Μακάριοι καὶ τρὶς μακάριοι οἱ πολὺ γνωστικοὶ ποὺ κάνουν τὸν τρελὸ γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καὶ κοροϊδεύουν ὅλη τὴν ματαιότητα τοῦ κόσμου, ποὺ ἡ διὰ Χριστὸν αὐτὴ τοὺς τρέλα ἀξίζει περισσότερο ἀπ' ὅλη τὴν γνώση καὶ τὴν σοφία τῶν σοφῶν ὅλου του κόσμου τούτου. Διότι οἱ μὲν φιλόσοφοι ξεγελιοῦνται ἀπὸ τὸν μάταιο κόσμο καὶ τὶς δόξες του, ἐνῶ αὐτοί, κοροϊδέυουν ὅλη τὴν ματαιότητα τοῦ κόσμου καὶ ζοῦν στὴν πραγματικότητα, κρυμμένοι στὴν ἁγία ὑποκρισία τους.
Ἔχω καὶ ἐγὼ μία μικρὴ πείρα ἀπὸ τὴν πνευματικὴ τρέλα, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ τὸν Θεῖο ἔρωτα. Φτάνει τότε ὁ ἄνθρωπος στὴ Θεία ἀφηρημάδα καὶ δὲν θέλει νὰ σκέφτεται τίποτε ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Θεό, τὰ Θεία, τὰ πνευματικά, τὰ οὐράνια. Ἐρωτευμένος πιὰ Θεϊκά, καίγεται ἐσωτερικά, γλυκά, καὶ ξεσπάει ἐξωτερικά, παλαβά, μέσα στὸν Θεῖο χῶρο τῆς σεμνότητος δοξολογώντας σὰν ἄγγελος μέρα - νύχτα τὸν Θεὸ καὶ Πλάστη του.
(Ἅγιος Παϊσιος ὁ Ἁγιορείτης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου