Ἡ Ἱερά Ἐξομολόγησις ὡς προϋπόθεσις τῆς Θείας Κοινωνίας, 9-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ Ἱερά Ἐξομολόγησις ὡς προϋπόθεσις τῆς Θείας Κοινωνίας, 9-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, Ἀμπελικό Λέσβου http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Ὅσιος Παναγῆς Μπασιάς

7 Ιουνίου : Οσίου Παναγή Μπασιά 

                                Βιογραφία :

Ο Όσιος Παναγής ο Μπασιάς γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλληνίας, το 1801 μ.Χ., και ήταν γιός ευσεβών και επιφανών γονέων, του Μιχαήλ Τυπάλδου – Μπασιά και της Ρεγγίνας Δελλαπόρτα. Έμαθε Ιταλικά, Γαλλικά, Λατινικά και καταρτίσθηκε στη φιλοσοφία και τη θεολογία. Μικρός ακόμα χειροθετείται αναγνώστης και στην αρχή της σταδιοδρομίας του διορίζεται γραμματοδιδάσκαλος και εξασκεί το λειτούργημα του διδασκάλου, αλλά εμπνεόμενος από τα ριζοσπαστικά κηρύγματα του Κοσμά Φλαμιάτου και Ευσεβίου Πανά, εκκλησιαστικών αναστημάτων της εποχής, οι οποίοι υπεράσπιζαν ότι οι Άγγλοι (κυρίαρχοι της Επτανήσου) προστάτες, ουσιαστικά τύραννοι, επιβουλεύονται το ορθόδοξο φρόνημα των κατοίκων, αφήνει το δημόσιο σχολείο και παραδίδει μαθήματα κατ’ οίκον συνεχίζοντας την αποστολή του.

Σε ηλικία 20 ετών, μετά τον θάνατο του πατέρα του, έχοντας έμφυτη κλίση και επηρεαζόμενος από την προσωπικότητα του πολιούχου μεγάλου ασκητού Αγίου Γερασίμου και του γείτονός του, επίσης μεγάλου ασκητού Αγίου Ανθίμου, εγκαταλείπει τα πάντα και φθάνει στο «Ξηροσκόπελο», μικρό νησάκι στην κάτω Λειβαθώ Βλαχερνών και τόπο εξορίας κληρικών από του Άγγλους. Εξόριστος τις ημέρες εκείνες ήταν και ο περίφημος Ζακύνθιος κληρικός Νικόλαος Καντούνης. Δεν έμεινε όμως πολύ διάστημα καμφθείς από τις ικεσίες της χήρας μητέρας του και της απροστάτευτης αδελφής του. Επιστρέφει λοιπόν μοναχός στον κόσμο, αλλά ολόκληρη η ζωή του αποδεικνύεται συνεχής ασκητικός αγώνας και συνεπής επαγρύπνηση των μοναχικών ιδεών και αποφάσεών του.

Ἀπό πνιγμό. Ἀπό τόν Ἀθεϊσμό στόν Χριστό

ΑΠΟ ΠΝΙΓΜΟ.ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΕΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ.

Από πνιγμό

«Στή Μονή Κουτλουμουσίου ήλθε, τό 1975, νά μονάσει ένας 65χρονος περίπου απ’ τή Δυτική Στερεά, που  ονομάσθηκε Κοσμάς. Αλλά γιατί πήρε αυτή τήν απόφαση;

Αυτός ήταν προστάτης πολυμελούς οικογενείας, πού ορφάνευσε κι εμπορευόταν γιδοπρόβατα Φρόντισε να παντρέψει τις αδελφές καί τ’ άλλα άδέλφια του, αλλά πέρασαν τά χρόνια του καί ο ίδιος ξέμεινε. 

Έμενε στο σπίτι της νύφης του, η οποια είχε μία κόρη λίγο ανάπηρη διανοητικά. Κάποτε η νύφη βαρέθηκε τόν κουνιάδο, καί άρχισε να λέη ότι τόν είδε μία φορά να πειράζει τήν άρρωστη κόρη της.

Εκείνος, όμως, απλός καί άδολος καθώς ήταν, δεν άντεξε τέτοια προσβολή καί αποφάσισε να πάη να πνιγή. Κολύμπι δεν ήξερε, στή θάλασσα δεν είχε μπει ποτέ. Φόρεσε τό κουστούμι του, μπήκε στο λεωφορείο, καί τό έβαλε γιά τήν Ηγουμενίτσα. Πήγε σέ μια  άκρη, να μή τόν βλέπη κανείς, καί περπάτησε μέσα στή Θάλασσα.

Σέ λίγο άρχισε να μή φθάνη τόν πάτο, καί προς μεγάλη του έκπληξι δεν βούλιαζε!

Λάμπρος Σκόντζος, Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας:Ὁ μεγάλος δογματικός θεολόγος τῆς Ἐκκλησίας

ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ: Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ  Θεολόγου - Καθηγητού

     Οι αλεξανδρινοί Πατέρες έβαλαν και εκείνοι τη δική τους σφραγίδα στην ανάπτυξη της Θεολογίας της Εκκλησίας μας. Με κέντρο ανάπτυξης των θεολογικών σπουδών την περίφημη Κατηχητική Σχολή, η Εκκλησία της Αλεξάνδρειας ανέδειξε μεγάλες μορφές. Μια από αυτές είναι και ο άγιος Κύριλλος αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας, ο κορυφαίος δογματικός θεολόγος και υπερασπιστής της Ορθοδοξίας. Αλλά και ένας από τους πλέον συκοφαντημένους Πατέρες και αγίους της Εκκλησίας μας.

     Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια περί το 378 από εύπορους γονείς και ήταν ανεψιός του πατριάρχη Θεοφίλου. Οι γονείς του φρόντισαν να του δώσουν σοβαρή μόρφωση. Σπούδασε γραμματική, ρητορική και φιλοσοφία στις ονομαστές εθνικές σχολές της Αλεξάνδρειας και τέλος σπούδασε θεολογία και βιβλικές σπουδές στην ονομαστή Κατηχητική Σχολή. Περί το 400 χειροτονήθηκε από το θείο του Θεόφιλο αναγνώστης και στη συνέχεια διάκονος και πρεσβύτερος, ο οποίος έδειξε νωρίς τα χαρίσματά του και την βαθιά προσήλωσή του στην ορθόδοξη παράδοση. 

      Το 403 συνόδευσε το Θεόφιλο προκειμένου να συμμετάσχει στην λεγομένη παρά την Δρυν Σύνοδο, η οποία καθαίρεσε τον άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο. Ήταν η πρώτη ατυχής συγκυρία της ζωής του. Μετά την επιστροφή του στην Αλεξάνδρεια ένοιωσε την ανάγκη για να αναπτύξει περαιτέρω την πνευματική του ανάπτυξη και τον καταρτισμό του. Γι’ αυτό κατέφυγε στα ονομαστά μοναστήρια της Αιγύπτου, όπου υπήρχαν άγιοι ασκητές, για να πάρει από αυτούς τα πνευματικά εφόδια, τα οποία θα του ήταν απαραίτητα για την κατοπινή εκκλησιαστική του διακονία. Ο θείος του Θεόφιλος τον έστειλε στις Μονές της Νιτρίας, για να εντρυφήσει στην ευσέβεια. Έμεινε πέντε χρόνια στην Μονή του Αγίου Μακαρίου, μελετώντας την Αγία Γραφή υπό την καθοδήγηση του αγίου Σεραπίωνος.

      Στις 15 Οκτωβρίου του 412 στην Αλεξάνδρεια για να παραστεί στην κηδεία του Θεόφιλου και να διεκδικήσει τον επισκοπικό θρόνο. Αν και η αριστοκρατία της Αλεξάνδρειας προωθούσε για τον επισκοπικό θρόνο τον Τιμόθεο, όπως και η πολιτική διοίκηση της πόλεως, εν τούτοις εξελέγη ο Κύριλλος, ο οποίος ενθρονίστηκε στις 17 Οκτωβρίου του 412 και ποίμανε την Εκκλησία της Αλεξανδρείας για 32 χρόνια.

Κέρκυρα 1798-Ἐλευθερία-Ἰσότητα-Ἀδελφότητα καί ἡ καταλήστευση τῆς Κέρκυρας ἀπό τούς Γάλλους

  Η άφιξη των Γάλλων στα Επτάνησα το καλοκαίρι του 1797 συνοδεύτηκε αφ΄ενός μεν από τη κατάργηση της προηγούμενης Βενετικής κυριαρχίας και της μεσαιωνικής Δεσποτείας αφ΄ετέρου δε από τις βαρύγδουπες  εξαγγελίες για ελευθερία και ισονομία όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης. Όταν όμως έφθασε η ώρα των οικονομικών αναγκών και απαιτήσεων εκεί ο Κερκυραίος ανεξαρτήτως τάξης και ευγένειας είδε το πραγματικό πρόσωπο του Γάλλου δυνάστη.

Τα χρήματα που απαιτούσαν οι Γάλλοι να τους χορηγηθούν ήταν με τη μορφή δανείων (αναγκαστικών μεν αλλά δανείων δε) προκειμένου να φαίνεται σύμφωνα με τις δημοκρατικές εξαγγελίες ότι κάποτε θα αποπληρωθούν και θα εξυπηρετηθούν από τη Γαλλική διοίκηση. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ.

 Τον Οκτώβρη του 1798 η κατάσταση λόγω και του Ρώσικου ναυτικού αποκλεισμού έγινε απελπιστική για τους Κερκυραίους. Και μέσα σε κείνες τις μαύρες μέρες ήρθε η απαίτηση των Γάλλων όχι πλέον για δάνειο,αλλά για κεφαλικό φόρο (εισφορά την είπαν),χωρίς να ορίζει κατά κεφαλή το ποσό,αλλά στο σύνολο ικανό να αγορασθούν 6.000 τενεκέδες στάρι.

Αυτό ήταν που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής και της αγανάκτησης.Οι Γάλλοι αρχικά αποτάθηκαν στη Κερκυραϊκή Εκκλησία προκειμένου να μεριμνήσει για τη σύνταξη των καταλόγων και τη διαδικασία της είσπραξης.

 Η εκκλησία-Πρωτοπαπάς Νικόλαος Χαλικιόπουλος Μάντζαρος- προς τιμήν της βλέποντας το ποίμνιο σε άθλια κατάσταση αρνήθηκε κάθε εκδούλευση στους Γάλλους.Μετά οι Γάλλοι δοκίμασαν τη πειθώ μέσω προκηρύξεων απευθείας στο λαό,αλλά εισέπραξαν άρνηση και περιφρόνηση. Και τότε η Γαλλική στρατιωτική και πολιτική αρχή εξουσιοδότησε τα γαλλικά στρατεύματα να εισπράξουν όπως αυτά νόμιζαν καλύτερα την εισφορά. Αυτό που ακολούθησε δεν μπορεί να το διανοηθεί ούτε η πιο τολμηρή φαντασία.Οι Γάλλοι στρατιώτες ξεχύθηκαν στη Χώρα έμπαιναν στα σπίτια ευγενών και πληβείων και άρπαζαν κατά βούληση ότι τους φαίνονταν πολύτιμο. Από κοσμήματα μέχρι ρούχα και κλινοσκεπάσματα. Όποιος αντιστέκετο ξυλοκοπείτο. Άνδρες,γυναίκες,παιδιά,γέροντες πανικόβλητοι γεμάτοι τρόμο συγκεντρώθηκαν στη Κάτω Πλατεία σε κατάσταση παραληρήματος.

 Μετά τα σπίτια ρίχτηκε το σύνθημα για επιδρομή στις εκκλησιές.

  Οι Γάλλοι, σαν άθεοι υλιστές, ειρωνεύονταν την ορθόδοξη πίστη και κυρίως τα σώματα των Αγίων, τα οποία ονόμαζαν μούμιες.

Ὁδήγηση καί προσευχή

ΟΔΉΓΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΉ.

 

Όταν οδηγούμε πρέπει να προσευχόμαστε, γιατί έτσι όχι μόνο ασφαλίζουμε τον εαυτόν μας, αλλά κυρίως τον απέναντι που έρχεται, μην πέσει πάνω μας. Εμείς μπορεί να προσέχουμε, αλλά πάντα εγκυμονεί ο κίνδυνος της απέναντης πλευράς. 

Με την προσευχή αυτή, πολλοί άνθρωποι σώθηκαν, την τελευταία στιγμή δια θαύματος.

Μέγα τό Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, Ὑπεραγία Θεοτόκε σκέπε ἡμᾶς

 https://paraklisi.blogspot.com/2019/06/blog-post.html

12 Ιουνίου. Ὀνουφρίου ὁσίου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τετ. ζ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κγ΄ 1-11).

Πραξ. 23,1         Ἀτενίσας δὲ ὁ Παῦλος τῷ συνεδρίῳ εἶπεν· ἄνδρες ἀδελφοί, ἐγὼ πάσῃ συνειδήσει ἀγαθῇ πεπολίτευμαι τῷ Θεῷ ἄχρι ταύτης τῆς ἡμέρας.

Πραξ. 23,1                Ο δε Παύλος, αφού προσήλωσε το βλέμμα στο συνέδριον, είπε· “άνδρες αδελφοί, εγώ έχω πολιτευθή απένεντι του Θεού με καθαράν συνείδησιν έως την ημέραν αυτήν”.