Α) ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ:
12)ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
13)ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ
14) ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ. Α' τόμος
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
15)ΑΝΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ.Β' τόμος
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
16)ΚΑΘΑΡΣΙΣ ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΘΕΩΣΙΣ. Γ' τόμος
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
17) LOVE IN CHRIST OR METAPATRISTIC AGAPOLOGY? St. Porphyrios answers....
ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ ΣΤΑ ΡΟΥΜΑΝΙΚΑ:
1) PATIMI SI DEPRESIE. CE ESTE SI CUM SE VINDECA DEPRESIA (EDITURA EGUMENITA 2014)
ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ
2) TAINA BISERICII DUPA SFANTUL PORFIRIE KAVSOKALIVITUL (EDITURA EGUMENITA 2014) ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ
3)VINDECAREA SUFLETULUI IN INVATATURA PARINTELUI PORFIRIE (EDITURA EGUMENITA 2012)
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΤΟΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗ:
Γιά παραγγελία καλέστε στό τηλ.6948576291 ἀπό τίς 11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς.
Ἤ στεῖλτε μήνυμα στό:hristospanagia@yahoo.gr γράφοντας:
- τό ὀνοματεπώνυμό σας
- τήν πλήρη σας διεύθυνση,
- τούς τίτλους τῶν βιβλίων πού ἐπιθυμεῖτε,
- τήν ποσότητα ἀπό κάθε βιβλίο
- καί ἕνα τηλέφωνο ἐπικοινωνίας.
Ἡ ἀποστολή μπορεῖ νά γίνει καί μέσῳ τῆς φόρμας ἐπικοινωνίας πού ὑπάρχει στήν δεξιά στήλη τοῦ ἱστολογίου μας
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΑΣ
Β)ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ-MULTILINGUAL-ΕΤΙΚΕΤΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ
- "Τα πάθη" Βιντεοσκοπημένη ομιλία ιερομον. π.Σάββα Αγιορείτη
- π. Σάββας Αγιορείτης, "Το σαράκι της ψυχής", Βιντεοσκ.ομιλία
- π. Σάββας Αγιορείτης «Η Ιεραποστολή». Βιντεοσκοπημένη ομιλία
- π. Σάββας Αγιορείτης, "Το φάρμακο της πίστεως", βιντεοσκοπ.
Δ)ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΑ
http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/PolytonicGuide.pdf
Ε)ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
E-mail:hristospanagia@yahoo.gr
==================================
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ:
Τά βιβλία τοῦ Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΑΣ
Βιβλία Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧ.. ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ:
4) Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΤΟΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗ (Γ΄ ΕΚΔΟΣΗ ΕΠΗΥΞΗΜΕΝΗ)
13)ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ
14) ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ. Α' τόμος
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
15)ΑΝΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ.Β' τόμος
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
16)ΚΑΘΑΡΣΙΣ ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΘΕΩΣΙΣ. Γ' τόμος
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
17) LOVE IN CHRIST OR METAPATRISTIC AGAPOLOGY? St. Porphyrios answers....
ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ ΣΤΑ ΡΟΥΜΑΝΙΚΑ:
1) PATIMI SI DEPRESIE. CE ESTE SI CUM SE VINDECA DEPRESIA (EDITURA EGUMENITA 2014)
ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ
2) TAINA BISERICII DUPA SFANTUL PORFIRIE KAVSOKALIVITUL (EDITURA EGUMENITA 2014)ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ
3)VINDECAREA SUFLETULUI IN INVATATURA PARINTELUI PORFIRIE (EDITURA EGUMENITA 2012)
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΤΟΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗ:
Γιά παραγγελία καλέστε στό τηλ.6948576291 ἀπό τίς 11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς. καί μεγάλων ἑορτῶν
ἤ στεῖλτε μήνυμα στό:hristospanagia@yahoo.gr
γράφοντας:
- τό ὀνοματεπώνυμό σας
- τήν πλήρη σας διεύθυνση,
- τούς τίτλους τῶν βιβλίων πού ἐπιθυμεῖτε,
- τήν ποσότητα ἀπό κάθε βιβλίο
- καί ἕνα τηλέφωνο ἐπικοινωνίας.
- Ἡ ἀποστολή μπορεῖ νά γίνει καί μέσῳ τῆς φόρμας ἐπικοινωνίας πού ὑπάρχει στήν δεξιά στήλη τοῦ ἱστολογίου μας
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ:
Στό βιβλίο ἀναλύεται τό τί εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία καί πῶς θά τήν ζήσουμε.
Τί πρέπει νά κάνουμε πρίν, στή διάρκεια καί μετά τήν Λειτουργία ὥστε νά
τήν βιώνουμε ὅσον τό δυνατόν πληρέστερα.
στοιχεια εκδοσης:
ΕΞΩΦΥΛΛΟ: Μαλακο
σχημα: 14Χ20,5
ΣΕΛΙΔΕΣ:240
ΤΙΜΗ: 9€
Γιά παραγγελία τηλεφωνεῖστε στό: 6948576291 ἀπό τίς
11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς. καί μεγάλων ἑορτῶν
ἤ μήνυμα στό :E-mail:hristospanagia@yahoo.gr
Ἡ ζωή ἐνός σύγχρονου ἁγιορείτου «διά Χριστόν σαλοῦ», πού διέπρεψε στήν
νηστεία, τήν ἀγρυπνία, τήν προσευχή, τήν ἀκενοδοξία καί τήν ἀκτημοσύνη.
Γιά περισσότερα κάνετε κλίκ στήν εἰκόνα
Σχῆμα 14Χ20.5, ΣΕΛΙΔΕΣ:96, ΤΙΜΗ:5€
Γιά παραγγελία τηλεφωνεῖστε στό: 6948576291 ἀπό τίς
11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς. καί μεγάλων ἑορτῶν
ἤ μήνυμα στό :E-mail:hristospanagia@yahoo.gr
Τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία. Ποῖα εἶναι τά συστατικά της, πῶς λειτουργεῖ, πῶς
θεραπεύει τόν ἄνθρωπο, ποιά εἶναι τά θεραπευτικά της μέσα, πῶς παραμένει
ὁ ἄνθρωπος διά βίου ἐντός Της. Ποῖος εἶναι ὁ σκοπός τῆς Ἐκκλησίας.
Κάνετε κλίκ στήν εἰκόνα γιά περισσότερα…
Σχῆμα 14Χ20.5, ΣΕΛΙΔΕΣ:192, ΤΙΜΗ:7€
Γιά παραγγελία τηλεφωνεῖστε στό: 6948576291 ἀπό τίς
11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς.
ἤ μήνυμα στό :E-mail:hristospanagia@yahoo.gr
Τό δόγμα (ἡ διδασκαλία, ἡ θεραπευτική, ἡ θεολογία) καί τό ἦθος (ἡ ζωή καί ὁ
ἑξαγιασμένος χαρακτήρας) τοῦ Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου)
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΤΟΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗ (Γ΄ ΕΚΔΟΣΗ ΕΠΗΥΞΗΜΕΝΗ) ΕΚΔΟΣΕΙΣ:2014
Σχῆμα 14Χ20.5, ΣΕΛΙΔΕΣ:176, ΤΙΜΗ:7€
Γιά παραγγελία τηλεφωνεῖστε στό: 6948576291 ἀπό τίς
11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς.
ἤ μήνυμα στό :E-mail:hristospanagia@yahoo.gr
Σχῆμα 14Χ20.5 , Σελίδες: 280, Τιμή: 9€,
Γιά παραγγελία τηλεφωνεῖστε στό: 6948576291 ἀπό τίς
11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς.
ἤ μήνυμα στό :E-mail:hristospanagia@yahoo.gr
Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς εὐχές τοῦ Πνευματικοῦ μας πατρός κυκλοφορεῖ τό νέο μας βιβλίο:
Τό Μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως .
Ποιά εἶναι ἡ σωστή προετοιμασία γιά τό Ἱερό Μυστήριο· πῶς γίνεται ἡ ὁμολογία τῶν ἁμαρτιῶν μας· τί πρέπει νά προσέξουμε στή διάρκεια καί μετά τήν ἐξομολόγηση· συνήθη λάθη πού κάνουμε.
Σελίδες: 48, Σχῆμα: 16,5Χ12, τιμή: 7€,
Γιά παραγγελία τηλεφωνεῖστε στό:6948576291 ἀπό τίς
11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς.
ἤ μήνυμα στό :E-mail:hristospanagia@yahoo.gr
ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ
Σελ. 384. Σχῆμα 14Χ20,5.
Τιμή: 12€
Γιά παραγγελία τηλεφωνεῖστε στό: 6948576291 ἀπό τίς
11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς.
ἤ μήνυμα στό :E-mail:hristospanagia@yahoo.gr
8) Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
Η ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Σύν Θεῷ καί μέ τήν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου μας Μητροπολίτου Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κ.κ. Ἰωήλ, προβαίνουμε στήν ἔκδοση δύο πτωχῶν ἔργων, πού ἀναφέρονται στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν. Τό περιεχόμενό τους βασίζεται στή διαχρονική διδασκαλία τῶν Ὁσίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Περιλαμβάνει δύο ἐπί μέρους ἐργασίες-πονήματα.
Τό πρῶτο πόνημα ἔχει τίτλο:
Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.
Εἶναι προϊόν ἀπομαγνητοφωνημένης καί ἐλαφρά ἐπεξεργασμένης ὁμότιτλης ὁμιλίας, πού βασίζεται κυρίως στήν διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου γιά τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.
Τό δεύτερο πόνημα ἔχει τίτλο:
Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν κατά τόν Ὅσιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη.
Στό παρόν πόνημα βασιζόμαστε κυρίως στήν διδασκαλία τοῦ νέου Ὁσίου τῆς Ἐκκλησίας μας Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου γιά τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.
Πληροφορίες γιά τό βιβλίο:
Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν κατά τόν Ὅσιο Πορφύριο.
Σελίδες 96, μαλακό ἐξώφυλλο, σχῆμα: 14Χ20,5, τιμή: 7€.
Γιά παραγγελία τηλεφωνεῖστε στό: 6948576291 ἀπό τίς
11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς.
ἤ μήνυμα στό :E-mail:hristospanagia@yahoo.gr
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς
Τό βιβλίο αὐτό πού ἐκδίδεται μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κ.κ. Ἰωήλ, εἶναι προϊόν μιᾶς ταπεινῆς ὁμιλίας πού ἀπομαγνητοφωνήθηκε καί ἔτυχε κάποιας μικρῆς ἐπεξεργασίας.
Περιλαμβάνει μέ ἁπλᾶ λόγια τόν ρόλο τῆς Ἐκκλησίας στήν θεραπεία τῆς ψυχῆς τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου. Ἐπισημαίνονται λανθασμένες ἀντιλήψεις καί ἑρμηνεῖες τους.
Στή συζήτηση θίγονται καίρια πνευματικά θέματα, ὅπως ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή.
Εὐχόμεθα ταπεινά μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς εὐχές τῆς Κυρίας Θεοτόκου καί ὅλων τῶν Ἁγίων μας τό βιβλίο νά γίνει ἀφορμή προβληματισμοῦ καί πνευματικῆς οἰκοδομῆς ὅλων μας.
Στοιχεῖα γιά τό βιβλίο
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς
Σελίδες 96, μαλακό ἐξώφυλλο, σχῆμα: 14Χ20,5, τιμή: 7€.
Γιά παραγγελία τηλεφωνεῖστε στό:6948576291 ἀπό τίς
11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς.
ἤ μήνυμα στό :E-mail:hristospanagia@yahoo.gr
10) ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ-Η ΑΓΝΟΤΗΤΑ:ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΟΥΜΕ
Συν Θεῶ κυκλοφορεῖ: ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ-ΑΓΝΟΤΗΤΑ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΟΥΜΕ (Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου)
Σελίδες 88, μαλακό ἐξώφυλλο, σχῆμα: 14Χ20,5, τιμή: 7€.
Παραγγελίες στό 6948576291 ἀπό τίς
11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς.
Ἤ στο ἠλ. ταχυδρομεῖο: hristospanagia@yahoo.gr
ΕΝ ΧΡΙΣΤῼ ΑΓΑΠΗ Ή ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗ ΑΓΑΠΟΛΟΓΙΑ; Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἀπαντᾶ...,
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Σχῆμα 14Χ20,5
Σελίδες: 352
Παραγγελίες 6948576291 ἀπό τίς
11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς.
ἤ στο ἠλ. ταχυδρομεῖο: hristospanagia@yahoo.gr - Τιμή 12 εὐρώ
Συν Θεῶ κυκλοφορεῖ: ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
Σύν Θεῷ καί μέ τίς εὐχές τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, κυκλοφορήθηκε τό νέο μας βιβλίο μέ κατά θέματα παράθεση ἀποσπασμάτων τῶν ταπεινῶν ὁμιλιῶν μας βασισμένων στήν Ἁγία Γραφή καί τούς Ἁγίους Πατέρες. Εὐελπιστοῦμε ὅτι, σύν Θεῷ, σύντομα θά κυκλοφορηθεῖ καί πληρέστερη τρίτομη συλλογή.
Στοιχεῖα βιβλίου: Διαστάσεις 24Χ17
Ἀριθμ. σελίδων 544
Περιλαμβάνει 268 Θέματα,
Τιμή 15€.
Γιά παραγγελίες: γραπτό μήνυμα στό τηλέφωνο 6948576291
Σύν Θεῷ καί μέ τίς εὐχές τῶν Ἁγίων Πατέρων μας κυκλοφορήθηκαν τά ἐξῆς νέα βιβλία μας:
13) ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ
Διάσταση βιβλίου 20 Χ14,5
414 σελίδες
τιμή πώλησης 10 €.
14) ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ. Α' τόμος
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Διάσταση βιβλίου 24Χ17
σελίδες 440
τιμή πώλησης 12 €
15) ΑΝΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ.Β' τόμος
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Διάσταση βιβλίου 24Χ17
σελίδες 454
Τιμή πώλησης 12 €
16) ΚΑΘΑΡΣΙΣ ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΘΕΩΣΙΣ. Γ' τόμος
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Διαστάση βιβλίου 24Χ17
σελίδες 452
Τιμή πώλησης 12€
Γιά παραγγελίες γραπτό μήνυμα στό 6948 576 291 ἤ στό viber γραπτό μήνυμα στό 6980 413 604
Γιά ἐκτέλεση παραγγελίας χρειαζόμαστε:
Όνομα - Επώνυμο, διεύθυνση κατοικίας, αριθμό, Πόλη ταχυδρομικό κώδικα.
Η αποστολή γίνεται με αντικαταβολή .
17) LOVE IN CHRIST OR METAPATRISTIC AGAPOLOGY? St. Porphyrios answers....
Διαστάση βιβλίου 20,5Χ14,5
σελίδες 270
Τιμή πώλησης
Γιά παραγγελίες γραπτό μήνυμα στό 6948 576 291 ἤ στό viber γραπτό μήνυμα στό 6980 413 604
Γιά ἐκτέλεση παραγγελίας χρειαζόμαστε:
Όνομα - Επώνυμο, διεύθυνση κατοικίας, αριθμό, Πόλη ταχυδρομικό κώδικα.
Η αποστολή γίνεται με αντικαταβολή .
ΒΙΒΛΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ ΣΤΑ ΡΟΥΜΑΝΙΚΑ
1)PATIMI SI DEPRESIE. CE ESTE SI CUM SE VINDECA DEPRESIA (EDITURA EGUMENITA 2014)
ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ
Σελίδες 294, μαλακό ἐξώφυλλο, σχῆμα: 13Χ20, τιμή: 7€.
Γιά παραγγελία τηλεφωνεῖστε στό: 6948576291 ἀπό τίς
11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς.
ἤ μήνυμα στό :E-mail:hristospanagia@yahoo.gr
2)TAINA BISERICII DUPA SFANTUL PORFIRIE KAVSOKALIVITUL (EDITURA EGUMENITA 2014)
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ
Σελίδες 184, μαλακό ἐξώφυλλο, σχῆμα: 13Χ20, τιμή: 7€.
Γιά παραγγελία τηλεφωνεῖστε στό: 6948576291 ἀπό τίς
11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς.
ἤ μήνυμα στό :E-mail:hristospanagia@yahoo.gr
3)VINDECAREA SUFLETULUI IN INVATATURA PARINTELUI PORFIRIE (EDITURA EGUMENITA 2012)
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΤΟΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗ
Σελίδες 160, μαλακό ἐξώφυλλο, σχῆμα: 13Χ20, τιμή: 7€.
Γιά παραγγελία καλέστε στό τηλ. 6948576291 ἀπό τίς 11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς.
Ἤ στεῖλτε μήνυμα στό:hristospanagia@yahoo.gr γράφοντας:
- τό ὀνοματεπώνυμό σας
- τήν πλήρη σας διεύθυνση,
- τούς τίτλους τῶν βιβλίων πού ἐπιθυμεῖτε,
- τήν ποσότητα ἀπό κάθε βιβλίο
- καί ἕνα τηλέφωνο ἐπικοινωνίας.
- Ἡ ἀποστολή μπορεῖ νά γίνει καί μέσῳ τῆς φόρμας ἐπικοινωνίας πού ὑπάρχει στήν δεξιά στήλη τοῦ ἱστολογίου μας
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ TA ΒΙΒΛΙΑ ΜΑΣ:
1) ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ-ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ (Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου)
Μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς εὐχές τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, πάντων τῶν Ἁγίων καί ὅλων τῶν ἐν Χριστῷ πνευματικῶν ἀδελφῶν κυκλοφορεῖ τό νέο μας βιβλίο: Τά πάθη καί ἡ κατάθλιψη-Τί εἶναι καί πῶς θεραπεύονται (Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου). Μέ τήν εὐχή νά εἶναι πρός δόξαν τοῦ Ἁγίου μας Τριαδικοῦ Θεοῦ καί πρός πνευματική ὡφέλεια ὅλων μας παραθέτουμε τόν Πρόλογο καί ἕνα ἀπόσπασμα.
Πρόλογος
Στήν παροῦσα πτωχή ἐργασία θά ἀποπειραθοῦμε –μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ νά μιλήσουμε συνοπτικά γιά τήν ἁμαρτία καί τά πάθη ὡς-αἰτίες τῶν λεγομένων ψυχικῶν ἀλλά καί τῶν σωματικῶν πολλές φορές παθήσεων. Στήν συνέχεια, θά παρουσιάσουμε τί λένε γιά τήν κατάθλιψη, γιά τά αἴτια καί τήν θεραπεία της οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας.
Οἱ λεγόμενες ψυχικές νόσοι, μέ κορυφαία τήν κατάθλιψη, εἶναι, σύμφωνα μέ τούς Ἁγίους μας, στήν πραγματικότητα πνευματικές νόσοι. Ὀφείλονται στήν ὑποταγή τοῦ ἀνθρώπου στά πάθη. Ὑποκινητές τῶν παθῶν εἶναι ὁ κόσμος, ὁ παλαιός ἄνθρωπος καί ὁ διάβολος.
Ἀναλυτικώτερα, στό παρόν μικρό πόνημα θά προσπαθήσουμε σύν Θεῷ, νά ἀνιχνεύσουμε τήν ἀρχή τῶν παθῶν, τήν ταυτότητά τους, τόν τρόπο δημιουργίας τους καί τήν ἀλληλογένεσή τους. Τέλος, θά δοῦμε τήν σύνδεσή τους μέ τίς σωματικές καί τίς λεγόμενες ψυχικές νόσους καθώς καί τόν τρόπο θεραπείας τους.
Περισσότερο, βέβαια, θά ἐπικεντρωθοῦμε στήν κατάθλιψη, τήν νόσο πού οἱ Ἅγιοι Πατέρες ὁρίζουν ὡς ἀκηδία, ἀθυμία, λύπη. Ὅπως θά ἐκθέσουμε στήν συνέχεια, ἡ ριζική θεραπεία τῆς κατάθλιψης εἶναι, ἡ μετάνοια, ἡ καταπολέμηση τοῦ ἐγωισμοῦ καί ἡ πρός τόν Θεό ἀγάπη.
Εἴθε, μέ τίς πρεσβεῖες τῆς ‘Υπεραγίας Θεοτόκου καί πάντων τῶν Ἁγίων, ἡ παροῦσα ἐργασία νά ἀποτελέσει ἕνα ἐλάχιστο λιθαράκι στήν οἰκοδόμηση τῆς ψυχοσωματικῆς μας ὑγείας, πρός δόξαν τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν!
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Μικρό ἀπόσπασμα ἀπό τό Β΄ μέρος:
4) Ἀγάπη πρός τόν Θεό (Θεῖος Ἔρωτας)
4α) Ἡ θεραπεία τῶν παθῶν καί τῆς κατάθλιψης ἔγκειται στό νά ἀγαπήσουμε τόν Θεό «ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καί καρδίας καί διανοίας» .
«Εἶναι ἀπαίτηση τῆς ψυχῆς μας» , ἔλεγε ὁ Γέροντας, νά ἔχουμε τόν Θεῖο Ἔρωτα, νά ζοῦμε τήν θεία τρέλα.
Ὅσο ὁ ἄνθρωπος δέν ἱκανοποιεῖ αὐτήν τήν ἀπαίτηση τῆς ψυχῆς νά ζήσει τήν Ὀρθοδοξία, πού «εἶναι ἀγάπη, εἶναι ἔρωτας, εἶναι ἐνθουσιασμός, εἶναι τρέλα, εἶναι λαχτάρα τοῦ θείου» , παραμένει μόνιμα ἄρρωστος καί ἀθεράπευτος, ἀγχωμένος, κενός, ἀνικανοποίητος, μέσα στήν μαυρίλα, στήν μελαγχολία, στήν κατάθλιψη. Ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη, ἡ αὐταπάρνηση, ἡ «ἔξοδος» ἀπό τήν φιλαυτία, εἶναι τό ἀντίδοτο τοῦ ἐγωισμοῦ καί τῆς Κατάθλιψης.
Ὁ ἄνθρωπος καλεῖται νά ἀγαπήσει τόν Θεό, σύμφωνα μέ τήν πρώτη ἐντολή.
Καλεῖται ἐπίσης νά ἀγαπήσει τόν πλησίον του, «βγαίνοντας» ἀπό τήν ἄρρωστη ἀγάπη πού ἔχει πρός τόν ἑαυτό του καί πρός τά κτίσματα. Τότε, σύμφωνα μέ τόν σοφό ψυχ-ίατρο π. Πορφύριο, «βγαίνει» καί ἀπό τήν κατάθλιψη.
Τόνιζε ὁ μακαριστός Γέροντας Πορφύριος ὅτι ἡ θεραπεία τῆς κατάθλιψης εἶναι ὁ Θεῖος Ἔρωτας : «Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό», ἔλεγε, «εἶναι τό μεγαλύτερο πράγμα»· εἶναι Θεία Ἐνέργεια ἡ ὁποία «αἰχμαλωτίζει τήν ψυχή», τήν γεμίζει πλήρως καί τήν θεραπεύει.
Ὁ Γέροντας εἶναι πολύ ἀκριβής θεολογικά. Μᾶς λέγει ὅτι, ὅταν ὁ ἄνθρωπος θελήσει νά κινηθεῖ πρός τόν Θεό καί νά Τόν ἀγαπήσει, τότε ἔρχεται ὁ Θεός καί γεμίζει τήν ψυχή αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν ἄκτιστη Θεία Ἐνέργειά Του, πού ὀνομάζεται Ἀγάπη πρός τόν Θεόν ἤ Θεῖος Ἔρωτας.
Τότε αἰχμαλωτίζεται ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν πρός τόν Θεόν ἀγάπη, ἐνῶ συνάμα ἐλευθερώνεται ἀπό τήν αἰχμαλωσία σέ μία ἰδέα (σ’ ἕναν λογισμό), ἡ ὁποία εἶναι τό βασικό στοιχεῖο-συστατικό-ὑπόβαθρο τῆς κατάθλιψης.
Ἡ κατάθλιψη εἶναι σκοτάδι δαιμονικό, στό ὁποῖο ὅμως συγκατατίθεται καί ὁ ἄνθρωπος καί συμβάλλει στήν δημιουργία καί ἀποδοχή του. «Τί νά λέω», διερωτᾶται ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, «γιά τά περί τῆς λύπης καί τῆς ἀκηδίας, τήν ὁποία ἐγώ ὀνομάζω σκοτάδι, τά εὑρήματα τοῦ νοῦ;».
Στήν κατάθλιψη, δίδασκε ὁ π. Πορφύριος, ἡ ψυχή εἶναι αἰχμάλωτη σέ μία ἰδέα (πού ὑποβάλλει βεβαίως ὁ πονηρός ἤ καί ἐφευρίσκει-δημιουργεῖ μόνος του ὁ ἐμπαθής ἄνθρωπος). Θά μπορούσαμε νά τίς ἀντιστοιχίσουμε μέ τίς γνωστές «ἔμμονες ἰδέες» ἤ «ἐμμονές» τῶν «λεγόμενων» ψυχιάτρων.
«Ὁ ἔρως μέ ἔρωτα νικᾶται» μᾶς λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Ἡ ἀρρωστημένη ἀγάπη πρός τόν ἑαυτό μας (φιλαυτία-ἐγωισμός), πού εἶναι ἡ ρίζα τῆς κατάθλιψης νικιέται ἀπό τήν ὑγιή ἀγάπη πρός τόν Θεό καί πρός τόν πλησίον.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο: Τά πάθη καί ἡ κατάθλιψη-Τί εἶναι καί πῶς θεραπεύονται (Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου).
Σχῆμα 14Χ20.5 ,Σελίδες: 280, Τιμή: 9€, Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6948576291 ἀπό τίς
11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς καί μεγάλων ἑορτῶν ἤ στό e- mail: hristospanagia@yahoo.gr
Τό Μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου).
Ποιά εἶναι ἡ σωστή προετοιμασία γιά τό Ἱερό Μυστήριο· πῶς γίνεται ἡ ὁμολογία τῶν ἁμαρτιῶν μας· τί πρέπει νά προσέξουμε στή διάρκεια καί μετά τήν ἐξομολόγηση· συνήθη λάθη πού κάνουμε.
Σελίδες: 48, Σχῆμα: 16,5Χ12, τιμή: 7€
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΩΝ:6948576291 ἀπό τίς 11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς. καί μεγάλων ἑορτῶν
Παραθέτουμε τά Περιεχόμενα, τήν εἰσαγωγή καί μικρό ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο.
Τό μυστήριο
τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως
Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΜΑΣ
Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΜΑΣ
ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ
Εἰσαγωγικά
Ἡ ἀναγκαιότητα τοῦ Μυστηρίου
Α΄. Πρίν τήν ἐξομολόγηση
1) Προσευχή πρίν τήν αὐτοεξέταση
Μιά ἀνάλογη προσευχή, στὴν νεοελληνική
2) Αὐτοεπίσκεψη καί αὐτοεξέταση
3) Νοερά ἐξομολόγηση
Προσευχή
Β΄ Στήν ἐξομολόγηση
1) Πῶς ἐπιλέγουμε τόν Πνευματικό μας Πατέρα
2) Ἡ σχέση τοῦ Πνευματικοῦ τέκνου μέ τόν Πνευματικό του Πατέρα
3) Τό ἀπόρρητο τῆς ἐξομολογήσεως γιά τόν Πνευματικό καί τόν ἐξομολογούμενο
4) Περιμένοντας ἔξω ἀπό τό ἐξομολογητήριο
5) Μέσα στό ἐξομολογητήριο
Μερικοί βασικοί κανόνες γιά μία σωστή ἐξομολόγηση
Μία σωστή ἐξομολόγηση ἔχει τά ἀκόλουθα δέκα ἰδιώματα
6) Συνήθη λάθη, ἐπιπολαιότητες καί δαιμονικές παγίδες
7) Μερικά σημεῖα πού πρέπει νά προσέξουμε ἰδιαιτέρως
7.1 Εἶναι πολύ σημαντικό νά μήν ἀναβάλλουμε τήν ἐξομολόγηση. Ἐφ’ ὅσον ὑπάρχει κάποια σημαντική πτώση, θά πρέπει ἀμέσως νά τρέξουμε νά ὁμολογήσουμε ἐν μετανοίᾳ τό σφάλμα μας στόν Πνευματικό
7.2 Ἐπίσης, στήν ἐξομολόγηση θά πρέπει νά λέμε τά δικά μας σφάλματα καί μόνο αὐτά, χωρίς νά καθυστεροῦμε
7.3 Ὄχι στό συναίσθημα τῆς αὐταρέσκειας καί στήν ἰδέα ὅτι εἴμαστε καλοί ἤ ὅτι πᾶμε καλά
7.4 Ὅταν νομίζουμε ὅτι δέν ἔχουμε νά ποῦμε τίποτε, ὑπάρχει τό ἐνδεχόμενο νά μήν παρακολουθοῦμε σωστά τόν ἑαυτό μας
7.5 Προσοχή στά «μικρά»
7.6 Ὄχι γενικολογίες ἤ ἀοριστολογίες
7.7 Ὄχι «ἐξαπάτηση» τοῦ Πνευματικοῦ
7.8 Ἐκζήτηση συγγνώμης καί ἀγάπη μέ ὅλους
7.9 Ὄχι δικαιολόγηση τοῦ ἑαυτοῦ μας
7.10 Ὄχι ἀποχή ἀπό τήν ἐξομολόγηση μέ τήν δικαιολογία ὅτι «ἀφοῦ θά ξαναπέσω τί νά πάω;»
7.11 Ὄχι ἀπόκρυψη κάποιων ἁμαρτιῶν – Ἀπομάκρυνση τῆς δαιμονικῆς ντροπῆς
7.12 Ὄχι ἀπελπισία, ἀλλά οὔτε καί ἀδιαφορία
7.13 Προσοχή στήν διόγκωση τῶν σφαλμάτων πού κάνει ὁ πονηρός
7.14 Προσοχή στήν ὑπερευαισθησία
7.15 Προσοχή στήν αὐτομεμψία
Γ΄ Μετά τήν ἐξομολόγηση
1) Δοξολογία, εὐχαριστία καί αἴτηση γιά ὁριστική διόρθωση
2) Ὄχι ἐνθύμηση τῶν ἐξομολογηθέντων ἁμαρτιῶν
3) Τήρηση μέ χαρά τοῦ κανόνα-ἐπιτιμίου καί τῶν συμβουλῶν-ἐντολῶν τοῦ Πνευματικοῦ
4) Ὅχι συζήτηση μέ ἄλλους τῶν ὅσων εἰπώθηκαν στήν Ἐξομολόγηση
5) Συχνή ἐξομολόγηση
6) Γενική Ἐξομολόγηση
7) Ὄχι μνησικακία
8) Διόρθωση τῆς ζωῆς μας – παύση τῆς ἁμαρτίας – ἀληθινή μετάνοια
Ἐπίλογος
Ἁγιογραφικά χωρία
Βιβλιογραφία
Εἰσαγωγικά
Ἡ ἀναγκαιότητα τοῦ Μυστηρίου
Εἶναι ἀπαραίτητη ἡ ἐξομολόγηση;
Πολλοί λένε «ἐγώ τά λέω στήν προσευχή μου, στίς εἰκόνες…».
Ὁ Θεός ὅμως δέν εἶπε νά ἐνεργοῦμε κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, ἀλλά ἔδωσε ἐξουσία στούς Ἀποστόλους καί στούς διαδόχους τους, τούς Ἀρχιερεῖς καί τούς Ἱερεῖς-Πνευματικούς, νά συγχωροῦν τίς ἁμαρτίες τῶν μετανοούντων, καί, φυσικά, δέν ἔδωσε τέτοια ἐξουσία στίς εἰκόνες. Μετά τήν Ἀνάσταση φύσησε ὁ Κύριος στό πρόσωπο τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, δίνοντάς τους τό Ἅγιο Πνεῦμα, καί εἶπε: «Λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον. Ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται» (δηλ. σὲ ὅποιους συγχωρήσετε τὶς ἁμαρτίες, τοὺς συγχωροῦνται αὐτὲς καὶ ἀπὸ τὸν Θεό· σὲ ὅποιους τὶς κρατεῖτε ἀσυγχώρητες, θὰ μείνουν γιὰ πάντα κρατημένες).
«Ὅποιος δέν προστρέξει στό σωτήριο (μυστήριο) τῆς μετανοίας», διδάσκει ὁ Στάρετς Σάββας, «θά ἀκούσει τήν φοβερή ἀπόφαση τοῦ Κυρίου: «Ἐάν μή μετανοῆτε, πάντες ὡσαύτως ἀπολεῖσθε» (δηλ. ἐὰν δὲν μετανοήσετε, ὅλοι θὰ χαθεῖτε κατὰ τὸν ἴδιον τρόπο). Ἀλλά δέν καθαρίζονται ὅλοι, ὅσοι προστρέχουν στό μυστήριο τῆς μετανοίας, ἐπειδή ἀκριβῶς δέν προσέρχονται ὅλοι μέ τήν δέουσα προσοχή, ταπείνωση καί ὑπακοή ὁπότε καί δέν φθάνουν στήν ἀληθινή μετάνοια.
Ἀρχή τῆς μετανοίας εἶναι ἡ συναίσθηση τῶν ἁμαρτιῶν μας καί ἡ συντριβή γι’ αὐτές. «Ὅταν ἀποστραφείς στενάξῃς, τότε σωθήσῃ» . Δηλαδή: Ἐάν, μετά τήν ἀπομάκρυνσή σου ἀπό τόν δρόμο Μου, στενάξεις καί κλάψεις ἐν μετανοίᾳ, τότε μόνον θά σωθεῖς» .
«Μετανοεῖτε», εἶπε ὁ Κύριος.
Μετανοεῖτε συνεχῶς, ἐξακολουθητικά… Ἄς ἀλλάζετε, ἄς διορθώνεστε, ἄς προοδεύετε στήν ὁμοίωση σας μ΄ Ἐμένα· πορεύεσθε πρός τήν Βασιλεία Μου…
«Μετανοεῖτε»…
Δεν εἶπε μετανοεῖστε μία φορά μόνο, ἤ μόνο γιά μία ὥρα, ἤ γιά μία ἡμέρα, ἤ γιά ἕναν μῆνα, ἤ γιά ἕναν χρόνο, ἀλλά συνεχῶς! Τό ρῆμα εἶναι σέ χρόνο Ἐνεστῶτα.
«Μετανοεῖτε».
Ὄχι μόνο νά ἐξομολογηθεῖτε, ὄχι μόνο νά διηγηθεῖτε τά λάθη σας, ὄχι μόνο νά ἀπαριθμῆστε ψυχρά τίς πτώσεις σας, ὄχι μόνο νά καταθέσετε τήν ἁμαρτωλότητά σας, ἀλλά…
…Πονέσετε καρδιακά, κλάψετε, ἀλλάξετε νοῦ…
Μεταβληθεῖτε, μεταποιηθεῖτε, ἀποφασίστε καλλίτερα νά πεθάνετε παρά νά ξανααμαρτήσετε…
«Πολλοί ἐξομολογοῦνται, ἀλλά λίγοι μετανοοῦν», ἔλεγε κάποιος.
Ἐξομολογούμαστε ἐνδεχομένως τακτικά, συχνά…
- Πόσο ὅμως μετανοοῦμε;
- Ποσό «ὁλόκληρωμένη» εἶναι ἡ μετάνοιά μας;
- Πόσο ἀνάλογη εἶναι ἡ μετάνοια μέ τό μέγεθος τῆς ἁμαρτωλότητάς μας;
- Πόσο «ἐπίπονη» εἶναι ἡ ἀναζήτηση τῆς καρδιᾶς μας γιά τόν Κύριο;
- Πόσο συντριμμένη καί τεταπεινωμένη καρδιά διαθέτουμε;
- Πόσο ἀλλάζουμε μετά ἀπό κάθε ἐξομολόγηση;
- Πόσο διορθωνόμαστε;
«Ἀρκετοί πιστοί ἀνταποκρίνονται θετικά στήν πρόσκληση τοῦ Πανάγαθου Θεοῦ γιά μετάνοια, ἐξομολογοῦνται εἰλικρινά καί, μέ αἰσθήματα πραγματικῆς ἀγάπης πρός τόν Κύριο, ἐναποθέτουν ὅλα τά ἁμαρτήματά τους ἐνώπιον τοῦ Πνευματικοῦ. Παρουσιάζονται σ’ αὐτόν ὡς μιά «ἐπιστολή… γινωσκομένη καί ἀναγινωσκομένη» .
῎Εχουν τήν ὀρθή πεποίθηση καί βαθιά πίστη πώς ὅσα ποῦν θά συγχωρηθοῦν, θά σβησθοῦν, θά ἐξαφανισθοῦν, ὡσάν νά μήν συνέβησαν ποτέ στήν ζωή τους…..
Γι’ αὐτό, μέσα στό Ἐξομολογητήριο ὁμολογοῦν μέ ταπείνωση καί συντριβή τήν ἐνοχή τους καί ἐξομολογοῦνται πλήρως καί τελείως ὅλα τά σφάλματά τους.
Μέ αὐτόν τόν τρόπο λαμβάνουν τήν ἄφεση ὅλων τῶν ἁμαρτιῶν στις ὁποῖες ἔπεσαν μετά τό Ἅγιο Βάπτισμά τους καί ἐπανέρχονται στήν κατάσταση τῆς Χάριτος πλησίον τοῦ Θεοῦ, εἰρηνικοί καί ἀναπαυμένοι.
Ὑπάρχουν ὅμως, δυστυχῶς, καί κάποιοι πού δέν ἐξομολογοῦνται σωστά…
Τό μικρό αὐτό πόνημα ἔχει σκοπό –μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς πρεσβεῖες τῆς
Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί ὅλων τῶν Ἁγίων– νά ἀποτελέσει μία ἐλάχιστη συμβολή:
α) στήν καλή προετοιμασία τῶν εὐσεβῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν πού προσέρχονται στό Ἱερώτατο Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως,
β) στήν σωστή ἐξομολόγηση ἐνώπιον τοῦ Πνευματικοῦ τους πατέρα (στο ἑξῆς: ὁ Πνευματικός) καί
γ) στήν μετά τήν ἐξομολόγηση σωστή πνευματική τους πορεία καί σχέση μέ τόν Πνευματικό.
Χωρίζεται σέ τρία μέρη :
Στό Α΄ μέρος παρουσιάζεται ἡ προετοιμασία γιά τήν ἐξομολόγηση, ἡ προσευχή πρίν τήν αὐτοεξέταση, καθώς καί ἕνα λιτό ἐνδεικτικό βοήθημα γιά τήν αὐτοεπίσκεψη τοῦ μετανοοῦντος πιστοῦ. Κλείνει μέ μία πρότυπη νοερά ἐξομολόγηση.
Στό Β΄ μέρος παρουσιάζονται θέματα πού σχετίζονται μέ τήν ἐξομολόγηση στόν Πνευματικό. Πῶς γίνεται μία σωστή ἐξομολόγηση, ποιά θά πρέπει νά εἶναι ἡ σχέση πνευματικοῦ παιδιοῦ καί Πνευματικοῦ, καθώς καί ποιοί κίνδυνοι, πειρασμοί καί παρεκτροπές μπορεῖ νά ὑπάρξουν στήν ὅλη πρακτική τοῦ Πανιερωτάτου Μυστηρίου τῆς Μετανοίας καί Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως.
Στό Γ΄ μέρος παρουσιάζεται τό τί πρέπει νά κάνει ὁ πιστός μετά τήν ἐξομολόγηση, ὥστε –διά τῆς Θείας Χάριτος– νά ὁλοκληρωθεῖ ἡ πνευματική του θεραπεία καί νά παραμείνει ὑγιής.
Μικρό ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο:
Πῶς ἐπιλέγουμε τόν Πνευματικό μας Πατέρα.
Κατ’ ἀρχήν, πρέπει νά ποῦμε ὅτι ὅλοι οἱ ἱερεῖς –δυνάμει τῆς ἱερωσύνης τους– ἔχουν τήν ἐξουσία νά συγχωροῦν τίς ἁμαρτίες ὅσων ἐξομολογοῦνται σ’ αὐτούς. Ἑπομένως, ἀνεξάρτητα ἀπό τήν ποιότητα τοῦ ἱερέως, ὅταν κάποιος ἐξομολογεῖται σωστά, λαμβάνει τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν του ἀπό τόν ἱερέα-Πνευματικό. Ὁ ἱερέας ἔχει παρομοιαστεῖ μέ τόν ἀγωγό. Διά μέσου αὐτοῦ περνάει στόν ἐξομολογούμενο ἡ Θεία Χάρη. Δέν ἔχει σημασία ἡ ποιότητα τοῦ ἀγωγοῦ: ἄν εἶναι χρυσός ἤ ἀσημένιος ἤ μπακιρένιος. Τό Μυστήριο τό τελεῖ ὁ Χριστός καί πάντα εἶναι ἔγκυρο, ἐφ’ ὅσον βέβαια ὁ ἱερέας ἀνήκει στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἔχει σημασία ὅμως γιά τήν πνευματική καθοδήγηση καί γιά τήν θεραπεία τοῦ ἐξομολογουμένου ἡ πνευματική κατάσταση τοῦ Ἱερέως-Πνευματικοῦ-Γέροντος.
Ὅπως φροντίζουμε νά βροῦμε τόν καλό γιατρό γιά τό σῶμα μας, ἔτσι καί ἀκόμα πιό ἐπιμελημένα θά πρέπει νά ἀναζητήσουμε τόν σωστό Πνευματικό μας ἰατρό-ὁδηγό, πού θά συμβάλλει στήν πνευματική μας θεραπεία. Γιατί ἀλλιῶς… «τυφλός ἄν ὁδηγεῖ τυφλό, θά πέσουν κι οἱ δύο στό χαντάκι» .
«Χρειαζόμαστε», λέγει ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, πολλὴ προσοχή, πολλὴ ἀγρυπνία, πολλές προσευχές γιὰ νὰ μὴν περιπέσουμε σέ κανέναν πλάνο ἢ ψεύστη ἢ ψευδαπόστολο ἢ ψευδόχριστο. Ἀντίθετα, πρέπει νὰ πετύχουμε ὁδηγὸ ἀληθινό, καὶ φιλόθεο, πού νὰ ἔχει τὸν Χριστὸ μέσα του καὶ νὰ γνωρίζει καταλεπτῶς τὸ κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων, τοὺς κανόνες καὶ τίς παραγγελίες τους καὶ τὰ δόγματα τῶν Πατέρων. Ἢ –νὰ εἰπῶ καλλίτερα– πού νὰ ξέρει τὰ θελήματα καὶ μυστήρια τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἰδίου τοῦ Δεσπότη καὶ Διδασκάλου τῶν Ἀποστόλων. Τέτοιον δάσκαλο πρέπει νὰ ζητοῦμε καὶ νὰ βρίσκουμε: ἕναν πού, πρῶτον μὲν, νὰ τὰ ἄκουσε αὐτὰ μὲ λόγο καὶ νὰ τὰ διδάχθηκε καὶ, ὕστερα δέ, νὰ τὰ διδάχθηκε μυστικὰ ἐν ἀληθείᾳ ἀπὸ τό ἴδιο τὸ παράκλητο Πνεῦμα, μὲ πράξη καὶ μὲ δοκιμή» .
3) ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ-ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Σελ. 384. Σχῆμα 14Χ20,5.
Σύν Θεῷ κυκλοφορεῖ τό νέο μας βιβλίο «Τά ἀσκητικά τῆς ἐνορίας». Ἀπευθύνεται σέ ὅλους τούς εὐσεβεῖς ὀρθοδόξους χριστιανούς κληρικούς, μοναχούς καί λαϊκούς καθώς καί σέ ὅσους θέλουν νά γνωρίσουν τήν ὀρθοδοξη χριστιανική ζωή.
Κατ' ἐξοχήν ἀπευθύνεται στούς ποιμένες τῶν ἐνοριῶν, τούς εὐλαβεῖς ἱερεῖς ἀλλά καί στό ποίμνιο καί μάλιστα στούς ἀγωνιζομένους γιά μία ὀρθόδοξη ζωή μέσα στήν οἰκογενειακή παλαίστρα.
Εἴθε μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς εὐχές ὅλων νά συμβάλλει ἔστω κατ' ἐλάχιστον στήν πνευματική οἰκοδομή ὅλων μας. Εἴθε νά γίνει ἀφορμή ὥστε νά ζήσουμε τό ἀληθινό πρωτοχριστιανικό πνεῦμα στίς ἐνορίες τοῦ κόσμου ἀλλά καί μέσα στίς καρδιές μας.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Πρίν ἀπό 10 περίπου αἰῶνες, ἕνας ἐκ τῶν ἀληθινῶν Θεολόγων τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, ἀναφερόμενος στήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, ἔλεγε:
«Σέ ὅλα αὐτά (ἐνν. στούς λόγους τοῦ Εὐαγγελίου, στήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ) πιστεύουμε μόνο μέ λόγια, ἐνῶ μέ τά ἔργα τά ἀρνούμαστε. Δέν ὁμολογεῖται παντοῦ ὁ Χριστός, στίς πόλεις, στά χωριά, στά κοινόβια, στά ὄρη; Κοίταξε ὅμως καί ἐρεύνησε ἄν τηροῦν τίς ἐντολές Του. Μετά βίας θά βρεῖς, μέσα σέ χιλιάδες καί μυριάδες, ἕναν πού νά εἶναι μέ ἔργα καί λόγια χριστιανός»[1].
Ἄν ζοῦσε σήμερα ὁ Ἅγιος Συμεών, πιθανότατα θά ἔλεγε τά ἴδια λόγια, ἴσως καί χειρότερα, ἀπό αὐτά πού εἶπε πρίν ἀπό 1000 περίπου χρόνια, ἀναφερόμενος στούς χριστιανούς τῆς ἐποχῆς του.
«Μόνο ἕνας πνευματικά τυφλός καί ἀδιάφορος ἄνθρωπος θά ἀρνιόταν», σημειώνει ὁ π. Ἀλέξανδρος Σμέμαν, «ὅτι, παρά τήν σχετική της εὐημερία, ἐξωτερική καί ὑλική, αὐτό πού ἀπειλεῖ τήν Ἐκκλησία προέρχεται ἐκ τῶν ἔσω καί δέν εἶναι παρά ὁ κίνδυνος τῆς ἐκκοσμίκευσης, τῆς βαθιᾶς πνευματικῆς ἀποσύνθεσης»[2].
Ἡ ἐκκοσμίκευση στήν Ἐκκλησία ὀφείλεται κυρίως στήν ἐκκοσμίκευση τῆς Ἐνορίας καί τῆς ἐνοριακῆς ζωῆς· διότι «στήν ὀρθόδοξη πραγματικότητα ἡ μικρότερη ἑνότητα ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς εἶναι ἡ Ἐνορία»[3]. Ἡ ἐκκοσμίκευση πάλι τῆς Ἐνορίας ἀντανακλᾶ τήν ἐκκοσμίκευση τῶν μελῶν της, τῶν ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, κληρικῶν καί λαϊκῶν, οἱ ὁποῖοι συγκροτοῦν τίς χριστιανικές οἰκογένειες.
Ἡ μικρότερη ἐκκλησιαστική μονάδα εἶναι ἡ Ἐνορία. «Ὡς εὐχαριστιακή σύναξη τῶν πιστῶν ἐμφανίζεται ἡ (κάθε) Ἐνορία (σέ συνάρτηση βέβαια μέ τήν Ἐπισκοπή, στήν ὁποία ὀργανικά ἀνήκει) ὡς ἡ "καθολική Ἐκκλησία" στόν συγκεκριμένο τόπο καί χρόνο. Ὁ πιστός ζεῖ τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας στήν ζωή καί πράξη τῆς Ἐνορίας του, μέσα στήν ὁποία, ἁγιαζόμενος καί ἀγωνιζόμενος, ἑνώνεται μέ τόν Χριστό καί τούς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς του, πραγματοποιώντας συνεχῶς τήν ἐν Χριστῷ ὕπαρξή του, τήν ἐκκλησιαστικότητά του»[4].
Ὅπως ἀποδεικνύεται μέσα ἀπό τήν Ἐκκλησιαστική μας ἱστορία, ἡ κοσμική Ἐνορία εἶχε ὡς πρότυπο τήν μοναστική καί προσπαθοῦσε νά τήν μιμηθεῖ. Ἡ μοναστική Ἐνορία πάλι εἶναι ἡ αὐθεντική συνέχεια τῆς Ἀποστολικῆς καί μεταποστολικῆς Ἐνορίας. Ἔτσι, ὅσο ἡ κοσμική Ἐνορία ἐμιμεῖτο τήν μοναστική, οὐσιαστικά ἐμιμεῖτο τήν Ἀποστολική ζωή, τήν ζωή τῶν πρώτων χριστιανῶν προσαρμοσμένη στίς ἑκάστοτε συνθῆκες.
Σήμερα, αὐτή ἡ προσπάθεια γιά μίμηση ἔχει ἐν πολλοῖς χαθεῖ. Γι’ αὐτό ἔχει χαθεῖ κατά ἕνα μεγάλο μέρος καί ἡ θεραπευτική ἀποτελεσματικότητα τῆς κοσμικῆς Ἐνορίας καί, ὡς ἐκ τούτου, ἡ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ζωή τῶν μελῶν της.
Ἡ ἐκκοσμικευμένη Ἐνορία ἔχασε τό πρότυπό της, πού εἶναι ἡ πρώτη Ἀποστολική Ἐκκλησία καί τό μοναστηριακό κοινόβιο . Οἱ πιστοί πού ζοῦν στόν κόσμο ἔχασαν καί αὐτοί ἐν πολλοῖς τά πνευματικά τους πρότυπα, πού εἶναι οἱ πρῶτοι Χριστιανοί τῆς ἀρχαίας Ἀποστολικῆς Ἐνορίας τῶν δύο πρώτων αἰώνων καί οἱ μοναχοί πού συνέχισαν αὐτήν τήν Ἀποστολική ζωή
Σύμφωνα μέ τόν Ὅσιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος: «Φῶς γιά τούς κοσμικούς εἶναι οἱ μοναχοί»[5].
Ὅταν ὁ κοινοβιακός μοναχισμός καί ἡ πρώτη Ἐκκλησία λειτουργοῦν ὡς πρότυπο γιά τήν ὀρθόδοξη Ἐνορία καί τούς πιστούς πού ζοῦν στό κόσμο, τότε ἐκπληρώνεται ὁ σωτηριολογικός προορισμός τῆς Ἐκκλησίας. Τότε ἡ Ἐνορία εἶναι ὑγιής, ζωντανή καί λειτουργεῖ θεραπευτικά[6] γιά τά μέλη της. Τότε ἡ κάθε χριστιανική οἰκογένεια εἶναι μία μικρή «κοινωνία θεώσεως» τῶν μελῶν της. Τότε ὁ κάθε μεμονωμένος πιστός εἶναι ἕνα εὐλογημένο πρόσωπο πού ἀπολαμβάνει μαζί μέ τούς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς του τήν πνευματική ὑγεία, πού χαρίζει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διά τῆς Ἐνορίας.
[1] Ὁσίου Συμεών Νέου Θεολόγου, Ἁρπαγή στό Φῶς, ἐλεύθερη ἀπόδοση τοῦ ΚΒ' Κατηχητικοῦ λόγου, ἔκδοση Ἱ. Μονῆς Ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου, Κάλαμος Ἀττικῆς.
[2] Πρωτοπρεσβυτέρου Ἀλεξάνδρου Σμέμαν, Ἐξομολόγηση καί Θεία Κοινωνία, περιοδικό Ἐπίγνωση, τ. 86, Φθινόπωρο 2003.
[3] Πρωτοπρ. Γεωργίου Μεταλληνοῦ– Καθηγητοῦ, Ἐνορία: Ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν, 1990, σελ. 9.
[4] Ὅ.π. σελ. 9-10.
[5] Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου, Κλῖμαξ, Λόγος ΚΣΤ', παρ. κγ', ἐκδ. “Ἀστήρ”, Ἀθήνα 1970, σ. 128: «Φῶς κοσμικοῖς μοναχοί».
[6] Βλάχου Ἱερόθεου, Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου, Ἡ Ἐνορία ὡς θεραπευτική κοινότητα, Ἀθήνα 1995.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΡΟΟΙΜΙΟ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Α΄. ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΓΑΜΟΣ ΒΙΟΣ
1. Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
2. Ο ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ
3. Ο «ΚΟΣΜΙΚΟΣ»-ΕΓΓΑΜΟΣ ΒΙΟΣ
4. Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΓΑΜΟ
Β΄ Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
1. Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
2. Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ- ΤΟ «ΒΥΖΑΝΤΙΟ».
3. Η ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Γ΄. ΕΚΚΛΗΣΙΑ – ΕΝΟΡΙΑ : ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
1. Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
2. Η ΕΝΟΡΙΑ ΩΣ ΚΥΤΤΑΡΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Δ΄. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥΣ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ
1. ΑΣΚΗΣΗ
2. ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΖΩΗ
3. ΕΡΓΑ ΑΓΑΠΗΣ
4. ΟΛΙΓΑΡΙΘΜΕΣ ΕΝΟΡΙΑΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ
5. ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΕΚΤΡΟΠΕΣ
ΕΠΙΛΟΓΙΚΑ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΒΙΒΛΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
4) Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς
ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ,
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς (ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ)
Τό βιβλίο αὐτό πού ἐκδίδεται μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κ.κ. Ἰωήλ, εἶναι προϊόν μιᾶς ταπεινῆς ὁμιλίας πού ἀπομαγνητοφωνήθηκε καί ἔτυχε κάποιας μικρῆς ἐπεξεργασίας.
Περιλαμβάνει μέ ἁπλᾶ λόγια τόν ρόλο τῆς Ἐκκλησίας στήν θεραπεία τῆς ψυχῆς τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου. Ἐπισημαίνονται λανθασμένες ἀντιλήψεις καί ἑρμηνεῖες τους.
Στή συζήτηση θίγονται καίρια πνευματικά θέματα, ὅπως ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή.
Εὐχόμεθα ταπεινά μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς εὐχές τῆς Κυρίας Θεοτόκου καί ὅλων τῶν Ἁγίων μας τό βιβλίο νά γίνει ἀφορμή προβληματισμοῦ καί πνευματικῆς οἰκοδομῆς ὅλων μας.
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Στοιχεῖα γιά τό βιβλίο
ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ,
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς
Σελίδες 96, μαλακό ἐξώφυλλο, σχῆμα: 14Χ20,5, τιμή: 7€.
Τηλέφωνο παραγγελιῶν 6948576291
Μικρό ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο:
Η ΑΜΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ «ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ»
Ἔχει λεχθεῖ ὀρθά ὅτι ὁ σκοπὸς τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας εἶναι νὰ μᾶς θεραπεύσει, νὰ μᾶς κάνει πνευματικὰ ὑγιεῖς. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες μᾶς λένε ὅτι ἀποτέλεσμα τῆς πρώτης παρακοῆς, ποὺ ἔκανε ὁ ἄνθρωπος (ὁ Ἀδὰμ) στόν Θεό, ἦταν ἡ ἀπώλεια τῆς κοινωνίας του μὲ Αὐτὸν. Ἔγινε αὐτὸ ποὺ ὀνομάζουμε: «ἀμαύρωση τοῦ κατ’ εἰκόνα» στόν ἄνθρωπο.
Ὃπως γνωρίζουμε, στὴν ψυχὴ μας εἶναι ἀποτυπωμένη ἡ εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Ἡ εἰκόνα, ὅμως, αὐτὴ τοῦ Χριστοῦ ἔχει ἀμαυρωθεῖ, ἔχει «μουτζουρωθεῖ», κι αὐτό συνέβη ἐξ αἰτίας τῆς προπατορικῆς ἁμαρτίας. Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἀμαύρωσης εἶναι τὸ ἑξῆς: ἡ εἰκόνα αὐτὴ τοῦ Θεοῦ ποὺ ἔχουμε μέσα μας δέν γίνεται φανερὴ πλέον στὶς ἐνέργειές μας, στήν ζωή μας.
Ἔτσι, λοιπόν, τώρα μετά τήν πτώση ὁ ὅλος ἄνθρωπος εἶναι ἀσθενής, εἶναι ἄρρωστος, εἶναι, δυστυχῶς, «μουτζουρωμένος»… ἀπ’ τὴν κορφὴ ὡς τὰ νύχια! Κάθε του πτυχή, κάθε του συστατικό, κάθε του πράξη , κάθε του ἐνέργεια ψυχική (σκέψεις, συναισθήματα καὶ ἐπιθυμίες) ἤ σωματική, ὅλα εἶναι ἄρρωστα.
Στὸ σημεῖο αὐτὸ θὰ σᾶς παρακαλέσω νὰ μὲ παρακολουθήσετε προσεκτικά. Αὐτὰ, ποὺ θὰ πῶ παρακάτω ἐνδέχεται νὰ εἶναι γιὰ κάποιους πρωτάκουστα. Εἶναι ὅμως ἁπλά, πολὺ ἁπλά.
ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΨΥΧΗ
Εἶναι κατ’ ἀρχήν ἀπαραίτητο νὰ σημειώσουμε ὅτι ὁ Θεός ἔχει οὐσία, ἔχει καὶ ἐνέργειες. Ἐνέργειες καὶ οὐσία (διαφορετική, ὅμως, ἀπό αὐτὴν τοῦ Θεοῦ), ἔχει καί ἡ ἀνθρώπινη ψυχὴ, «ἡ κατ’ εἰκόνα Θεοῦ κτισθεῖσα» (δηλαδή: πού εἶναι δημιουργημένη σύμφωνα μὲ τὴν «εἰκόνα» τοῦ Θεοῦ).
Αναλυτικότερα, ὁ Θεὸς ἔχει :
α) Οὐσία, τήν ὁποία ὅμως ὁ ἄνθρωπος δέν γνωρίζει (οὔτε καὶ μπορεῖ νά γνωρίσει, διότι ὁ Θεός εἶναι ἄκτιστος, ἀδημιούργητος, ἐνὼ ὁ ἄνθρωπος εἶναι κτίσμα, δημιούργημα) καὶ
β) Ἐνέργειες. Οἱ ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ εἶναι μεθεκτές ἀπό ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους, δηλαδή ἔχουμε τὴν δυνατότητα νά μετέχουμε σ’ αὐτές, νά τίς ζοῦμε.
Τὶς ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ τὶς καταλαβαίνουμε λίγο. Μποροῦμε νὰ «μποῦμε» μέσα -νὰ μετέχουμε, ὅπως εἴπαμε- σὲ αὐτὲς. Γιὰ παράδειγμα, τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τὴν δικαιοσύνη Του, μποροῦμε νὰ τὶς ζήσουμε, μποροῦμε νὰ βιώσουμε τὸ ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἄνέκφραστη γλυκύτης, εἶναι τό Φῶς, εἶναι ἡ Ζωή, εἶναι ἡ Ἀνάσταση κ.λπ.
Αὐτὰ, λοιπὸν, ὅταν τὰ ζοῦμε, τότε μποροῦμε λίγο νὰ τὰ κατανοοῦμε. Βέβαια, δὲν τὰ κατανοοῦμε ἐγκεφαλικά, ἀλλὰ ὑπαρξιακά, ὅταν ἀγαπήσουμε τόν Θεό. Τότε διά τῆς Θείας ἀγάπης μετέχουμε σ’ αὐτά, τὰ βιώνουμε.
-Καί πότε ἀγαποῦμε τόν Θεό;
-Ὃταν, φυσικὰ, τηροῦμε τίς ἐντολές Του: «Ὁ ἔχων τάς ἐντολάς μου καί τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνος ἐστίν ὁ ἀγαπῶν με» (Ἰω. ιδ’ 21).
Ἡ ψυχὴ μας ἐπίσης ἔχει:
α) οὐσία, γιά τήν ὁποία ὅμως δέν ξέρουμε ἀκριβῶς τί εἶναι, καὶ
β) ἐνέργειες.
Ἐπειδὴ, ὅμως, ἡ οὐσία εἶναι ἄρρωστη, λόγῳ τῆς ἁμαρτίας, εἶναι ἄρρωστες καὶ οἱ ἐνέργειες ποὺ παράγονται ἀπό τήν ψυχή μας.
Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
-Ἡ Ἐκκλησία λοιπόν, τί σκοπὸ ἔχει ;
-Σκοπός τῆς Ἐκκλησίας εἶναι νὰ μᾶς θεραπεύσει τὴν ψυχή. Ἀπὸ ἄρρωστη νὰ τὴν κάνει ὑγιῆ.
Νομίζω, μέχρι ἐδῶ, εἶναι ἁπλὰ τὰ πράγματα.
Ἡ ἐνέργεια τῆς ψυχῆς ὀνομάζεται «νοερὰ ἐνέργεια». Ἔτσι τὴν εἶπαν καὶ οἱ ἅγιοι Πατέρες. Αὐτὴν τήν «νοερὰ ἐνέργεια», ὅταν βρίσκεται (ὅταν λειτουργεῖ) μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου, οἱ Πατέρες τὴν ὀνόμασαν «νοῦ». Ὅταν εἶναι (καὶ λειτουργεῖ) στὸν ἐγκέφαλο, τὴν ὀνόμασαν «λογικὴ» ἢ ἀλλιῶς «διάνοια».
Ὁ νοῦς καὶ ἡ διάνοια εἶναι δύο διαφορετικὲς φανερώσεις τῆς ἐνέργεια τῆς ψυχῆς μας ἡ ὁποία ἐκδηλώνεται μὲ διαφορετικό τρόπο κάθε φορά, ἀνάλογα μέ τὴν περιοχὴ ποὺ βρίσκεται. Ἡ λογικὴ, ἡ ὁποία φανερώνεται στὴν περιοχὴ ἐγκεφάλου, χρησιμεύει στόν ἄνθρωπο γιὰ νὰ σκέπτεται καὶ νὰ διατυπώνει αὐτὰ ποὺ συλλαμβάνει καὶ ποὺ γνωρίζει ὁ νοῦς, ὁ ὁποῖος, ὅπως εἴπαμε, εἶναι στὴν καρδιά.
Ἐπαναλαμβάνω καί ὑπενθυμίζω ὅτι, στήν κατάσταση τῆς πτώσης πού βρισκόμαστε, ὅλα αὐτὰ εἶναι ἀρρωστημένα. Ὅσο ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει θελήσει μέ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ ἀκόμη νά μετανοήσει καί νά θεραπευθεῖ, ὅσο δὲν ἔχει ἀκόμη καθαριστεῖ, ὅλα αὐτά δέν λειτουργοῦν σωστά. Τὸ «κατ’ εἰκόνα», τὸ ὁποῖο εἶναι ἀποτυπωμένο πάνω στὴν ψυχή μας, εἶναι ἀκόμη «ἀμαυρωμένο» (σκοτεινιασμένο, «μουτζουρωμένο»).
Ἡ Ἐκκλησία κάνει αὐτὴν τὴν θεραπεία: θεραπεύει τὴν ψυχή μας.
Θεραπεύει τὸν νοῦ καὶ τὴν λογική. Αὐτὰ τὰ δύο πράγματα.
Ὅταν ὁ νοῦς εἶναι θεραπευμένος, λειτουργεῖ σωστά καὶ, ἐφόσον ἡ «νοερὰ ἐνέργεια» λειτουργεῖ σωστὰ μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου, λειτουργεῖ σωστὰ καὶ ἡ «λογική».
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ;
Ἡ σωστή λειτουργία τοῦ νοῦ μας εἶναι νὰ κοινωνεῖ μὲ τὸν Θεό, νά προσεύχεται, νά «βλέπει» τόν Θεό. Ὅταν λειτουργεῖ κατ΄ αὐτόν τόν τρόπο, τότε ἔχει Φῶς, δέχεται τό Φῶς τοῦ Θεοῦ...
Αὐτὸ τὸ Φῶς, ποὺ χάσαμε μὲ τὴν παρακοὴ, τὸ ξανααποκτοῦμε, μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, διὰ τῆς ζωῆς μας μέσα στὴν Ἐκκλησία (μὲ τὴν μετάνοια, μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή, μὲ τὴν ἀσκητικὴ καὶ μυστηριακὴ ζωή).
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
http://www.hristospanagia.gr/
Συν Θεῶ κυκλοφορεῖ: ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
Σύν Θεῷ καί μέ τίς εὐχές τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, κυκλοφορήθηκε τό νέο μας βιβλίο μέ κατά θέματα παράθεση ἀποσπασμάτων τῶν ταπεινῶν ὁμιλιῶν μας βασισμένων στήν Ἁγία Γραφή καί τούς Ἁγίους Πατέρες. Εὐελπιστοῦμε ὅτι, σύν Θεῷ, σύντομα θά κυκλοφορηθεῖ καί πληρέστερη τρίτομη συλλογή.
Στοιχεῖα βιβλίου: Διαστάσεις 24Χ17Ἀριθμ. σελίδων 544 Περιλαμβάνει 268 Θέματα, Τιμή 15€. Γιά παραγγελίες: γραπτό μήνυμα στό τηλέφωνο 6948576291Περιεχόμενα
1) Περί Ἀγαθῶν Σελ. 15 - 162) Περί Ἀγάπης Σελ. 16 - 243) Περί Ἁγίας Γραφῆς Σελ. 254) Περί Ἁγιασμοῦ Σελ. 255) Περί Ἁγιότητας Σελ. 25 - 286) Περί Ἁγίου Πνεύματος Σελ. 28 - 297) Περί Ἁγίων Σελ. 298) Περί Ἁγίων Εἰκόνων Σελ. 29 - 329) Περί Ἄγνοιας Σελ. 32 - 3310) Περί Ἁγνότητας Σελ. 3311) Περί Ἄγχους Σελ. 34 - 3612) Περί Ἀγωγῆς - Ἀνατροφῆς τῶν Παιδιῶν Σελ. 36 - 4413) Περί Ἀγῶνα Σελ. 4414) Περί Ἀδικίας Σελ. 44 - 4615) Περί Ἀθεΐας Σελ. 46 - 4716) Περί Αἵρεσης - Αἱρετικῶν Σελ. 47 - 4817) Περί Ἀκηδίας - Ἀμέλειας Σελ. 49 - 5018) Περί Ἀκολασίας Σελ. 50 - 5119) Περί Ἀλλαγῆς – Διορθώσεως Σελ. 5120) Περί Ἁμαρτίας Σελ. 51 - 5921) Περί Ἀμετανοησίας Σελ. 59 - 6022) Περί Ἀμοιβῆς - Μισθοῦ Σελ. 6023) Περί Ἀναβολῆς Σελ. 60 - 6224) Περί Ἀνάγκης Σελ. 62 - 6325) Περί Ἀναίδειας – Θρασύτητας Σελ. 6326) Περί Ἀνάπαυσης Σελ. 6327) Περί Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ Σελ. 63 - 6528) Περί Ἀνάστασης τῶν Ἀνθρώπων Σελ. 65 - 6629) Περί Ἀνθρωπίνου Θελήματος Σελ. 66 - 7030) Περί Ἀνθρώπου Σελ. 70 - 7431) Περί Ἀντιπάθειας Σελ. 7432) Περί Ἀντιχρίστου Σελ. 74 - 7533) Περί Ἀπελπισίας Σελ. 75 - 7734) Περί Ἀπιστίας Σελ. 77 - 7935) Περί Ἁπλότητας Σελ. 79 - 8436) Περί Ἀργολογίας Σελ. 84 - 8537) Περί Ἀρετῆς Σελ. 8538) Περί Ἀρρώστιας Σελ. 85 - 8739) Περί Ἀσέβειας Σελ. 87 - 8840) Περί Αὐταπάρνησης Σελ. 88 - 9241) Περί Αὐτογνωσίας Σελ. 92 - 9342) Περί Αὐτοκτονίας Σελ. 93 - 9643) Περί Αὐτοκυριαρχίας Σελ. 9644) Περί Αὐτομεμψίας Σελ. 96 - 9745) Περί Αὐτοπεποίθησης Σελ. 97 - 9846) Περί Ἀχαριστίας Σελ. 9847) Περί Βαπτίσματος Σελ. 98 - 10348) Περί Βαρεμάρας - Ἀνίας Σελ. 103 - 10449) Περί Βασκανίας – Ματιάσματος Σελ. 104 - 10650) Περί Βιβλίων Σελ. 10651) Περί Βλασφημίας Σελ. 107 - 10952) Περί Βρισιᾶς Σελ. 109 - 11053) Περί Γάμου Σελ. 110 - 11954) Περί Γαστριμαργίας Σελ. 11955) Περί Γέλιου Σελ. 119 - 12056) Περί Γενεθλίων Σελ. 120 - 12157) Περί Γιόγκας Σελ. 12258) Περί Γνώμης Σελ. 12259) Περί Γογγυσμοῦ - Γκρίνιας Σελ. 122 - 12360) Περί Γονέων Σελ. 123 - 12661) Περί Γυναῖκας Σελ. 126 - 12962) Περί Δαιμονισμένων Σελ. 129 - 13063) Περί Δακρύων Σελ. 130 - 13164) Περί Δανείου Σελ. 13165) Περί Δειλίας Σελ. 131 - 13366) Περί Δευτέρας Παρουσίας Σελ. 133 - 13567) Περί Διαβόλου Σελ. 135 - 14168) Περί Διαζυγίου Σελ. 141 - 14369) Περί Διακρίσεως Σελ. 144 - 14670) Περί Διαπροσωπικῶν Σχέσεων Σελ. 147 - 14971) Περί Διασκεδάσεως Σελ. 14972) Περί Δικαιολογίας Σελ. 149 - 15073) Περί Δικαίων Σελ. 15074) Περί Δόξας Θεοῦ Σελ. 150 - 15275) Περί «Δοῦλος Χριστοῦ» Σελ. 15276) Περί Δύναμης Σελ. 153 - 15677) Περί Δυσκολίας Σελ. 15778) Περί Δυστυχίας Σελ. 157 - 15979) Περί Ἐγκοσμίων – Κόσμου Σελ. 159 - 16080) Περί Εγκράτειας Σελ. 160 - 16281) Περί Ἐγωισμοῦ Σελ. 162 - 16482) Περί Ἐδαφιαίων Μετανοιῶν Σελ. 16483) Περί Εἰρήνης Σελ. 164 - 16584) Περί Ἐκκλησίας Σελ. 165 – 16885) Περί Ἐκκλησιασμοῦ Σελ. 168 - 17386) Περί Ἐκτρώσεων Σελ. 173 - 17487) Περί Ἐλεημοσύνης Σελ. 175 - 17688) Περί Ἐλευθερίας Σελ. 176 - 17889) Περί Ἑλληνικοῦ Ἔθνους Σελ. 17890) Περί Ἐμπιστοσύνης στόν Θεό Σελ. 178 - 18591) Περί Ἐνδυμασίας Σελ. 186 - 19092) Περί Ενότητας Σελ. 190 - 19193) Περί Ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ Σελ. 191 - 19494) Περί Ἐξομολογήσεως Σελ. 194 - 21395) Περί Ἐξομολογήσεως καί Ἀναβολῆς Σελ. 21397) Περί Ἐξομολογήσεως καί Ντροπῆς Σελ. 214 - 21598) Περί Ἐξωσωματικῆς Γονιμοποίησης Σελ. 216 - 21799) Περί Εξωτερικής Εμφάνισης Σελ. 217100) Περί Ἐπαίνου Σελ. 217 - 218101) Περί Ἐπιδείξεως Σελ. 218102) Περί Επιθυμίας Σελ. 218 - 221103) Περί Ἐπίπληξης - Ἐλέγχου Σελ. 221 - 222104) Περί Ἐπιτιμίων Σελ. 222 - 223105) Περί Ἐργασίας Σελ. 223 - 226106) Περί Ἔργου – Πράξεως Σελ. 226 - 228107) Περί Εὐγνωμοσύνης στόν Θεό Σελ. 228 - 232108) Περί Εὐθανασίας Σελ. 232109) Περί Εὐλογίας Θεοῦ Σελ. 233110) Περί Εὐτυχίας Σελ. 233111) Περί Εὐχελαίου Σελ. 233 - 234112) Περί Ἐφημερίδας Σελ. 234113) Περί Ἐχθρῶν Σελ. 234 - 236114) Περί Ζωῆς Σελ. 236 - 238115) Περί Ζωντανῶν - Νεκρῶν Ἀνθρώπων Σελ. 238 - 239116) Περί Ζώων Σελ. 239 - 241117) Περί Ἡδονῆς Σελ. 241118) Περί Ἡσυχίας Σελ. 241119) Περί Θαλάσσιου Μπάνιου Σελ. 242 - 243120) Περί Θανάτου Σελ. 243 - 245121) Περί Θαυμάτων Σελ. 245122) Περί Θείας Ἀγάπης Σελ. 245 - 249123) Περί Θείας Γνώσεως Σελ. 249 - 250124) Περί Θείας Δικαιοσύνης Σελ. 250 - 252125) Περί Θείας Ἐγκαταλείψεως Σελ. 252 - 253126) Περί Θείας Κοινωνίας Σελ. 253 - 261127) Περί Θείας Λειτουργίας Σελ. 261 - 266128) Περί Θείας Πρόνοιας Σελ. 266 - 268129) Περὶ Θείου Ἔρωτα Σελ. 268130) Περί Θείου Θελήματος Σελ. 268 - 275131) Περί Θείου Φόβου Σελ. 275132) Περί Θείου Φωτισμοῦ Σελ. 275133) Περί Θεοῦ Σελ. 275 - 277134) Περί Θλίψεων - Δοκιμασιῶν Σελ. 277 - 283135) Περί Θρησκείας Σελ. 283 - 284136) Περί Ἰατρικῆς Σελ. 284 - 285137) Περί Ἱεραποστολῆς Σελ. 285138) Περί Ἰεροκατηγορίας Σελ. 285 - 286139) Περί Ἰσότητας Σελ. 286140) Περί Κακοῦ Σελ. 286 - 287141) Περί Καλλωπισμοῦ Σελ. 287 - 288142) Περί Καλοπέρασης Σελ. 288 - 289143) Περί Καλῶν Ἀνθρώπων Σελ. 289 - 290144) Περί Καρδίας Σελ. 290 - 292145) Περί Καρναβαλιῶν Σελ. 292146) Περί Καταθλίψεως Σελ. 292147) Περί Κατακρίσεως Σελ. 293148) Περί Κληρικών Σελ. 293 - 294149) Περί Κληρονομιᾶς Σελ. 294 - 295150) Περί Κολάσεως Σελ. 295 - 297151) Περί Κόπου Σελ. 297 - 298152) Περί Κούρασης Σελ. 298153) Περί Κρίσης Σελ. 298 - 299154) Περί Λογικῆς Σελ. 299 - 300155) Περί Λογισμῶν Σελ. 300 - 306156) Περί Λόγων Σελ. 306 - 308157) Περί Μαγείας Σελ. 308 - 309158) Περί Μάγων Σελ. 309 - 311159) Περί Μαρτυρίου καί Μαρτύρων Χριστοῦ Σελ. 311 - 312160) Περί Ματαιότητας Σελ. 312 - 313161) Περί Μεγάλης Ἑβδομάδας Σελ. 313 - 316162) Περί Μελέτης Σελ. 316163) Περί Μέριμνας Σελ. 317 - 318164) Περί Μετάθανατον Ζωή Σελ. 318 - 320165) Περί Μεταμοσχεύσεων Σελ. 321 - 323166) Περί Μετάνοιας Σελ. 323 - 329167) Περί Μητέρας Σελ. 329 - 332168) Περί Μνήμης Σελ. 332169) Περί Μνήμης Θανάτου Σελ. 332 - 334170) Περί Μνήμης Θεοῦ Σελ. 334 - 336171) Περί Μνησικακίας Σελ. 336 - 337172) Περί Μόδας Σελ. 337 - 338173) Περί Μοίρας Σελ. 338174) Περί Μοιχείας Σελ. 338 - 339175) Περί Μοναξιᾶς Σελ. 33923) Περί Μοναχισμοῦ Σελ. 339 - 34023) Περί Νέας Τάξης Πραγμάτων Σελ. 340 - 34223) Περί Νεολαίας – Νέων Σελ. 342 - 34423) Περί Νηστείας Σελ. 344 - 34723) Περί Νήψεως Σελ. 347 - 34913) Περί Νοός Σελ. 349 - 35112) Περί Νοοτροπίας Σελ. 35113) Περί Ντροπῆς Σελ. 351 - 35212) Περί Οικογενείας Σελ. 352 - 35712) Περί Οἰκουμενισμοῦ Σελ. 357 - 35912) Περί Ὁμοιοπαθητικῆς Σελ. 359 - 36012) Περί Ὁμολογίας Χριστοῦ Σελ. 360 - 36123) Περί Ὁμοφυλοφιλίας Σελ. 361 - 36623) Περί Ὀνείρων Σελ. 36623) Περί Ὁράσεως Σελ. 366 - 36723) Περί Ὀργῆς - Θυμοῦ Σελ. 367 - 36812) Περί Ὀρθοδοξίας
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο μαςΠερί Ἀγαθῶν❈ Ἡ ψυχή, ἡ ὁποία δέν γεύτηκε τόν οὐρανό καί τά ἀγαθά τοῦ οὐρανοῦ, ζητάει πάλι τά γήινα καί τά ρυπαρά.«Ὁ γευσάμενος τῶν ἄνω, εὐχερῶς τῶν κάτω καταφρονεῖ», θά μᾶς πεῖ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος. Αὐτός δηλαδή πού γεύτηκε τά οὐράνια, τό πῦρ τῆς Θεότητος, αὐτός μέ πολύ εὐκολία καταφρονεῖ τά γήινα καί πολύ περισσότερο τά βρώμικα. Ἀλλά ἐκεῖνος πού δέν ἔχει γεύση τῶν οὐρανίων, δέν ἔχει ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ, αὐτός, λέει πάλι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης:«ἐπί κτήμασιν ἀγάλλεται». Χαίρεται γιά τά ἀποκτήματά του, γιά τά χρήματά του, τά στολίδια του, τά κτήματά του κ.λπ. (Ὁμιλία 31 – 3 – 2018)❈ Ἔρχονται ἀγωνιωδῶς μητέρες καί μοῦ λένε:- Πάτερ τό παιδί μου δέν ἔχει δουλειά…- Τό παιδί σου δέν ἔχει δουλειά; Τό παιδί σου ἦρθε ποτέ στήν Ἐκκλησία νά πεῖ ἕνα «εὐχαριστῶ» στόν Θεό;- Ὄχι, τήν Κυριακή τό πρωί κοιμᾶται..- Πῆγε ποτέ του νά ἐξομολογηθεῖ;- Τέτοια πράγματα πάτερ…Ἡ δουλειά μᾶς νοιάζει ὅμως, βλέπετε; Καί ἐμεῖς πού πᾶμε στήν Ἐκκλησία, δέν ἀγωνιοῦμε γιατί τό παιδί μας ἔχει φύγει ἀπό τόν Θεό, ἀλλά γιατί δέν μπορεῖ νά ζήσει αὐτόνομα. Βλέπετε; Νάτο, αὐτό πού σᾶς εἶπα, τό ζοῦμε καί ἐμεῖς. Γιατί αὐτό θέλουμε. Θέλουμε δουλειά χωρίς τόν Θεό. Θέλουμε νά ζήσουμε.. θέλουμε δουλειά. Δέν θέλουμε τόν Θεό.Θέλουμε τά ἀγαθά τοῦ Θεοῦ, ἀλλά τά θέλουμε γιά νά ζήσουμε μόνοι μας χωρίς τόν Θεό, νά μήν παρεμβαίνει ὁ Θεός στή ζωή μας. Νά μήν ἀλλάξουμε τή ζωή μας. Ἁπλῶς θέλουμε νά τρῶμε καί νά κοιμόμαστε.Καί ὁ Θεός μᾶς τά στερεῖ αὐτά τά στοιχειώδη, ἀκριβῶς γιά νά κυνηγήσουμε τά οὐράνια, τά οὐσιαστικά, πού θά μείνουνε γιά πάντα. Νά ξεκολλήσουμε ἀπό αὐτά τά προσωρινά. Δέν μᾶς τά στερεῖ γιατί μᾶς μισεῖ ἤ γιατί εἶναι θυμωμένος ἤ γιατί θέλει νά μᾶς τιμωρήσει. Μᾶς τά στερεῖ, καί τή δουλειά καί ὅλα αὐτά πού εἶναι πολύ δύσκολα στίς μέρες μας, γιατί ἔχουμε φύγει μακριά Του καί ἔχουμε χάσει τό μεῖζον, τό σπουδαιότερο. Τή Βασιλεία Του. Δέν θά μποροῦσε ὁ Θεός νά δώσει σ’ ὅλους τούς νέους δουλειά σήμερα; Τό πιό εὔκολο πράγμα! Καί ὅλους τούς φτωχούς νά τούς κάνει πλούσιους; Τό πιό εὔκολο πράγμα! Ἀλλά μετά εἶναι πού θά γινόμαστε τελείως αὐτονομημένοι, τελείως ὑλιστές, τελείως ἄθεοι, τελείως κολασμένοι… (Ὁμιλία 3 – 6 – 2018)❈ Σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός τά χρήματα; Μήν τά κάνεις αὐτοσκοπό, γιατί τότε γίνεσαι εἰδωλολάτρης.Σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός οἰκογένεια; Ἐντάξει, εἶναι πολύ ὡραῖο πράγμα ἡ οἰκογένεια, ἀλλά δέν πρέπει νά εἶναι αὐτοσκοπός, ἀλλά τό μέσον γιά νά φτάσεις μέσω τῆς οἰκογένειας στόν Θεό.Σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός γνώσεις; Μήν γίνεσαι εἰδωλολάτρης τῆς γνώσης. Καί τίς γνώσεις πρέπει νά τίς χρησιμοποιήσεις γιά νά φτάσεις στόν Θεό.Σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός φυσική δύναμη ἤ σωματική ὀμορφιά; Μήν γίνεσαι εἰδωλολάτρης τοῦ ἑαυτοῦ σου, μήν γίνεσαι αὐτοείδωλο, ὅπως λέει ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας Κρήτης στόν Κανόνα του. Μήν λατρεύεις τόν ἑαυτόν σου, ἀλλά δές μέσα ἀπό τήν ὀμορφιά πού ὑπάρχει πάνω σου τόν Θεό, πού σοῦ ἔδωσε αὐτήν τήν ὀμορφιά καί σκέψου ὅτι, ἄν φτιάχνει τόσο ὡραίους ἀνθρώπους ὁ Θεός πόσο ὡραῖος θά εἶναι ὁ Ἴδιος.. πόσο σοφός καί πόσο δυνατός, βλέποντας ὅλη αὐτήν τήν σοφία καί τήν δύναμη πού ὑπάρχει στό σύμπαν.Τά μέσα λοιπόν καί τά ἀγαθά πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, δέν πρέπει νά τά κάνουμε αὐτοσκοπό, ἀλλά νά τά χρησιμοποιοῦμε γιά τήν σωτηρία μας. (Ὁμιλία 17 – 10 – 2010)❈ ❈ ❈Περί Ἀγάπης❈ Ἡ ἀγάπη, ἡ σωστή, εἶναι καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι δῶρο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δέν μπορεῖς νά ἔχεις ἀληθινή ἀγάπη, ἄν δέν ἔχεις μετάνοια, ἄν δέν ἔχεις μπεῖ σ’ αὐτή τή διαδικασία νά προσεύχεσαι συνέχεια, νά παρακαλᾶς τόν Θεό, «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησέ με», νά προσπαθεῖς νά ἐξομολογεῖσαι, νά Κοινωνᾶς, νά κάνεις αὐτά πού λέει ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, ὥστε σιγά - σιγά νά διώξεις ἀπό μέσα σου τήν μεγάλη ἀρρώστια πού λέγεται φιλαυτία καί νά πάψεις πλέον ν’ ἀγαπᾶς τόν ἑαυτό σου καί νά ἀγαπήσεις τόν Θεό καί τόν πλησίον. (Ὁμιλία 3 – 7 – 2017)❈ Ἡ πρώτη ἐντολή τοῦ Θεοῦ εἶναι «νά ἀγαπήσεις τόν Θεό». Ἡ πρώτη ἐντολή τῶν ψυχολόγων εἶναι νά ἀγαπήσεις τόν ἑαυτόν σου. Τελείως ἀνάποδα! Τά λέω αὐτά γιατί πρέπει νά τά ἀποδομήσουμε μέσα μας. Μᾶς ἔχουν ποτίσει μέ τέτοιες ἰδέες καί πρέπει νά τίς πετάξουμε.Ἡ πρώτη ἐντολή εἶναι ν’ ἀγαπήσεις τόν Θεό, ὄχι τόν ἑαυτόν σου. Οἱ ψυχολόγοι λένε, γιά νά ἀγαπήσεις τούς ἄλλους, πρέπει ν’ ἀγαπᾶς τόν ἑαυτό σου. Ψέμα! Λάθος!Γιά νά ἀγαπήσεις τούς ἄλλους, πρέπει πρῶτα ν’ ἀγαπήσεις τόν Θεό. Ἄν ἀγαπήσεις τόν Θεό, τότε θά ἀγαπήσεις σωστά καί τούς ἄλλους. Νά, γιατί δέν ἀγαπᾶμε σωστά τόν ἄνδρα μας οἱ γυναῖκες, οἱ ἄνδρες τίς γυναῖκες τους, τά παιδιά τους… Γιατί δέν ἔχουν ἀγαπήσει τόν Θεό, ὁπότε δέν ἀγαποῦν σωστά, δηλαδή ἀνιδιοτελῶς, τήν γυναῖκα, τόν ἄνδρα ἀντιστοίχως, τά παιδιά τους, τούς συγγενεῖς τους καί ὅλο τόν κόσμο. Καταλάβατε ποῦ εἶναι τό πρόβλημα;Νά γιατί ὑπάρχουν τά διαζύγια, νά γιατί ὑπάρχουν οἱ ἐκτρώσεις... καί δέν τό ἔχει σέ τίποτα ἡ μάνα νά σκοτώσει τό παιδί της ἄς ποῦμε.. δέν ὑπάρχει αὐτή ἡ ἀνιδιοτέλεια.Λέει: «ἕνα παιδί νά ἔχω ἀκόμα… μοῦ φτάνουν αὐτά, δέν μπορῶ ἄλλο». Ἔχει φιλαυτία. Ἀντίθετα, μιά μάνα πού ἀγαπάει ἀνιδιοτελῶς, λέει: «τί τό παιδί θά σκοτώσω; Χίλιες φορές νά ὑποφέρω λίγο ἀκόμα, λίγο παραπάνω, θά τό μεγαλώσω… Θά βοηθήσει καί ὁ Θεός…».Ἀλλά, ἅμα ἔχει φιλαυτία, δέν ἀγαπάει κανέναν. Καί ἅμα τήν ζορίσει καί λίγο ὁ ἄνδρας της, λέει «χωρίζω, τελειώσαμε…». (Ὁμιλία 3 – 7 – 2017)❈ Ἀληθινή ἀγάπη εἶναι αὐτή πού ξεκινάει ἀπό τήν ἀγάπη γιά τόν Χριστό. Ὅταν ἀγαπήσουμε σωστά τόν Χριστό, μετά ἀγαπᾶμε σωστά καί τούς ἄλλους. Διότι κανείς δέν μπορεῖ ν’ἀγαπήσει σωστά τόν ἀδελφό του, τόν πλησίον του, τόν συγγενή του, τόν πνευματικό ἀδελφό του, ἄν δέν ἀγαπήσει τόν Θεό. Καί οἱ ἄλλοι, τότε μᾶς ἀγαπᾶνε ἀληθινά, ὅταν ἀγαπᾶνε πρῶτα τόν Χριστό. Γι’ αὐτό μήν παιδεύεστε… ὅπως ἀναρωτιοῦνται μερικές κοπέλες:- Αὐτός εἶναι γιά μένα ἤ δέν εἶναι γιά μένα;… Μέ ἀγαπάει ἤ δέν με ἀγαπάει;.. Νά πάρουμε μιά μαργαρίτα, νά δοῦμε ποῦ θά πέσει…Ἀνοησίες εἶναι αὐτά. Δέν εἶναι θέμα τύχης. Ἀγαπάει τόν Χριστό; Αὐτό θά ἐξετάσεις. Ἐσύ ἀγαπᾶς τόν Χριστό; Ἄν ἐσύ δέν ἀγαπᾶς καί ἐκεῖνος δέν ἀγαπάει, σίγουρα δέν θά πάει καλά τό πράγμα, δέν θά πετύχει ἡ οἰκογένεια καί ὁ γάμος, οὔτε θά βρεῖς χαρά καί εὐτυχία. Ἄν ἐσύ ἀγαπᾶς τόν Χριστό, τότε εἶσαι στή σωστή πορεία. Τότε θά μάθεις καί θά καταλαβαίνεις καί τί εἶναι ὁ ἄλλος.Ἕνας πού ἀγαπάει τόν Χριστό, καταλαβαίνει καί τούς ἄλλους, ἄν εἶναι τοῦ Χριστοῦ ἤ ὄχι, ἄν ἀγαπᾶνε τόν Χριστό ἤ ὄχι, ἄν ἀγαπᾶνε καί τόν ἴδιο ἤ ὄχι.Λέει κάπου ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ «ὁ πνευματικός ἄνθρωπος κατανοεῖ πάντας, ἐνῶ αὐτόν δέν τόν καταλαβαίνει κανένας» (Α’ Κορ. 2,15), ἀπό τούς ἀνθρώπους πού δέν εἶναι πνευματικοί. Οἱ κοσμικοί ἄνθρωποι τόν ἄνθρωπο τόν πνευματικό δέν τόν καταλαβαίνουνε. (Ὁμιλία 22 – 8 – 2017)❈ Ὁ Χριστός δέν ἐξετάζει πόσες προσευχές κάνουμε, πόσα ἀπόδειπνα, πόσες μετάνοιες, ἀλλά τι καρδιά ἔχουμε, πόσο καθαρή εἶναι ἡ καρδιά μας, πόσο ἀγαπᾶμε – με τήν ἐν Χριστῷ ἀγάπη καί ὄχι με την κοσμική σαρκική ἀγάπη – τόν Ἴδιο καί τόν κάθε συνάνθρωπό μας. (Ὁμιλία 10 – 9 – 2010)❈ Ἡ ἀγάπη, ἡ σαρκική και κοσμική, κάνει τόν ἄνθρωπο νά ἐπιδιώκει πάντα το δικό του συμφέρον. Ἀντίθετα, ἡ πνευματική ἀγάπη κάνει τόν ἄνθρωπο νά ἐπιδιώκει πάντα το συμφέρον τοῦ ἄλλου καί ὄχι το δικό του:Πῶς θά κάνει χαρούμενο τόν ἄλλον.
6) ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ
Διάσταση βιβλίου 20 Χ14,5 414 σελίδες τιμή πώλησης 10 €.
Ἀποσπάσματα ἀπό το βιβλίο μας:
Ὁ Ἅγιος ὡς Πνευματικός ἦταν γεμάτος ἔλεος καί ἀγάπη
«Ἡ ψυχή τοῦ Γέροντα ἦταν γεμάτη ἔλεος. Ποτέ δέν ἔβαζε αὐστηρούς κανόνες καί ἐπιτίμια. Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι δέν σεβόταν τούς Ἱερούς κανόνες, κάθε ἄλλο. Εἶχε ὅμως τέτοια ἀγάπη στήν ψυχή του, καί βλέποντας πόσο ἐγωισμό ἔχουμε οἱ ἄνθρωποι σήμερα, χρησιμοποιοῦσε τό πιό μεγάλο φάρμακο, τήν ἀγάπη, γιά τήν μεγάλη αὐτή ἁμαρτία μας.Αὐτός λοιπόν ὁ κατ’ ἐξοχήν καρπός καί χάρισμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ἀγάπη, κατοίκησε μόνιμα στήν καρδιά τοῦ Γέροντα. Ἔχοντας λοιπόν τήν ἀγάπη εἶχε καί ὅλα τά ἄλλα.Χρησιμοποιοῦσε βέβαια καί τό νυστέρι, ὅταν χρειαζόταν, ἀλλά μέ τέτοια λεπτότητα πού δέν καταλάβαινες ὅτι γινόταν ἐγχείρηση. Νόμιζες ὅτι σέ χάιδευε. Ἡ θεραπεία, ἡ θεραπευτική ἐνέργεια γινόταν, ἄσχετα ἄν ἐγώ ἔμενα ἀθεράπευτος καί ἀδιόρθωτος»[1]. Ὁ Ἅγιος ἦταν πολύ προσεκτικός ὅταν ἐκαλεῖτο νά δώσει εὐχή καί μάλιστα σέ κληρικούς.
Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος δέν ἔδινε εὐχή σέ παρεκτρεπομένους ἀμετανοήτους κληρικούς«Γιά ἄλλον καί μάλιστα ἱερωμένο πρόσωπο πού ἦρθε κάποτε στό Μοναστήρι γιά νά γνωρίσει τόν Γέροντα καί νά ζητήσει τήν εὐχή του, ἔλεγε: Σιγά μήν τοῦ δώσω εὐχή μέ τέτοια ζωή πού κάνει! Αὐτός νομίζει ὅτι μπορεῖ νά κρυφτεῖ. Ὁ Ἅγιός μου ὅμως, ὅλα μοῦ τά φανερώνει!»[2].
Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος καί ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ γιά τήν οἰκονομία στήν ἐξομολόγηση«Ὅσον ἀφορᾶ τό θέμα τῆς «οἰκονομίας» πού μποροῦν οἱ πνευματικοί νά ἐφαρμόσουν στήν ἐξομολόγηση, ὁ Γέροντας μέ θεϊκή σοφία τήν ἐφάρμοσε ὁ ἴδιος, ἀλλά βοήθησε καί ὅσους πνευματικούς τόν συμβουλεύτηκαν. Ἄς ἀναφέρουμε μερικά παραδείγματα. Ὁ μακαριστός ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μ. Φλαμουρίου Πηλίου, Γέροντας Γαβριήλ, ὁ ὁποῖος γνώριζε προσωπικά καί ἐκτιμοῦσε τή διάκριση καί ἁγιότητα τοῦ Γέροντα Ἰακώβου, ἀναρωτιόταν μήπως οἱ ἀλλεπάλληλες ἀσθένειές του ὀφείλονταν στίς «οἰκονομίες» πού ἔκανε μή ἐφαρμόζοντας μέ ἀκρίβεια τούς ἱερούς κανόνες. Δηλαδή ἐνῶ τό Πηδάλιο ὥριζε τόσο χρόνο ἀκοινωνησία γιά κάποιο ἁμάρτημα, ἐκεῖνος μέ διάκριση, ἀνάλογα βέβαια καί μέ τήν μετάνοια, λιγόστευε τόν χρόνο τοῦ ἐπιτιμίου. Τότε ὁ Γέροντας Ἰάκωβος ἀπάντησε σ' αὐτόν πού μετέφερε τό ἐρώτημα λέγοντας νά πεῖ στό Γέροντα Γαβριήλ: Ἄχ πάτερ μου. Πέρασε ὁ καιρός τῆς «ἀκρίβειας»! Στή σημερινή ἐποχή μόνο μέ τήν «οἰκονομία» μήπως καί σωθεῖ κάποια ψυχή»[3].Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ὁ Ὅσιος καταπατοῦσε τούς Ἱερούς Κανόνες καί ἀνεχόταν τήν ἁμαρτία-ἀμετανοησία «συγχωρώντας κακῶς». Αὐτό φαίνεται καί στήν στάση του ἀπέναντι στόν ἱερωμένο πού ἀναφέραμε προηγουμένως. Μέ πολλή διάκριση συμπεριφερόταν καί οἰκονομοῦσε τούς πάντας προσπαθώντας ὅμως νά τούς ἑλκύσει σέ μετάνοια ἀληθινή.
Ἅγιος Ἐφραίμ Κατουνακιώτης: γιά τούς ἀδιάκριτους πνευματικούς πού συγχωροῦν κακῶς
«Μιά πού ἀναφερόμαστε στήν «πνευματική οἰκονομία» στήν ἐξομολόγηση καί πόση προσοχή χρειάζεται νά ἀναφέρουμε σχετική διήγηση τοῦ Ἁγίου Γέροντα πατρός Ἐφραίμ Κατουνακιώτη, ὁ ὁποῖος εἶπε σέ κάποιον πνευματικό: - Ἄν προσέξεις, πάτερ μου, θά εἶσαι στήν πρώτη θέση στόν Παράδεισο. Εἰδάλλως, ἄκουσε τί ἔπαθε γνωστός ἁγιορείτης πνευματικός. Αὐτός, ἐπειδή χωρίς διάκριση ἔλεγε σ' αὐτούς πού πήγαιναν νά ἐξομολογηθοῦν ὅτι θά πάρει στό «λαιμό» του τήν ἁμαρτία τους, στό τέλος τῆς ζωῆς του καί πρός παραδειγματισμό, ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά πρησθεῖ ὁ λαιμός του καί νά γίνει σάν βαρέλι. Τελείωσε δέ τή ζωή του μέ τόν φριχτό αὐτό θάνατο. Κατέληξε δέ τόν λόγο του λέγοντας: Οἱ πνευματικοί, πάτερ μου, δέν σώζονται! Πρέπει νά προσέχουν παρά πολύ»[4].
Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος γνώριζε τί ἔπρεπε νά γίνει σέ κάθε περίπτωση
«Διαπιστώσαμε ὅτι καί ὁ ἴδιος ὁ Γέροντας Ἰάκωβος γνώριζε τά ὅριά του. Δέν ἀναλάμβανε εὐθύνες πού δέν τοῦ ἀναλογοῦσαν. Ἔτσι, ὅταν ἕνας ἀποσχηματισμένος ἀρχιμανδρίτης ὁ ὁποῖος μετά ζοῦσε ὡς ἔγγαμος κοσμικός, τοῦ ζήτησε νά τόν δεχθεῖ γιά ἐξομολόγηση, ἀφοῦ ἄκουσε τό ἱστορικό του, εἶπε: Νά τοῦ πεῖς, παιδί μου, νά μήν ἔρθει σέ μένα. Αὐτός χρειάζεται ἀρχιερέα κι ἄν θέλει νά ἐξομολογηθεῖ, ἐκεῖ πρέπει νά πάει»[5].
Κατά Χριστόν ἐπιείκεια καί καρδιακή προσευχή τοῦ Ὁσίου
Ὁ ἅγιος ἦταν αὐστηρότατος στόν ἑαυτό του ἀλλά γεμάτος ἐπιείκεια πρός ὅλους. Εἶχε τήν ἐν Χριστῷ ἀγάπη πρός τόν πλησίον πού πήγαζε ἀπό τήν βαθειά καρδιακή του ἀγάπη στόν Χριστό μας.
«Ἕνα βράδυ, μετά τίς ἰατρικές μου ὑπηρεσίες, ὁ Γέροντας μέ κράτησε στό κελλί του καί μοῦ διηγήθηκε πολλά περιστατικά ἀπό τή ζωή του μέσα στό Μοναστήρι, πολλές καταστάσεις πού τόν πλήγωσαν ψυχικά καί τραυμάτισαν τήν εὐαίσθητη ψυχή του. Εἶχαν περάσει τά μεσάνυχτα ὅταν εἶπα στό Γέροντα:
- Γέροντα, μήν κουράζεστε ἄλλο. Νά προλάβετε νά ξεκουραστεῖτε λίγο. Μάλιστα τόν ρώτησα:
- Γέροντα, δίψασα -εἶχε «κολλήσει» τό στόμα μου- ἀλλά θέλω νά κοινωνήσω τό πρωί - ξημέρωνε Κυριακή. Μοῦ λέει τότε:
- Πήγαινε, πιές ἕνα ποτήρι νερό καί πές τό «Ἐλέησόν με, ὁ Θεός...» καί τό πρωί νά κοινωνήσεις.
Ἀφοῦ φίλησα τό χέρι του βγαίνοντας ἀπό τό κελλί του, τόν ἄκουσα νά λέει μέσα ἀπό τήν ψυχή του:
«- Χριστέ μου!». Τί Χριστέ μου ἦταν ἐκεῖνο! «Ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοί, Κύριε [...] Κύριε, εἰσάκουσον τῆς φωνῆς μου. Αὐτός ὁ «ἐκ βάθους στεναγμός», πού μέ ἀξίωσε ὁ Θεός νά ἀκούσω ἀπό τόν ἅγιο Γέροντα Ἰάκωβο, ἦταν προφανῶς τό ξεχείλισμα τῆς ἀδιάλειπτης καρδιακῆς του προσευχῆς»[6]. Ἡ διάκριση τοῦ Ἁγίου στήν ἀνακοίνωση κάποιου νέου γεγονότος
«Ὅταν ἤθελε νά σοῦ πεῖ ἕνα νέο», διηγεῖται ὁ ἱερομόναχος Ἀλέξιος «ἄς ποῦμε, μέ πόση διάκριση τό ἔλεγε. Θυμᾶμαι ὅταν μοῦ ἀνακοίνωσε τόν θάνατο τοῦ σαρκικοῦ μου πατέρα, πού ἦταν καρκινοπαθής καί περιμέναμε τό τέλος του. Ὅταν τό ἔμαθε ὁ Γέροντας ἐγώ ἀκόμη δέν τό εἶχα πληροφορηθεῖ. Μέ πῆρε λοιπόν μέ διάκριση στήν ἐκκλησία μπροστά στήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Δαυΐδ καί μοῦ εἶπε: «Παιδάκι μου, ἐδῶ ἦλθες γιά τόν Ἅγιο Δαυΐδ, σ’ αὐτόν νά ἔχεις τήν ἐλπίδα σου, νά εἶναι τό στήριγμά σου, ὁ βοηθός σου. Κατόπιν μοῦ ἀνακοίνωσε τό τέλος τοῦ πατέρα μου ἀφοῦ μέ ἀγκάλιασε καί μέ ἀσπάστηκε. Ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου καί ὁ τρόπος τοῦ Γέροντα μέ βοήθησαν, ὄχι μόνο νά μή μοῦ κακοφανεῖ, ἀλλά τό αἰσθάνθηκα σάν ἕνα χαρούμενο γεγονός, παρ’ ὅλο πού ὡς ἄνθρωπος λυπήθηκα.
7) ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ. Α' τόμος (Α – ΕΝ)ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Διάσταση βιβλίου 24Χ17 σελίδες 440 τιμή πώλησης 12 €
ΤΟΜΟΣ Α’(Α – ΕΝ) Περιεχόμενα
1) Περί Ἀγαθῶν Σελ. 13 - 172) Περί Ἀγανάκτησης Σελ. 17 - 183) Περί Ἀγάπης Σελ. 18 - 374) Περί Ἀγγέλων Σελ. 37 - 395) Περί Ἁγίας Γραφῆς Σελ. 39 - 416) Περί Ἁγιασμοῦ Σελ. 417) Περί Ἁγιότητας Σελ. 41 - 478) Περί Ἁγίου Πνεύματος Σελ. 47 - 52 9) Περί Ἁγίων Σελ. 52 - 5910) Περί Ἁγίων Εἰκόνων Σελ. 59 - 63 11) Περί Ἁγίων Λειψάνων Σελ. 64 12) Περί Ἄγνοιας Σελ. 64 - 6913) Περί Ἁγνότητας Σελ. 69 - 7114) Περί Ἀγρυπνίας Σελ. 72 15) Περί Ἄγχους Σελ. 72 - 7816) Περί Ἀγωγῆς - Ἀνατροφῆς τῶν Παιδιῶν Σελ. 78 - 95 17) Περί Ἀγῶνα Σελ. 9518) Περί Ἀδιαφορίας Σελ. 95 - 96 19) Περί Ἀδικίας Σελ. 96 - 10520) Περί Ἀθεΐας Σελ. 105 - 10621) Περί Αἵρεσης - Αἱρετικῶν Σελ. 106 - 11022) Περί Αἰσθήσεων Σελ. 11023) Περί Αἰτίας Σελ. 110 - 11124) Περί Ἀκηδίας - Ἀμέλειας Σελ. 111 - 11425) Περί Ἀκολασίας Σελ. 114 26) Περί Ἀλήθειας Σελ. 114 - 11727) Περί Ἀλλαγῆς – Διορθώσεως Σελ. 117 - 118 28) Περί Ἁμαρτίας Σελ. 118 - 12729) Περί Ἀμετανοησίας Σελ. 127 - 12830) Περί Ἀμοιβῆς - Μισθοῦ Σελ. 128 - 12931) Περί Ἀναβολῆς Σελ. 129 - 13132) Περί Ἀνάγκης Σελ. 131 - 13233) Περί Ἀναδόχου – Κουμπάρου Σελ. 132 - 135 34) Περί Ἀναίδειας – Θρασύτητας Σελ. 135 35) Περί Ἀνάπαυσης Σελ. 135 - 13636) Περί Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ Σελ. 136 - 13837) Περί Ἀνάστασης τῶν Ἀνθρώπων Σελ. 139 - 14138) Περί Ἀνδρός Σελ. 141 - 14339) Περί Ἄνεσης - Καλοπέρασης Σελ. 143 - 14640) Περί Ἀνθρωπίνου Θελήματος Σελ. 146 - 15441) Περί Ἀνθρώπου Σελ. 154 - 16042) Περί Ἀνοησίας - Ἀνοήτων Σελ. 160 - 16143) Περί Ἀνταγωνισμοῦ Σελ. 161 - 16344) Περί Ἀντιπάθειας Σελ. 16345) Περί Ἀντιχρίστου Σελ. 163 - 16546) Περί Ἀνυπακοῆς Σελ. 165 - 167 47) Περί Ἀξιοπρέπειας Σελ. 167 48) Περί Ἀπαιτήσεων Σελ. 167 - 16849) Περί Ἀπελπισίας Σελ. 168 - 16950) Περί Ἀπιστίας Σελ. 169 - 17351) Περί Ἁπλότητας Σελ. 173 - 18052) Περί Ἀπόφασης Σελ. 18053) Περί Ἀργίας Σελ. 180 - 18154) Περί Ἀργολογίας Σελ. 181 - 18255) Περί Ἀρετῆς Σελ. 183 - 18856) Περί Ἀρρώστιας Σελ. 188 - 19457) Περί Ἀσέβειας Σελ. 194 - 19558) Περί Αὐστηρότητας Σελ. 195 59) Περί Αὐταπάρνησης Σελ. 195 - 20160) Περί Αὐτάρκειας Σελ. 201 61) Περί Αὐτογνωσίας Σελ. 202 - 20662) Περί Αὐτοελέγχου Σελ. 206 - 20863) Περί Αὐτοθυσίας Σελ. 208 - 20964) Περί Αὐτοκτονίας Σελ. 209 - 21265) Περί Αὐτοκυριαρχίας Σελ. 212 - 21366) Περί Αὐτομεμψίας Σελ. 213 - 21767) Περί Αὐτοπεποίθησης Σελ. 217 - 221 68) Περί Ἀχαριστίας Σελ. 221 - 22369) Περί Βαπτίσματος Σελ. 223 - 22970) Περί Βαρεμάρας - Ἀνίας Σελ. 229 - 23071) Περί Βασκανίας – Ματιάσματος Σελ. 230 - 23572) Περί Βιβλίων Σελ. 236 - 23973) Περί Βλασφημίας Σελ. 239 - 241 74) Περί Βοήθειας Σελ. 241 - 24575) Περί Βρισιᾶς Σελ. 245 - 24776) Περί Γάμου Σελ. 247 - 26077) Περί Γαστριμαργίας Σελ. 260 - 26178) Περί Γέλιου Σελ. 26179) Περί Γενεθλίων Σελ. 261 - 26480) Περί Γιόγκας Σελ. 26481) Περί Γνώμης Σελ. 264 82) Περί Γογγυσμοῦ - Γκρίνιας Σελ. 264 - 26783) Περί Γονέων καί Παιδιῶν Σελ. 267 - 27484) Περί Γυναῖκας Σελ. 274 - 27785) Περί Δαιμονισμένων Σελ. 277 - 27886) Περί Δακρύων Σελ. 279 - 28187) Περί Δανείου Σελ. 28188) Περί Δειλίας Σελ. 282 - 28589) Περί Δεισιδαιμονίας Σελ. 285 – 28790) Περί Δευτέρας Παρουσίας - Τελικῆς Κρίσεως Σελ. 287 - 29291) Περί Διαβόλου Σελ. 292 - 30892) Περί Διαβόλου καί οἱ Μεθοδεῖες του Σελ. 308 - 31893) Περί Διαζυγίου Σελ. 318 - 32194) Περί Διακρίσεως Σελ. 322 - 32995) Περί Διαπροσωπικῶν Σχέσεων Σελ. 330 - 336 96) Περί Διασκεδάσεως Σελ. 337 - 33897) Περί Δια Χριστοῦ Σαλότης Σελ. 338 - 339 98) Περί Διδασκαλίας Σελ. 339 - 34499) Περί Δικαιολογίας Σελ. 344 - 345100) Περί Δικαιοσύνης – Δικαίου Σελ. 345 101) Περί Δικαίων Σελ. 345 - 346102) Περί Διχόνοιας Σελ. 346 - 347103) Περί Δόγματος Σελ. 347 - 349104) Περί Δόξας Σελ. 350 105) Περί Δόξας Θεοῦ Σελ. 350 - 353106) Περί «Δοῦλος Χριστοῦ» Σελ. 353107) Περί Δύναμης Σελ. 354 - 357108) Περί Δυσκολίας Σελ. 358 - 359109) Περί Δυστυχίας Σελ. 359 - 360110) Περί Δώρων τοῦ Θεοῦ Σελ. 360 - 361111) Περί Ἐγκοσμίων – Κόσμου Σελ. 361 - 368112) Περί Εγκράτειας Σελ. 368 - 372113) Περί Ἐγωισμοῦ Σελ. 372 - 375114) Περί Ἐδαφιαίων Μετανοιῶν Σελ. 375 - 376115) Περί Εἰδωλολατρίας Σελ. 376 - 377116) Περί Εἰρήνης Σελ. 377 - 381117) Περί Ἐκδικήσεως Σελ. 381118) Περί Ἐκκλησίας Σελ. 381 - 386 119) Περί Ἐκκοσμίκευση τῆς Ἐκκλησίας Σελ. 387 - 390 120) Περί Ἐκκλησιασμοῦ Σελ. 390 - 401121) Περί Ἐκπαιδευτικοῦ - Δασκάλου Σελ. 402 - 405 122) Περί Ἐκτρώσεων Σελ. 405 - 407123) Περί Ἐλεημοσύνης Σελ. 407 - 412124) Περί Ἐλευθερίας Σελ. 412 - 416125) Περί Ἑλληνικοῦ Ἔθνους Σελ. 416 - 417126) Περί Ἐμπιστοσύνης στόν Θεό Σελ. 417 - 426 127) Περί Ἐμποδίου Σελ. 426 - 427128) Περί Ἐνδυμασίας Σελ. 427 - 431129) Περί Ενότητας Σελ. 431 - 434130) Περί Ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ Σελ. 434 - 439
Ἀπόσπασμα ἀπό το βιβλίο μαςΠερί Ἀγωγῆς - Ἀνατροφῆς τῶν Παιδιῶν
❈ Ἄς κάνουμε κέντρο τῆς ζωῆς μας τόν Χριστό, ὁπότε μετά θά μεγαλώσουμε σωστά καί τά παιδιά μας.
Γιατί τά παιδιά μας δέν μεγαλώνουν σωστά; Γιατί δέν ἔχουμε κέντρο τόν Χριστό. «Τό εἶπε ὁ μπαμπάς, τό εἶπε ἡ μαμά». Δέν λένε: «τό εἶπε ὁ Χριστός».
Μαθαίνει τό παιδί νά ἔχει κέντρο τῆς ζωῆς του τόν μπαμπά καί τήν μαμά (καί ὄχι τόν Χριστό). (Ὁμιλία 28 – 10 – 2016)
❈ Τό παιδί πῶς θά γίνει ταπεινό; Πολύ ἁπλά, νά μάθει νά κάνει ὑπακοή. «Ὄχι», λέει, «θά τό κάνεις ἀνάπηρο, ἄν τό μάθεις ὑπακοή, ἄστο νά ἐκφραστεῖ ἐλεύθερα». Δηλαδή νά βγάλει ὅλο τό βοῦρκο καί ὅλη τή βρωμιά πού ἔχει μέσα του. Λέει κάνεις: «Δέν ἔχω δικαίωμα ἐγώ νά ἐκφραστῶ»; Καί ἐννοεῖ νά βγάλει ὅλη τή μπόχα πού ἔχει μέσα του. Ὅλη τή βρωμιά του. Οἱ ἄλλοι τί φταῖνε δηλαδή;
Τό παιδί θά πρέπει νά μάθει νά ὑπακούει. Τό ξέρουμε γιατί τό ἔκανε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός καί ὅ,τι ἔκανε ὁ Χριστός εἶναι ὁδηγία γιά μᾶς. Λέει: «ἦν ὑποτασσόμενος αὐτοῖς» (Λουκ. 2,51), πού ὁ Χριστός δέν εἶχε ἀνάγκη ἀγωγῆς ἐπιτέλους ὡς τέλειος Θεός καί τέλειος Ἄνθρωπος! Καί ὅμως τό ἔκανε γιά νά διδάξει τόν δρόμο στίς μητέρες καί στούς πατέρες πῶς νά ὀδηγήσουν τά παιδιά. Ἦταν ὑποτασσόμενος.
Ποιός; Ὁ Θεός! Σέ ποιόν; Σέ ἀνθρώπους! Σ’ ἕναν ἄνθρωπο, στήν Παναγία καί στόν Ἅγιο Ἰωσήφ. Καί μετά λέμε τά παιδιά δέν πρέπει νά κάνουν ὑπακοή στούς γονεῖς, ἄν ὁ Θεός τό ἔκανε στήν Παναγία μητέρα Του καί στόν Ἅγιο Ἰωσήφ... εἶναι τό τέλειο μάθημα. (Ὁμιλία 10 – 6 – 2009)
❈ Γονεῖς! Ὅλοι θέλετε νά εἶναι τά παιδιά σας καλά καί ὑπάκουα. Ἄν πραγματικά τό ἐπιθυμεῖτε αὐτό, ἀγωνισθεῖτε νά νικήσετε τήν ὑψηλοφροσύνη, γιατί τά ὑπερήφανα παιδιά εἶναι καί ἰδιότροπα καί ἀνυπάκουα. Ἄν δέν τό κάνεις ὅσο τό παιδί εἶναι παιδί, θά τό πληρώσεις ὅταν τό παιδί γίνει ἔφηβος. Και ἔρχονται γονεῖς ἀπελπισμένοι καί λένε: «δέν μ’ ἀκούει». Καί βέβαια δέν σέ ἀκούει γιατί ὅταν ἔπρεπε νά τό μάθεις νά ὑπακούει, δέν τό ἔμαθες. Ἔλεγες:
- Ἄστο τό παιδί, θά μάθει ὅταν μεγαλώσει.
Ὅταν μεγαλώνει, δέν μαθαίνει. Τότε γίνεται χειρότερο.
Καλλιεργῆστε στίς ψυχές τους τήν ταπεινοφροσύνη, γιατί τά ταπεινά παιδιά εἶναι καί ὑπάκουα. Ὅλοι θέλετε ν’ ἀνθίσει στίς καρδιές τῶν παιδιῶν τό λουλούδι τῆς εὐγνωμοσύνης. Μάθετέ τα λοιπόν νά εἶναι ταπεινά καί προφυλάξτε τα ἀπό τόν ἐγωισμό, γιατί ὁ ἐγωιστής ἄνθρωπος διακρίνεται γιά τήν ἀγνωμοσύνη καί τήν ἀχαριστία του.
Βέβαια ἀφοῦ σκέφτεται μόνο τόν ἑαυτό του, θά σκεφτεῖ νά πεῖ ἕνα «εὐχαριστῶ» στόν πατέρα του καί στή μάνα του; Ἀγνωμοσύνη καί ἀχαριστία θά ἔχει, γιατί δέν τό ἔμαθες νά βγαίνει ἀπό τό καβούκι τῆς φιλαυτίας καί τοῦ ἐγωισμοῦ.
Ὅλοι θέλετε νά δεῖτε τά παιδιά σας εὐτυχισμένα. Ἐμπνεύστε τους λοιπόν τή μετριοφροσύνη. Ὁ μετριόφρων ἄνθρωπος εἶναι καί ὀλιγαρκής καί πρᾷος καί αὐτάρκης - ἄρα εὐτυχισμένος! Ἐνῶ ὁ ἐγωιστής, ὁ ὑπερήφανος, συνέχεια εἶναι ταραγμένος καί θιγμένος γιατί δέν τοῦ ἀναγνωρίζουν αὐτήν τήν μεγάλη ἰδέα πού ἔχει γιά τόν ἑαυτό του:
- Μέ πρόσβαλλε ὁ ἕνας, μέ ἔθιξε ὁ ἄλλος, μέ στραβοκοίταξε ἡ ἄλλη, μέ ζηλεύει ἡ ἄλλη, μέ φθονεῖ...
Καί εἶναι συνέχεια ταραγμένος.
Τέλος, ὅλοι θέλετε νά ἔχουν τά παιδιά σας τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Διδάξτε τα λοιπόν, μέ τό λόγο καί τό παράδειγμα, τήν ταπεινοφροσύνη, γιατί «ὁ Θεός ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δε δίδωσι χάριν»! (Ἰακ. 4,6) (Ὁμιλία 10 – 6 – 2009)
❈ Ἔχει τό παιδί πεῖσμα, ἔχει ἐγωισμό, ἔχει φιλαυτία δηλαδή, ἔχει ἀγάπη γιά τόν ἑαυτόν του. Αὐτό εἶναι μιά δύναμη.
Ὅσο πιό μεγάλη ἀγάπη ἔχει στόν ἑαυτόν του, σημαίνει τόσο πιό δυνατή εἶναι ἡ ψυχή του.
Ἀλλά αὐτή τή δύναμη τῆς ψυχῆς του τήν ἔχει βάλει σέ λάθος δρόμο, σέ ἕνα λάθος ρυάκι, ἄς τό ποῦμε, τό ὁποῖο ἀντί νά τόν ζωογονεῖ, τόν πνίγει. Θά πρέπει λοιπόν νά ἀλλάξουμε τήν κατεύθυνση. Νά πᾶμε ἀντίθετα.
Νά βοηθήσουμε τό παιδί νά στρέψει τήν ἀγάπη αὐτή πού ἔχει στόν ἑαυτόν του πρός τόν Θεό καί νά μάθει ὄχι νά λατρεύει τόν ἑαυτόν του καί τό θέλημά του, ἀλλά νά ζητάει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Αὐτό σημαίνει νά γίνεις ταπεινός: νά ζητᾶς καί νά ἐφαρμόζεις κάθε στιγμή τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά εἶσαι ἀναπαυμένος μέ αὐτά πού σοῦ δίνει ὁ Θεός κάθε στιγμή καί ὄχι νά ἔχεις στημένο τό δικό σου θέλημα καί νά ἀπαιτεῖς νά γίνεται αὐτό.
Ἑπομένως ξεριζώνεται ὁ ἐγωισμός μέ τό νά φυλάξουμε τήν ἀρετή τῆς ταπεινοφροσύνης, τῆς μετριοφροσύνης καί γενικῶς αὐτό πού λέμε ταπείνωση. Ἡ ταπείνωση ὅμως εἶναι κάτι πού τή δίνει ὁ Θεός τελικά. Ἐμεῖς ἐκεῖνο πού μποροῦμε νά βοηθήσουμε τό παιδί εἶναι νά ἀποκτήσει ταπεινοφροσύνη, δηλαδή φρόνημα ταπεινό. Νά φρονεῖ ταπεινά, νά ἔχει δηλαδή ταπεινή ἰδέα γιά τόν ἑαυτόν του καί καλύτερα ἀκόμα νά μήν ἔχει καμιά ἰδέα. Τό νά λέει κανείς ὅτι εἶναι ἁμαρτωλός, δέν λέει καί κάτι σπουδαῖο. Τό νά λέει ὅτι εἶναι ὁ μεγαλύτερος τῶν ἁμαρτωλῶν εἶναι κάτι σπουδαῖο.
... Ἡ μεγάλη τέχνη τώρα πιά εἶναι; Νά βοηθήσεις τό παιδί νά πειστεῖ, ὥστε ἐλεύθερα νά κάνει τό καλό. Αὐτο εἶναι τό ζητούμενο καί ἡ δυσκολία:
Πῶς θά πείσεις τό παιδάκι νά πάει στήν Ἐκκλησία. Νά τό θέλει ἀπό μόνο του νά πάει. Ὄχι νά τό καταπιέζεις:
- Ὁπωσδήποτε πρέπει νά πᾶς.
Πρέπει νά τοῦ ἐξηγήσεις τί σημαίνει Ἐκκλησία.
Ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ ζωή μας, ἡ τροφή μας, τό φαγητό τῆς ψυχῆ μας· ὁ Χριστός Μας, εἶναι τό Πᾶν. Χωρίς Αὐτόν δέν ζοῦμε, δέν ὑπάρχουμε, δέν ἔχουμε χαρά, δέν ἔχουμε ἐλπίδα, δέν ἔχουμε τίποτε καί δέν μποροῦμε νά κάνουμε τίποτε. Πρέπει νά καταλάβει ἡ ψυχούλα του, ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά ζήσει χωρίς τόν Χριστό, χωρίς τήν Θεία Χάρη, πού πηγάζει ἀπό τήν Θεία Λειτουργία.
Αὐτά πρέπει νά τά διδάξει, νά τά ἐμπνεύσει ὁ γονιός στό παιδί· καί ἡ διδαχή βεβαίως θέλει χρόνο, θέλει καί πνεῦμα, θέλει ζωτικότητα. Θέλει ἐνέργεια νά καταναλώσεις γιά νά τό δώσεις αὐτό στό παιδί νά τό καταλάβει, θέλει προπάντων πολύ προσευχή καί φυσικά πρῶτα νά τό ἔχεις βιώσει ἐσύ αὐτό πού διδάσκεις...
Ὅταν τό καταλάβει τό παιδί καί τό κάνει ἐλεύθερα, μετά δέν θά τ’ ἀφήσει ποτέ στήν ζωή του. Ποτέ δέν θά ἀφήσει πιά τήν Ἐκκλησία!...
Πολλοί γονεῖς μοῦ λένε:
- Πήγαινε τό παιδί μου πάτερ, μέχρι τά δεκαοχτώ, μετά σταμάτησε. Οὔτε Ἐκκλησία, οὔτε ἐξομολόγηση οὔτε τίποτα τώρα…
Γιατί; Γιατί δέν εἶχε πειστεῖ, γιά τό ἀπαραίτητο τοῦ πράγματος. Πήγαινε ἀναγκαστικά, διότι δέν μποροῦσε νά κάνει διαφορετικά.
Μόνο ὅταν τά παιδιά μιμηθοῦν ἐλεύθερα τό ὑπόδειγμα τῶν γονέων τους, μποροῦν νά ὠφεληθοῦν ἀπό τήν ἀρετή τους.
Πολλές φορές οἱ γονεῖς θέλουν νά κάνουν τά παιδιά φωτοαντίγραφά τους. Καί τά πιέζουνε νά μιμηθοῦνε τή δική τους συμπεριφορά. Θέλουν νά τά κάνουνε φωτοκόπιες τους. Ἀλλά αὐτό δέν εἶναι σωστό.
Θά πρέπει τό παιδί νά βλέπει τήν ἀρετή στό πρόσωπο τοῦ πατέρα καί τῆς μητέρας καί νά τά ἀντιγράφει ἐλεύθερα. Νά μιμηθεῖ ἐλεύθερα τήν ἀρετή, πού βλέπει καί ὄχι ἀναγκαστικά.
8) ΑΝΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ.Β' τόμος (ΕΞ – ΝΕ)ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Διάσταση βιβλίου 24Χ17 σελίδες 454Τιμή πώλησης 12 €
ΤΟΜΟΣ Β’(ΕΞ – ΝΕ)Περιεχόμενα1) Περί Ἐξομολογήσεως Σελ. 9 - 322) Περί Ἐξομολογήσεως καί Ἀναβολῆς Σελ. 32 3) Περί Ἐξομολογήσεως καί Ντροπῆς Σελ. 32 - 354) Περί Ἐξωσωματικῆς Γονιμοποίησης Σελ. 36 - 375) Περί Ἑορτῆς Σελ. 37 - 386) Περί Ἐπαγγέλματος Σελ. 38 - 39 7) Περί Ἐπαίνου Σελ. 39 8) Περί Ἐπιδείξεως Σελ. 40 9) Περί Επιθυμίας Σελ. 40 - 4410) Περί Ἐπίπληξης - Ἐλέγχου Σελ. 44 - 4611) Περί Ἐπιτιμίων Σελ. 46 - 4712) Περί Ἐπιτυχίας Σελ. 4713) Περί Ἐποχῆς Σελ. 47 14) Περί Ἐργασίας Σελ. 48 - 51 15) Περί Ἔργου – Πράξεως Σελ. 51 - 5416) Περί Ἔρευνας Θεοῦ Σελ. 54 - 5617) Περί Ἐρώτησης Σελ. 56 - 5718) Περί Εὐγνωμοσύνης στόν Θεό Σελ. 57 - 6019) Περί Εὐθανασίας Σελ. 6120) Περί Εὐθύνης Σελ. 61 - 6221) Περί Εὐλογίας Θεοῦ Σελ. 62 - 6322) Περί Εὐτυχίας Σελ. 63 23) Περί Εὐχελαίου Σελ. 63 - 6424) Περί Ἐφημερίδας Σελ. 64 - 6525) Περί Ἐχθρῶν Σελ. 65 - 6626) Περί Ζωῆς Σελ. 66 - 7827) Περί Ζωντανῶν - Νεκρῶν Ἀνθρώπων Σελ. 78 - 79 28) Περί Ζώων Σελ. 79 - 8129) Περί Ἡδονῆς Σελ. 81 - 8330) Περί Ἡσυχίας Σελ. 84 - 8731) Περί Θαλάσσιου Μπάνιου Σελ. 87 - 89 32) Περί Θανάτου Σελ. 89 - 9633) Περί Θάρρους Σελ. 96 - 9734) Περί Θαυμάτων Σελ. 97 - 10035) Περί Θεάτρου καί Ἠθοποιίας Σελ. 100 - 10136) Περί Θείας Ἀγάπης Σελ. 101 - 11337) Περί Θείας Βοήθειας Σελ. 113 - 118 38) Περί Θείας Γνώσεως Σελ. 118 - 12039) Περί Θείας Δικαιοσύνης Σελ. 120 - 12440) Περί Θείας Ἐγκαταλείψεως Σελ. 124 - 12641) Περί Θείας Κοινωνίας Σελ. 126 - 13842) Περί Θείας Λειτουργίας Σελ. 138 - 14543) Περί Θείας Μακροθυμίας Σελ. 145 - 146 44) Περί Θείας Πρόνοιας Σελ. 146 - 16745) Περὶ Θείου Ἔρωτα Σελ. 167 - 16946) Περί Θείου Θελήματος Σελ. 169 - 18647) Περί Θείου Φόβου Σελ. 186 - 19148) Περί Θείου Φωτισμοῦ Σελ. 191 - 19249) Περί Θελήσεως Σελ. 192 50) Περί Θεολογίας Σελ. 193 - 20051) Περί Θεοῦ Σελ. 200 - 20552) Περί Θεώσεως Σελ. 205 - 21653) Περί Θλίψεων - Δοκιμασιῶν Σελ. 216 - 239 54) Περί Θρησκείας Σελ. 239 - 24255) Περί Ἰατρικῆς Σελ. 242 - 24356) Περί Ἱεραποστολῆς Σελ. 243 - 24957) Περί Ἰεροκατηγορίας Σελ. 249 - 25258) Περί Ἴντερνετ – Διαδικτύου Σελ. 252 - 25459) Περί Ἰσότητας Σελ. 254 - 25560) Περί Κακοῦ Σελ. 255 - 25761) Περί Καλλωπισμοῦ Σελ. 257 - 25962) Περί Καλοῦ Σελ. 259 - 26063) Περί Καλῶν Ἀνθρώπων Σελ. 26064) Περί Καρδίας Σελ. 260 - 26465) Περί Καρναβαλιῶν Σελ. 26466) Περί Κατά Θεόν Πένθος Σελ. 264 - 270 67) Περί Καταθλίψεως Σελ. 270 - 27768) Περί Κατακρίσεως Σελ. 277 - 27869) Περί Κατανύξεως Σελ. 27870) Περί Κατάρας Σελ. 278 - 28371) Περί Κεκοιμημένων Σελ. 284 - 286 72) Περί Κενοδοξίας Σελ. 286 - 28973) Περί Κηρύγματος Σελ. 289 - 29074) Περί Κινδύνων Σελ. 290 75) Περί Κλήρου - Κληρικών Σελ. 291 - 29576) Περί Κληρονομιᾶς Σελ. 295 - 29677) Περί Κολάσεως Σελ. 296 - 30478) Περί Κομμουνισμοῦ Σελ. 304 - 30579) Περί Κόπου Σελ. 305 - 30680) Περί Κορωνοϊοῦ καί Ἐμβολίων Σελ. 306 - 321 81) Περί Κορωνοϊοῦ καί Μάσκας Σελ. 321 - 32582) Περί Κούρασης Σελ. 325 83) Περί Κρίσης Σελ. 325 - 32784) Περί Λάθους – Σφάλματος Σελ. 328 - 32985) Περί Λογικῆς Σελ. 329 - 33086) Περί Λογισμῶν Σελ. 330 - 35287) Περί Λόγων Σελ. 353 - 35688) Περί Λύπης - Στενοχώριας Σελ. 356 - 369 89) Περί Μαγείας Σελ. 369 - 37290) Περί Μάγων Σελ. 372 - 37491) Περί Μαρτυρίου καί Μαρτύρων Χριστοῦ Σελ. 374 - 37692) Περί Μασονίας Σελ. 376 - 37893) Περί Ματαιότητας Σελ. 378 - 37994) Περί Μεγάλης Ἑβδομάδας Σελ. 379 - 38295) Περί Μελέτης Πνευματικῶν Βιβλίων Σελ. 382 - 38496) Περί Μέριμνας Σελ. 384 - 38897) Περί Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης (Μ.Μ.Ε.) Σελ. 388 - 389 98) Περί Μεταθάνατον Ζωή Σελ. 389 - 39999) Περί Μεταμοσχεύσεων Σελ. 399 - 403100) Περί Μετάνοιας Σελ. 403 - 423101) Περί Μητέρας Σελ. 423 - 426102) Περί Μνήμης Σελ. 426 - 427 103) Περί Μνήμης Θανάτου Σελ. 427 - 429104) Περί Μνήμης Θεοῦ Σελ. 429 - 435105) Περί Μνησικακίας Σελ. 435 - 436106) Περί Μόδας Σελ. 436107) Περί Μοίρας Σελ. 436108) Περί Μοιχείας Σελ. 437 109) Περί Μοναξιᾶς Σελ. 438110) Περί Μοναχισμοῦ Σελ. 438 - 441111) Περί Μόρφωσης Σελ. 442 112) Περί Μουσικῆς Σελ. 442113) Περί Ναρκωτικῶν Σελ. 442 - 443114) Περί Νέας Τάξης Πραγμάτων Σελ. 443 - 448115) Περί Νεολαίας – Νέων Σελ. 448 - 452
Ἀπόσπασμα ἀπό το βιβλίο μαςΠερί Ἐξομολογήσεως❈ Μέ τήν ἐξομολόγηση ἔχουμε πολλαπλά ὀφέλη. Πρῶτο καί σπουδαιότερο βέβαια ἔχουμε τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας, τή συγχώρεση καί τήν εἰρήνευση τῆς συνειδήσεως, πού δέν μπορεῖ νά βρεῖ πουθενά ὁ ἄνθρωπος. Ἄν δέν ἐξομολογηθεῖ, δέν εἰρηνεύει. Ἡ συνείδηση εἶναι, θά λέγαμε, ἕνας ἄτεγκτος δικαστής, πού σοῦ λέει ὅτι ὄντως εἶσαι ἔνοχος καί δέν μπορεῖς νά ἠρεμήσεις, ὅ,τι καί ἄν κάνεις, σέ ὅσους ψυχολόγους καί ψυχιάτρους καί σέ χάπια καί ἄν καταφύγεις. Καί τό δεύτερο βέβαια πολύ σημαντικό εἶναι ὅτι παίρνεις τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ πάρεις τή συγχώρεση, ὥστε νά ἀρχίσεις μέ καινούριες δυνάμεις ἀπό τήν ἀρχή, νά βάλεις μιά καινούρια ἀρχή στήν πνευματική σου ζωή μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος, κόβονται τά δικαιώματα τοῦ Διαβόλου, τά ὁποῖα τοῦ δώσαμε ἐμεῖς μέ τίς ἁμαρτίες μας.Ἐπανενεργοποιεῖται ἐπίσης ἡ βαπτισματική Χάρις, γιατί οὐσιαστικά εἶναι ἕνα δεύτερο βάπτισμα καί ἡ ἐξομολόγηση, εἶναι τό βάπτισμα στό λουτρό τῶν δακρύων. Καθαρίζεται, φωτίζεται καί θεώνεται ὁ ἄνθρωπος μέ τό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως. Ἀκόμα στήν ἐξομολόγηση δέν παίρνεις μόνο ἄφεση ἁμαρτιῶν ἀλλά καί γίνεται ἀληθινή ψυχοθεραπεία. Ἐνῶ αὐτοί πού ἐπαγγέλονται καί δηλώνουν ψυχοθεραπευτές καί ὑπόσχονται πώς θά σέ θεραπεύσουν καί σοῦ δίνουν καί ψυχοφάρμακα καί σοῦ κάνουν ψυχαναλύσεις κ.λπ. δέν θεραπεύουν, γιατί δέν μποροῦν νά θεραπεύσουν. Κατ’ ἀρχάς δέν γνωρίζουν τί εἶναι ἡ ψυχή. Πολλοί ἀπ’ αὐτούς οὔτε κἄν πιστεύουν ὅτι ὑπάρχει ψυχή, δηλώνουν ὅμως ψυχολόγοι καί ψυχίατροι καί ψυχοθεραπευτές!Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἔλεγε ὅτι πίσω ἀπό ὅλα τά ψυχολογικά κρύβονται Δαιμόνια. Καί πῶς φεύγουν τά Δαιμόνια; Μέ τήν κάθαρση πού γίνεται διά τῆς ἐξομολογήσεως, διά τῆς μετανοίας.Ὅταν ὁ ἄνθρωπος κάνει εἰλικρινῶς μιά γενική ἐξομολόγηση, βάζει τήν ἀρχή τῆς ψυχοθεραπείας, τῆς ἀληθινῆς ψυχοθεραπείας καί σιγά - σιγά ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν Ἐκκλησία θεανθρωποποιεῖται, ὅπως θά μᾶς ἔλεγε ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς, γίνεται κεχαριτωμένος θεάνθρωπος. (Ὁμιλία 26 – 11 – 2017)❈ Νά τί μεγάλο προσφέρει ἡ ἐξομολόγηση, πού δέν μπορεῖ νά στό δώσει κανένας ψυχίατρος, ψυχολόγος, φάρμακο, τίποτε! Σοῦ ἠρεμεῖ τή συνείδηση, γιατί ἔρχεται τό Πνεῦμα τό Ἅγιο καί σοῦ λέει: - Παιδί μου, εἶναι σάν νά μήν τό ’κανες. Τελείωσε… τό σβήνω, τό διαγράφω.. καί ἠρεμεῖ ὁ ἄνθρωπος. (Ὁμιλία 18 – 6 – 2018)❈ Πρίν τήν ἐξομολόγηση εἶναι ἀπαραίτητο νά προηγηθεῖ προσευχή. Νά βροῦμε ἕναν ἥσυχο τόπο καί λίγο χρόνο πού δέν θά ἔχουμε περισπασμούς νά συγκεντρωθοῦμε, νά προσευχηθοῦμε, νά παρακαλέσουμε τόν Θεό νά μᾶς δείξει τά λάθη μας, νά μᾶς ἀποκαλύψει τήν κατάστασή μας καί μετά νά καταγράψουμε τούς λογισμούς μας, τίς σκέψεις μας, τίς πράξεις μας τίς κακές, ὅλα αὐτά πού θά μᾶς ἀποκαλύψει ὁ Θεός καί νά τά ἐξομολογηθοῦμε πρῶτα στόν Θεό κάνοντας προσευχή ἐξομολογητική, μετανοίας καί μετά καί στόν Πνευματικό μας.Ὁ ἄνθρωπος λοιπόν πρίν πάει νά ἐξομολογηθεῖ στόν Πνευματικό, θά πρέπει νά ἐξομολογηθεῖ στό σπίτι του, μπροστά στήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ νά ζητήσει συγχώρεση. Ἀλλά νά μήν μείνει ἐκεῖ, γιατί μερικοί νομίζουν ὅτι εἶναι ἀρκετό νά τά ποῦν στίς εἰκόνες. Ὄχι, πρέπει νά πᾶμε καί στόν Πνευματικό, ὅπως ἔχει ὁρίσει ἡ Ἐκκλησία καί νά ἐξομολογηθοῦμε καθαρά. Ἐπειτα, ἀφοῦ πάρουμε τήν ἄφεση, θά πρέπει νά προσέξουμε, γιατί τό ταγκαλάκι παραμονεύει. Μπορεῖ νά ἔφυγε ἡ ἐνοχή τῆς ἁμαρτίας ἀλλά παραμένει ἡ κακή συνήθεια.Πρέπει ὁ Χριστιανός νά προσέχει καί νά ἀγωνίζεται μετά τήν ἐξομολόγηση μέ τήν συνεχή προσευχή, ὥστε ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ νά τόν βοηθήσει νά ξεπεράσει καί τίς κακές συνήθειες, δηλαδή τά πάθη. Νά μήν ξαναπέσει στήν ἴδια ἁμαρτία τήν ὁποία ἐξομολογήθηκε. Αὐτός εἶναι καί ὁ ἀγώνας τοῦ Χριστιανοῦ. Γιά τόν λόγο αὐτό οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς εἶπαν, ὅτι εἶναι ἀναγκαία ἡ συνεχής προσευχή, ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή. (Ὁμιλία 22 – 4 – 2015 καί 9 - 03 - 2016)❈ Οἱ ἄνθρωποι πού εἶναι μακριά ἀπό τόν Θεό λένε πολλές φορές: - Τί νά πάω νά ἐξομολογηθῶ; Δέν ἔχω τίποτε. Γιατί λένε ἔτσι; Γιατί δέν βλέπουν τίποτε. Δέν μπορεῖ νά δεῖ ὁ ἄνθρωπος τόν ἑαυτόν του, ἐάν δέν προσευχηθεῖ, ἐάν δέν παρακαλέσει τόν Θεό νά τοῦ δώσει φῶς. Καί μ’ αὐτό τό φῶς τοῦ Θεοῦ ν’ ἀνιχνεύσει ὅλα αὐτά πού ἔχει μέσα στήν ψυχή του. (Ὁμιλία στίς 07 – 02 – 2015)❈ Βοήθημα προετοιμασίας γιά τήν ἐξομολόγηση ἤ 50 λόγοι γιά νά ἐξομολογηθεῖς:1. Μήπως δέν ἀγαπᾶς τόν Θεό καί τόν κάθε συνάνθρωπό σου μέ ἀνιδιοτέλεια καί θυσία τοῦ ἑαυτοῦ σου ἡ ὁποία ἄν χρειαστεῖ μπορεῖ νά φθάσει μέχρι νά δώσεις καί τή ζωή σου; (Γιά τόν Θεό καί το συνάνθρωπό σου)2. Μήπως δέν εἶναι δυνατή ἡ πίστη σου στό Χριστό ἤ ἔπεσες σέ αἵρεση ἤ συμμετεῖχες σέ προσευχές ἤ τελετές ἑτεροδόξων ἤ ἀλλοδόξων;3. Μήπως ὀλιγοπιστεῖς στίς διάφορες δυσκολίες τῆς ζωῆς σου, ἀπελπίζεσαι, γογγύζεις, κατηγορεῖς τό Θεό, ἤ θέλεις νά αὐτοκτονήσεις;4. Μήπως ντρέπεσαι στήν παρέα σου νά φανερώνεις τήν εὐσέβειά σου, ἤ νά κάνεις δημόσια τό σταυρό σου καί νά ὁμολογεῖς τήν πίστη σου;5. Μήπως δέν ἐκκλησιάζεσαι τακτικά καί δέν συμμετέχεις ὅσο πρέπει στά Μυστήρια τῆς Ἐξομολογήσεως καί τῆς Θείας Κοινωνίας; (Ἐκκλησιασμός κάθε Κυριακή, Θεία Κοινωνία καί ἐξομολόγηση συχνά - σύμφωνα μέ τίς ὁδηγίες τοῦ Πνευματικοῦ σου).6. Μήπως δέν μελετᾶς τήν Ἁγία Γραφή, πνευματικά βιβλία ἤ δέν κάνεις τόν κανόνα πού ἔχεις ἀπό τόν Πνευματικό σου; (Τίς ὁρισμένες γονυκλισίες, κομβοσχοίνια, νηστεία, προσευχή καί πνευματική μελέτη).7. Μήπως δέν τηρεῖς ὅπως πρέπει τίς νηστεῖες;8. Μήπως εἶσαι ....
9) ΚΑΘΑΡΣΙΣ ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΘΕΩΣΙΣ. Γ' τόμος (ΝΗ – Ω)ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Διαστάση βιβλίου 24Χ17 σελίδες 452 Τιμή πώλησης 12€
Περιεχόμενα
1) Περί Νηστείας Σελ. 9 - 132) Περί Νήψεως Σελ. 14 - 173) Περί Νόμων Σελ. 17 - 18 4) Περί Νοός Σελ. 18 - 245) Περί Νοοτροπίας Σελ. 24 - 306) Περί Ντροπῆς Σελ. 307) Περί Οικογενείας Σελ. 31 - 388) Περί Οἰκουμενισμοῦ Σελ. 38 - 419) Περί Ὁμοιοπαθητικῆς Σελ. 41 - 4210) Περί Ὁμολογίας Χριστοῦ Σελ. 42 - 4511) Περί Ὁμοφυλοφιλίας Σελ. 45 - 5012) Περί Ὀνείρων Σελ. 51 13) Περί Ὁράσεως Σελ. 52 - 5314) Περί Ὀργῆς - Θυμοῦ Σελ. 54 - 5615) Περί Ὀρθοδοξίας Σελ. 56 - 6316) Περί Ὀρθοπραξίας Σελ. 63 - 6417) Περί Παθῶν Σελ. 64 - 7818) Περί Παιδιῶν Σελ. 78 - 8919) Περί Παναγίας – Ὑπεραγίας Θεοτόκου Σελ. 89 - 10020) Περί Πανελλαδικῶν Ἐξετάσεων Σελ. 100 - 10121) Περί Παραβολῶν Σελ. 101 - 10222) Περί Παραδείγματος Σελ. 102 - 10323) Περί Παραδείσου Σελ. 103 - 11324) Περί Παραλογισμοῦ Σελ. 113 - 11425) Περί Παρθενίας Σελ. 114 - 11626) Περί Παρρησίας Σελ. 116 - 11727) Περί Πατέρα Σελ. 118 28) Περί (Προσωπικῆς) Πεντηκοστῆς Σελ. 118 - 123 29) Περί Πίστεως Σελ. 123 - 12830) Περί Πλάνης Σελ. 128 - 13431) Περί Πλούτου Σελ. 134 - 13832) Περί Πνευματικῆς Ἀφυπνίσεως Σελ. 138 - 139 33) Περί Πνευματικῆς Ζωῆς Σελ. 139 - 14534) Περί Πνευματικῆς Προκοπῆς Σελ. 145 - 14835) Περί Πνευματικοῦ Ἀγῶνα Σελ. 148 - 15736) Περί Περί Πνευματικοῦ Πατέρα Σελ. 158 - 16737) Περί Ποδοσφαίρου Σελ. 167 - 16838) Περί Πολέμου Σελ. 168 - 17039) Περί Πολιτικῆς Σελ. 170 - 17140) Περί Πολιτισμοῦ Σελ. 17141) Περί Πορνείας Σελ. 171 – 17442) Περί Πραότητας Σελ. 174 - 17543) Περί Προαιρέσεως Σελ. 175 - 17844) Περί Προβλήματος Σελ. 178 - 18145) Περί Προγαμιαίων Σχέσεων Σελ. 181 - 18446) Περί Προορισμοῦ τοῦ Ἀνθρώπου Σελ. 184 - 18647) Περί Προσβολῆς Σελ. 186 - 18748) Περί Προσευχῆς Σελ. 187 - 20949) Περί Ἀδιάλειπτης Προσευχῆς Σελ. 209 - 225 50) Περί Καρδιακῆς Προσευχῆς Σελ. 225 - 22851) Περί Προσοχῆς Σελ. 22852) Περί Προσφορᾶς Σελ. 229 53) Περί Πρωτοπλάστων Σελ. 229 - 23154) Περί Πτώσεως Σελ. 231 - 23255) Περί Σαραντισμοῦ Σελ. 232 - 23356) Περί Σεβασμοῦ πρός τούς Γονεῖς Σελ. 233 - 234 57) Περί Σεισμοῦ Σελ. 234 - 23658) Περί Σιωπῆς Σελ. 236 - 23759) Περί Σκανδαλισμοῦ Σελ. 237 - 23860) Περί Σκλαβιᾶς Σελ. 23861) Περί Σκληροκαρδίας Σελ. 239 - 240 62) Περί Σοφίας Σελ. 240 63) Περί Σπατάλης Σελ. 240 - 24364) Περί Συγγενῶν Σελ. 243 - 24465) Περί Συγγνώμης Σελ. 245 - 24766) Περί Συγκρίσεως Σελ. 247 - 248 67) Περί Συγχωρητικότητας Σελ. 248 - 25468) Περί Συζητήσεων Σελ. 254 - 25669) Περί Συκοφαντίας Σελ. 25670) Περί Συμβουλῆς Σελ. 25671) Περὶ Σύμπαντος Σελ. 25772) Περί Συμπεριφορᾶς Σελ. 257 - 26173) Περί Συμπόνιας Σελ. 261 - 26274) Περί Συναναστροφῆς Σελ. 262 - 267 75) Περί Συνειδήσεως Σελ. 267 - 27076) Περί Συνήθειας Σελ. 270 - 27177) Περί Σῶματος – Σάρκας Σελ. 271 - 27478) Περί Σωτηρίας Σελ. 274 - 28779) Περί Ταπεινώσεως Σελ. 287 - 30780) Περί Τατουάζ Σελ. 30781) Περί Τεκνογονίας Σελ. 307 - 31282) Περί Τεμπελιᾶς Σελ. 31281) Περί Τηλεόρασης Σελ. 312 - 31482) Περί Τιμωρίας Σελ. 314 83) Περί Τυχερῶν Παιχνιδιῶν Σελ. 31584) Περί Ὑγείας Σελ. 315 - 31885) Περί Ὑλικῶν Ἀγαθῶν Σελ. 318 - 31986) Περί Ὑπακοῆς Σελ. 319 - 32887) Περί Ὑπερηφάνειας Σελ. 329 - 33988) Περί Ὕπνου Σελ. 33989) Περί Ὑποκρισίας Σελ. 339 - 34790) Περί Ὑποψίας - Ὑπόνοιας Σελ. 347 - 34891) Περί Ὑπομονῆς Σελ. 348 - 34992) Περί Φαγητοῦ Σελ. 350 - 35193) Περί Φαντασίας Σελ. 351 - 35294) Περί Φθόνου – Ζήλειας Σελ. 352 - 35695) Περί Φιλανθρωπίας Σελ. 356 - 35796) Περί Φιλαυτίας Σελ. 357 - 36997) Περί Φιληδονίας Σελ. 369 - 37098) Περί Φιλονικίας Σελ. 370 - 37199) Περί Φόβου Σελ. 371 - 380100) Περί Φόνου Σελ. 381 101) Περί Χαρακτῆρος Σελ. 381 102) Περί Χαρᾶς Σελ. 382 - 383103) Περί Χαρισμάτων Σελ. 383 - 387104) Περί Χαρμολύπης Σελ. 388 - 105) Περί Χλιαρῶν Χριστιανῶν Σελ. 388 - 396106) Περί Χοροῦ Σελ. 397 - 398107) Περί Χρήματος Σελ. 398 - 400108) Περί Χριστιανῶν Σελ. 400 - 406109) Περί Χριστοῦ Σελ. 406 - 411110) Περί Χριστουγέννων Σελ. 411 - 415111) Περί Χρόνου Σελ. 415 - 417112) Περί Ψαλτηρίου Σελ. 417 - 419113) Περί Ψαλτικῆς Σελ. 419114) Περί Ψέματος Σελ. 420 - 427115) Περί Ψυχαγωγίας Σελ. 427 - 429116) Περί Ψυχῆς Σελ. 429 - 434117) Περί Ψυχολογικῶν Προβλημάτων - Ἀσθενειῶν Σελ. 434 - 437118) Περί Ψυχολόγων – Ψυχιάτρων Σελ. 437 - 446119) Διάφορα Σελ. 446 - 450
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο μαςΠερί Νηστείας❈ Ἡ νηστεία, ὅπως μᾶς λένε οἱ Ἅγιες Γραφές, εἶναι συνηλικιώτης τῆς ἀνθρωπότητας. Τί θά πεῖ αὐτό; Ὅτι ἔχει ἴδια ἡλικία μέ τήν ἡλικία πού ἔχει ἡ ἀνθρωπότητα.Ὁ πρῶτος ἄνθρωπος δηλαδή, πού ἦταν ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα πῆραν ὡς ἐντολή νά νηστεύουνε. Αὐτή ἦταν ἡ πρώτη ἐντολή πού πῆραν ἀπό τόν Θεό, νά τρῶνε ἀπό ὅλα τά δέντρα πού ἦταν ἐκεῖ στόν Παράδεισο ἐκτός ἀπό ἕνα, ἀπό τό δέντρο τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ. Ἤτανε, λοιπόν, ἡ πρώτη - πρώτη ἐντολή.Σήμερα πολλοί ἄνθρωποι, δυστυχῶς, λένε ὅτι «ἐντάξει οἱ ἐντολές.. ἀλλά ἡ νηστεία δέν εἶναι τίποτα» καί μποροῦμε νά τή βάζουμε στήν ἄκρη. Παραθεωροῦν τή νηστεία καί δυστυχῶς πολύ λίγοι ἄνθρωποι νηστεύουν στίς μέρες μας. Καί ἄν κάποιος πεῖ ὅτι νηστεύει, τόν κοιτᾶνε καί παράξενα, καί μάλιστα τοῦ ἐπιτίθενται κιόλας.. «τί εἶναι αὐτά πού κάνεις; »… τάχατες ἀπό ἐνδιαφέρον.. «θά κινδυνέψει ἡ ὑγεία σου.. θά ἀρρωστήσεις.. μήν κάνεις ὑπερβολές…».Καί ὅμως αὐτή ἡ ἐντολή ἦταν ἡ πρώτη πού δόθηκε στόν ἄνθρωπο καί μάλιστα ἐνῶ ἤτανε μέσα στόν Παράδεισο. Ὄχι ἀφοῦ βγήκαμε ἀπό τόν Παράδεισο, ἀλλά ἐνῶ ἤμασταν μέσα στόν Παράδεισο, μᾶς ἔδωσε τήν ἐντολή νά νηστεύουμε, δηλαδή νά ἐγκρατευόμαστε ἀπό κάποιες τροφές. Καί συγκεκριμένα στόν Παράδεισο, ὅπως εἴπαμε, ἀπό ἐκεῖνο τό δέντρο, ἀπό τούς καρπούς ἐκείνου τοῦ δέντρου, τό δέντρο τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ.Καί ὁ ἴδιος ὁ Κύριος νήστεψε, ἐνῶ δέν εἶχε ἀνάγκη θά λέγαμε νά νηστέψει. Καί ὅ,τι ἔκανε ὁ Κύριος, λένε οἱ Ἅγιοι, τό ἔκανε γιά μᾶς, γιά νά μᾶς δώσει πρότυπο ζωῆς. Ἑπομένως, δέν δικαιολογεῖται ὁ Χριστιανός νά λέει ὅτι «ἡ νηστεία δέν εἶναι τίποτα, ἀφοῦ ὁ ἴδιος μέ τή ζωή Του μᾶς διδάσκει ὅτι πρέπει νά νηστεύουμε. (Ὁμιλία 4 – 12 – 2018)❈ Ἕνας ἀπό τούς Κανόνες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων τί λέει; «Ὅποιος κληρικός δέν νηστεύει, καί μάλιστα Τετάρτη - Παρασκευή, πού εἶναι ὅλο τόν χρόνο νηστεία καί πρέπει νά κάνουμε ἀλάδωτο, νά μήν τρῶμε οὔτε λάδι, αὐτός, λέει, νά καθαιρεῖται. Καί ὅποιος λαϊκός ἐπίσης δέν νηστεύει Τετάρτη καί Παρασκευή καί τίς Σαρακοστές νά ἀφορίζεται. Ἐκτός φυσικά ἐάν ὑπάρχει λόγος ὑγείας, σωματικῆς ὑγείας». Τότε θά πάρεις τήν ἄδεια ἀπό τόν Πνευματικό σου, δέν θά βάλεις μόνος σου Κανόνα, δέν θά ρυθμίσεις μόνος σου τόν ἑαυτόν σου τί θά φᾶς. Θά ρωτήσεις τόν Πνευματικό σου. Καί μάλιστα, λένε οἱ Κανόνες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, καί ὅταν σᾶς καταδιώκουν, νά νηστεύετε ὑπέρ ἐκείνων πού σᾶς καταδιώκουν, γιά νά γίνει ὁ Θεός ἵλεως σ’ αὐτούς, νά τούς συγχωρέσει. (Ὁμιλία 4 – 12 – 2018)❈ Ἀρχή κάθε ἁμαρτίας, ξέρετε, εἶναι ἡ πολυφαγία. Κάθε ἁμαρτίας! Καί μάλιστα θανάσιμης ἁμαρτίας. Γι’ αὐτό, ἄν θέλει κανείς νά κόψει τά πάθη του, νά σταματήσει νά ἁμαρτάνει, θά ἀρχίσει ἀπό τή νηστεία. Θά βάλει κανόνα αὐστηρό, μέ τήν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ του δηλαδή. Θά ρωτήσει τόν πνευματικό του πόσο καί πότε θά τρώει. Εἶναι πολύ σημαντικό αὐτό, νά ἔχει ἕνα πρόγραμμα διατροφῆς καθημερινό καί ὁπωσδήποτε νά ἀκολουθεῖ αὐτά πού λέει ἡ Ἐκκλησία. Ἐκτός φυσικά ἐάν ὑπάρχει λόγος ὑγείας, ὁπότε ρυθμίζεται ἀνάλογα. Γιατί, ὅπως μᾶς λένε οἱ Ἅγιοι, δέν εἴμαστε σωματοκτόνοι, δέν θέλουμε νά σκοτώσουμε τό σῶμα, ἀλλά παθοκτόνοι. Βλέπετε, ὅλες οἱ ἁμαρτίες γίνονται συνήθως μετά ἀπό τά πολύ καλά τραπέζια, τά πολλά φαγητά καί ποτά, τά φαγοπότια πού λέμε. Μετά ἀκολουθοῦνε οἱ σαρκικές ἁμαρτίες. Ξεσαλώνει ὁ Διάβολος καί ὁ ἄνθρωπος φεύγει ἀπό τόν Θεό. (Ὁμιλία 4 – 12 – 2018)❈ Γράφει ὁ Μέγας Βασίλειος γιά τή νηστεία: «Βλέπεις τί κάνει ἡ νηστεία· καί ἀρρώστειες θεραπεύει καί ρεύματα σωματικά ξηραίνει καί Δαίμονες βγάζει καί λογισμούς πονηρούς ἀποδιώχνει καί τόν νοῦ λαμπικάρει καί καρδιά καθαρή καί σῶμα ἁγιασμένο καί στό θρόνο τοῦ Θεοῦ μπροστά στήνει τόν ἄνθρωπο. Καί γιά νά μή νομίσεις, ὅτι αὐτά εἶναι μόνο λόγια, ἔχεις τήν μαρτυρία τοῦ Εὐαγγελίου πού λέει ὁ Κύριος: - Τοῦτο τό γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ» (Ματθ. 17,21), τό γένος τῶν Δαιμόνων καί τῶν παθῶν δηλαδή. Δέν ἐκδιώκονται τά ἀκάθαρτα πνεύματα παρά μόνο μέ νηστεῖες καί προσευχές. Καθένας λοιπόν πού ἐνοχλεῖται ἀπό πνεῦμα ἀκάθαρτο, ἐάν κατανοήσει καί χρησιμοποιήσει αὐτό τό φάρμακο, ἐννοῶ τή νηστεία - καί τήν προσευχή βέβαια - ἀμέσως τό πνεῦμα τό Πονηρό στενοχωρούμενο φεύγει, ἐπειδή φοβᾶται τή νηστεία. Διότι πάρα πολύ εὐχαριστιοῦνται οἱ Δαίμονες μέ τήν κραιπάλη καί τήν ἀνάπαυση τοῦ σώματος. Ἐνῶ οἱ Δαίμονες δέν ἔχουν σῶμα, χαίρονται ὅμως καί τρέφονται μέ τά σωματικά πάθη τά δικά μας. Μεγάλη δύναμη ἡ νηστεία, καί μεγάλα κατορθώματα γίνονται μ' αὐτήν. Διότι πῶς οἱ ἄνθρωποι κάνουν μεγάλες δυνάμεις καί θαύματα γίνονται διά μέσου αὐτῶν, καί θεραπεῖες στούς πάσχοντες δωρίζει ὁ Θεός διά μέσου αὐτῶν, παρά διά τῆς ἀσκήσεως καί τῆς ταπεινοφροσύνης καί τοῦ ὀρθοῦ τρόπου ζωῆς; Διότι ἡ νηστεία εἶναι ἡ ζωή τῶν ἀγγέλων, καί ἐκεῖνος πού τήν χρησιμοποιεῖ βρίσκεται στήν ἀγγελική τάξη». Αὐτά τά λέει ὁ Μέγας Βασίλειος. (Ὁμιλία 20 – 5 – 2012)❈ Ἄν ὁ ἄνθρωπος δέν κάνει νηστεία, δέν μπορεῖ νά μαζέψει τά μάτια του. Καθόλου εὔκολα δέν μπορεῖ νά τά μαζέψει. Ἅμα δηλαδή κάποιος δέν ἐγκρατεύεται στό φαγητό, δέν μπορεῖ νά ἐπιβληθεῖ στόν ἑαυτόν του. Αὐτό σημαίνει νηστεία: νά μαθαίνεις νά ἔχεις κυριαρχία στόν ἑαυτόν σου. (Ὁμιλία 1 – 4 – 2015)❈ Ὁ Κύριος τί μᾶς λέει; «Ὅταν νηστεύετε, νά μή γίνεστε σκυθρωποί, ὅπως οἱ ὑποκριτές, γιά νά φανεῖτε στούς ἀνθρώπους ὅτι νηστεύετε» (Ματθ. 6,16). Νά φαίνεστε ἐξαντλημένοι καί μέ κίτρινο τό χρῶμα τοῦ δέρματός σας κ.λ.π. καί νά σκυθρωπάζετε, νά κατσουφιάζετε. Δέν τό θέλει αὐτό ὁ Θεός. Ἀλλά ἀντίθετα, νά μή δείχνεις ὅτι νηστεύεις. «Νά νηστεύεις στά κρυφά καί ὁ Θεός πού θά βλέπει τόν κόπο σου, θά σοῦ τό ἀνταποδώσει στά φανερά» (Ματθ. 6,18).Γι’ αὐτό, καί ὅταν κανείς βρεθεῖ σ΄ ἕνα περιβάλλον πού δέν νηστεύουν, ἐνῶ εἶναι περίοδος νηστείας, δέν εἶναι ἀνάγκη νά πεῖ: «νηστεύω». Μπορεῖ κάλλιστα νά πεῖ, «ὑπάρχει δυνατότητα νά μοῦ δώσετε μία σαλάτα; » Χωρίς νά πεῖ ὅτι «νηστεύω», ἄν δέν τόν ρωτήσουν. Ἄν τόν ρωτήσουν «γιατί;.. νηστεύεις;».. Τότε ναί. Πρέπει νά πεῖ «νηστεύω» τότε. Εἶναι θέμα ὁμολογίας. Ἐφόσον δέν σέ ρωτᾶνε, καλύτερα νά μήν τό πεῖς, γιά νά τό κάνεις, ὅπως λέει ὁ Κύριος, κρυφά. Καί αὐτό πού κάνεις κρυφά, ὁ Θεός θά σοῦ τό ἀνταποδώσει φανερά. (Ὁμιλία 4 – 12 – 2018)❈ Κάποιοι βγαίνουν ἔξω σέ συμπόσια, τραπέζια, συνέδρια καί ἔχει ἀρτύσιμο φαγητό, ἐνῶ βρίσκονται ἐν καιρῶ νηστείας. Τρῶνε, λοιπόν, τό φαγητό μέ τήν πρόφαση ὅτι ἔφαγαν γιά νά μή σκανδαλίσουν τούς ὑπόλοιπους. Αὐτό ὅμως ἀκριβῶς κάνουν. Σκάνδαλο σημαίνει ὅτι βάζω ἐμπόδιο σέ κάποιον νά σωθεῖ. Ὅταν κάποιος σέ δεῖ νά τρῶς, δέν τόν βοηθᾶς νά σωθεῖ. Ὁ σωστός Χριστιανός δέν πρέπει νά φάει ἀρτύσιμο φαγητό σέ καιρό νηστείας. Δέν εἶναι ἀνάγκη νά πεῖ ὅτι νηστεύει. Ἄν ὅμως κάποιος τόν ρωτήσει ἄν νηστεύει, θά πρέπει νά τό παραδεχτεῖ. Ἄν, δηλαδή, προκληθεῖς καί δέν ὁμολογήσεις, εἶναι ἀρνηση. (Ὁμιλία 22 – 8 – 2015)❈ Πολύ βασικό τό θέμα τῆς νηστείας καί δέν πρέπει νά τό περιφρονοῦμε. Πολλοί τό θεωροῦνε δευτερεῦον. Δέν εἶναι δευτερεῦον. Εἶναι ἡ ἀρχή τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Καί ὁ Κύριος, βλέπετε, ἄρχισε τή δημόσια δράση Του μέ νηστεία. Μᾶς κήρυξε μέ τή ζωή Του. Καί μετά ἐξέλεξε τούς Ἀποστόλους καί βγῆκε στό δημόσιο κήρυγμα, ἀφοῦ νήστεψε 40 ὁλόκληρες ἡμέρες. (Ὁμιλία 4 – 12 – 2018)
Συν Θεῶ κυκλοφορεῖ: ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
Στοιχεῖα βιβλίου: Διαστάσεις 24Χ17
Ἀριθμ. σελίδων 544
Περιλαμβάνει 268 Θέματα,
Τιμή 15€.
Γιά παραγγελίες: γραπτό μήνυμα στό τηλέφωνο 6948576291
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο μας
Περί Ἀγαθῶν
❈ Ἡ ψυχή, ἡ ὁποία δέν γεύτηκε τόν οὐρανό καί τά ἀγαθά τοῦ οὐρανοῦ, ζητάει πάλι τά γήινα καί τά ρυπαρά.
«Ὁ γευσάμενος τῶν ἄνω, εὐχερῶς τῶν κάτω καταφρονεῖ», θά μᾶς πεῖ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος. Αὐτός δηλαδή πού γεύτηκε τά οὐράνια, τό πῦρ τῆς Θεότητος, αὐτός μέ πολύ εὐκολία καταφρονεῖ τά γήινα καί πολύ περισσότερο τά βρώμικα. Ἀλλά ἐκεῖνος πού δέν ἔχει γεύση τῶν οὐρανίων, δέν ἔχει ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ, αὐτός, λέει πάλι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης:
«ἐπί κτήμασιν ἀγάλλεται». Χαίρεται γιά τά ἀποκτήματά του, γιά τά χρήματά του, τά στολίδια του, τά κτήματά του κ.λπ. (Ὁμιλία 31 – 3 – 2018)
❈ Ἔρχονται ἀγωνιωδῶς μητέρες καί μοῦ λένε:
- Πάτερ τό παιδί μου δέν ἔχει δουλειά…
- Τό παιδί σου δέν ἔχει δουλειά; Τό παιδί σου ἦρθε ποτέ στήν Ἐκκλησία νά πεῖ ἕνα «εὐχαριστῶ» στόν Θεό;
- Ὄχι, τήν Κυριακή τό πρωί κοιμᾶται..
- Πῆγε ποτέ του νά ἐξομολογηθεῖ;
- Τέτοια πράγματα πάτερ…
Ἡ δουλειά μᾶς νοιάζει ὅμως, βλέπετε; Καί ἐμεῖς πού πᾶμε στήν Ἐκκλησία, δέν ἀγωνιοῦμε γιατί τό παιδί μας ἔχει φύγει ἀπό τόν Θεό, ἀλλά γιατί δέν μπορεῖ νά ζήσει αὐτόνομα. Βλέπετε; Νάτο, αὐτό πού σᾶς εἶπα, τό ζοῦμε καί ἐμεῖς. Γιατί αὐτό θέλουμε. Θέλουμε δουλειά χωρίς τόν Θεό. Θέλουμε νά ζήσουμε.. θέλουμε δουλειά. Δέν θέλουμε τόν Θεό.
Θέλουμε τά ἀγαθά τοῦ Θεοῦ, ἀλλά τά θέλουμε γιά νά ζήσουμε μόνοι μας χωρίς τόν Θεό, νά μήν παρεμβαίνει ὁ Θεός στή ζωή μας. Νά μήν ἀλλάξουμε τή ζωή μας. Ἁπλῶς θέλουμε νά τρῶμε καί νά κοιμόμαστε.
Καί ὁ Θεός μᾶς τά στερεῖ αὐτά τά στοιχειώδη, ἀκριβῶς γιά νά κυνηγήσουμε τά οὐράνια, τά οὐσιαστικά, πού θά μείνουνε γιά πάντα. Νά ξεκολλήσουμε ἀπό αὐτά τά προσωρινά. Δέν μᾶς τά στερεῖ γιατί μᾶς μισεῖ ἤ γιατί εἶναι θυμωμένος ἤ γιατί θέλει νά μᾶς τιμωρήσει. Μᾶς τά στερεῖ, καί τή δουλειά καί ὅλα αὐτά πού εἶναι πολύ δύσκολα στίς μέρες μας, γιατί ἔχουμε φύγει μακριά Του καί ἔχουμε χάσει τό μεῖζον, τό σπουδαιότερο. Τή Βασιλεία Του. Δέν θά μποροῦσε ὁ Θεός νά δώσει σ’ ὅλους τούς νέους δουλειά σήμερα; Τό πιό εὔκολο πράγμα! Καί ὅλους τούς φτωχούς νά τούς κάνει πλούσιους; Τό πιό εὔκολο πράγμα! Ἀλλά μετά εἶναι πού θά γινόμαστε τελείως αὐτονομημένοι, τελείως ὑλιστές, τελείως ἄθεοι, τελείως κολασμένοι… (Ὁμιλία 3 – 6 – 2018)
❈ Σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός τά χρήματα; Μήν τά κάνεις αὐτοσκοπό, γιατί τότε γίνεσαι εἰδωλολάτρης.
Σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός οἰκογένεια; Ἐντάξει, εἶναι πολύ ὡραῖο πράγμα ἡ οἰκογένεια, ἀλλά δέν πρέπει νά εἶναι αὐτοσκοπός, ἀλλά τό μέσον γιά νά φτάσεις μέσω τῆς οἰκογένειας στόν Θεό.
Σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός γνώσεις; Μήν γίνεσαι εἰδωλολάτρης τῆς γνώσης. Καί τίς γνώσεις πρέπει νά τίς χρησιμοποιήσεις γιά νά φτάσεις στόν Θεό.
Σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός φυσική δύναμη ἤ σωματική ὀμορφιά; Μήν γίνεσαι εἰδωλολάτρης τοῦ ἑαυτοῦ σου, μήν γίνεσαι αὐτοείδωλο, ὅπως λέει ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας Κρήτης στόν Κανόνα του. Μήν λατρεύεις τόν ἑαυτόν σου, ἀλλά δές μέσα ἀπό τήν ὀμορφιά πού ὑπάρχει πάνω σου τόν Θεό, πού σοῦ ἔδωσε αὐτήν τήν ὀμορφιά καί σκέψου ὅτι, ἄν φτιάχνει τόσο ὡραίους ἀνθρώπους ὁ Θεός πόσο ὡραῖος θά εἶναι ὁ Ἴδιος.. πόσο σοφός καί πόσο δυνατός, βλέποντας ὅλη αὐτήν τήν σοφία καί τήν δύναμη πού ὑπάρχει στό σύμπαν.
Τά μέσα λοιπόν καί τά ἀγαθά πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, δέν πρέπει νά τά κάνουμε αὐτοσκοπό, ἀλλά νά τά χρησιμοποιοῦμε γιά τήν σωτηρία μας. (Ὁμιλία 17 – 10 – 2010)
❈ ❈ ❈
Περί Ἀγάπης
❈ Ἡ ἀγάπη, ἡ σωστή, εἶναι καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι δῶρο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δέν μπορεῖς νά ἔχεις ἀληθινή ἀγάπη, ἄν δέν ἔχεις μετάνοια, ἄν δέν ἔχεις μπεῖ σ’ αὐτή τή διαδικασία νά προσεύχεσαι συνέχεια, νά παρακαλᾶς τόν Θεό, «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησέ με», νά προσπαθεῖς νά
ἐξομολογεῖσαι, νά Κοινωνᾶς, νά κάνεις αὐτά πού λέει ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, ὥστε σιγά - σιγά νά διώξεις ἀπό μέσα σου τήν μεγάλη ἀρρώστια πού λέγεται φιλαυτία καί νά πάψεις πλέον ν’ ἀγαπᾶς τόν ἑαυτό σου καί νά ἀγαπήσεις τόν Θεό καί τόν πλησίον. (Ὁμιλία 3 – 7 – 2017)
❈ Ἡ πρώτη ἐντολή τοῦ Θεοῦ εἶναι «νά ἀγαπήσεις τόν Θεό». Ἡ πρώτη ἐντολή τῶν ψυχολόγων εἶναι νά ἀγαπήσεις τόν ἑαυτόν σου. Τελείως ἀνάποδα! Τά λέω αὐτά γιατί πρέπει νά τά ἀποδομήσουμε μέσα μας. Μᾶς ἔχουν ποτίσει μέ τέτοιες ἰδέες καί πρέπει νά τίς πετάξουμε.
Ἡ πρώτη ἐντολή εἶναι ν’ ἀγαπήσεις τόν Θεό, ὄχι τόν ἑαυτόν σου. Οἱ ψυχολόγοι λένε, γιά νά ἀγαπήσεις τούς ἄλλους, πρέπει ν’ ἀγαπᾶς τόν ἑαυτό σου. Ψέμα! Λάθος!
Γιά νά ἀγαπήσεις τούς ἄλλους, πρέπει πρῶτα ν’ ἀγαπήσεις τόν Θεό. Ἄν ἀγαπήσεις τόν Θεό, τότε θά ἀγαπήσεις σωστά καί τούς ἄλλους. Νά, γιατί δέν ἀγαπᾶμε σωστά τόν ἄνδρα μας οἱ γυναῖκες, οἱ ἄνδρες τίς γυναῖκες τους, τά παιδιά τους… Γιατί δέν ἔχουν ἀγαπήσει τόν Θεό, ὁπότε δέν ἀγαποῦν σωστά, δηλαδή ἀνιδιοτελῶς, τήν γυναῖκα, τόν ἄνδρα ἀντιστοίχως, τά παιδιά τους, τούς συγγενεῖς τους καί ὅλο τόν κόσμο. Καταλάβατε ποῦ εἶναι τό πρόβλημα;
Νά γιατί ὑπάρχουν τά διαζύγια, νά γιατί ὑπάρχουν οἱ ἐκτρώσεις... καί δέν τό ἔχει σέ τίποτα ἡ μάνα νά σκοτώσει τό παιδί της ἄς ποῦμε.. δέν ὑπάρχει αὐτή ἡ ἀνιδιοτέλεια.
Λέει: «ἕνα παιδί νά ἔχω ἀκόμα… μοῦ φτάνουν αὐτά, δέν μπορῶ ἄλλο». Ἔχει φιλαυτία. Ἀντίθετα, μιά μάνα πού ἀγαπάει ἀνιδιοτελῶς, λέει: «τί τό παιδί θά σκοτώσω; Χίλιες φορές νά ὑποφέρω λίγο ἀκόμα, λίγο παραπάνω, θά τό μεγαλώσω… Θά βοηθήσει καί ὁ Θεός…».
Ἀλλά, ἅμα ἔχει φιλαυτία, δέν ἀγαπάει κανέναν. Καί ἅμα τήν ζορίσει καί λίγο ὁ ἄνδρας της, λέει «χωρίζω, τελειώσαμε…». (Ὁμιλία 3 – 7 – 2017)
❈ Ἀληθινή ἀγάπη εἶναι αὐτή πού ξεκινάει ἀπό τήν ἀγάπη γιά τόν Χριστό. Ὅταν ἀγαπήσουμε σωστά τόν Χριστό, μετά ἀγαπᾶμε σωστά καί τούς ἄλλους. Διότι κανείς δέν μπορεῖ ν’ἀγαπήσει σωστά τόν ἀδελφό του, τόν πλησίον του, τόν συγγενή του, τόν πνευματικό ἀδελφό του, ἄν δέν ἀγαπήσει τόν Θεό. Καί οἱ ἄλλοι, τότε μᾶς ἀγαπᾶνε ἀληθινά, ὅταν ἀγαπᾶνε πρῶτα τόν Χριστό. Γι’ αὐτό μήν παιδεύεστε… ὅπως ἀναρωτιοῦνται μερικές κοπέλες:
- Αὐτός εἶναι γιά μένα ἤ δέν εἶναι γιά μένα;… Μέ ἀγαπάει ἤ δέν με ἀγαπάει;.. Νά πάρουμε μιά μαργαρίτα, νά δοῦμε ποῦ θά πέσει…
Ἀνοησίες εἶναι αὐτά. Δέν εἶναι θέμα τύχης. Ἀγαπάει τόν Χριστό; Αὐτό θά ἐξετάσεις. Ἐσύ ἀγαπᾶς τόν Χριστό; Ἄν ἐσύ δέν ἀγαπᾶς καί ἐκεῖνος δέν ἀγαπάει, σίγουρα δέν θά πάει καλά τό πράγμα, δέν θά πετύχει ἡ οἰκογένεια καί ὁ γάμος, οὔτε θά βρεῖς χαρά καί εὐτυχία. Ἄν ἐσύ ἀγαπᾶς τόν Χριστό, τότε εἶσαι στή σωστή πορεία. Τότε θά μάθεις καί θά καταλαβαίνεις καί τί εἶναι ὁ ἄλλος.
Ἕνας πού ἀγαπάει τόν Χριστό, καταλαβαίνει καί τούς ἄλλους, ἄν εἶναι τοῦ Χριστοῦ ἤ ὄχι, ἄν ἀγαπᾶνε τόν Χριστό ἤ ὄχι, ἄν ἀγαπᾶνε καί τόν ἴδιο ἤ ὄχι.
Λέει κάπου ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ «ὁ πνευματικός ἄνθρωπος κατανοεῖ πάντας, ἐνῶ αὐτόν δέν τόν καταλαβαίνει κανένας» (Α’ Κορ. 2,15), ἀπό τούς ἀνθρώπους πού δέν εἶναι πνευματικοί. Οἱ κοσμικοί ἄνθρωποι τόν ἄνθρωπο τόν πνευματικό δέν τόν καταλαβαίνουνε. (Ὁμιλία 22 – 8 – 2017)
❈ Ὁ Χριστός δέν ἐξετάζει πόσες προσευχές κάνουμε, πόσα ἀπόδειπνα, πόσες μετάνοιες, ἀλλά τι καρδιά ἔχουμε, πόσο καθαρή εἶναι ἡ καρδιά μας, πόσο ἀγαπᾶμε – με τήν ἐν Χριστῷ ἀγάπη καί ὄχι με την κοσμική σαρκική ἀγάπη – τόν Ἴδιο καί τόν κάθε συνάνθρωπό μας. (Ὁμιλία 10 – 9 – 2010)
❈ Ἡ ἀγάπη, ἡ σαρκική και κοσμική, κάνει τόν ἄνθρωπο νά ἐπιδιώκει πάντα το δικό του συμφέρον. Ἀντίθετα, ἡ πνευματική ἀγάπη κάνει τόν ἄνθρωπο νά ἐπιδιώκει πάντα το συμφέρον τοῦ ἄλλου καί ὄχι το δικό του:
Πῶς θά κάνει χαρούμενο τόν ἄλλον.
6) ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ
Διάσταση βιβλίου 20 Χ14,5
414 σελίδες
τιμή πώλησης 10 €.
Ἀποσπάσματα ἀπό το βιβλίο μας:
Ὁ Ἅγιος ὡς Πνευματικός ἦταν γεμάτος ἔλεος καί ἀγάπη
«Ἡ ψυχή τοῦ Γέροντα ἦταν γεμάτη ἔλεος. Ποτέ δέν ἔβαζε αὐστηρούς κανόνες καί ἐπιτίμια. Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι δέν σεβόταν τούς Ἱερούς κανόνες, κάθε ἄλλο. Εἶχε ὅμως τέτοια ἀγάπη στήν ψυχή του, καί βλέποντας πόσο ἐγωισμό ἔχουμε οἱ ἄνθρωποι σήμερα, χρησιμοποιοῦσε τό πιό μεγάλο φάρμακο, τήν ἀγάπη, γιά τήν μεγάλη αὐτή ἁμαρτία μας.
Αὐτός λοιπόν ὁ κατ’ ἐξοχήν καρπός καί χάρισμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ἀγάπη, κατοίκησε μόνιμα στήν καρδιά τοῦ Γέροντα. Ἔχοντας λοιπόν τήν ἀγάπη εἶχε καί ὅλα τά ἄλλα.
Χρησιμοποιοῦσε βέβαια καί τό νυστέρι, ὅταν χρειαζόταν, ἀλλά μέ τέτοια λεπτότητα πού δέν καταλάβαινες ὅτι γινόταν ἐγχείρηση. Νόμιζες ὅτι σέ χάιδευε. Ἡ θεραπεία, ἡ θεραπευτική ἐνέργεια γινόταν, ἄσχετα ἄν ἐγώ ἔμενα ἀθεράπευτος καί ἀδιόρθωτος»[1]. Ὁ Ἅγιος ἦταν πολύ προσεκτικός ὅταν ἐκαλεῖτο νά δώσει εὐχή καί μάλιστα σέ κληρικούς.
Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος δέν ἔδινε εὐχή σέ παρεκτρεπομένους ἀμετανοήτους κληρικούς
«Γιά ἄλλον καί μάλιστα ἱερωμένο πρόσωπο πού ἦρθε κάποτε στό Μοναστήρι γιά νά γνωρίσει τόν Γέροντα καί νά ζητήσει τήν εὐχή του, ἔλεγε: Σιγά μήν τοῦ δώσω εὐχή μέ τέτοια ζωή πού κάνει! Αὐτός νομίζει ὅτι μπορεῖ νά κρυφτεῖ. Ὁ Ἅγιός μου ὅμως, ὅλα μοῦ τά φανερώνει!»[2].
Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος καί ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ γιά τήν οἰκονομία στήν ἐξομολόγηση
«Ὅσον ἀφορᾶ τό θέμα τῆς «οἰκονομίας» πού μποροῦν οἱ πνευματικοί νά ἐφαρμόσουν στήν ἐξομολόγηση, ὁ Γέροντας μέ θεϊκή σοφία τήν ἐφάρμοσε ὁ ἴδιος, ἀλλά βοήθησε καί ὅσους πνευματικούς τόν συμβουλεύτηκαν. Ἄς ἀναφέρουμε μερικά παραδείγματα. Ὁ μακαριστός ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μ. Φλαμουρίου Πηλίου, Γέροντας Γαβριήλ, ὁ ὁποῖος γνώριζε προσωπικά καί ἐκτιμοῦσε τή διάκριση καί ἁγιότητα τοῦ Γέροντα Ἰακώβου, ἀναρωτιόταν μήπως οἱ ἀλλεπάλληλες ἀσθένειές του ὀφείλονταν στίς «οἰκονομίες» πού ἔκανε μή ἐφαρμόζοντας μέ ἀκρίβεια τούς ἱερούς κανόνες. Δηλαδή ἐνῶ τό Πηδάλιο ὥριζε τόσο χρόνο ἀκοινωνησία γιά κάποιο ἁμάρτημα, ἐκεῖνος μέ διάκριση, ἀνάλογα βέβαια καί μέ τήν μετάνοια, λιγόστευε τόν χρόνο τοῦ ἐπιτιμίου. Τότε ὁ Γέροντας Ἰάκωβος ἀπάντησε σ' αὐτόν πού μετέφερε τό ἐρώτημα λέγοντας νά πεῖ στό Γέροντα Γαβριήλ: Ἄχ πάτερ μου. Πέρασε ὁ καιρός τῆς «ἀκρίβειας»! Στή σημερινή ἐποχή μόνο μέ τήν «οἰκονομία» μήπως καί σωθεῖ κάποια ψυχή»[3].
Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ὁ Ὅσιος καταπατοῦσε τούς Ἱερούς Κανόνες καί ἀνεχόταν τήν ἁμαρτία-ἀμετανοησία «συγχωρώντας κακῶς». Αὐτό φαίνεται καί στήν στάση του ἀπέναντι στόν ἱερωμένο πού ἀναφέραμε προηγουμένως. Μέ πολλή διάκριση συμπεριφερόταν καί οἰκονομοῦσε τούς πάντας προσπαθώντας ὅμως νά τούς ἑλκύσει σέ μετάνοια ἀληθινή.
Ἅγιος Ἐφραίμ Κατουνακιώτης: γιά τούς ἀδιάκριτους πνευματικούς πού συγχωροῦν κακῶς
«Μιά πού ἀναφερόμαστε στήν «πνευματική οἰκονομία» στήν ἐξομολόγηση καί πόση προσοχή χρειάζεται νά ἀναφέρουμε σχετική διήγηση τοῦ Ἁγίου Γέροντα πατρός Ἐφραίμ Κατουνακιώτη, ὁ ὁποῖος εἶπε σέ κάποιον πνευματικό:
- Ἄν προσέξεις, πάτερ μου, θά εἶσαι στήν πρώτη θέση στόν Παράδεισο. Εἰδάλλως, ἄκουσε τί ἔπαθε γνωστός ἁγιορείτης πνευματικός. Αὐτός, ἐπειδή χωρίς διάκριση ἔλεγε σ' αὐτούς πού πήγαιναν νά ἐξομολογηθοῦν ὅτι θά πάρει στό «λαιμό» του τήν ἁμαρτία τους, στό τέλος τῆς ζωῆς του καί πρός παραδειγματισμό, ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά πρησθεῖ ὁ λαιμός του καί νά γίνει σάν βαρέλι. Τελείωσε δέ τή ζωή του μέ τόν φριχτό αὐτό θάνατο. Κατέληξε δέ τόν λόγο του λέγοντας: Οἱ πνευματικοί, πάτερ μου, δέν σώζονται! Πρέπει νά προσέχουν παρά πολύ»[4].
Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος γνώριζε τί ἔπρεπε νά γίνει σέ κάθε περίπτωση
«Διαπιστώσαμε ὅτι καί ὁ ἴδιος ὁ Γέροντας Ἰάκωβος γνώριζε τά ὅριά του. Δέν ἀναλάμβανε εὐθύνες πού δέν τοῦ ἀναλογοῦσαν. Ἔτσι, ὅταν ἕνας ἀποσχηματισμένος ἀρχιμανδρίτης ὁ ὁποῖος μετά ζοῦσε ὡς ἔγγαμος κοσμικός, τοῦ ζήτησε νά τόν δεχθεῖ γιά ἐξομολόγηση, ἀφοῦ ἄκουσε τό ἱστορικό του, εἶπε: Νά τοῦ πεῖς, παιδί μου, νά μήν ἔρθει σέ μένα. Αὐτός χρειάζεται ἀρχιερέα κι ἄν θέλει νά ἐξομολογηθεῖ, ἐκεῖ πρέπει νά πάει»[5].
Κατά Χριστόν ἐπιείκεια καί καρδιακή προσευχή τοῦ Ὁσίου
Ὁ ἅγιος ἦταν αὐστηρότατος στόν ἑαυτό του ἀλλά γεμάτος ἐπιείκεια πρός ὅλους. Εἶχε τήν ἐν Χριστῷ ἀγάπη πρός τόν πλησίον πού πήγαζε ἀπό τήν βαθειά καρδιακή του ἀγάπη στόν Χριστό μας.
«Ἕνα βράδυ, μετά τίς ἰατρικές μου ὑπηρεσίες, ὁ Γέροντας μέ κράτησε στό κελλί του καί μοῦ διηγήθηκε πολλά περιστατικά ἀπό τή ζωή του μέσα στό Μοναστήρι, πολλές καταστάσεις πού τόν πλήγωσαν ψυχικά καί τραυμάτισαν τήν εὐαίσθητη ψυχή του. Εἶχαν περάσει τά μεσάνυχτα ὅταν εἶπα στό Γέροντα:
- Γέροντα, μήν κουράζεστε ἄλλο. Νά προλάβετε νά ξεκουραστεῖτε λίγο. Μάλιστα τόν ρώτησα:
- Γέροντα, δίψασα -εἶχε «κολλήσει» τό στόμα μου- ἀλλά θέλω νά κοινωνήσω τό πρωί - ξημέρωνε Κυριακή. Μοῦ λέει τότε:
- Πήγαινε, πιές ἕνα ποτήρι νερό καί πές τό «Ἐλέησόν με, ὁ Θεός...» καί τό πρωί νά κοινωνήσεις.
Ἀφοῦ φίλησα τό χέρι του βγαίνοντας ἀπό τό κελλί του, τόν ἄκουσα νά λέει μέσα ἀπό τήν ψυχή του:
«- Χριστέ μου!». Τί Χριστέ μου ἦταν ἐκεῖνο! «Ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοί, Κύριε [...] Κύριε, εἰσάκουσον τῆς φωνῆς μου. Αὐτός ὁ «ἐκ βάθους στεναγμός», πού μέ ἀξίωσε ὁ Θεός νά ἀκούσω ἀπό τόν ἅγιο Γέροντα Ἰάκωβο, ἦταν προφανῶς τό ξεχείλισμα τῆς ἀδιάλειπτης καρδιακῆς του προσευχῆς»[6].
Ἡ διάκριση τοῦ Ἁγίου στήν ἀνακοίνωση κάποιου νέου γεγονότος
«Ὅταν ἤθελε νά σοῦ πεῖ ἕνα νέο», διηγεῖται ὁ ἱερομόναχος Ἀλέξιος «ἄς ποῦμε, μέ πόση διάκριση τό ἔλεγε. Θυμᾶμαι ὅταν μοῦ ἀνακοίνωσε τόν θάνατο τοῦ σαρκικοῦ μου πατέρα, πού ἦταν καρκινοπαθής καί περιμέναμε τό τέλος του. Ὅταν τό ἔμαθε ὁ Γέροντας ἐγώ ἀκόμη δέν τό εἶχα πληροφορηθεῖ. Μέ πῆρε λοιπόν μέ διάκριση στήν ἐκκλησία μπροστά στήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Δαυΐδ καί μοῦ εἶπε: «Παιδάκι μου, ἐδῶ ἦλθες γιά τόν Ἅγιο Δαυΐδ, σ’ αὐτόν νά ἔχεις τήν ἐλπίδα σου, νά εἶναι τό στήριγμά σου, ὁ βοηθός σου. Κατόπιν μοῦ ἀνακοίνωσε τό τέλος τοῦ πατέρα μου ἀφοῦ μέ ἀγκάλιασε καί μέ ἀσπάστηκε. Ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου καί ὁ τρόπος τοῦ Γέροντα μέ βοήθησαν, ὄχι μόνο νά μή μοῦ κακοφανεῖ, ἀλλά τό αἰσθάνθηκα σάν ἕνα χαρούμενο γεγονός, παρ’ ὅλο πού ὡς ἄνθρωπος λυπήθηκα.
7) ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ. Α' τόμος (Α – ΕΝ)
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Διάσταση βιβλίου 24Χ17
σελίδες 440
τιμή πώλησης 12 €
ΤΟΜΟΣ Α’
(Α – ΕΝ)
Περιεχόμενα
1) Περί Ἀγαθῶν Σελ. 13 - 17
2) Περί Ἀγανάκτησης Σελ. 17 - 18
3) Περί Ἀγάπης Σελ. 18 - 37
4) Περί Ἀγγέλων Σελ. 37 - 39
5) Περί Ἁγίας Γραφῆς Σελ. 39 - 41
6) Περί Ἁγιασμοῦ Σελ. 41
7) Περί Ἁγιότητας Σελ. 41 - 47
8) Περί Ἁγίου Πνεύματος Σελ. 47 - 52
9) Περί Ἁγίων Σελ. 52 - 59
10) Περί Ἁγίων Εἰκόνων Σελ. 59 - 63
11) Περί Ἁγίων Λειψάνων Σελ. 64
12) Περί Ἄγνοιας Σελ. 64 - 69
13) Περί Ἁγνότητας Σελ. 69 - 71
14) Περί Ἀγρυπνίας Σελ. 72
15) Περί Ἄγχους Σελ. 72 - 78
16) Περί Ἀγωγῆς - Ἀνατροφῆς τῶν Παιδιῶν Σελ. 78 - 95
17) Περί Ἀγῶνα Σελ. 95
18) Περί Ἀδιαφορίας Σελ. 95 - 96
19) Περί Ἀδικίας Σελ. 96 - 105
20) Περί Ἀθεΐας Σελ. 105 - 106
21) Περί Αἵρεσης - Αἱρετικῶν Σελ. 106 - 110
22) Περί Αἰσθήσεων Σελ. 110
23) Περί Αἰτίας Σελ. 110 - 111
24) Περί Ἀκηδίας - Ἀμέλειας Σελ. 111 - 114
25) Περί Ἀκολασίας Σελ. 114
26) Περί Ἀλήθειας Σελ. 114 - 117
27) Περί Ἀλλαγῆς – Διορθώσεως Σελ. 117 - 118
28) Περί Ἁμαρτίας Σελ. 118 - 127
29) Περί Ἀμετανοησίας Σελ. 127 - 128
30) Περί Ἀμοιβῆς - Μισθοῦ Σελ. 128 - 129
31) Περί Ἀναβολῆς Σελ. 129 - 131
32) Περί Ἀνάγκης Σελ. 131 - 132
33) Περί Ἀναδόχου – Κουμπάρου Σελ. 132 - 135
34) Περί Ἀναίδειας – Θρασύτητας Σελ. 135
35) Περί Ἀνάπαυσης Σελ. 135 - 136
36) Περί Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ Σελ. 136 - 138
37) Περί Ἀνάστασης τῶν Ἀνθρώπων Σελ. 139 - 141
38) Περί Ἀνδρός Σελ. 141 - 143
39) Περί Ἄνεσης - Καλοπέρασης Σελ. 143 - 146
40) Περί Ἀνθρωπίνου Θελήματος Σελ. 146 - 154
41) Περί Ἀνθρώπου Σελ. 154 - 160
42) Περί Ἀνοησίας - Ἀνοήτων Σελ. 160 - 161
43) Περί Ἀνταγωνισμοῦ Σελ. 161 - 163
44) Περί Ἀντιπάθειας Σελ. 163
45) Περί Ἀντιχρίστου Σελ. 163 - 165
46) Περί Ἀνυπακοῆς Σελ. 165 - 167
47) Περί Ἀξιοπρέπειας Σελ. 167
48) Περί Ἀπαιτήσεων Σελ. 167 - 168
49) Περί Ἀπελπισίας Σελ. 168 - 169
50) Περί Ἀπιστίας Σελ. 169 - 173
51) Περί Ἁπλότητας Σελ. 173 - 180
52) Περί Ἀπόφασης Σελ. 180
53) Περί Ἀργίας Σελ. 180 - 181
54) Περί Ἀργολογίας Σελ. 181 - 182
55) Περί Ἀρετῆς Σελ. 183 - 188
56) Περί Ἀρρώστιας Σελ. 188 - 194
57) Περί Ἀσέβειας Σελ. 194 - 195
58) Περί Αὐστηρότητας Σελ. 195
59) Περί Αὐταπάρνησης Σελ. 195 - 201
60) Περί Αὐτάρκειας Σελ. 201
61) Περί Αὐτογνωσίας Σελ. 202 - 206
62) Περί Αὐτοελέγχου Σελ. 206 - 208
63) Περί Αὐτοθυσίας Σελ. 208 - 209
64) Περί Αὐτοκτονίας Σελ. 209 - 212
65) Περί Αὐτοκυριαρχίας Σελ. 212 - 213
66) Περί Αὐτομεμψίας Σελ. 213 - 217
67) Περί Αὐτοπεποίθησης Σελ. 217 - 221
68) Περί Ἀχαριστίας Σελ. 221 - 223
69) Περί Βαπτίσματος Σελ. 223 - 229
70) Περί Βαρεμάρας - Ἀνίας Σελ. 229 - 230
71) Περί Βασκανίας – Ματιάσματος Σελ. 230 - 235
72) Περί Βιβλίων Σελ. 236 - 239
73) Περί Βλασφημίας Σελ. 239 - 241
74) Περί Βοήθειας Σελ. 241 - 245
75) Περί Βρισιᾶς Σελ. 245 - 247
76) Περί Γάμου Σελ. 247 - 260
77) Περί Γαστριμαργίας Σελ. 260 - 261
78) Περί Γέλιου Σελ. 261
79) Περί Γενεθλίων Σελ. 261 - 264
80) Περί Γιόγκας Σελ. 264
81) Περί Γνώμης Σελ. 264
82) Περί Γογγυσμοῦ - Γκρίνιας Σελ. 264 - 267
83) Περί Γονέων καί Παιδιῶν Σελ. 267 - 274
84) Περί Γυναῖκας Σελ. 274 - 277
85) Περί Δαιμονισμένων Σελ. 277 - 278
86) Περί Δακρύων Σελ. 279 - 281
87) Περί Δανείου Σελ. 281
88) Περί Δειλίας Σελ. 282 - 285
89) Περί Δεισιδαιμονίας Σελ. 285 – 287
90) Περί Δευτέρας Παρουσίας - Τελικῆς Κρίσεως Σελ. 287 - 292
91) Περί Διαβόλου Σελ. 292 - 308
92) Περί Διαβόλου καί οἱ Μεθοδεῖες του Σελ. 308 - 318
93) Περί Διαζυγίου Σελ. 318 - 321
94) Περί Διακρίσεως Σελ. 322 - 329
95) Περί Διαπροσωπικῶν Σχέσεων Σελ. 330 - 336
96) Περί Διασκεδάσεως Σελ. 337 - 338
97) Περί Δια Χριστοῦ Σαλότης Σελ. 338 - 339
98) Περί Διδασκαλίας Σελ. 339 - 344
99) Περί Δικαιολογίας Σελ. 344 - 345
100) Περί Δικαιοσύνης – Δικαίου Σελ. 345
101) Περί Δικαίων Σελ. 345 - 346
102) Περί Διχόνοιας Σελ. 346 - 347
103) Περί Δόγματος Σελ. 347 - 349
104) Περί Δόξας Σελ. 350
105) Περί Δόξας Θεοῦ Σελ. 350 - 353
106) Περί «Δοῦλος Χριστοῦ» Σελ. 353
107) Περί Δύναμης Σελ. 354 - 357
108) Περί Δυσκολίας Σελ. 358 - 359
109) Περί Δυστυχίας Σελ. 359 - 360
110) Περί Δώρων τοῦ Θεοῦ Σελ. 360 - 361
111) Περί Ἐγκοσμίων – Κόσμου Σελ. 361 - 368
112) Περί Εγκράτειας Σελ. 368 - 372
113) Περί Ἐγωισμοῦ Σελ. 372 - 375
114) Περί Ἐδαφιαίων Μετανοιῶν Σελ. 375 - 376
115) Περί Εἰδωλολατρίας Σελ. 376 - 377
116) Περί Εἰρήνης Σελ. 377 - 381
117) Περί Ἐκδικήσεως Σελ. 381
118) Περί Ἐκκλησίας Σελ. 381 - 386
119) Περί Ἐκκοσμίκευση τῆς Ἐκκλησίας Σελ. 387 - 390
120) Περί Ἐκκλησιασμοῦ Σελ. 390 - 401
121) Περί Ἐκπαιδευτικοῦ - Δασκάλου Σελ. 402 - 405
122) Περί Ἐκτρώσεων Σελ. 405 - 407
123) Περί Ἐλεημοσύνης Σελ. 407 - 412
124) Περί Ἐλευθερίας Σελ. 412 - 416
125) Περί Ἑλληνικοῦ Ἔθνους Σελ. 416 - 417
126) Περί Ἐμπιστοσύνης στόν Θεό Σελ. 417 - 426
127) Περί Ἐμποδίου Σελ. 426 - 427
128) Περί Ἐνδυμασίας Σελ. 427 - 431
129) Περί Ενότητας Σελ. 431 - 434
130) Περί Ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ Σελ. 434 - 439
Ἀπόσπασμα ἀπό το βιβλίο μας
Περί Ἀγωγῆς - Ἀνατροφῆς τῶν Παιδιῶν
❈ Ἄς κάνουμε κέντρο τῆς ζωῆς μας τόν Χριστό, ὁπότε μετά θά μεγαλώσουμε σωστά καί τά παιδιά μας.
Γιατί τά παιδιά μας δέν μεγαλώνουν σωστά; Γιατί δέν ἔχουμε κέντρο τόν Χριστό. «Τό εἶπε ὁ μπαμπάς, τό εἶπε ἡ μαμά». Δέν λένε: «τό εἶπε ὁ Χριστός».
Μαθαίνει τό παιδί νά ἔχει κέντρο τῆς ζωῆς του τόν μπαμπά καί τήν μαμά (καί ὄχι τόν Χριστό). (Ὁμιλία 28 – 10 – 2016)
❈ Τό παιδί πῶς θά γίνει ταπεινό; Πολύ ἁπλά, νά μάθει νά κάνει ὑπακοή. «Ὄχι», λέει, «θά τό κάνεις ἀνάπηρο, ἄν τό μάθεις ὑπακοή, ἄστο νά ἐκφραστεῖ ἐλεύθερα». Δηλαδή νά βγάλει ὅλο τό βοῦρκο καί ὅλη τή βρωμιά πού ἔχει μέσα του. Λέει κάνεις: «Δέν ἔχω δικαίωμα ἐγώ νά ἐκφραστῶ»; Καί ἐννοεῖ νά βγάλει ὅλη τή μπόχα πού ἔχει μέσα του. Ὅλη τή βρωμιά του. Οἱ ἄλλοι τί φταῖνε δηλαδή;
Τό παιδί θά πρέπει νά μάθει νά ὑπακούει. Τό ξέρουμε γιατί τό ἔκανε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός καί ὅ,τι ἔκανε ὁ Χριστός εἶναι ὁδηγία γιά μᾶς. Λέει: «ἦν ὑποτασσόμενος αὐτοῖς» (Λουκ. 2,51), πού ὁ Χριστός δέν εἶχε ἀνάγκη ἀγωγῆς ἐπιτέλους ὡς τέλειος Θεός καί τέλειος Ἄνθρωπος! Καί ὅμως τό ἔκανε γιά νά διδάξει τόν δρόμο στίς μητέρες καί στούς πατέρες πῶς νά ὀδηγήσουν τά παιδιά. Ἦταν ὑποτασσόμενος.
Ποιός; Ὁ Θεός! Σέ ποιόν; Σέ ἀνθρώπους! Σ’ ἕναν ἄνθρωπο, στήν Παναγία καί στόν Ἅγιο Ἰωσήφ. Καί μετά λέμε τά παιδιά δέν πρέπει νά κάνουν ὑπακοή στούς γονεῖς, ἄν ὁ Θεός τό ἔκανε στήν Παναγία μητέρα Του καί στόν Ἅγιο Ἰωσήφ... εἶναι τό τέλειο μάθημα. (Ὁμιλία 10 – 6 – 2009)
❈ Γονεῖς! Ὅλοι θέλετε νά εἶναι τά παιδιά σας καλά καί ὑπάκουα. Ἄν πραγματικά τό ἐπιθυμεῖτε αὐτό, ἀγωνισθεῖτε νά νικήσετε τήν ὑψηλοφροσύνη, γιατί τά ὑπερήφανα παιδιά εἶναι καί ἰδιότροπα καί ἀνυπάκουα. Ἄν δέν τό κάνεις ὅσο τό παιδί εἶναι παιδί, θά τό πληρώσεις ὅταν τό παιδί γίνει ἔφηβος. Και ἔρχονται γονεῖς ἀπελπισμένοι καί λένε: «δέν μ’ ἀκούει». Καί βέβαια δέν σέ ἀκούει γιατί ὅταν ἔπρεπε νά τό μάθεις νά ὑπακούει, δέν τό ἔμαθες. Ἔλεγες:
- Ἄστο τό παιδί, θά μάθει ὅταν μεγαλώσει.
Ὅταν μεγαλώνει, δέν μαθαίνει. Τότε γίνεται χειρότερο.
Καλλιεργῆστε στίς ψυχές τους τήν ταπεινοφροσύνη, γιατί τά ταπεινά παιδιά εἶναι καί ὑπάκουα. Ὅλοι θέλετε ν’ ἀνθίσει στίς καρδιές τῶν παιδιῶν τό λουλούδι τῆς εὐγνωμοσύνης. Μάθετέ τα λοιπόν νά εἶναι ταπεινά καί προφυλάξτε τα ἀπό τόν ἐγωισμό, γιατί ὁ ἐγωιστής ἄνθρωπος διακρίνεται γιά τήν ἀγνωμοσύνη καί τήν ἀχαριστία του.
Βέβαια ἀφοῦ σκέφτεται μόνο τόν ἑαυτό του, θά σκεφτεῖ νά πεῖ ἕνα «εὐχαριστῶ» στόν πατέρα του καί στή μάνα του; Ἀγνωμοσύνη καί ἀχαριστία θά ἔχει, γιατί δέν τό ἔμαθες νά βγαίνει ἀπό τό καβούκι τῆς φιλαυτίας καί τοῦ ἐγωισμοῦ.
Ὅλοι θέλετε νά δεῖτε τά παιδιά σας εὐτυχισμένα. Ἐμπνεύστε τους λοιπόν τή μετριοφροσύνη. Ὁ μετριόφρων ἄνθρωπος εἶναι καί ὀλιγαρκής καί πρᾷος καί αὐτάρκης - ἄρα εὐτυχισμένος! Ἐνῶ ὁ ἐγωιστής, ὁ ὑπερήφανος, συνέχεια εἶναι ταραγμένος καί θιγμένος γιατί δέν τοῦ ἀναγνωρίζουν αὐτήν τήν μεγάλη ἰδέα πού ἔχει γιά τόν ἑαυτό του:
- Μέ πρόσβαλλε ὁ ἕνας, μέ ἔθιξε ὁ ἄλλος, μέ στραβοκοίταξε ἡ ἄλλη, μέ ζηλεύει ἡ ἄλλη, μέ φθονεῖ...
Καί εἶναι συνέχεια ταραγμένος.
Τέλος, ὅλοι θέλετε νά ἔχουν τά παιδιά σας τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Διδάξτε τα λοιπόν, μέ τό λόγο καί τό παράδειγμα, τήν ταπεινοφροσύνη, γιατί «ὁ Θεός ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δε δίδωσι χάριν»! (Ἰακ. 4,6) (Ὁμιλία 10 – 6 – 2009)
❈ Ἔχει τό παιδί πεῖσμα, ἔχει ἐγωισμό, ἔχει φιλαυτία δηλαδή, ἔχει ἀγάπη γιά τόν ἑαυτόν του. Αὐτό εἶναι μιά δύναμη.
Ὅσο πιό μεγάλη ἀγάπη ἔχει στόν ἑαυτόν του, σημαίνει τόσο πιό δυνατή εἶναι ἡ ψυχή του.
Ἀλλά αὐτή τή δύναμη τῆς ψυχῆς του τήν ἔχει βάλει σέ λάθος δρόμο, σέ ἕνα λάθος ρυάκι, ἄς τό ποῦμε, τό ὁποῖο ἀντί νά τόν ζωογονεῖ, τόν πνίγει. Θά πρέπει λοιπόν νά ἀλλάξουμε τήν κατεύθυνση. Νά πᾶμε ἀντίθετα.
Νά βοηθήσουμε τό παιδί νά στρέψει τήν ἀγάπη αὐτή πού ἔχει στόν ἑαυτόν του πρός τόν Θεό καί νά μάθει ὄχι νά λατρεύει τόν ἑαυτόν του καί τό θέλημά του, ἀλλά νά ζητάει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Αὐτό σημαίνει νά γίνεις ταπεινός: νά ζητᾶς καί νά ἐφαρμόζεις κάθε στιγμή τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά εἶσαι ἀναπαυμένος μέ αὐτά πού σοῦ δίνει ὁ Θεός κάθε στιγμή καί ὄχι νά ἔχεις στημένο τό δικό σου θέλημα καί νά ἀπαιτεῖς νά γίνεται αὐτό.
Ἑπομένως ξεριζώνεται ὁ ἐγωισμός μέ τό νά φυλάξουμε τήν ἀρετή τῆς ταπεινοφροσύνης, τῆς μετριοφροσύνης καί γενικῶς αὐτό πού λέμε ταπείνωση. Ἡ ταπείνωση ὅμως εἶναι κάτι πού τή δίνει ὁ Θεός τελικά. Ἐμεῖς ἐκεῖνο πού μποροῦμε νά βοηθήσουμε τό παιδί εἶναι νά ἀποκτήσει ταπεινοφροσύνη, δηλαδή φρόνημα ταπεινό. Νά φρονεῖ ταπεινά, νά ἔχει δηλαδή ταπεινή ἰδέα γιά τόν ἑαυτόν του καί καλύτερα ἀκόμα νά μήν ἔχει καμιά ἰδέα. Τό νά λέει κανείς ὅτι εἶναι ἁμαρτωλός, δέν λέει καί κάτι σπουδαῖο. Τό νά λέει ὅτι εἶναι ὁ μεγαλύτερος τῶν ἁμαρτωλῶν εἶναι κάτι σπουδαῖο.
... Ἡ μεγάλη τέχνη τώρα πιά εἶναι; Νά βοηθήσεις τό παιδί νά πειστεῖ, ὥστε ἐλεύθερα νά κάνει τό καλό. Αὐτο εἶναι τό ζητούμενο καί ἡ δυσκολία:
Πῶς θά πείσεις τό παιδάκι νά πάει στήν Ἐκκλησία. Νά τό θέλει ἀπό μόνο του νά πάει. Ὄχι νά τό καταπιέζεις:
- Ὁπωσδήποτε πρέπει νά πᾶς.
Πρέπει νά τοῦ ἐξηγήσεις τί σημαίνει Ἐκκλησία.
Ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ ζωή μας, ἡ τροφή μας, τό φαγητό τῆς ψυχῆ μας· ὁ Χριστός Μας, εἶναι τό Πᾶν. Χωρίς Αὐτόν δέν ζοῦμε, δέν ὑπάρχουμε, δέν ἔχουμε χαρά, δέν ἔχουμε ἐλπίδα, δέν ἔχουμε τίποτε καί δέν μποροῦμε νά κάνουμε τίποτε. Πρέπει νά καταλάβει ἡ ψυχούλα του, ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά ζήσει χωρίς τόν Χριστό, χωρίς τήν Θεία Χάρη, πού πηγάζει ἀπό τήν Θεία Λειτουργία.
Αὐτά πρέπει νά τά διδάξει, νά τά ἐμπνεύσει ὁ γονιός στό παιδί· καί ἡ διδαχή βεβαίως θέλει χρόνο, θέλει καί πνεῦμα, θέλει ζωτικότητα. Θέλει ἐνέργεια νά καταναλώσεις γιά νά τό δώσεις αὐτό στό παιδί νά τό καταλάβει, θέλει προπάντων πολύ προσευχή καί φυσικά πρῶτα νά τό ἔχεις βιώσει ἐσύ αὐτό πού διδάσκεις...
Ὅταν τό καταλάβει τό παιδί καί τό κάνει ἐλεύθερα, μετά δέν θά τ’ ἀφήσει ποτέ στήν ζωή του. Ποτέ δέν θά ἀφήσει πιά τήν Ἐκκλησία!...
Πολλοί γονεῖς μοῦ λένε:
- Πήγαινε τό παιδί μου πάτερ, μέχρι τά δεκαοχτώ, μετά σταμάτησε. Οὔτε Ἐκκλησία, οὔτε ἐξομολόγηση οὔτε τίποτα τώρα…
Γιατί; Γιατί δέν εἶχε πειστεῖ, γιά τό ἀπαραίτητο τοῦ πράγματος. Πήγαινε ἀναγκαστικά, διότι δέν μποροῦσε νά κάνει διαφορετικά.
Μόνο ὅταν τά παιδιά μιμηθοῦν ἐλεύθερα τό ὑπόδειγμα τῶν γονέων τους, μποροῦν νά ὠφεληθοῦν ἀπό τήν ἀρετή τους.
Πολλές φορές οἱ γονεῖς θέλουν νά κάνουν τά παιδιά φωτοαντίγραφά τους. Καί τά πιέζουνε νά μιμηθοῦνε τή δική τους συμπεριφορά. Θέλουν νά τά κάνουνε φωτοκόπιες τους. Ἀλλά αὐτό δέν εἶναι σωστό.
Θά πρέπει τό παιδί νά βλέπει τήν ἀρετή στό πρόσωπο τοῦ πατέρα καί τῆς μητέρας καί νά τά ἀντιγράφει ἐλεύθερα. Νά μιμηθεῖ ἐλεύθερα τήν ἀρετή, πού βλέπει καί ὄχι ἀναγκαστικά.
8) ΑΝΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ.Β' τόμος (ΕΞ – ΝΕ)
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Διάσταση βιβλίου 24Χ17
σελίδες 454
Τιμή πώλησης 12 €
ΤΟΜΟΣ Β’
(ΕΞ – ΝΕ)
Περιεχόμενα
1) Περί Ἐξομολογήσεως Σελ. 9 - 32
2) Περί Ἐξομολογήσεως καί Ἀναβολῆς Σελ. 32
3) Περί Ἐξομολογήσεως καί Ντροπῆς Σελ. 32 - 35
4) Περί Ἐξωσωματικῆς Γονιμοποίησης Σελ. 36 - 37
5) Περί Ἑορτῆς Σελ. 37 - 38
6) Περί Ἐπαγγέλματος Σελ. 38 - 39
7) Περί Ἐπαίνου Σελ. 39
8) Περί Ἐπιδείξεως Σελ. 40
9) Περί Επιθυμίας Σελ. 40 - 44
10) Περί Ἐπίπληξης - Ἐλέγχου Σελ. 44 - 46
11) Περί Ἐπιτιμίων Σελ. 46 - 47
12) Περί Ἐπιτυχίας Σελ. 47
13) Περί Ἐποχῆς Σελ. 47
14) Περί Ἐργασίας Σελ. 48 - 51
15) Περί Ἔργου – Πράξεως Σελ. 51 - 54
16) Περί Ἔρευνας Θεοῦ Σελ. 54 - 56
17) Περί Ἐρώτησης Σελ. 56 - 57
18) Περί Εὐγνωμοσύνης στόν Θεό Σελ. 57 - 60
19) Περί Εὐθανασίας Σελ. 61
20) Περί Εὐθύνης Σελ. 61 - 62
21) Περί Εὐλογίας Θεοῦ Σελ. 62 - 63
22) Περί Εὐτυχίας Σελ. 63
23) Περί Εὐχελαίου Σελ. 63 - 64
24) Περί Ἐφημερίδας Σελ. 64 - 65
25) Περί Ἐχθρῶν Σελ. 65 - 66
26) Περί Ζωῆς Σελ. 66 - 78
27) Περί Ζωντανῶν - Νεκρῶν Ἀνθρώπων Σελ. 78 - 79
28) Περί Ζώων Σελ. 79 - 81
29) Περί Ἡδονῆς Σελ. 81 - 83
30) Περί Ἡσυχίας Σελ. 84 - 87
31) Περί Θαλάσσιου Μπάνιου Σελ. 87 - 89
32) Περί Θανάτου Σελ. 89 - 96
33) Περί Θάρρους Σελ. 96 - 97
34) Περί Θαυμάτων Σελ. 97 - 100
35) Περί Θεάτρου καί Ἠθοποιίας Σελ. 100 - 101
36) Περί Θείας Ἀγάπης Σελ. 101 - 113
37) Περί Θείας Βοήθειας Σελ. 113 - 118
38) Περί Θείας Γνώσεως Σελ. 118 - 120
39) Περί Θείας Δικαιοσύνης Σελ. 120 - 124
40) Περί Θείας Ἐγκαταλείψεως Σελ. 124 - 126
41) Περί Θείας Κοινωνίας Σελ. 126 - 138
42) Περί Θείας Λειτουργίας Σελ. 138 - 145
43) Περί Θείας Μακροθυμίας Σελ. 145 - 146
44) Περί Θείας Πρόνοιας Σελ. 146 - 167
45) Περὶ Θείου Ἔρωτα Σελ. 167 - 169
46) Περί Θείου Θελήματος Σελ. 169 - 186
47) Περί Θείου Φόβου Σελ. 186 - 191
48) Περί Θείου Φωτισμοῦ Σελ. 191 - 192
49) Περί Θελήσεως Σελ. 192
50) Περί Θεολογίας Σελ. 193 - 200
51) Περί Θεοῦ Σελ. 200 - 205
52) Περί Θεώσεως Σελ. 205 - 216
53) Περί Θλίψεων - Δοκιμασιῶν Σελ. 216 - 239
54) Περί Θρησκείας Σελ. 239 - 242
55) Περί Ἰατρικῆς Σελ. 242 - 243
56) Περί Ἱεραποστολῆς Σελ. 243 - 249
57) Περί Ἰεροκατηγορίας Σελ. 249 - 252
58) Περί Ἴντερνετ – Διαδικτύου Σελ. 252 - 254
59) Περί Ἰσότητας Σελ. 254 - 255
60) Περί Κακοῦ Σελ. 255 - 257
61) Περί Καλλωπισμοῦ Σελ. 257 - 259
62) Περί Καλοῦ Σελ. 259 - 260
63) Περί Καλῶν Ἀνθρώπων Σελ. 260
64) Περί Καρδίας Σελ. 260 - 264
65) Περί Καρναβαλιῶν Σελ. 264
66) Περί Κατά Θεόν Πένθος Σελ. 264 - 270
67) Περί Καταθλίψεως Σελ. 270 - 277
68) Περί Κατακρίσεως Σελ. 277 - 278
69) Περί Κατανύξεως Σελ. 278
70) Περί Κατάρας Σελ. 278 - 283
71) Περί Κεκοιμημένων Σελ. 284 - 286
72) Περί Κενοδοξίας Σελ. 286 - 289
73) Περί Κηρύγματος Σελ. 289 - 290
74) Περί Κινδύνων Σελ. 290
75) Περί Κλήρου - Κληρικών Σελ. 291 - 295
76) Περί Κληρονομιᾶς Σελ. 295 - 296
77) Περί Κολάσεως Σελ. 296 - 304
78) Περί Κομμουνισμοῦ Σελ. 304 - 305
79) Περί Κόπου Σελ. 305 - 306
80) Περί Κορωνοϊοῦ καί Ἐμβολίων Σελ. 306 - 321
81) Περί Κορωνοϊοῦ καί Μάσκας Σελ. 321 - 325
82) Περί Κούρασης Σελ. 325
83) Περί Κρίσης Σελ. 325 - 327
84) Περί Λάθους – Σφάλματος Σελ. 328 - 329
85) Περί Λογικῆς Σελ. 329 - 330
86) Περί Λογισμῶν Σελ. 330 - 352
87) Περί Λόγων Σελ. 353 - 356
88) Περί Λύπης - Στενοχώριας Σελ. 356 - 369
89) Περί Μαγείας Σελ. 369 - 372
90) Περί Μάγων Σελ. 372 - 374
91) Περί Μαρτυρίου καί Μαρτύρων Χριστοῦ Σελ. 374 - 376
92) Περί Μασονίας Σελ. 376 - 378
93) Περί Ματαιότητας Σελ. 378 - 379
94) Περί Μεγάλης Ἑβδομάδας Σελ. 379 - 382
95) Περί Μελέτης Πνευματικῶν Βιβλίων Σελ. 382 - 384
96) Περί Μέριμνας Σελ. 384 - 388
97) Περί Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης (Μ.Μ.Ε.) Σελ. 388 - 389
98) Περί Μεταθάνατον Ζωή Σελ. 389 - 399
99) Περί Μεταμοσχεύσεων Σελ. 399 - 403
100) Περί Μετάνοιας Σελ. 403 - 423
101) Περί Μητέρας Σελ. 423 - 426
102) Περί Μνήμης Σελ. 426 - 427
103) Περί Μνήμης Θανάτου Σελ. 427 - 429
104) Περί Μνήμης Θεοῦ Σελ. 429 - 435
105) Περί Μνησικακίας Σελ. 435 - 436
106) Περί Μόδας Σελ. 436
107) Περί Μοίρας Σελ. 436
108) Περί Μοιχείας Σελ. 437
109) Περί Μοναξιᾶς Σελ. 438
110) Περί Μοναχισμοῦ Σελ. 438 - 441
111) Περί Μόρφωσης Σελ. 442
112) Περί Μουσικῆς Σελ. 442
113) Περί Ναρκωτικῶν Σελ. 442 - 443
114) Περί Νέας Τάξης Πραγμάτων Σελ. 443 - 448
115) Περί Νεολαίας – Νέων Σελ. 448 - 452
Ἀπόσπασμα ἀπό το βιβλίο μας
Περί Ἐξομολογήσεως
❈ Μέ τήν ἐξομολόγηση ἔχουμε πολλαπλά ὀφέλη. Πρῶτο καί σπουδαιότερο βέβαια ἔχουμε τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας, τή συγχώρεση καί τήν εἰρήνευση τῆς συνειδήσεως, πού δέν μπορεῖ νά βρεῖ πουθενά ὁ ἄνθρωπος. Ἄν δέν ἐξομολογηθεῖ, δέν εἰρηνεύει. Ἡ συνείδηση εἶναι, θά λέγαμε, ἕνας ἄτεγκτος δικαστής, πού σοῦ λέει ὅτι ὄντως εἶσαι ἔνοχος καί δέν μπορεῖς νά ἠρεμήσεις, ὅ,τι καί ἄν κάνεις, σέ ὅσους ψυχολόγους καί ψυχιάτρους καί σέ χάπια καί ἄν καταφύγεις.
Καί τό δεύτερο βέβαια πολύ σημαντικό εἶναι ὅτι παίρνεις τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ πάρεις τή συγχώρεση, ὥστε νά ἀρχίσεις μέ καινούριες δυνάμεις ἀπό τήν ἀρχή, νά βάλεις μιά καινούρια ἀρχή στήν πνευματική σου ζωή μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος, κόβονται τά δικαιώματα τοῦ Διαβόλου, τά ὁποῖα τοῦ δώσαμε ἐμεῖς μέ τίς ἁμαρτίες μας.
Ἐπανενεργοποιεῖται ἐπίσης ἡ βαπτισματική Χάρις, γιατί οὐσιαστικά εἶναι ἕνα δεύτερο βάπτισμα καί ἡ ἐξομολόγηση, εἶναι τό βάπτισμα στό λουτρό τῶν δακρύων. Καθαρίζεται, φωτίζεται καί θεώνεται ὁ ἄνθρωπος μέ τό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως.
Ἀκόμα στήν ἐξομολόγηση δέν παίρνεις μόνο ἄφεση ἁμαρτιῶν ἀλλά καί γίνεται ἀληθινή ψυχοθεραπεία. Ἐνῶ αὐτοί πού ἐπαγγέλονται καί δηλώνουν ψυχοθεραπευτές καί ὑπόσχονται πώς θά σέ θεραπεύσουν καί σοῦ δίνουν καί ψυχοφάρμακα καί σοῦ κάνουν ψυχαναλύσεις κ.λπ. δέν θεραπεύουν, γιατί δέν μποροῦν νά θεραπεύσουν.
Κατ’ ἀρχάς δέν γνωρίζουν τί εἶναι ἡ ψυχή. Πολλοί ἀπ’ αὐτούς οὔτε κἄν πιστεύουν ὅτι ὑπάρχει ψυχή, δηλώνουν ὅμως ψυχολόγοι καί ψυχίατροι καί ψυχοθεραπευτές!
Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἔλεγε ὅτι πίσω ἀπό ὅλα τά ψυχολογικά κρύβονται Δαιμόνια. Καί πῶς φεύγουν τά Δαιμόνια; Μέ τήν κάθαρση πού γίνεται διά τῆς ἐξομολογήσεως, διά τῆς μετανοίας.
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος κάνει εἰλικρινῶς μιά γενική ἐξομολόγηση, βάζει τήν ἀρχή τῆς ψυχοθεραπείας, τῆς ἀληθινῆς ψυχοθεραπείας καί σιγά - σιγά ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν Ἐκκλησία θεανθρωποποιεῖται, ὅπως θά μᾶς ἔλεγε ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς, γίνεται κεχαριτωμένος θεάνθρωπος. (Ὁμιλία 26 – 11 – 2017)
❈ Νά τί μεγάλο προσφέρει ἡ ἐξομολόγηση, πού δέν μπορεῖ νά στό δώσει κανένας ψυχίατρος, ψυχολόγος, φάρμακο, τίποτε! Σοῦ ἠρεμεῖ τή συνείδηση, γιατί ἔρχεται τό Πνεῦμα τό Ἅγιο καί σοῦ λέει:
- Παιδί μου, εἶναι σάν νά μήν τό ’κανες. Τελείωσε… τό σβήνω, τό διαγράφω.. καί ἠρεμεῖ ὁ ἄνθρωπος. (Ὁμιλία 18 – 6 – 2018)
❈ Πρίν τήν ἐξομολόγηση εἶναι ἀπαραίτητο νά προηγηθεῖ προσευχή. Νά βροῦμε ἕναν ἥσυχο τόπο καί λίγο χρόνο πού δέν θά ἔχουμε περισπασμούς νά συγκεντρωθοῦμε, νά προσευχηθοῦμε, νά παρακαλέσουμε τόν Θεό νά μᾶς δείξει τά λάθη μας, νά μᾶς ἀποκαλύψει τήν κατάστασή μας καί μετά νά καταγράψουμε τούς λογισμούς μας, τίς σκέψεις μας, τίς πράξεις μας τίς κακές, ὅλα αὐτά πού θά μᾶς ἀποκαλύψει ὁ Θεός καί νά τά ἐξομολογηθοῦμε πρῶτα στόν Θεό κάνοντας προσευχή ἐξομολογητική, μετανοίας καί μετά καί στόν Πνευματικό μας.
Ὁ ἄνθρωπος λοιπόν πρίν πάει νά ἐξομολογηθεῖ στόν Πνευματικό, θά πρέπει νά ἐξομολογηθεῖ στό σπίτι του, μπροστά στήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ νά ζητήσει συγχώρεση. Ἀλλά νά μήν μείνει ἐκεῖ, γιατί μερικοί νομίζουν ὅτι εἶναι ἀρκετό νά τά ποῦν στίς εἰκόνες. Ὄχι, πρέπει νά πᾶμε καί στόν Πνευματικό, ὅπως ἔχει ὁρίσει ἡ Ἐκκλησία καί νά ἐξομολογηθοῦμε καθαρά. Ἐπειτα, ἀφοῦ πάρουμε τήν ἄφεση, θά πρέπει νά προσέξουμε, γιατί τό ταγκαλάκι παραμονεύει. Μπορεῖ νά ἔφυγε ἡ ἐνοχή τῆς ἁμαρτίας ἀλλά παραμένει ἡ κακή συνήθεια.
Πρέπει ὁ Χριστιανός νά προσέχει καί νά ἀγωνίζεται μετά τήν ἐξομολόγηση μέ τήν συνεχή προσευχή, ὥστε ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ νά τόν βοηθήσει νά ξεπεράσει καί τίς κακές συνήθειες, δηλαδή τά πάθη. Νά μήν ξαναπέσει στήν ἴδια ἁμαρτία τήν ὁποία ἐξομολογήθηκε. Αὐτός εἶναι καί ὁ ἀγώνας τοῦ Χριστιανοῦ. Γιά τόν λόγο αὐτό οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς εἶπαν, ὅτι εἶναι ἀναγκαία ἡ συνεχής προσευχή, ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή. (Ὁμιλία 22 – 4 – 2015 καί 9 - 03 - 2016)
❈ Οἱ ἄνθρωποι πού εἶναι μακριά ἀπό τόν Θεό λένε πολλές φορές:
- Τί νά πάω νά ἐξομολογηθῶ; Δέν ἔχω τίποτε.
Γιατί λένε ἔτσι; Γιατί δέν βλέπουν τίποτε. Δέν μπορεῖ νά δεῖ ὁ ἄνθρωπος τόν ἑαυτόν του, ἐάν δέν προσευχηθεῖ, ἐάν δέν παρακαλέσει τόν Θεό νά τοῦ δώσει φῶς. Καί μ’ αὐτό τό φῶς τοῦ Θεοῦ ν’ ἀνιχνεύσει ὅλα αὐτά πού ἔχει μέσα στήν ψυχή του. (Ὁμιλία στίς 07 – 02 – 2015)
❈ Βοήθημα προετοιμασίας γιά τήν ἐξομολόγηση ἤ 50 λόγοι γιά νά ἐξομολογηθεῖς:
1. Μήπως δέν ἀγαπᾶς τόν Θεό καί τόν κάθε συνάνθρωπό σου μέ ἀνιδιοτέλεια καί θυσία τοῦ ἑαυτοῦ σου ἡ ὁποία ἄν χρειαστεῖ μπορεῖ νά φθάσει μέχρι νά δώσεις καί τή ζωή σου; (Γιά τόν Θεό καί το συνάνθρωπό σου)
2. Μήπως δέν εἶναι δυνατή ἡ πίστη σου στό Χριστό ἤ ἔπεσες σέ αἵρεση ἤ συμμετεῖχες σέ προσευχές ἤ τελετές ἑτεροδόξων ἤ ἀλλοδόξων;
3. Μήπως ὀλιγοπιστεῖς στίς διάφορες δυσκολίες τῆς ζωῆς σου, ἀπελπίζεσαι, γογγύζεις, κατηγορεῖς τό Θεό, ἤ θέλεις νά αὐτοκτονήσεις;
4. Μήπως ντρέπεσαι στήν παρέα σου νά φανερώνεις τήν εὐσέβειά σου, ἤ νά κάνεις δημόσια τό σταυρό σου καί νά ὁμολογεῖς τήν πίστη σου;
5. Μήπως δέν ἐκκλησιάζεσαι τακτικά καί δέν συμμετέχεις ὅσο πρέπει στά Μυστήρια τῆς Ἐξομολογήσεως καί τῆς Θείας Κοινωνίας; (Ἐκκλησιασμός κάθε Κυριακή, Θεία Κοινωνία καί ἐξομολόγηση συχνά - σύμφωνα μέ τίς ὁδηγίες τοῦ Πνευματικοῦ σου).
6. Μήπως δέν μελετᾶς τήν Ἁγία Γραφή, πνευματικά βιβλία ἤ δέν κάνεις τόν κανόνα πού ἔχεις ἀπό τόν Πνευματικό σου; (Τίς ὁρισμένες γονυκλισίες, κομβοσχοίνια, νηστεία, προσευχή καί πνευματική μελέτη).
7. Μήπως δέν τηρεῖς ὅπως πρέπει τίς νηστεῖες;
8. Μήπως εἶσαι ....
9) ΚΑΘΑΡΣΙΣ ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΘΕΩΣΙΣ. Γ' τόμος (ΝΗ – Ω)
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Διαστάση βιβλίου 24Χ17
σελίδες 452
Τιμή πώλησης 12€
Περιεχόμενα
1) Περί Νηστείας Σελ. 9 - 13
2) Περί Νήψεως Σελ. 14 - 17
3) Περί Νόμων Σελ. 17 - 18
4) Περί Νοός Σελ. 18 - 24
5) Περί Νοοτροπίας Σελ. 24 - 30
6) Περί Ντροπῆς Σελ. 30
7) Περί Οικογενείας Σελ. 31 - 38
8) Περί Οἰκουμενισμοῦ Σελ. 38 - 41
9) Περί Ὁμοιοπαθητικῆς Σελ. 41 - 42
10) Περί Ὁμολογίας Χριστοῦ Σελ. 42 - 45
11) Περί Ὁμοφυλοφιλίας Σελ. 45 - 50
12) Περί Ὀνείρων Σελ. 51
13) Περί Ὁράσεως Σελ. 52 - 53
14) Περί Ὀργῆς - Θυμοῦ Σελ. 54 - 56
15) Περί Ὀρθοδοξίας Σελ. 56 - 63
16) Περί Ὀρθοπραξίας Σελ. 63 - 64
17) Περί Παθῶν Σελ. 64 - 78
18) Περί Παιδιῶν Σελ. 78 - 89
19) Περί Παναγίας – Ὑπεραγίας Θεοτόκου Σελ. 89 - 100
20) Περί Πανελλαδικῶν Ἐξετάσεων Σελ. 100 - 101
21) Περί Παραβολῶν Σελ. 101 - 102
22) Περί Παραδείγματος Σελ. 102 - 103
23) Περί Παραδείσου Σελ. 103 - 113
24) Περί Παραλογισμοῦ Σελ. 113 - 114
25) Περί Παρθενίας Σελ. 114 - 116
26) Περί Παρρησίας Σελ. 116 - 117
27) Περί Πατέρα Σελ. 118
28) Περί (Προσωπικῆς) Πεντηκοστῆς Σελ. 118 - 123
29) Περί Πίστεως Σελ. 123 - 128
30) Περί Πλάνης Σελ. 128 - 134
31) Περί Πλούτου Σελ. 134 - 138
32) Περί Πνευματικῆς Ἀφυπνίσεως Σελ. 138 - 139
33) Περί Πνευματικῆς Ζωῆς Σελ. 139 - 145
34) Περί Πνευματικῆς Προκοπῆς Σελ. 145 - 148
35) Περί Πνευματικοῦ Ἀγῶνα Σελ. 148 - 157
36) Περί Περί Πνευματικοῦ Πατέρα Σελ. 158 - 167
37) Περί Ποδοσφαίρου Σελ. 167 - 168
38) Περί Πολέμου Σελ. 168 - 170
39) Περί Πολιτικῆς Σελ. 170 - 171
40) Περί Πολιτισμοῦ Σελ. 171
41) Περί Πορνείας Σελ. 171 – 174
42) Περί Πραότητας Σελ. 174 - 175
43) Περί Προαιρέσεως Σελ. 175 - 178
44) Περί Προβλήματος Σελ. 178 - 181
45) Περί Προγαμιαίων Σχέσεων Σελ. 181 - 184
46) Περί Προορισμοῦ τοῦ Ἀνθρώπου Σελ. 184 - 186
47) Περί Προσβολῆς Σελ. 186 - 187
48) Περί Προσευχῆς Σελ. 187 - 209
49) Περί Ἀδιάλειπτης Προσευχῆς Σελ. 209 - 225
50) Περί Καρδιακῆς Προσευχῆς Σελ. 225 - 228
51) Περί Προσοχῆς Σελ. 228
52) Περί Προσφορᾶς Σελ. 229
53) Περί Πρωτοπλάστων Σελ. 229 - 231
54) Περί Πτώσεως Σελ. 231 - 232
55) Περί Σαραντισμοῦ Σελ. 232 - 233
56) Περί Σεβασμοῦ πρός τούς Γονεῖς Σελ. 233 - 234
57) Περί Σεισμοῦ Σελ. 234 - 236
58) Περί Σιωπῆς Σελ. 236 - 237
59) Περί Σκανδαλισμοῦ Σελ. 237 - 238
60) Περί Σκλαβιᾶς Σελ. 238
61) Περί Σκληροκαρδίας Σελ. 239 - 240
62) Περί Σοφίας Σελ. 240
63) Περί Σπατάλης Σελ. 240 - 243
64) Περί Συγγενῶν Σελ. 243 - 244
65) Περί Συγγνώμης Σελ. 245 - 247
66) Περί Συγκρίσεως Σελ. 247 - 248
67) Περί Συγχωρητικότητας Σελ. 248 - 254
68) Περί Συζητήσεων Σελ. 254 - 256
69) Περί Συκοφαντίας Σελ. 256
70) Περί Συμβουλῆς Σελ. 256
71) Περὶ Σύμπαντος Σελ. 257
72) Περί Συμπεριφορᾶς Σελ. 257 - 261
73) Περί Συμπόνιας Σελ. 261 - 262
74) Περί Συναναστροφῆς Σελ. 262 - 267
75) Περί Συνειδήσεως Σελ. 267 - 270
76) Περί Συνήθειας Σελ. 270 - 271
77) Περί Σῶματος – Σάρκας Σελ. 271 - 274
78) Περί Σωτηρίας Σελ. 274 - 287
79) Περί Ταπεινώσεως Σελ. 287 - 307
80) Περί Τατουάζ Σελ. 307
81) Περί Τεκνογονίας Σελ. 307 - 312
82) Περί Τεμπελιᾶς Σελ. 312
81) Περί Τηλεόρασης Σελ. 312 - 314
82) Περί Τιμωρίας Σελ. 314
83) Περί Τυχερῶν Παιχνιδιῶν Σελ. 315
84) Περί Ὑγείας Σελ. 315 - 318
85) Περί Ὑλικῶν Ἀγαθῶν Σελ. 318 - 319
86) Περί Ὑπακοῆς Σελ. 319 - 328
87) Περί Ὑπερηφάνειας Σελ. 329 - 339
88) Περί Ὕπνου Σελ. 339
89) Περί Ὑποκρισίας Σελ. 339 - 347
90) Περί Ὑποψίας - Ὑπόνοιας Σελ. 347 - 348
91) Περί Ὑπομονῆς Σελ. 348 - 349
92) Περί Φαγητοῦ Σελ. 350 - 351
93) Περί Φαντασίας Σελ. 351 - 352
94) Περί Φθόνου – Ζήλειας Σελ. 352 - 356
95) Περί Φιλανθρωπίας Σελ. 356 - 357
96) Περί Φιλαυτίας Σελ. 357 - 369
97) Περί Φιληδονίας Σελ. 369 - 370
98) Περί Φιλονικίας Σελ. 370 - 371
99) Περί Φόβου Σελ. 371 - 380
100) Περί Φόνου Σελ. 381
101) Περί Χαρακτῆρος Σελ. 381
102) Περί Χαρᾶς Σελ. 382 - 383
103) Περί Χαρισμάτων Σελ. 383 - 387
104) Περί Χαρμολύπης Σελ. 388 -
105) Περί Χλιαρῶν Χριστιανῶν Σελ. 388 - 396
106) Περί Χοροῦ Σελ. 397 - 398
107) Περί Χρήματος Σελ. 398 - 400
108) Περί Χριστιανῶν Σελ. 400 - 406
109) Περί Χριστοῦ Σελ. 406 - 411
110) Περί Χριστουγέννων Σελ. 411 - 415
111) Περί Χρόνου Σελ. 415 - 417
112) Περί Ψαλτηρίου Σελ. 417 - 419
113) Περί Ψαλτικῆς Σελ. 419
114) Περί Ψέματος Σελ. 420 - 427
115) Περί Ψυχαγωγίας Σελ. 427 - 429
116) Περί Ψυχῆς Σελ. 429 - 434
117) Περί Ψυχολογικῶν Προβλημάτων - Ἀσθενειῶν Σελ. 434 - 437
118) Περί Ψυχολόγων – Ψυχιάτρων Σελ. 437 - 446
119) Διάφορα Σελ. 446 - 450
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο μας
Περί Νηστείας
❈ Ἡ νηστεία, ὅπως μᾶς λένε οἱ Ἅγιες Γραφές, εἶναι συνηλικιώτης τῆς ἀνθρωπότητας. Τί θά πεῖ αὐτό; Ὅτι ἔχει ἴδια ἡλικία μέ τήν ἡλικία πού ἔχει ἡ ἀνθρωπότητα.
Ὁ πρῶτος ἄνθρωπος δηλαδή, πού ἦταν ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα πῆραν ὡς ἐντολή νά νηστεύουνε. Αὐτή ἦταν ἡ πρώτη ἐντολή πού πῆραν ἀπό τόν Θεό, νά τρῶνε ἀπό ὅλα τά δέντρα πού ἦταν ἐκεῖ στόν Παράδεισο ἐκτός ἀπό ἕνα, ἀπό τό δέντρο τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ.
Ἤτανε, λοιπόν, ἡ πρώτη - πρώτη ἐντολή.
Σήμερα πολλοί ἄνθρωποι, δυστυχῶς, λένε ὅτι «ἐντάξει οἱ ἐντολές.. ἀλλά ἡ νηστεία δέν εἶναι τίποτα» καί μποροῦμε νά τή βάζουμε στήν ἄκρη. Παραθεωροῦν τή νηστεία καί δυστυχῶς πολύ λίγοι ἄνθρωποι νηστεύουν στίς μέρες μας. Καί ἄν κάποιος πεῖ ὅτι νηστεύει, τόν κοιτᾶνε καί παράξενα, καί μάλιστα τοῦ ἐπιτίθενται κιόλας.. «τί εἶναι αὐτά πού κάνεις; »… τάχατες ἀπό ἐνδιαφέρον.. «θά κινδυνέψει ἡ ὑγεία σου.. θά ἀρρωστήσεις.. μήν κάνεις ὑπερβολές…».
Καί ὅμως αὐτή ἡ ἐντολή ἦταν ἡ πρώτη πού δόθηκε στόν ἄνθρωπο καί μάλιστα ἐνῶ ἤτανε μέσα στόν Παράδεισο. Ὄχι ἀφοῦ βγήκαμε ἀπό τόν Παράδεισο, ἀλλά ἐνῶ ἤμασταν μέσα στόν Παράδεισο, μᾶς ἔδωσε τήν ἐντολή νά νηστεύουμε, δηλαδή νά ἐγκρατευόμαστε ἀπό κάποιες τροφές. Καί συγκεκριμένα στόν Παράδεισο, ὅπως εἴπαμε, ἀπό ἐκεῖνο τό δέντρο, ἀπό τούς καρπούς ἐκείνου τοῦ δέντρου, τό δέντρο τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ.
Καί ὁ ἴδιος ὁ Κύριος νήστεψε, ἐνῶ δέν εἶχε ἀνάγκη θά λέγαμε νά νηστέψει. Καί ὅ,τι ἔκανε ὁ Κύριος, λένε οἱ Ἅγιοι, τό ἔκανε γιά μᾶς, γιά νά μᾶς δώσει πρότυπο ζωῆς.
Ἑπομένως, δέν δικαιολογεῖται ὁ Χριστιανός νά λέει ὅτι «ἡ νηστεία δέν εἶναι τίποτα, ἀφοῦ ὁ ἴδιος μέ τή ζωή Του μᾶς διδάσκει ὅτι πρέπει νά νηστεύουμε. (Ὁμιλία 4 – 12 – 2018)
❈ Ἕνας ἀπό τούς Κανόνες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων τί λέει; «Ὅποιος κληρικός δέν νηστεύει, καί μάλιστα Τετάρτη - Παρασκευή, πού εἶναι ὅλο τόν χρόνο νηστεία καί πρέπει νά κάνουμε ἀλάδωτο, νά μήν τρῶμε οὔτε λάδι, αὐτός, λέει, νά καθαιρεῖται. Καί ὅποιος λαϊκός ἐπίσης δέν νηστεύει Τετάρτη καί Παρασκευή καί τίς Σαρακοστές νά ἀφορίζεται. Ἐκτός φυσικά ἐάν ὑπάρχει λόγος ὑγείας, σωματικῆς ὑγείας».
Τότε θά πάρεις τήν ἄδεια ἀπό τόν Πνευματικό σου, δέν θά βάλεις μόνος σου Κανόνα, δέν θά ρυθμίσεις μόνος σου τόν ἑαυτόν σου τί θά φᾶς. Θά ρωτήσεις τόν Πνευματικό σου.
Καί μάλιστα, λένε οἱ Κανόνες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, καί ὅταν σᾶς καταδιώκουν, νά νηστεύετε ὑπέρ ἐκείνων πού σᾶς καταδιώκουν, γιά νά γίνει ὁ Θεός ἵλεως σ’ αὐτούς, νά τούς συγχωρέσει. (Ὁμιλία 4 – 12 – 2018)
❈ Ἀρχή κάθε ἁμαρτίας, ξέρετε, εἶναι ἡ πολυφαγία. Κάθε ἁμαρτίας! Καί μάλιστα θανάσιμης ἁμαρτίας. Γι’ αὐτό, ἄν θέλει κανείς νά κόψει τά πάθη του, νά σταματήσει νά ἁμαρτάνει, θά ἀρχίσει ἀπό τή νηστεία.
Θά βάλει κανόνα αὐστηρό, μέ τήν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ του δηλαδή. Θά ρωτήσει τόν πνευματικό του πόσο καί πότε θά τρώει. Εἶναι πολύ σημαντικό αὐτό, νά ἔχει ἕνα πρόγραμμα διατροφῆς καθημερινό καί ὁπωσδήποτε νά ἀκολουθεῖ αὐτά πού λέει ἡ Ἐκκλησία. Ἐκτός φυσικά ἐάν ὑπάρχει λόγος ὑγείας, ὁπότε ρυθμίζεται ἀνάλογα. Γιατί, ὅπως μᾶς λένε οἱ Ἅγιοι, δέν εἴμαστε σωματοκτόνοι, δέν θέλουμε νά σκοτώσουμε τό σῶμα, ἀλλά παθοκτόνοι.
Βλέπετε, ὅλες οἱ ἁμαρτίες γίνονται συνήθως μετά ἀπό τά πολύ καλά τραπέζια, τά πολλά φαγητά καί ποτά, τά φαγοπότια πού λέμε. Μετά ἀκολουθοῦνε οἱ σαρκικές ἁμαρτίες. Ξεσαλώνει ὁ Διάβολος καί ὁ ἄνθρωπος φεύγει ἀπό τόν Θεό. (Ὁμιλία 4 – 12 – 2018)
❈ Γράφει ὁ Μέγας Βασίλειος γιά τή νηστεία: «Βλέπεις τί κάνει ἡ νηστεία· καί ἀρρώστειες θεραπεύει καί ρεύματα σωματικά ξηραίνει καί Δαίμονες βγάζει καί λογισμούς πονηρούς ἀποδιώχνει καί τόν νοῦ λαμπικάρει καί καρδιά καθαρή καί σῶμα ἁγιασμένο καί στό θρόνο τοῦ Θεοῦ μπροστά στήνει τόν ἄνθρωπο.
Καί γιά νά μή νομίσεις, ὅτι αὐτά εἶναι μόνο λόγια, ἔχεις τήν μαρτυρία τοῦ Εὐαγγελίου πού λέει ὁ Κύριος:
- Τοῦτο τό γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ» (Ματθ. 17,21), τό γένος τῶν Δαιμόνων καί τῶν παθῶν δηλαδή.
Δέν ἐκδιώκονται τά ἀκάθαρτα πνεύματα παρά μόνο μέ νηστεῖες καί προσευχές.
Καθένας λοιπόν πού ἐνοχλεῖται ἀπό πνεῦμα ἀκάθαρτο, ἐάν κατανοήσει καί χρησιμοποιήσει αὐτό τό φάρμακο, ἐννοῶ τή νηστεία - καί τήν προσευχή βέβαια - ἀμέσως τό πνεῦμα τό Πονηρό στενοχωρούμενο φεύγει, ἐπειδή φοβᾶται τή νηστεία. Διότι πάρα πολύ εὐχαριστιοῦνται οἱ Δαίμονες μέ τήν κραιπάλη καί τήν ἀνάπαυση τοῦ σώματος. Ἐνῶ οἱ Δαίμονες δέν ἔχουν σῶμα, χαίρονται ὅμως καί τρέφονται μέ τά σωματικά πάθη τά δικά μας.
Μεγάλη δύναμη ἡ νηστεία, καί μεγάλα κατορθώματα γίνονται μ' αὐτήν. Διότι πῶς οἱ ἄνθρωποι κάνουν μεγάλες δυνάμεις καί θαύματα γίνονται διά μέσου αὐτῶν, καί θεραπεῖες στούς πάσχοντες δωρίζει ὁ Θεός διά μέσου αὐτῶν, παρά διά τῆς ἀσκήσεως καί τῆς ταπεινοφροσύνης καί τοῦ ὀρθοῦ τρόπου ζωῆς;
Διότι ἡ νηστεία εἶναι ἡ ζωή τῶν ἀγγέλων, καί ἐκεῖνος πού τήν χρησιμοποιεῖ βρίσκεται στήν ἀγγελική τάξη».
Αὐτά τά λέει ὁ Μέγας Βασίλειος. (Ὁμιλία 20 – 5 – 2012)
❈ Ἄν ὁ ἄνθρωπος δέν κάνει νηστεία, δέν μπορεῖ νά μαζέψει τά μάτια του. Καθόλου εὔκολα δέν μπορεῖ νά τά μαζέψει. Ἅμα δηλαδή κάποιος δέν ἐγκρατεύεται στό φαγητό, δέν μπορεῖ νά ἐπιβληθεῖ στόν ἑαυτόν του. Αὐτό σημαίνει νηστεία: νά μαθαίνεις νά ἔχεις κυριαρχία στόν ἑαυτόν σου.
(Ὁμιλία 1 – 4 – 2015)
❈ Ὁ Κύριος τί μᾶς λέει; «Ὅταν νηστεύετε, νά μή γίνεστε σκυθρωποί, ὅπως οἱ ὑποκριτές, γιά νά φανεῖτε στούς ἀνθρώπους ὅτι νηστεύετε» (Ματθ. 6,16). Νά φαίνεστε ἐξαντλημένοι καί μέ κίτρινο τό χρῶμα τοῦ δέρματός σας κ.λ.π. καί νά σκυθρωπάζετε, νά κατσουφιάζετε. Δέν τό θέλει αὐτό ὁ Θεός. Ἀλλά ἀντίθετα, νά μή δείχνεις ὅτι νηστεύεις. «Νά νηστεύεις στά κρυφά καί ὁ Θεός πού θά βλέπει τόν κόπο σου, θά σοῦ τό ἀνταποδώσει στά φανερά» (Ματθ. 6,18).
Γι’ αὐτό, καί ὅταν κανείς βρεθεῖ σ΄ ἕνα περιβάλλον πού δέν νηστεύουν, ἐνῶ εἶναι περίοδος νηστείας, δέν εἶναι ἀνάγκη νά πεῖ: «νηστεύω». Μπορεῖ κάλλιστα νά πεῖ, «ὑπάρχει δυνατότητα νά μοῦ δώσετε μία σαλάτα; » Χωρίς νά πεῖ ὅτι «νηστεύω», ἄν δέν τόν ρωτήσουν. Ἄν τόν ρωτήσουν «γιατί;.. νηστεύεις;».. Τότε ναί. Πρέπει νά πεῖ «νηστεύω» τότε. Εἶναι θέμα ὁμολογίας. Ἐφόσον δέν σέ ρωτᾶνε, καλύτερα νά μήν τό πεῖς, γιά νά τό κάνεις, ὅπως λέει ὁ Κύριος, κρυφά. Καί αὐτό πού κάνεις κρυφά, ὁ Θεός θά σοῦ τό ἀνταποδώσει φανερά. (Ὁμιλία 4 – 12 – 2018)
❈ Κάποιοι βγαίνουν ἔξω σέ συμπόσια, τραπέζια, συνέδρια καί ἔχει ἀρτύσιμο φαγητό, ἐνῶ βρίσκονται ἐν καιρῶ νηστείας. Τρῶνε, λοιπόν, τό φαγητό μέ τήν πρόφαση ὅτι ἔφαγαν γιά νά μή σκανδαλίσουν τούς ὑπόλοιπους. Αὐτό ὅμως ἀκριβῶς κάνουν.
Σκάνδαλο σημαίνει ὅτι βάζω ἐμπόδιο σέ κάποιον νά σωθεῖ. Ὅταν κάποιος σέ δεῖ νά τρῶς, δέν τόν βοηθᾶς νά σωθεῖ.
Ὁ σωστός Χριστιανός δέν πρέπει νά φάει ἀρτύσιμο φαγητό σέ καιρό νηστείας. Δέν εἶναι ἀνάγκη νά πεῖ ὅτι νηστεύει.
Ἄν ὅμως κάποιος τόν ρωτήσει ἄν νηστεύει, θά πρέπει νά τό παραδεχτεῖ. Ἄν, δηλαδή, προκληθεῖς καί δέν ὁμολογήσεις, εἶναι ἀρνηση. (Ὁμιλία 22 – 8 – 2015)
❈ Πολύ βασικό τό θέμα τῆς νηστείας καί δέν πρέπει νά τό περιφρονοῦμε. Πολλοί τό θεωροῦνε δευτερεῦον. Δέν εἶναι δευτερεῦον. Εἶναι ἡ ἀρχή τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Καί ὁ Κύριος, βλέπετε, ἄρχισε τή δημόσια δράση Του μέ νηστεία. Μᾶς κήρυξε μέ τή ζωή Του. Καί μετά ἐξέλεξε τούς Ἀποστόλους καί βγῆκε στό δημόσιο κήρυγμα, ἀφοῦ νήστεψε 40 ὁλόκληρες ἡμέρες. (Ὁμιλία 4 – 12 – 2018)
Γιά παραγγελίες γραπτό μήνυμα στό 6948 576 291 ἤ στό viber γραπτό μήνυμα στό 6980 413 604 ἀπό τίς 11.30 ἔως 14.30 ἐκτός Τετάρτης, Παρασκευῆς, Σαββάτου καί Κυριακῆς καί μεγάλων ἑορτῶν
Γιά ἐκτέλεση παραγγελίας χρειαζόμαστε:
Όνομα - Επώνυμο, διεύθυνση κατοικίας, αριθμό, Πόλη ταχυδρομικό κώδικα.
Η αποστολή γίνεται με αντικαταβολή
ἤ
στεῖλτε μήνυμα στό hristospanagia@yahoo.gr
γράφοντας:
-
τό ὀνοματεπώνυμό σας,
-
τήν πλήρη σας διεύθυνση,
-
τούς τίτλους τῶν βιβλίων πού ἐπιθυμεῖτε,
-
τήν ποσότητα ἀπό κάθε βιβλίο καί
-
ἕνα τηλέφωνο ἐπικοινωνίας.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
E-mail:hristospanagia@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου