Διότι, «αν συγχωρήσετε στους ανθρώπους ό,τι κακό έχουν κάμει, θα συγχωρηθούν οι δικές σας αμαρτίες. Εάν όμως δεν τους συγχωρήσετε, τότε δεν θα συγχωρηθούν οι δικές σας» ( Ματθ. 6, 14-15 ).
Διότι όπως ακριβώς τα αμαρτήματα, όταν αποπλύνονται στο βάπτισμα δεν φαίνονται πλέον, έτσι και αυτά θα εξαφανιστούν, εάν θέλουμε να μετανοήσουμε. Η δε μετάνοια συνίσταται στο να μη κάνει κανείς τα ίδια.
«Διότι εκείνος που επιχειρεί τα ίδια, μοιάζει με τον σκύλο που επανέρχεται στον εμετό του» ( Β’ Πέτρ. 2, 21-22 ) και με εκείνον που κατά την παροιμία κτυπά την φωτιά και προσπαθεί ν’ αντλήσει νερό από τρύπιο πιθάρι.
Πρέπει λοιπόν και με τα έργα και με την διάθεση να απέχουμε από όσα έχουμε διαπράξει και, αφού απομακρυνθούμε, να βάλουμε φάρμακα επάνω στα τραύματα, αυτά που είναι αντίθετα των αμαρτημάτων. Για παράδειγμα. Ήσουν άρπαγας και πλεονέκτης ; Να απέχεις από την αρπαγή και βάλε επάνω στο τραύμα την ελεημοσύνη. Πόρνευσες ; Απομακρύνσου από την πορνεία και βάλε επάνω στην πληγή το φάρμακο της αγνότητος. Κακολόγησες και έβλαψες τον αδελφό σου ; Παύσε να κατηγορείς και χρησιμοποίησε την φιλοφροσύνη.
( Εις το κατά Ιωάννην, ΛΔ’, ΕΠΕ 13,316. PG 59,197 )
Από το βιβλίο » Μετάνοια, Εξομολόγησις, Νηστεία, Θεία Κοινωνία «
Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου – Χρυσοστομικός Άμβων ΣΤ’
Έκδοσις » Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου «
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους – 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου