Ήταν γερμανική κατοχή. Ἔβλεπα τούς ἀνθρώπους, ἔλεγε χαρακτηριστικά ὁ Άγιος Γέροντας Σίμων ο Αρβανίτης, σκελετωμένους από τήν πείνα καί υπέφερα πολύ καί δέν ἥθελα νά φάγω. Ἐστενοχωριόμουν, διότι δέν εἴχαμε τήν εὐχέρια νά τούς προσφέρουμε κάποια παρηγορία, ἐννοώντας τήν τροφή. Ἀπό τήν ἱερά Μητρόπολη μᾶς ἔδιδαν ἐλάχιστα τρόφιμα μέ τό «δελτίον». Λέγω, λοιπόν, εἰς τήν μαγείρισσα, τήν ἀδελφή Μοσχούλα νά γεμίσῃ δύο λέβητες τοῦ μαγειρείου μέ νερό καί τῆς δίδω συγχρόνως δύο «χοῦφτες» ρεβίθια καί ἄλλες δύο «χοῦφτες» ἀπό τό κοινῶς λεγόμενο «πλιγούρι», γιά νά ρίξη ἐντός αὐτῶν, προκειμένου νά μαγειρευθοῦν. Ἐκείνη ὅμως, βλέπουσα τό ἐλάχιστο των συστατικών τοῦ μαγειρεύματος, κάλυψε μόνο τόν πυθμένα τῶν λεβήτων μέ νερό.
-Κάμε ὑπακοή, τῆς λέγω, καί βάλε ἀρκετό νέρο. Κάμνουσα αὐτή ὑπακοή, τό θαῦμα συνετελέσθη. Καθώς τό φαγητό ἔβραζε, παρουσιάστηκε η ἀνάγκη καί νέου νεροῦ, ὥστε οἱ λέβητες ὑπερχείλιζαν καί, ἀπό τόν χυνόμενο ζωμό, έσβυνε ἡ φωτιά.
Βλέπουσα αὐτή τό γεγονός ἐδόξαζε τόν Θεόν καί επανελάμβανε συνεχῶς τό «μνήσθητί μου Κύριε». Ὅταν δέ παρέθεσαν τό φαγητό, ἔβλεπε κανείς τά πινάκια γεμάτα ὄχι ἀπό ζωμό, ἀλλά ἀπό πηχτά ρεβίθια. Τά ολίγα και μόνα από το «δελτίο» τρόφιμα γιά τήν παρασκευή τοῦ γεύματος, τα εὐλόγησε ὁ Κύριος, ὥστε νά αὐξηθοῦν καί ἔτσι νά σιτισθῆ «λαός πολύς».
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/08/blog-post_255.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου