Ίασις σωμάτων Ρώσις ψυχών
Βολαῖς ἀδελφοὺς οὐ διέσπον οἱ λίθοι,
Ὡς εἰς ἕν, ἄμφω συμπεπηγότας λίθον.
Πρώτῃ Ἰουλίοιο λίθοισιν Ἀνάργυροι ἤθλουν.
Με τον όρον Άγιοι Ανάργυροι χαρακτηρίζονται σχηματισμοί είκοσι Αγίων ιατρών, οι οποίοι παρείχαν αναργύρως τις ιαματικές υπηρεσίες τους στους συνανθρώπους.
Κατά την διάρκεια της Απολύσεως της Θείας Λειτουργίας, άλλων Μυστηρίων και Ακολουθιών, ο Ιερεύς μνημονεύει: «…Των αγίων και θαυματουργών Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού (υπάρχουν τρεις δυάδες ιαματικών Αναργύρων με τα αυτά ονόματα), Κύρου και Ιωάννου, Παντελεήμονος και Ερμολάου, Σαμψών και Διομήδους, Μωκίου και Ανικήτου, Θαλλελαίου και Τρύφωνος, Ιουλιανού και Λεοντίου, Ανθίμου και Ευτροπίου…».
Οι πλέον γνωστοί εξ’ αυτών, οι κατά σάρκα αδελφοί Κοσμάς και Δαμιανός -η πρώτη δυάς- κατήγοντο από την Ρώμην. Επί αυτοκρατορίας Καρίνου γιάτρευαν τους αναξιοπαθούντες δίχως αμοιβή, μιλώντας τους για τον Χριστόν, ώστε να θεραπεύσουν και την ψυχήν εκτός από το σώμα των ασθενών τους. Όμως οι καλοθεληταί που ποτέ δεν λείπουν, τους διέβαλλαν στον αυτοκράτορα τάχα ότι οι θεραπείες και τα θαύματα που επιτελούσαν, τα έκαναν μέσω μαγικών τεχνών. Οι Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός προσήλθαν εκουσία βουλήσει στον αυτοκράτορα, ο οποίος τους ανέκρινε, σύμφωνα με την κατηγορία που τους εβάρυνε.
Εκείνες τις στιγμές συνέβη το παράδοξο να υποστή πάρεσιν ο αυτοκράτωρ, να μετακινηθή δηλαδή η θέση του προσώπου του προς τα πίσω. Αμέσως οι Άγιοι προσευχήθηκαν στον Κύριο και τον θεράπευσαν. Λόγω του θαύματος επίστευσε εις Χριστόν ο αυτοκράτωρ και άπαντες οι συμπαριστάμενοι! Μάλιστα τους επιδαψίλευσε υψηλές τιμές και έδωσε δώρα στους Αναργύρους θεράποντές του, ορίζοντας τιμητική συνοδεία μέχρι την κατοικία τους. Πολύ αργότερα οι δύο Άγιοι φθονήθηκαν από τον ίδιο τον διδάσκαλό τους στην ιατρικήν επιστήμη, γιατί απέκτησαν μεγάλη δόξα, καταστάντες περιώνυμοι.
Εξ αιτίας του φθόνου και της εμπαθείας του, τους ανέβασε σε όρος, δήθεν για να μαζέψουν θεραπευτικά βότανα και εκεί τους αιφνιδίασεν, επιτιθέμενος με πέτρες, με αποτέλεσμα να τους θανατώση το 284. Η μνήμη τους εορτάζεται την 1ην Ιουλίου.
Η άλλη ομώνυμος δυάς των επίσης αυταδέλφων Κοσμά και Δαμιανού, κατήγετο από τα μέρη τηςΜικράς Ασίας. Ήσαν υιοί της ευσεβούς Θεοδότης. Θεράπευαν τους ασθενείς δίχως το παραμικρόν αντάλλαγμα. Ακτήμονες, φιλάνθρωποι, θαυματουργοί, εκοιμήθησαν στην πόλη Φερεμάν. Η μνήμη τους εορτάζεται την 1η Νοεμβρίου.
Η τελευταία δυάς των ομωνύμων Αγίων Κοσμά και Δαμιανού ήσαν Άραβες στην καταγωγή και ήθλησαν επί Διοκλητιανού (284-305). Προσέφεραν αμισθί τις υπηρεσίες τους και συλληφθέντες στην πόλη Αιγαί της Λυκίας, υπεβλήθησαν σε πολυποίκιλα μαρτύρια από τον έπαρχο της πόλεως Λυσίαν. Εν τέλει καρφώθηκαν επί σταυρού κι εν συνεχεία αποκεφαλίσθηκαν. Η μνήμη τους εορτάζεται την 17ην Οκτωβρίου.
Η καταγωγή του Κύρου ήτο η Αλεξάνδρεια ενώ του Ιωάννου η Έδεσσα της Μεσοποταμίας. Παραδελφοί, συμμονασταί δηλαδή, σε ιερό κοινόβιο του αραβικού κόλπου, οι δύο αυτοί Άγιοι Ανάργυροι, αποκεφαλίσθηκαν μαζί με την Αγίαν Αθανασία και τις τρεις θυγατέρες της Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξίαν το 292 επί Διοκλητιανού (284-305) και η μνήμη τους τελείται την 31ην Ιανουαρίου.
Ο Άγιος μεγαλομάρτυς Παντελεήμων ο ιαματικός, κατήγετο από τη Νικομήδεια και θεράπευε και αυτός όλους τους ασθενείς αναργύρως. Αποκεφαλίσθηκε το 305 επί συναυτοκράτορος Μαξιμιανού (286-305) κι εορτάζεται στις 26 Ιουλίου.
Ο Άγιος Ερμόλαος, επίσης εκ Νικομηδείας της Μικράς Ασίας, ήτο ιερεύς και ιατρός, ο οποίος αποκεφαλίσθηκε το 306. Η μνήμη του -ομού μετά του Αγίου Παντελεήμονος- τιμάται στις 26 Ιουλίου.
Ο Άγιος Σαμψών ο Ξενοδόχος κατήγετο από την Ρώμη, χειροτονηθείς στην Κωνσταντινούπολη. Θεράπευσε τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό και εκείνος -επειδή δεν εδέχετο την παραμικράν αμοιβή- του έκτισε ξενώνα-θεραπευτήριο, για την περίθαλψη των αναξιοπαθούντων. Η μνήμη του τιμάται 27 Ιουνίου.
Ο ιατρός Άγιος Διομήδης κατήγετο από την Ταρσό της Κιλικίας, έζησε και υπηρέτησε την πάσχουσαν εικόνα του Θεού στη Νίκαια της Βιθυνίας, όπου και αποκεφαλίσθηκε με διαταγή του Διοκλητιανού τον 3ον αιώνα. Τιμάται στις 16 Αυγούστου.
Ο Άγιος Μώκιος, κληρικός και ιατρός, κατήγετο και αυτός από την Ρώμην. Αποκεφαλίσθηκε επί Διοκλητιανού τον 3ον αιώνα. Τιμάται στις 11 Μαίου.
Ο Άγιος Ανίκητος εμαρτύρησε στη Νικομήδεια το 288, τιμούμε δε την μνήμη του στις 12 Αυγούστου.
Ο Άγιος Θαλλέλαιος κατήγετο από τον Λίβανο της Φοινίκης. Πολυβασανισθείς, αποκεφαλίσθηκε το 284. Την μνήμη του τιμούμε στις 20 Μαίου.
Ο Άγιος Ανάργυρος Τρύφων, ήτο βοσκός χηνών κατ αρχήν στην Λάμψακο της Φρυγίας. Βασανίσθηκε και αποκεφαλίσθηκε το 250 επί αυτοκράτορος Δεκίου. Η μνήμη του τελείται την 1η Φεβρουαρίου.
Ο Άγιος Ιουλιανός από την Έμεσα της Συρίας εμαρτύρησε το 284 και τιμάται στις 6 Φεβρουαρίου.
Οι Άγιοι Λεόντιος, Άνθιμος και Ευτρόπιος ήσαν κατά σάρκα αδελφοί, έχοντες δύο ακόμη αδελφούς, τους επίσης Αγίους Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό της τρίτης δυάδος, οι οποίοι κατήγοντο -όπως εγράψαμε- από την Αραβία. Μαρτύρησαν επί Διοκλητιανού (284-305) στην πόλη Αιγαί της Λυκίας, ομολογήσαντες ενώπιον του επάρχου Λυσίου πεπαρρησιασμένως τον Χριστόν. Η μνήμη τους τιμάται στις 17 Οκτωβρίου.
EMMANOYHΛ MEΛINOΣ θεολόγος συγγραφεύς
https://proskynitis.blogspot.gr/2017/07/20.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου