Ο πατήρ Ευσέβιος, ο εφημέριος του Ιπποκρατείου
Ο πατήρ Ευσέβιος, ο εφημέριος του Ιπποκράτειου νοσοκομείου, άκουγε στο επίθετο Γιαννακάκης και ήταν, όπως καί ο πατήρ Ηλίας, μοναχός τής 'Αγίας Λαύρας των Καλαβρύτων. Χρόνια ήτανε λαμπάδα τοις εν σκότη πορευομένοις, χωρίς ποτέ να κάνη καψίλα καί να μειώση το φως. Υπήρξε γλυκύτατος καί αδελφικός με τον προσερχόμενο στήν εξομολόγηση. ’Άφηνε πάντα ένα πλατύ χαμόγελο απροσποίητο, πού έλεγες: «Βρήκα κι εγώ επιτέλους την ημέρα πού θα μου χαμογελάσει». Τό απόβραδο εξομολογούσε , άλλα κοντά του ένιωθες την αυγή μιας λαμπρής ημέρας. Συμβούλευε χωρίς να υψώνει την φωνή του· ψιθυριστά, όπως η μάννα το άρρωστο παιδί:
- Υπομονή καί θα τό περάσουμε καί αυτό. Έχομεν, θάρσει, έχομεν αρχιερέα δυνάμενον βαστάσαι τας ασθενείας ημών.
Λειτουργούσε με πολλή Ταπείνωση καί η προτροπή και η παράκλησή του στήν σύναξη τού 'Αγίου Λουκά ήταν:
«Τό άγιο Ποτήριο εσείς πρέπει να τό αδειάζετε καί όχι ο παπάς στήν κατάλυση» την οποία έκανε με περισσότερη συστολή καί ευλάβεια καί από την ώρα της θείας Λειτουργίας. Το επισημαίνω αυτό, γιατί είδα πολλούς λειτουργούς να καταλύουν σαν κοινό ποτήριο. Ανεβοκατεβάζουν τό Ποτήριο όπως τά κολονάτα ποτήρια στο ουζάδικο. Στο τέλος της δεκαετίας του ’50 είδε στο ναΰδριο του Αγίου Αντωνίου καθολικός παπάς ορθόδοξο να καταλύη και είπε στον γέροντα Άμφιλόχιο:
- Καί τό κοσμικό ποτήρι θα τό χρησιμοποιήσουμε ευπρεπέστερα απ’ οτι ό κληρικός αυτός σήμερα τό άγιο Ποτήριο. Πάντοτε, προτού αρχίση, γονάτιζε στήν Πρόθεση να προσευχηθή.
Μετά την διακονία του στο νοσοκομείο επανίδρυσε μονή του αγίου Ίωάννου του Θεολόγου στο Αίγιο τής Πελοποννήσου. Έφημέρευσε καί εξωμολόγησε με καταπληκτική αγαπητική διάθεση μέχρι τής όσιας κοιμήσεώς του. Συνοδία μοναζουσών εξακολουθεί νά βάζη λάδι στο καντήλι πού άναψε ο γέρων Ευσέβιος.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΜΟΡΦΕΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑ ΝΑ ΑΣΚΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/03/blog-post_639.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου