- Παραξενεύεστε με κάτι, άγιοι αδελφοί μου;
Πείτε μου, με τι παραξενεύεστε;
- Παραξενευόμαστε μέ εκείνους πού λένε: μπορούμε νά είμαστε καλοί Χριστιανοί καί χωρίς την Εκκλησία. Θεωρούμε οτι αύτό είναι περηφάνια πού προέρχεται από τήν άγνοια, εγωισμός πού δέν πλουτίζει αλλά φτωχαίνει, θάνατος πού επισκέπτεται τους ανθρώπους πριν τον οριστικό θάνατο. Σωστά σκεπτόμαστε;
- Εντελώς σωστά, άγιοι αδελφοί μου, και γι’ αυτό ας είστε ευλογημένοι. Γιατί ο Σωτήρας θα θεμελίωνε τήν Εκκλησία, αν μπορούσαμε χωρίς Εκείνη; Γιατί της έδωσε δύναμη μεγαλύτερη από του Αδάμ, αν μεμονωμένα άτομα μπορούσαν να νικήσουν τίς «πύλες του Άδου» καί χωρίς τήν Εκκλησία; Οι ερημίτες μοναχοί πέρασαν τό μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στή μοναξιά της ερήμου, αλλά ποτέ δέν έκοψαν τίς σχέσεις μέ τήν Εκκλησία. Προσεύχονταν στόν Θεό γιά ολόκληρη την Οικουμενική Εκκλησία, αναζητούσαν τά Άγια Δώρα άπό τήν Εκκλησία καί απεβίωσαν σέ κοινωνία προσευχής με την Εκκλησία.
Όσο λόγω ανάγκης είχαν μικρότερη κοινωνία μέ τήν επίγεια Εκκλησία, τόσο είχαν μεγαλύτερη καί οικειότερη κοινωνία με την Επουράνια Εκκλησία. Η πνευματική τους δοκιμασία στην έρημο είναι ανεκτίμητης σπουδαιότητας γιά την Εκκλησία του Θεού.
Καί όχι μόνο γιά την Εκκλησία του Θεού, άλλα καί γιά τα πανεπιστήμια του κόσμου.
’Άς πάρουμε μία από τις μεταφυσικές επιστήμες πού θεωρούνται στά πανεπιστήμια ως οι δυσκολότερες καί πιό αφηρημένες. Αυτή είναι η επιστήμη πού οι φιλόσοφοι δέν τολμούν νά αποκαλέσουν επιστήμη, λόγω ανεπαρκών γνώσεων σ’ αυτό τό πεδίο, αλλά την ονομάζουν «θεωρία». Είναι η θεωρία της γνώσης.
Πράγματι σεμνό όνομα γιά μιά εντελώς περιορισμένη επιτυχία στό μυστηριώδες πεδίο της ανθρώπινης ψυχής· καί δέ θά μπορέσουν ποτέ νά έχουν μεγαλύτερη επιτυχία, όσο λαμβάνουν υπόψη τους μόνο τήν εξωτερική φύση πού αδιαφορεί γιά τον άνθρωπο. Δε λαμβάνουν υπόψη τούς δύο ισχυρότερους παράγοντες πού συνειδητά, επακριβώς καί αποφασιστικά επιδρούν στην ψυχή τού ανθρώπου. Καί αυτοί είναι: ο Θεός ως φιλική δύναμη καί ο διάβολος ως εχθρική.
Όταν κάποιος διαβάζει, ας πούμε, τον Ισαάκ τον Σύρο, τον Μακάριο τον Μέγα, τον Γρηγόριο Σιναΐτη, τους Σιναΐτες καί Αθωνίτες Πατέρες, που πέρασαν τη ζωή τους στη μελέτη του εαυτού τους καί της ψυχής τους, καί συγκρίνει τίς περιγραφές μελέτη τού εαυτού τα τους μέ αυτές των μοντέρνων «θεωριών» της γνώσης, πράγματι πρέπει νά ντρέπεται. Εκείνη η λεπτομερής καί εκλεπτυσμένη γνώση των Πατέρων της Εκκλησίας χάθηκε σέ μεγάλο βαθμό καί τραχύνθηκε στόν δικό μας μηχανιστικό αιώνα, ώστε κάποιοι καθηγητές στά πανεπιστήμια διδάσκουντούς νέους ψυχολογία, ενώ αρνούνται τήν ύπαρξη της ψυχής! Αυτό είναι ακριβώς σα να διδάσκει κάποιος θεολογία ενώ αρνείται τον Θεό, η αστρονομία ενώ αρνείται τήν ύπαρξη των άστρων.
Ώ, αδελφοί μου, δέν μπορούμε νά σεβαστούμε τόν πολύ σοφό καί πολύ δοκιμασμένο πλούτο της Εκκλησίας μας, μέχρι νά συγκρουστούμε μέ την άγνοια του κόσμο. Δείτε! Κηρύττοντας πάνω από είκοσι αιώνες τον Λόγο, η Εκκλησία είναι φορέας της αλάνθαστης ουράνιας Λογικής. Μελετώντας διαρκώς την ψυχή του ανθρώπου, γνωρίζει καλύτερα την ψυχολογία. Ναί, σ’ αυτήν μπορεί κανείς νά βρει αξιόπιστη επιστήμη τής Γνώσης, πλάι στην αξιόπιστη Λογική καί τήν ψυχολογία.
Όμως αυτό της τό θησαυροφυλάκιο γνώσης καί επίγνωσης η Εκκλησία δέν τό χρησιμοποιεί γιά τήν επίγεια δόξα της, αλλά μόνο γιά τή διόρθωση καί τή θεραπεία των ανθρώπινων ψυχών και τήν προετοιμασία τους γιά τή Βασιλεία των Ουρανών. Διδάσκει ακατάπαυστα τους ανθρώπους νά στέκουν μέ πίστη πλάι στόν Φίλο τους, κι αυτός είναι ο φιλάνθρωπος Θεός, καί αιωνίως νά πολεμούν ενάντια στόν εχθρό πού είναι ο διάβολος, ο πατέρας του ψεύδους καί ανθρωποκτόνος.
Καλεί τούς ανθρώπους άμεσα, σά νά κινδυνεύουν από πυρκαγιά, νά υπακούσουν τόν μοναδικό τους Σωτήρα καί νά σώσουν τίς ζωές τους αιώνια. Τούς κοινοποιεί τόν Νικητή καί τίς νίκες Του, νικητή πού πριν τήν Ανάστασή Του ανακοίνωσε στόν κόσμο τήν οριστική Του νίκη μέ τά λόγια: «εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ίω. ιστ', 33).
Οι καρποί της νίκης Του φανερώνονται καί θά φανερώνονται στις αναρίθμητες πλούσιες εσοδείες Του.
Οι παλαιοί Σέρβοι ηγεμόνες χάραζαν στις σφραγίδες τους τόν σταυρό καί γύρω από τόν σταυρό τίς λέξεις: Χριστός Νικά. Έξω από τόν χρυσό ναό της Αντιόχειας ήταν γραμμένοι προφητικοί λόγοι γιά τήν παντοκρατορία τού Σωτήρα Νικητή: «Το βασίλειό Σου, Χριστέ Θεέ, αιώνιο καί η Βασιλεία
Σου εν πάση γενεά και γενεά».
Μέ αυτή τήν θριαμβευτική ιαχή, η επίγεια Εκκλησία ξεπέρασε επιτυχώς όλους τούς τρικυμιώδεις αιώνες της ιστορίας της, παραδίδοντας μεθοδικά στήν Επουράνια Εκκλησία τίς εσοδείες του Κυρίου.
Όποιος αποξενώνεται από τήν Εκκλησία του Θεού, μισεί τήν ψυχή του. Νά τό γνωρίζετε, άγιοι άδελφοί μου, αυτό καί νά τό λέτε σ’ εκείνους πού δέν τό γνωρίζουν.
Άγιου Νικολάου Βελιμίροβιτς ΕΣΟΔΕΙΕΣ ΚΥΡΙΟΥ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΡΗΣΙΑ.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/05/blog-post_160.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου