Ἁγίου Νεκταρίου Διδαχές μέρος γ΄ «Πνευματικός ἀγώνας»

Σκοπός τῆς ζωῆς μας εἶναι νά γίνουμε τέλειοι καί ἅγιοι. Νά ἀναδειχθοῦμε παιδιά τοῦ Θεοῦ καί κληρονόμοι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ἄς προσέξουμε μήπως, γιά χάρη τῆς παρούσας ζωῆς, στερηθοῦμε τή μέλλουσα· μήπως, ἀπό τίς βιοτικές φροντίδες καί μέριμνες, ἀμελήσουμε τό σκοπό τῆς ζωῆς μας.

Ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία καί ἡ προσευχή ἀπό μόνες τους δέν φέρνουν τούς ἐπιθυμητούς καρπούς, γιατί αὐτές δέν εἶναι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μας· ἀποτελοῦν τά μέσα γιά νά πετύχουμε τό σκοπό.

Στολίστε τίς λαμπάδες σας μέ ἀρετές. Ἀγωνιστεῖτε ν᾿ ἀποβάλετε τά πάθη τῆς ψυχῆς. Καθαρίστε τήν καρδιά σας ἀπό κάθε ρύπο καί διατηρῆστε την ἁγνή, γιά νά ἔρθει καί νά κατοικήσει μέσα σας ὁ Κύριος· γιά νά σᾶς πλημμυρίσει τό Ἅγιο Πνεῦμα μέ τίς θεῖες Του δωρεές.

Παιδιά μου ἀγαπητά, ὅλη σας ἡ ἀσχολία καί ἡ φροντίδα σ᾿ αὐτά νά εἶναι. Αὐτά ν᾿ ἀποτελοῦν σκοπό καί πόθο σας ἀσταμάτητο. Γι᾿ αὐτό νά προσεύχεστε στό Θεό.

Νά ζητᾶτε καθημερινά τόν Κύριο· ἀλλά μέσα στήν καρδιά σας καί ὄχι ἔξω ἀπ᾿ αὐτήν. Καί ὅταν Τόν βρεῖτε, σταθεῖτε μέ φόβο καί τρόμο, ὅπως τά Χερουβείμ καί τά Σεραφείμ, γιατί ἡ καρδιά σας ἔγινε θρόνος τοῦ Θεοῦ. Ἀλλά γιά νά βρεῖτε τόν Κύριο, ταπεινωθεῖτε μέχρι τό χῶμα, γιατί ὁ Κύριος βδελύσσεται τούς ὑπερήφανους, ἐνῶ ἀγαπάει καί ἐπισκέπτεται τούς ταπεινούς στήν καρδιά.

Ἄν ἀγωνίζεσαι τόν ἀγώνα τόν καλό, ὁ Θεός θά σέ ἐνισχύει. Στόν ἀγώνα ἐντοπίζουμε τίς ἀδυναμίες, τίς ἐλλείψεις καί τά ἐλαττώματά μας. Εἶναι ὁ καθρέφτης τῆς πνευματικῆς μας καταστάσεως. Ὅποιος δέν ἀγωνίστηκε, δέν γνώρισε τόν ἑαυτό του.

Προσέχετε καί τά μικρά ἀκόμα παραπτώματα. Ἄν σᾶς συμβεῖ ἀπό ἀπροσεξία κάποια ἁμαρτία, μήν ἀπελπιστεῖτε, ἀλλά σηκωθεῖτε γρήγορα καί προσπέστε στό Θεό, πού ἔχει τή δύναμη νά σᾶς ἀνορθώσει.

Μέσα μας ἔχουμε ἀδυναμίες καί πάθη καί ἐλαττώματα βαθιά ριζωμένα· πολλά εἶναι καί κληρονομικά. Ὅλα αὐτά δέν κόβονται μέ μιά σπαμωδική κίνηση οὔτε μέ τήν ἀδημονία καί τή βαρειά θλίψη, ἀλλά μέ ὑπομονή καί ἐπιμονή, μέ καρτερία, μέ φροντίδα καί προσοχή.

Ἡ ὑπερβολική λύπη κρύβει μέσα της ὑπερηφάνεια. Γι᾿ αὐτό εἶναι βλαβερή καί ἐπικίνδυνη, καί πολλές φορές παροξύνεται ἀπό τό διάβολο, γιά ν᾿ ἀνακόψει τήν πορεία τοῦ ἀγωνιστῆ.

Ὁ δρόμος πού ὁδηγεῖ στήν τελειότητα εἶναι μακρύς. Εὔχεστε στό Θεό νά σᾶς δυναμώνει. Νά ἀντιμετωπίζετε μέ ὑπομονή τίς πτώσεις σας καί, ἀφοῦ γρήγορα σηκωθεῖτε, νά τρέχετε καί νά μή στέκεστε, σάν τά παιδιά, στόν τόπο πού πέσατε, κλαίγοντας καί θρηνώντας ἀπαρηγόρητα.

Ἀγρυπνεῖτε καί προσεύχεστε, γιά νά μήν μπεῖτε σέ πειρασμό. Μήν ἀπελπίζεστε, ἄν πέφτετε συνέχεια σέ παλιές ἁμαρτίες. Πολλές ἀπ᾿ αὐτές εἶναι καί ἀπό τή φύση τους ἰσχυρές καί ἀπό τή συνήθεια. Μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου, ὅμως, καί μέ τήν ἐπιμέλεια νικιοῦνται. Τίποτα νά μή σᾶς ἀπελπίζει.

Συνεχίζεται.....

Τέλος καί τῷ Βασιλεῖ τῶν αἰώνων

ἀφθάρτῳ ἀοράτῳ μόνῳ σοφῷ Θεῷ

τιμή καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Ἀπό φυλλάδιο τῆς

“Ἱ. Μ. Παρακλήτου Ὠρωπός Ἀττικῆς”