«Ποιοί τύποι ἀνθρώπων ὑπάρχουν»

Δημητρίου Παναγόπουλου

ἱεροκήρυκος

Ὑπάρχουν τρεῖς τάξεις ἀνθρώπων κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο· οἱ ψυχικοί, οἱ σαρκικοί καί οἱ πνευματικοί ἄνθρωποι.

Οἱ ψυχικοί εἶναι ἐκεῖνοι πού δέν θέλουν νά τούς πειράξεις, γιατί δέν πειράζουν κανέναν. Λένε τά δικά μου, δικά μου, καί τά δικά σου δικά σου.

Οἱ σαρκικοί ἄνθρωποι εἶναι ἐκεῖνοι πού στά ἁρπάζουν, εἶναι οἱ ληστές καί λένε τά δικά σου, δικά μου.

Τέλος οἱ πνευματικοί ἄνθρωποι εἶναι ἐκεῖνοι πού λένε, τά δικά μου δικά σου, ἀλλά εἶναι λίγοι αὐτοί οἱ ἄνθρωποι.

Ὁ Χριστός κατέταξε τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων σέ τέσσερις κατηγορίες, λέγοντας τήν παραβολή τοῦ σπορέως. Ἔτσι ἄλλων τό ὑπέδαφος τῆς ψυχῆς τους εἶναι χωματόδρομος, ἄλλων εἶναι πετρῶδες, ἄλλων ἔχει ἀγκάθια, ἐνῶ ἄλλων εἶναι γόνιμη γῆ.

Ἔρχεται τώρα ὁ Χριστός (σπορέας) μέ τό λόγο Του (σπόρος) καί σπέρνει στίς ψυχές αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων. Στήν πρώτη κατηγορία τῶν ἀνθρώπων, πού ἡ ψυχή τους εἶναι δρόμος, δέν μπορεῖ ὁ σπόρος νά φυτρώσει. Μάλιστα ἔρχονται τά πουλιά (ὁ διάβολος) καί ἁρπάζουν τό σπόρο. Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, ἐπέτρεψαν μέ τή συνεχή ἁμαρτία στόν διάβολο, νά μπεῖ στήν καρδιά τους, μέ ἀποτέλεσμα ἡ καρδιά τους νά ἔχει σκληρυνθεῖ. Γιατί ἡ ἁμαρτία εἶναι ἐκείνη πού κάνει σκληρή τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου. Οἱ τυφλοί διαβάζουν μέ τά δάκτυλα τοῦ χεριοῦ τους, γνωστή καί ὡς μέθοδο Μπράϊγ. Καί αὐτό πού φοβοῦνται, εἶναι νά μήν σκληρυνθοῦν τά δάκτυλά τους, γιατί τότε δέν θά μποροῦν νά ἀναγνωρίζουν τά γράμματα διά τῆς ἁφῆς καί δέν θά μποροῦν νά διαβάζουν. Κατά τόν ἴδιο τρόπο, ἄν σκληρυνθεῖ ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, λόγῳ τῆς ἁμαρτίας, τότε ὁ ἄνθρωπος ἀδιαφορεῖ καί ἀπορρίπτει τόν Χριστό καί δέν τόν ἀναγνωρίζει ὡς Δημιουργό καί Σωτῆρα Του.

Στήν δεύτερη κατηγορία ἀνήκουν ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι, πού ἡ ψυχή τους ἔχει πέτρες. Ποιές εἶναι αὐτές οἱ πέτρες; Εἶναι οἱ ἀνεξομολόγητες ἁμαρτίες. Ἀπό τούς 100, πού θρησκεύουν καί ἐξομολογοῦνται, οἱ 80 ἔχουν ἀνεξομολόγητες ἁμαρτίες, εἴτε ἐν γνώσει, εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ τους. Δέν ἐνδιαφέρονται νά κοσκινίσουν τόν ἑαυτό τους, γιά νά ψάξουν γιά ὅλες τίς ἁμαρτίες τους. Ἐγώ 30 χρόνια ἐξομολογοῦμαι καί συνέχεια ἀνακαλύπτω ἁμαρτίες τοῦ παρελθόντος, ξέχωρα ἀπό τίς πρόσφατες. Προσευχηθεῖτε στό Θεό, γιά νά σᾶς ἀποκαλύψει ὅλες τίς ἁμαρτίες πού κάνατε στή ζωή σας καί ὑπάρχουν στά κατάστιχα τῶν δαιμόνων. Μόνο ἔτσι θά καθαρίσει ἐντελῶς ἡ καρδιά.

Στήν τρίτη κατηγορία ἀνήκουν οἱ ἄνθρωποι, πού ἡ ψυχή τους ἔχει ἀγκάθια. Εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι μή ἔχοντας τίς ἀπαραίτητες πνευματικές βάσεις καί σέ συνδυασμό μέ τήν ἀμέλειά τους, ἀφομοίωσαν πολλά κακά τοῦ κόσμου τούτου. Δέν ἔδωσαν προσοχή στίς λεπτομέρειες, λέγοντας ὅτι αὐτό δέν πειράζει, ἐκεῖνο δέν πειράζει καί ἔκαναν ὑποχωρήσεις. Ἀλλά ἡ ἁμαρτία εἶναι ἁμαρτία. Αὐτοί θέλουν νά ἐφαρμόσουν τόν Χριστιανισμό μέ τό κοσμικό φρόνημα. Χριστιανισμός καί κοσμικό φρόνημα, δέν συνδυάζονται αὐτά.

Τέλος στήν τέταρτη κατηγορία ἀνήκουν οἱ ἄνθρωποι, πού προσέχουν τή ζωή τους, ἐφαρμόζοντας ἀπόλυτα τίς ἐντολές καί τό νόμο τοῦ Θεοῦ, φρουροῦν τόν ἑαυτό τους, προσέχοντας καί τήν παραμικρή λεπτομέρεια αὐτῶν πού κάνουν, γιά νά μήν δώσουν ποτέ δικαίωμα στό διάβολο νά μπεῖ μέσα τους. Γιατί ὁ Χριστιανισμός εἶναι σύνολο λεπτομερειῶν. Νά μεριμνήσουμε λοιπόν καί ἐμεῖς, ὥστε νά ἀνήκουμε στήν τέταρτη κατηγορία τῶν ἀνθρώπων, γιατί τότε μόνο θά σωθοῦμε.

Παράδειγμα: Πολλοί Χριστιανοί κάνουν πράγματα στή ζωή τους, πού τά θεωροῦν μικροπράγματα, νομίζοντας ὅτι δέν βλάπτουν καί πορεύονται ἔτσι στή ζωή τους. Στήν οὐσία ὅμως αὐτά εἶναι τά ἀγκάθια πού ἀναφέρει ὁ Χριστός στήν παραβολή τοῦ σπορέως καί ἐμποδίζουν τήν πνευματική πρόοδο τοῦ πιστοῦ.....

Ὡς ἐπί τό πλεῖστον ὑπάρχουν τρεῖς κατηγορίες ἀνθρώπων:

Στήν πρώτη κατηγορία ἀνήκουν οἱ ἄπιστοι, οἱ ἀδιάφοροι, αὐτοί πού βρίσκονται σέ ἄγνοια καί αὐτοί πού κάνουν ἄσωτη ζωή. Τό ρεφρέν τους εἶναι, ὅτι ἡ θρησκεία εἶναι ἐφεύρεση τῶν παπάδων γιά νά οἰκονομᾶνε. Οἱ ἄπιστοι δέν πιστεύουν στό Θεό καί ἁπλά θεοποίησαν οἱ ἴδιοι κάποια πράγματα στή ζωή τους. Ἄλλοι θεοποίησαν τό χρήμα, ἄλλοι τό ἐγώ τους, ἄλλοι τά κοινωνικά ἀξιώματα κ.ο.κ. Ἐπίσης ὑπάρχει μία μεγάλη μερίδα ἀνθρώπων πού βρίσκονται σέ ἄγνοια. Ὅμως ἄγνοια δέν δικαιολογεῖται καί εἶναι ὁ ἄνθρωπος ὑποχρεωμένος νά μάθει γιά τό Θεό. Ἐδῶ ἄγνοια νόμου δέν δικαιολογεῖται, θά δικαιολογηθεῖ ἄγνοια Θεοῦ; Ἅμα στόν δικαστή δικαιολογηθεῖς, γιά ἄγνοια νόμου, θά σοῦ δείξει τό δρόμο τῆς φυλακῆς, δέν θά σέ συγχωρήσει. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί προσπαθοῦν μέ τή γνώση καί τή λογική τους νά καταλάβουν τά τοῦ Θεοῦ καί, ἐπειδή δέν τό κατορθώνουν, μένουν στήν ἄγνοιά τους. Τά τοῦ Θεοῦ μόνο διά τῆς πίστεως τά ἀποδεχόμαστε, ἀφοῦ οὔτε οἱ ἴδιοι οἱ ἄγγελοι δέν μποροῦν νά καταλάβουν καί νά ἑρμηνεύσουν τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ. Ὑπάρχουν ἐπίσης καί οἱ ἄσωτοι ἄνθρωποι, πού εἶναι οἱ σαρκολάτρες καί ἀπορρίπτουν τόν Θεό, γιατί δέν τούς συμφέρει νά ὑπάρχει Θεός, γιατί εἶναι εὐχαριστημένοι μέ τόν τρόπο ζωῆς πού κάνουν.

Στή δεύτερη κατηγορία ἀνήκουν οἱ πιστοί πού πᾶνε στήν Ἐκκλησία, ὡστόσο δέν διορθώνουν τά σφάλματά τους. Συγκρίνονται μέ τούς ἀνθρώπους, πού δέν πᾶνε στήν Ἐκκλησία καί καθησυχάζονται. Υἱοθετοῦν τή ρήση, ὅτι στό βασίλειο τῶν τυφλῶν, βασιλεύει ὁ μονόφθαλμος. Ὅμως αὐτοί θά ἔπρεπε νά συγκρίνονται μέ τούς ἀνοιχτομάτηδες, γιά νά δοῦν ποῦ ὑστεροῦν καί ὄχι μέ τούς τυφλούς. Εἰσέρχονται στήν Ἐκκλησία ἀπροετοίμαστοι (ἀνεξομολόγητοι, ἔχοντας διαφορές μέ ἄλλους ἀνθρώπους, χωρίς νά νηστεύουν καί γενικά θρησκεύουν μέ τόν τρόπο τους) καί ὄχι μόνο δέν ὠφελοῦνται, ἀλλά καί βλάπτουν τόν ἑαυτό τους. Καί ἐπειδή ἀνάβουν μία λαμπάδα ἴσα μέ τό μπόι τους, νομίζουν ὅτι ἐκκλησιάστηκαν! Αὐταπατῶνται οἰκτρά!, καί·

στήν τρίτη κατηγορία ἀνήκουν οἱ ἄνθρωποι, πού εἶναι τά παιδιά τοῦ Θεοῦ. Αὐτοί ἔχουν παραδώσει τή ζωή τους στά χέρια τοῦ Θεοῦ, ἔχοντάς Του ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη. Τηροῦν καί ἐφαρμόζουν ἀπόλυτα τό νόμο τοῦ Θεοῦ καί εἶναι αὐτοί πού τελικά θά σωθοῦνε.

Οἱ ἄνθρωποι βασικά χωρίζονται σέ δύο μεγάλες κατηγορίες: Στούς ζωντανούς καί τούς ζωντανούς νεκρούς ἀνθρώπους. Οἱ ζωντανοί ἄνθρωποι, εἶναι ζωντανοί γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς τους καί νεκροί γιά τήν ἁμαρτία, ἐνῶ οἱ ζωντανοί νεκροί εἶναι ἐκεῖνοι, πού εἶναι ζωντανοί γιά τήν ἁμαρτία καί νεκροί γιά τήν σωτηρία τους. Θυμᾶστε κάποτε πού κάποιος μαθητής ζήτησε ἄδεια ἀπό τό Χριστό νά θάψει τόν πατέρα του; Καί ὁ Χριστός δέν τοῦ ἔδωσε ἄδεια, λέγοντάς του: Ἄσε τούς νεκρούς, νά θάψουν τό νεκρό πατέρα σου. Ἐσύ θά μείνεις μαζί μου. Οἱ συγγενεῖς τοῦ μαθητῆ, ἦταν ζωντανοί-νεκροί, ἔτσι τούς χαρακτήρισε ὁ Χριστός! Οἱ ζωντανοί νεκροί ἄνθρωποι εἶναι νεκροί, ἀφοῦ εἶναι ἀποκομμένοι ἀπό τή Ζωή, ἀπό τόν Χριστό. Ἡ ψυχή τους εἶναι νεκρή καί εἶναι οὐσιαστικά κινητά νεκροταφεῖα. Ξέρετε πόσοι ζωντανοί-νεκροί ἄνθρωποι ὑπάρχουν ἀνάμεσά μας; Δυστυχῶς εἶναι πάρα πολλοί.

Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού εἶναι κατά πάντα καλοί ἄνθρωποι, ἀλλά καθόλου Χριστιανοί. Οὔτε μυρμῆγκι πειράζουνε, ἀλλά μέ τή ζωή τους, ποδοπατοῦνε τόν Χριστό. Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι πᾶνε κατευθεῖαν στήν κόλαση καί μάλιστα σέ εἰδική κόλαση. Νά ξέρετε, ὅτι ἡ κόλαση εἶναι γεμάτη ἀπό καλούς ἀνθρώπους. Γιατί ὁ Χριστός δέν ἦρθε στή γῆ, γιά νά κάνει καλούς ἀνθρώπους, ἀλλά ἦρθε γιά νά κάνει πολίτες τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, νά τούς πολιτογράψει, νά τούς ἀλλάξει τό αἷμα (μέ Θεία Κοινωνία) καί ἀπό κοινούς ἀνθρώπους, νά τούς κάνει καινούς, καί ἀπό θνητούς, νά τούς κάνει βασιλόπουλα. Ἄρα τό ζήτημα δέν εἶναι νά εἶμαι καλός ἤ κακός ἄνθρωπος, ἀλλά ἄν εἶμαι μέ τόν Χριστό, μέ τή Ζωή ἤ ὄχι. Εἶναι ζήτημα ζωῆς ἤ θανάτου. Καταλάβατε;

συνεχίζεται......

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Ἀπό τό βιβλίο: “ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΟΜΙΛΙΩΝ “

Ἐκδόσεις: “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”

Εὐχαριστοῦμε θερμά τίς ἐκδόσεις “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ” γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδουν.

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/