Ένας συγγραφέας, σε κάποια επίσκεψη του στον Πανάγιο Τάφο στα Ιεροσόλυμα γνώρισε έναν Αγιοταφίτη μοναχό ο οποίος, αναφερόμενος στους γονείς του, του είπε:« Ο πατέρας μου ήταν φτωχός αλλά πολύ ευσεβής. Όταν επρόκειτο να γίνει Θεία Λειτουργία, πρώτος έφτανε στην Εκκλησία και στεκόταν στην πόρτα περιμένοντας τον Ιερέα. Η μητέρα μου πάλι, ενώ δεν ήταν ασεβής, σπανίως εκκλησιαζόταν, προτιμούσε τις Κυριακές να κάθεται σπίτι, να μαγειρεύει για την οικογένεια, να κάνει τις δουλειές του σπιτιού, παρά να πηγαίνει στην Εκκλησία.
Όταν κοιμήθηκαν οι γονείς μου, τους είδα και τους δύο στον ύπνο μου. Και ο μεν πατέρας μου βρισκόταν σ’ ένα ωραιότατο, πανευφρόσυνο περιβόλι κι εκεί απολάμβανε την ευτυχία του Παραδείσου, η δε μητέρα μου, με μεγάλο πόνο, μου έλεγε: «Δος μου, παιδί μου, κι εμένα να φάω λίγο από το πιάτο σου, πεινάω!»
Την άλλη ήμερα, όταν ξύπνησα. Σκέφθηκα: Αφού είναι πεθαμένη η μητέρα τι είδους φαγητό μπορεί να επιθυμεί; Ασφαλώς έχει ανάγκη από πνευματική τροφή, χωρίς κανένα δισταγμό, πήγα στην Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα και έδωσα τα απαραίτητα με την παράκληση να κάνουν ένα Σαρανταλείτουργο στο όνομα της μητέρας μου, με σκοπό να την υψώσει λιγάκι ο Θεός, για να είναι μαζί με τον πατέρα μου, να χαίρονται και να συνευφραίνωνται στο Κάλλος του Παραδείσου.
Πριν όμως τελειώσει το Σαρανταλείτουργο, στο μέσον περίπου, είδα στον ύπνο μου τον πατέρα μου να μου λέει με ύφος σκυθρωπό: «Γιατί μου αφαίρεσες την μερίδα μου;» Σας βεβαιώ, είπε ό μοναχός στον συγγραφέα, ότι κοκάλωσα. Δεν ήξερα τι να του απαντήσω.
Την άλλη ημέρα, παρήγγειλα να προστεθεί αμέσως και το όνομα του πατέρα μου στο Σαρανταλείτουργο και, μόλις τελείωσε, έκανα και δεύτερο, μνημονεύοντας και τους δύο γονείς μου. Κατόπιν, τους είδα να είναι αναπαυμένοι και ευχαριστημένοι χωρίς πλέον να μου παραπονούνται. Έκτοτε πέρασαν πάρα πολλά χρόνια, περισσότερα από είκοσι. Εγώ, όμως κάνω συνέχεια μνημόσυνο υπέρ αυτών και κάθε χρόνο, από ένα Σαρανταλείτουργο, για να έχουν περισσότερη ανάπαυση εν Κυρίω.
Πηγή: Αθωνική Πολιτεία, Αρ Φύλλου:263 – Ιούνιος 2019 σελ.1
https://www.dromokirix.gr
https://epanosifi.blogspot.com/2019/07/blog-post_561.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου