Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς. Συναντᾶμε, λέτε, πολλούς ἀνθρώπους πού πιστεύουν στόν Θεό, ἀλλά ἀρνοῦνται τήν ὕπαρξη του διαβόλου. Καί σκεπτόμαστε ὅτι αὐτό εἶναι κάποιου εἴδους σύγχυση καί ἀπομάκρυνση ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Πίστη.

- Θά θέλατε νά ρωτήσετε κάτι, άγιοι αδελφοί; Θά ήθελα κι εγώ νά ρωτήσω εσάς. Οι άνθρωποι πάντοτε έχουν περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις. Ρωτήστε εσείς έμενα καί θά ρωτήσω εγώ εσάς. Συναντάμε, λέτε, πολλούς ανθρώπους πού πιστεύουν στόν Θεό, αλλά αρνούνται τήν ύπαρξη του διαβόλου. Καί σκεπτόμαστε ότι αυτό είναι κάποιου είδους σύγχυση καί απομάκρυνση από τήν Ορθόδοξη Πίστη.

Σωστά σκέπτεστε, άγιοι αδελφοί μου. Η σύγχυση καί η πλάνη σαφώς είναι απομάκρυνση από τό Εύαγγέλιο καί τήν Ορθόδοξη Πίστη, καί μάλιστα μεγάλη. Όποιος δέν πιστεύει στήν ύπαρξη τού διαβόλου, δέν πολεμά καί ενάντια στόν διάβολο. Στό διάβολο συμπαθέστεροι είναι εκείνοι πού δέν πιστεύουν στήν ύπαρξή του καί τή δράση του. Αφού μόνο τότε μπορεί ήρεμα νά φέρει εις πέρας τό δολοφονικό του έργο. ’Άν δέν υπήρχε ο διάβολος, όλο τό κακό καί κάθε αμάρτημα θά έπρεπε νά τά προσάψει κανείς στόν Θεό. Αυτό είναι φοβερό καί νά τό σκεφτεί κανείς, αδελφοί μου. Αφού στήν περίπτωση αυτή ο Θεός θά ήταν ταυτόχρονα καί αλήθεια καί ψέμα, καί φως καί σκοτάδι.

Ναί, τό ότι ο 'Άγιος, ο Τρισάγιος Θεός μας, θά ήταν Θεός καί διάβολος, όπως ατούς εθνικούς, είναι παράλογο. Σέ τί θά μάς χρησίμευε τότε η Βίβλος; Τί θά είχε απομείνει από τό Ευαγγέλιο καί από τούς λόγους του Χριστού γιά τούς δαίμονες καί γιά την εξουσία Του πάνω στά κακά πνεύματα τού σκότους; Τί θά κάναμε με ολόκληρη τήν Καινή Διαθήκη καί μέ τήν τεράστια εμπειρία των Αγίων, άπό αμνημονεύτων χρόνων έως σήμερα; Νά σκίσουμε, λοιπόν, τίς σελίδες των Ευχολογίων, οπού είναι γραμμένες οι προσευχές των Αγίων γιά τήν εκδίωξη των δαιμόνων άπό τούς δαιμονισμένους καί εκείνες τίς άλλες γιά τήν προστασία άπό τούς δαίμονες; Τότε πρέπει νά σκίσουμε ολόκληρο τό Ευχολόγιο, μαζί μέ ένα μεγάλο μέρος τής Καινής Διαθήκης. Θά έχετε ακούσει κατά τή Βάπτιση ο ιερέας νά ρωτά τόν βαπτιζόμενο: «Αποτάσση τω Σατανά; καί πάσι τοις έργοις αυτού; καί πάσι τοις αγγέλοις αυτού;». Τρεις φορές θέτει τό ερώτημα καί περιμένει τήν απάντηση: «Αποτάσσομαι». Τότε ο ιερέας δίνει εντολή: «Εμφύσησον καί έμπτυσον αυτόν». Καί κατόπιν ο ιερέας ρωτά: «Συντάσση τω Χριστώ;». Απάντηση: «Συντάσσομαι» (τρεις φορές). Έρωτά: «Πιστεύεις αυτώ;». Απάντηση: «Πιστεύω αυτώ ως Βασιλεί καί Θεώ».

Όπως στό χειρουργείο τό δηλητηριασμένο αιμα καί τό πύον αποβάλλονται, καί νέο υγιές αίμα διοχετεύεται στό ανθρώπινο σώμα, έτσι καί μέ τή Βάπτιση απομακρύνεται ο διάβολος από τον άνθρωπο, καί εγκαθίστανται ο Χριστός μέ τόν Πατέρα καί τό Άγιο Πνεύμα. Μέ τή Βάπτιση αρνούμαστε τόν διάβολο καί συντασσόμαστε μέ τόν Χριστό. Άλλο είναι νά απαρνηθείς τόν διάβολο καί άλλο νά αρνηθείς τήν ύπαρξη τού διαβόλου. Στήν πρώτη περίπτωση λαμβάνουμε εισιτήριο γιά τή Βασιλεία των Ουρανών, στή δεύτερη τό σκίζουμε. Αλίμονο, αδελφοί μου, πόσο τραγικός είναι άραγε ο φόβος των ανθρώπων γιά τά μεγάλα ύψη καί τά μεγάλα βάθη; Τούς αρέσουν τά χαμηλά καί αρέσκονται στά ρηχά. Στά ύψη καί τά βάθη τούς πιάνει ζάλη.

 Γι’ αυτό πολλοί αρνούνται καί τά δύο: τήν Θεότητα τού Χριστού καί τήν ύπαρξη τού διαβόλου. Θέλουν νά τά εξομοιώσουν καί νά τό απλοποιήσουν. Αλλά ότι οί άνθρωποι προσπαθούν νά απλοποιήσουν, τό περιπλέκουν περισσότερο. Αν ήταν αυτοί νά δημιουργήσουν τόν κόσμο, θά έφτιαχναν μόνο πεδιάδες γιά λάχανα καί μικρούς λόφους γιά πίκ-νίκ. Γι’ αυτό είναι γι’ αυτούς παράξενα τά Θεϊκά ύψη καί τά βάθη τού Άδη!

Όσοι αρνούνται τή Θεότητα τού Χριστού, αρνούνται τήν αγάπη τού Θεού γιά τούς ανθρώπους, καί όσοι αρνούνται την ύπαρξη τού διαβόλου, συκοφαντούν τόν Θεό σάν να είναι ο πρωταίτιος τού κακού. Οι εχθροί του Χριστιανισμού εργάζονται εντατικά μέσα από τίς δύο αρνήσεις, ώστε να φέρουν σύγχυση στις τάξεις των πιστών Χριστιανών.

Όμως εσείς μήν επιτρέψετε τή σύγχυση, άγιοι αδελφοί. Διαβάζετε τό Ευαγγέλιο καί θά καταλάβετε ότι πρώτο καί θεμελιώδες έργο του Σωτήρα ήταν η νίκη Του επί του Σατανά. Η εκδίωξη δαιμόνων από τούς κυριευμένους από τούς δαίμονες είναι θαύμα τών θαυμάτων, πού κανείς από τούς ανθρώπους ποτέ δέν κατάφερε να κάνει. Ούτε σήμερα οί δαιμονισμένοι μπορούν να απελευθερωθούν από τά δαιμόνια μέ άλλο τρόπο, παρά μόνο μέ τό Όνομα τού Χριστού. Ανάμεσα μας υπάρχουν πολλοί ζωντανοί μάρτυρες πού είδαν σέ Όρθόδοξες μονές παράφρονες άνδρες καί γυναίκες να θεραπεύονται μέ την προσευχή καί τή νηστεία. Ή περίπτωση των Γεργεσηνών επαναλήφθηκε αμέτρητες φορές στήν ιστορία τής Εκκλησίας του Χριστού. Καί επαναλαμβάνεται.

Πέντε καθήκοντα έθεσε ο Χριστός στούς Αποστόλους Του, καί μέσω τών Αποστόλων στούς ποιμένες τής Εκκλησίας. Αυτά είναι:

-         Κηρύσσετε λέγοντες ότι ήγγικεν η βασιλεία των ουρανών.

-         Ασθενούντας θεραπεύετε.

-         Λεπρούς καθαρίζετε.

-         Νεκρούς εγείρετε.

-         Δαιμόνια εκβάλλετε (Μτ. ι', 8).

Αυτά τά πέντε καθήκοντα παραδόθηκαν από τούς Αποστόλους στην Εκκλησία ως διαθήκη του Κυρίου· καί η Εκκλησία τά επιτελεί ασταμάτητα καί ακάματα σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια. Όποιος ψαλιδίζει αυτή τή διαθήκη στό πρόγραμμα τής Εκκλησίας, είναι εχθρός της ψυχής του. Όποιος ιερέας νομίζει ότι είναι αρκετό μόνο να κηρύττει τό Ευαγγέλιο, εκπληρώνει μόνο τό ένα πέμπτο τών εντολών.

Άραγε δέν είπε ο Ιδιος ο Χριστός ότι η εκδίωξη του διαβόλου είναι σημάδι του ερχομού της Βασιλείας των Ουρανών; «Ει δέ εγώ εν Πνεύματι Θεού εκβάλλω τά δαιμόνια, άμα έφθασεν εφ ’ υμάς η βασιλεία του Θεού» (Μτ. ιβ', 28). Καί τό πρώτο καί κύριο μεσσιανικό Του έργο ήταν να λογαριαστεί μέ τον διάβολο, ο οποίος μέχρι τότε κρατούσε αυτό τόν κόσμο υπό την εξουσία του, σάν να είναι τό σπίτι του. Γι’ αυτό ο Κύριος μιλά σαφώς: «Πώς δύναταί τις εισελθείν εις την οικίαν του ισχυρού καί τά σκεύη αυτού αρπάσαι, εάν μή πρώτον δήση τόν ισχυρόν; Καί τότε την οικίαν αυτού διαρπάσει» (Μτ. ιβ', 29).

Όποιος αρνείται αυτό τό ισχυρό έργο του Χριστού, αυτόν τον αρνείται κι ο Χριστός, καί όποιος αρνείται την ύπαρξη του διαβόλου, ας γνωρίζει ότι ο διάβολος δέν τον αρνείται καί στά τελώνια θά τόν αναζητά σάν δικό του. Χάνει τόν εαυτό του, αλλά δεν παρεμποδίζει την εσοδεία του Χριστού. Γιατί, ποιος μπορεί να εμποδίσει τόν Κύριο να κάνει ό,τι σκέφτηκε; Όπως ο Ίδιος είπε γιά τόν Εαυτό Του πολύ καιρό πριν: «Πάσα η βουλή μου στήσεται, καί πάντα οσα βεβούλευμαι, ποισω» (Ήσ. ΜΣΤ' 10). Τό ακούσατε αυτό, άγιοι καί φωτισμένοι αδελφοί μου;
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.Εσοδείες Κυρίου. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΡΗΣΙΑ. 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/03/blog-post_856.html?m=1