το σατανά να προσπαθεί να παρασύρει και τους δύο πρωτόπλαστους λέγοντάς τους: «ο Κύριός σας, σάς απαγόρευσε, μόνο αυτό το δένδρο, για να μη γίνετε άγγελοι ή να είστε απ’ τους αθάνατους». Η Παλαιά Διαθήκη γράφει πως ο σατανάς παρέσυρε μόνο την Εύα (αυτή μετά ξεγέλασε τον Αδάμ) με την υπόσχεση πως θα γίνουν σαν το Θεό, όχι άγγελοι, όπως λέει το Κοράνιο.

Ο Κάιν δεν προειδοποίησε τον Άβελ ότι θα τον σκοτώσει, όπως λέει το Κοράνιο (5,27), αλλά το έκανε κρυφά. Στον Κατακλυσμό παρουσιάζει ένα παιδί του Νώε να πνίγεται μαζί με τους απίστους (11,42-46). Αυτό δεν αναφέρεται πουθενά στην Παλαιά Διαθήκη. Τη θυσία του Ισαάκ τη συναντάμε αλλοιωμένη (37,100-112). Το όραμα της φλεγόμενης βάτου από το Μωυσή κι αυτό αλλοιώνεται. Στο Κοράνιο ο Θεός στη βάτο τού είπε να ρίξει το ραβδί του, που έγινε φίδι (28,31). Αυτό δεν υπάρχει στη Βίβλο.

Στο 10^ο κεφάλαιο (σούρα) και στο στίχο 90 γράφει: «Και κάναμε τα παιδιά του Ισραήλ να περάσουν μέσα απ’ τη θάλασσα, (ενώ) ο Φαραώ κι οι στρατιώτες του, τους ακολούθησαν μ’ αυθάδεια και πείσμα. Τελικά, όταν κατασυντρίφτηκαν απ’ τα κύματα, είπε ο (Φαραώ): «Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλος θεός εκτός απ’ Εκείνον που πιστεύουν τα Παιδιά του Ισραήλ. Κι είμαι απ’ αυτούς που έχουν υποταχθεί (στον Αλλάχ του Ισλάμ)». Πως ο Φαραώ ενώ κατασυντρίφτηκε απ’ τα κύματα είπε ότι πιστεύει στο Θεό του Ισραήλ; Μιλούν και οι νεκροί; Κι αν μιλούσε η ψυχή του, έχει αξία η μεταθανάτια μετάνοιά του;

Ο Θεός, κατά το Κοράνιο, είπε σ’ αυτούς που δεν τήρησαν το Σάββατο: «Να γίνετε πίθηκοι καταφρονημένοι» (2,65). Είναι δυνατόν ο Θεός τον άνθρωπο να τον μετατρέπει σε πίθηκο; Αυτή η τιμωρία δε συμβιβάζεται με την αγαθή φύση του Θεού.

Πουθενά στην Παλαιά Διαθήκη δεν αναφέρεται ότι οι Ισραηλίτες είπαν στο Μωυσή πριν από την είσοδό τους στη Χαναάν τα κατά Κοράνιο λόγια: «στη γη αυτή ζει ένας πάρα πολύ ισχυρός λαός και δεν θα μπούμε, εάν δεν φύγει πρώτα αυτός» (5,22). «Πήγαινε εσύ και ο Κύριος σου και πολεμείστε οι δυο σας, ενώ εμείς θα καθόμαστε εδώ» (5,24).

Στην περιγραφή της ζωής του Ιωσήφ έχουμε πολλές αλλαγές του παλαιοδιαθηκικού κειμένου. Στη 12^η σούρα, που γράφει για τον Ιωσήφ, βλέπουμε πολλές διαφοροποιήσεις του κειμένου της Παλαιάς Διαθήκης. Έτσι ο Ιωσήφ φανέρωσε την αμαρτωλή γυναίκα του αφεντικού του (12,26), ενώ δεν το έκανε. Οι γυναίκες της Αιγύπτου που είδαν τον Ιωσήφ, έκοβαν τα χέρια τους και έλεγαν: «Αυτός δεν είναι θνητός. Αυτός πραγματικά δεν είναι άλλο, παρά ένας ευγενής άγγελος» (12,31). Στο 12,90 παρουσιάζει τα αδέλφια του Ιωσήφ να τον ρωτάνε, αν είναι ο Ιωσήφ, ενώ ο Ιωσήφ μόνος του αποκαλύφθηκε.

Οι Ισραηλίτες, κατά το Κοράνιο, ζήτησαν από το Σαμουήλ να τους εκλέξει βασιλιά, για να μπορέσουν να πολεμήσουν για το όνομα του Αλλάχ (2,246). Τον πρώτο βασιλιά το Σαούλ, ο Μωάμεθ το μπερδεύει με τον κριτή Γεδεών. Γι’ αυτό ομιλεί για τον τρόπο εκλογής των στρατιωτών, που θα πολεμούσαν, ανάλογα με πως θα έπιναν νερό (2,249).

Ο Σολομώντας είχε στη δούλεψή του πνεύματα τζινν. Αυτά είτε έφτιαχναν παλάτια, αγάλματα κ.τ.λ. για το Σολομώντα (34,12-13 και 38,37), είτε αποτελούσαν στρατό του (27,17), είτε βουτούσαν στη θάλασσα γι’ αυτόν (21,82). Τα πνεύματα ξέφυγαν από την εξευτελιστική τιμωρία τους με το θάνατο του (34,14)! Ο Σολομώντας διέταζε τους ανέμους (21,81)!

Και την Καινή Διαθήκη τη βρίσκουμε στο κοράνιο αλλοιωμένη. Στο 19,10 ο Θεός είπε στο Ζαχαρία, τον πατέρα του Ιωάννη, ότι δε θα μπορεί να μιλάει για τρεις νύχτες, ενώ η Αγία Γραφή λέει πως δε μιλούσε μέχρι να γεννηθεί ο Ιωάννης. Μίλησε την όγδοη μέρα στην τελετή ονοματοδοσίας κατά την περιτομή.

Στους στίχους 19,17-35 παρουσιάζει τον Ευαγγελισμό της Μαριάμ παραλλαγμένο. Με την αγγελία του αγγέλου ήρθε και ο τοκετός! Γέννησε στον κορμό χουρμαδιάς (19,23), απ’ όπου έφαγε χουρμάδες κι ήπιε νερό από ένα διπλανό ποτάμι. Τη Μαριάμ την ονομάζουν αδελφή του Ααρών (19,28)! Ο νεογέννητος Ιησούς μίλησε (19,30-33)!

Οι αλλοιώσεις του κειμένου της Αγίας Γραφής συμπληρώνονται και με αυθαίρετες φανταστικές επινοήσεις. Εκτός Αγίας Γραφής είναι το περιστατικό με την Ανάσταση τεσσάρων πουλιών από το Θεό, για να ικανοποιηθεί η καρδιά του Αβραάμ (2,260). Το ίδιο εξωβιβλικό είναι και η περιγραφή της δημιουργίας ενός πτηνού από λάσπη, που ο Χριστός το φύσηξε και πήρε ζωή (3,49 και 5,110).

Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ.247-250), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου

 

http://makkavaios.blogspot.gr/2016/04/blog-post_52.html#more