Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2023

Ἡ ἀποστασία ἀπό τόν Θεό ἐπιφέρει ψυχικές καί σωματικές συνέπειες, Ἀρχ. Σάββα ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 

Οἱ ἀρρώστιες τοῦ σώματος εἰναι ἀποτέλεσμα κυρίως τῶν ἁμαρτιῶν, Ἀρχιμ. Σάββα ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 

Ὁ ἀνάδοχος πρέπει νά εἰναι ἄνθρωπος τῆς ἐκκλησίας -Ἡ εὐθύνη πού ἀναλαμβάνει, Ἀρχιμ. Σάββα ἁγιορείτου

 

Κυριακή ΙΒ Λουκᾶ. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς γιά τή θεραπεία τῶν Δέκα Λεπρῶν


ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκ.17,11-19]

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ

Όλα όσα όριζε ο παλαιός νόμος(ο μωσαϊκός) ήταν συμβολικά και τυπικά και σκιώδη· γι’ αυτό ο μωσαϊκός νόμος θεωρούσε και τη λέπρα εφάμαρτη και μιαρή και αποτρόπαια και ονόμαζε ακάθαρτους τους λεπρούς και όσους έπασχαν από βλεννόρροια και γενικά εκείνους που τους άγγιζαν[βλ. Λευίτ. 13,15: «Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὸν χρῶτα τὸν ὑγιῆ, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ χρὼς ὁ ὑγιής, ὅτι ἀκάθαρτός ἐστι· λέπρα ἐστί (: Ο ιερέας θα δει τα υγιή μέρη του δέρματος σε αντιπαραβολή προς τα ασθενή και θα κηρύξει αυτόν ακάθαρτο, διότι πρόκειται περί λέπρας)», καθώς και εκείνους που άγγιζαν κάθε νεκρό σώμα [Αριθ.19,11: «Ὁ ἁπτόμενος τοῦ τεθνηκότος πάσης ψυχῆς ἀνθρώπου ἀκάθαρτος ἔσται ἑπτὰ ἡμέρας(:Εκείνος που θα αγγίξει το σώμα νεκρού ανθρώπου, θα είναι ακάθαρτος για επτά ημέρες)»], υποδεικνύοντας με γριφώδη και ασαφή τρόπο την ακαθαρσία εκείνων που αμάρταναν απέναντι στον Θεό και αυτών που συνέπρατταν με αυτούς και συναναστρέφονταν αυτούς.

Και μέσω της αποστροφής που όριζε προς τους λεπρούς, ο μωσαϊκός νόμος βέβαια υπαινισσόταν την αποστροφή προς τους ύπουλους και πανούργους, τους θυμώδεις και μνησίκακους· γιατί όπως η λέπρα καθιστά τραχύ και ποικιλόχρωμο το δέρμα του σώματος, έτσι η δολιότητα και η πονηριά και ο θυμός και η οργή καθιστούν ασταθές και τραχύ το λογιστικό μέρος της ψυχής. Μέσω των λεπρών λοιπόν υποδήλωνε τα αντίστοιχα πάθη της ψυχής που ήταν πολύ βαρύτερα από τη λέπρα· μέσω αυτού δηλαδή που έπασχε από βλεννόρροια υποδήλωνε τον ασελγή, ενώ μέσω εκείνων που άγγιζαν κάποιο νεκρό σώμα ο νόμος εκείνος ονόμα­ζε «ακάθαρτους» εκείνους που με οποιονδήποτε τρόπο επικοινωνούσαν ή και συναναστρέφονταν με τους αμαρτωλούς.

Αφού λοιπόν ο Κύριος φάνηκε επάνω στη γη ως άνθρωπος χάρη στο απερίγραπτο πέλαγος της ευσπλαχνίας Του, για να θεραπεύσει τις ψυχικές μας νόσους και να εξαλείψει την αμαρτία του κόσμου, θεράπευσε και αυτές τις ασθένειες, τις οποίες ο νόμος ονόμαζε «ακαθαρσίες», ώστε, αν κάποιος νομίσει ότι εκείνα τα ψυχικά νοσήματα και πάθη είναι πραγμα­τικά ακαθαρσία και αμαρτία, να ομολογήσει τον Θεό που λυ­τρώνει τους ανθρώπους από αυτά, αν πάλι καλώς νομίσει ότι εκείνα είναι σύμβολα της πραγματικής ακαθαρσίας και αμαρτίας, να καταλάβει από όσα τελούνται εκ μέρους του Χριστού γύρω από αυτά τα σύμβολα, ότι αυτός ο Ίδιος είναι που και την αμαρτία του κόσμου συγχώρησε και έχει επίσης και τη δύναμη να την καθαρίσει.

Ὁ ὅσιος Νικηφόρος ὁ λεπρός

Ο όσιος Νικηφόρος ο λεπρός
Ιερομόναχος Δημήτριος Καββαδίας

4 Ιανουαρίου

Ο κατά κόσμον Νικόλαος Τζανακάκης γεννήθηκε στο ορεινό χωριό Σηρικάρι των Χανίων που ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου, κατά το έτος 1890. Στο χωριό αυτό τελείωσε το δημοτικό σχολείο. Οι φτωχοί ξωμάχοι γονείς του πέθαναν ενόσω ήταν μικρός. Τότε τον ανέλαβε ο παππούς του Ιωάννης. Στα δεκατρία του χρόνια φτωχός και απελπισμένος αναγκάσθηκε να φύγει από το χωριό για τα Χανιά, όπου έπιασε δουλειά σε ένα κουρείο.
Ήταν τότε αρχές του εικοστού αιώνα όταν ήρχισαν να φαίνονται στο σώμα του νεαρού εφήβου τα πρώτα σημάδια της βιβλικής ασθένειας της λέπρας που μόνο το άκουσμά της προκαλούσε τον φόβο και την απέχθεια. Τι κι αν κάποιοι την ονόμασαν νόσο του Χάνσεν; Όλοι την ήξεραν για μεταδοτική αρρώστια και τους ντόπιους ή ξενοφερμένους ασθενείς τους απομόνωναν στο θρυλικό νησί της Σπιναλόγκα όπου εκμετρούσαν το ζην υπό άθλιες συνθήκες. Είχαν περάσει 20 αιώνες από τότε που ο Θεάνθρωπος θεράπευσε τους δέκα λεπρούς και όμως η αρρώστια έκανε ακόμη μεγάλη θραύση…
Μετά μία τριετία, όντας 16 ετών ο Νικόλαος και με εμφανή πλέον τα σημάδια της λέπρας πήρε μια μεγάλη απόφαση. Για να αποφύγει τον καταναγκαστικό εγκλεισμό του στην Σπιναλόγκα έφυγε ατμοπλοϊκώς για την Αίγυπτο. Η πόλη της Αλεξάνδρειας του προσέφερε την απόδραση από την κλειστή κοινωνία του νησιού και ένα καλύτερο μεροκάματο στην ίδια πάντα δουλειά. Ο καιρός περνούσε και ο νεαρός Νικόλαος ηύξανε κατά την ηλικία και την εμπειρία. Παράλληλα δυστυχώς ηύξαναν και τα ίχνη της ασθένειας στα χέρια και στο πρόσωπο του…
Με την μεσολάβηση ενός Αρχιερέως του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας που ήταν Χιώτης στην καταγωγή, έφυγε για το μυροβόλο νησί της Χίου όπου υπήρχε οργανωμένο λωβοκομείο (λεπροκομείο). Ιερέας και πνευματικός στον ιερό Ναό του αγίου Λαζάρου του ιδρύματος αυτού ήταν ο ενάρετος Γέρων Άνθιμος Βαγιάνος, ο μετέπειτα κτίτωρ της Μονής Παναγίας της Βοηθείας και νυν Άγιος της Εκκλησίας μας. Ο ευλαβής λοιπόν Γέρων Άνθιμος με πίστη στον Θεό και μεγάλη συνέπεια τελούσε τα καθήκοντά του στον ιερό Ναό, τον οποίο είχε δια της ζωοποιού προσευχής του μεταβάλει σε ιερό προσκύνημα. Στον Ναό αυτό είχε στεγάσει την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Υπακοής. Τα θαύματα της Παναγίας, οι ιερές ακολουθίες που ανελλιπώς ετελούντο εδώ, το ιερό κήρυγμα και κυρίως το μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως, μετέβαλαν τον για πολλούς καταραμένο τόπο σε σταθμό πνευματικής αναγεννήσεως. Στο ίδρυμα όλο το 24ωρο έρχονταν άνθρωποι για να προσκυνήσουν και να εξομολογηθούν. Εδώ κατέφυγαν άνω των 30 μοναχές, πρόσφυγες από τις χαμένες πατρίδες, οι οποίες υπετάχθησαν στον άγιο Άνθιμο και του ζητούσαν να τις αποκαταστήσει σε Μονή. Νέοι και νέες καθοδηγήθησαν από τον Άγιο και έκαμαν σωστές οικογένειες ή ετράνωσαν την μοναχική τους κλίση. Ο τόπος λοιπόν αυτός ήταν ιδιαίτερα καρποφόρος για ψυχές με την φλόγα του Χριστού μέσα τους.
Το όλο κτίριο βρίσκεται αραδιασμένο σε μία πλαγιά ανάμεσα στα βουνά. Φτιάχτηκε για να καλύψει την οδύνη των πασχόντων από την κοινή θέα. Σήμερα, αν και εγκαταλειμμένο το ίδρυμα πάνω από 50 χρόνια, φέρει ανεξίτηλη την σφραγίδα της ιερότητος.

Προσευχήσου πρίν μιλήσεις στό παιδί σου, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης



«Πολλή προσευχή καί λίγα λόγια στά παιδιά», συμβούλευε ὁ Ὅσιος Πορφύριος. Ὅλα ἀπ' τήν προσευχή, τήν σιωπή καί τήν ἀγάπη γίνονται. Καταλάβατε τά ἀποτελέσματα τῆς προσευχῆς; Ἀγάπη ἐν προσευχῇ, ἐν Χριστῷ ἀγάπῃ. Αὐτή ὠφελεῖ πραγματικά. Ὅσο θ' ἀγαπᾶτε τά παιδιά μέ τήν ἀνθρώπινη ἀγάπη -πού εἶναι συχνά παθολογική- τόσο θά μπερδεύονται, τόσο ἡ συμπεριφορά τους θά εἶναι ἀρνητική»[1]. Γιατί ἡ ἀνθρώπινη ἀγάπη ἔχει πάντα τό μικρόβιο τῆς ἀνταπόδοσης. Κι οἱ γονεῖς πολλές φορές σκέπτονται ὅτι κάτι ἔχουν νά ἀπολαύσουν στά γεράματά τους ἀπό τά παιδιά τους. Ὅμως ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη εἶναι ἀνιδιοτελής καί ποτέ δέν σκοπεύει στήν ἀνταπόδοση. Ὁ ἄνθρωπος πού ἀγαπᾶ ἀνιδιοτελῶς, προσφέρει, δίνει, δίνεται, χωρίς νά ζητάει κανένα ἀντάλλαγμα. Ἐνῶ ἡ ἀνθρώπινη ἀγάπη εἶναι ἐμπορική, εἶναι ἀνταποδοτική συνήθως, γιά νά μήν ποῦμε πάντα. Μόνο ὅταν ὁ ἄνθρωπος ζεῖ σωστά ἐν Χριστῷ, μπορεῖ νά ἀποβάλλει τήν ἀγάπη στόν ἑαυτό του, τήν φιλαυτία, καί τότε νά ἀγαπήσει ἀνιδιοτελῶς. Διαφορετικά πάντα ἡ ἀγάπη του ἔχει μέσα καί αὐτό τό μικρόβιο, τῆς ὑπηρεσίας στό «ἐγώ». Κανείς μέσα στήν ἀνθρωπότητα, ἄν δέν ἔχει καθαρθεῖ, δέν μπορεῖ νά ἀγαπήσει ἀνιδιοτελῶς. Γιατί δέν μπορεῖ παρά μόνο μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐκκλησιαστική ὀρθόδοξη ζωή νά ἀποβάλλει αὐτή τήν ἀγάπη τήν ἄρρωστη πού ἔχει στόν ἑαυτό του καί μάλιστα στό σῶμα του.

«Ὅταν, ὅμως ἡ ἀγάπη σας», λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «θά εἶναι μεταξύ σας καί πρός τά παιδιά χριστιανική καί ἁγία», δηλαδή ἀνιδιοτελής, τέτοια ὅπως τήν περιγράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, μία ἀγάπη ἡ ὁποία, «οὐδέποτε ἐκπίπτει», μία ἀγάπη ἡ ὁποία «οὐ λογίζεται τό κακόν», δέν βάζει ποτέ κακό λογισμό γιά τόν ἄλλον, μία ἀγάπη ἡ ὁποία «οὐ ζητεῖ τά ἑαυτῆς»[2], δέν ζητάει ποτέ ὁ ἄνθρωπος τό δικό του συμφέρον, ἀλλά πάντοτε καί μόνιμα τό συμφέρον τοῦ ἄλλου καί τήν δόξα τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἔτσι οἱ γονεῖς ἀγαπιοῦνται μεταξύ τους καί μέ τά παιδιά τους -καί ἀγαποῦν ἔτσι καί τά παιδιά τους-, τότε δέν θά ὑπάρχει πρόβλημα στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.

14 Ἰανουαρίου. Ἀπόδοσις τῶν Θεοφανείων. Τῶν ἐν Σινὰ καὶ ̔Ραϊθὼ ἀναιρεθέντων πατέρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Σαββάτου μετά τά Φῶτα (Ἐφεσ. ς΄ 10-17).

Εφ. 6,10            Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ.

Εφ. 6,10                    Λοιπόν, αδελφοί μου, γίνεσθε ισχυροί και δυνατοί πνευματικώς δια του Κυρίου και δια της ακατανικήτου αυτού δυνάμεως.

Εφ. 6,11            ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου·

Εφ. 6,11                     Ενδυθήτε όλα τα όπλα του Θεού, δια να ημπορήτε να αντισταθήτε εις τας δολίας και πονηράς μεθόδους και παγίδας του διαβόλου.

Κυριακή ΙΒ Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο


ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ[: Κολ.3,4-11]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[Υπομνηματισμός των εδαφίων Κολ.3,4-15]

«Ὃταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν(:Όταν ο Χριστός φανερωθεί ο αίτιος και χορηγός της πνευματικής αυτής ζωής μας)», τότε να ζητείτε τη δόξα, τότε τη ζωή, τότε την απόλαυση. Αυτά είναι προπαρασκευαστικά για να απομακρύνει αυτούς από τις απολαύσεις και τις ανέσεις. Έτσι συνηθίζει ο απόστολος Παύλος, ενώ ομιλεί για άλλα, μεταπηδά σε άλλα· για παράδειγμα, ομιλώντας για εκείνους που τρέχουν έγκαιρα στα δείπνα[Κολ.2.16-23], μεταπήδησε αμέσως στην παρατήρηση των μυστηρίων· διότι έχει μεγάλη δύναμη ο έλεγχος, όταν γίνει σε ανύποπτο χρόνο. «Είναι κρυμμένη», λέγει, «από εσάς». «Τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε(:Τότε κι εσείς μαζί με Αυτόν θα φανερωθείτε)». Συνεπώς τώρα δεν φαίνεστε. Πρόσεχε με ποιον τρόπο μετέθεσε αυτούς στον ουρανό. Όπως δηλαδή προανέφερα, πάντοτε προσπαθεί να δείξει ότι έχουν τα ίδια που έχει και ο Χριστός και σε όλες τις επιστολές του το ίδιο θέμα υπάρχει, να δείξει δηλαδή ότι σε όλα είναι μέτοχοι με τον Χριστό. Γι' αυτό και κεφαλή και σώμα Τον ονομάζει και τα πάντα κάνει για να παρουσιάσει αυτό το πράγμα.

Εάν λοιπόν φανερωθούμε τότε, ας μη στενοχωρούμαστε, όταν τώρα δεν απολαμβάνουμε την τιμή. Εάν η ζωή αυτή δεν είναι ζωή, αλλά είναι κρυμμένη, οφείλουμε να ζούμε αυτή τη ζωή σαν νεκροί. «Τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ(:Τότε κι εσείς μαζί με Αυτόν θα φανερωθείτε δοξασμένοι)», λέγει. «Δοξασμένοι» είπε, όχι έτσι απλώς, αφού και το μαργαριτάρι είναι κρυμμένο, έως ότου είναι μέσα στο στρείδι. Και αν λοιπόν μας υβρίσουν, ας μη θλιβόμαστε, και αν ακόμη παθαίνουμε οτιδήποτε· διότι δεν είναι δική μας ζωή αυτή η ζωή, είμαστε ξένοι και προσωρινοί. «Διότι πεθάνατε», λέγει. Ποιος είναι τόσο ανόητος, ώστε στο νεκρό σώμα που έχει ταφεί ή δούλους να αγοράζει ή σπίτια να κτίζει ή να κάνει πολυτελή ενδύματα; Κανείς. Ας μην είστε λοιπόν ούτε και εσείς, αλλά όπως ακριβώς ένα μόνο ζητούμε, να μη γυμνωθούμε δηλαδή, έτσι και εδώ ας ζητούμε μόνο ένα.

Ἡ τάξη τῆς Ἀγάπης: Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης


Η τάξη της Αγάπης

Άγιος Γρηγόριος Νύσσης

Πρέπει να γνωρίζει κάποι­ος την τάξη της αγάπης, την όποια διδάσκει ό νόμος (του Θεού), πώς μεν πρέπει να αγαπά τον Θεό, πώς δε τον πλησίον και την γυναίκα και τον εχθρό, μή­πως γίνει χωρίς τάξη και παράδοξη ή εκπλήρωσης της αγάπης· διότι πρέ­πει να αγαπά μεν τον Θεό με όλη την καρδία, την ψυχή, την δύναμη και την αίσθηση, τον δε πλησίον όπως τον εαυ­τό του, την γυναίκα δε, εάν είναι καθαρωτέρας ψυχής, όπως ό Χριστός την Εκκλησία, ό δε περισσότερος εμπαθής όπως το δικό του σώμα (γιατί έτσι προστάζει ό εντολεύς των τοιούτων απόστολος Παύλος), τον εχθρόν δε με το να μη ανταποδίδει το κακό, άλλα να αμείβει την αδικία με ευεργεσία.

Κυριακή μετά τά Φῶτα - Βάθος – Ὕψος (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)

 

Βάθος – ὕψος
«Ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν» (Ἐφ. 4,10)
Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε, ἀγαπητοί μου, νὰ σᾶς ἀπασχολήσω λίγα λεπτὰ ἐπάνω στὰ νοήματα τοῦ σημερινοῦ ἀποστόλου, ποὺ γιὰ τοὺς πολλοὺς δυστυχῶς ἀποτελοῦν «ἄλγεβρα».

Τό ἀρνί καί τό λιοντάρι συγκατοικοῦν ἐντός του...

Το αρνί και το λιοντάρι συγκατοικούν εντός του. Ο παράδεισος είναι τόσο κοντά του, όπως η μητέρα στο παιδί της. Το θέλημα του Θεού του είναι προσιτό και ξεκάθαρο, όπως είναι και για τους αγγέλους στον ουρανό.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2023/01/blog-post_76.html

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible