«Σκοτισθήτωσαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν τοῦ μὴ βλέπειν, καὶ τὸν νῶτον αὐτῶν διαπαντὸς σύγκαμψον», 68 Ψαλμός , στίχος 24, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

«Σκοτισθήτωσαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν τοῦ μὴ βλέπειν, καὶ τὸν νῶτον αὐτῶν διαπαντὸς σύγκαμψον», 68 Ψαλμός , στίχος 24,  Ἀρχ. Σάββας ἉγιορείτηςὉμιλία  τοῦ π. Σάββα  στίς 5-8-2017 (Κήρυγμα) 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ψαλμός 68,23, «Γενηθήτω ἡ τράπεζα αὐτῶν ἐνώπιον αὐτῶν εἰς παγίδα », Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ψαλμός 68,23, «Γενηθήτω ἡ τράπεζα αὐτῶν ἐνώπιον αὐτῶν εἰς παγίδα », Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 3-8-2017

 

Ὁ χριστιανικός γάμος Δ΄ - Ἡ τεκνογονία, οἱ προγαμιαῖες σχέσεις καί ὀ πολιτικός γάμος κατά τήν Ἁγ. Γραφή καί τούς Ἁγίους Πατέρες, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ χριστιανικός γάμος Δ΄ - Ἡ τεκνογονία, οἱ προγαμιαῖες σχέσεις καί ὀ πολιτικός γάμος κατά τήν Ἁγ. Γραφή καί τούς Ἁγίους Πατέρες, 4-8-2024, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-Μ. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 4-8-2024

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-Μ. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 4-8-2024 

https://www.youtube.com/live/h11eQrjezLM?si=VJ0kmt1YqB-zWOow

Ὁ χριστιανικός γάμος Γ΄ 2ο μερος- Ἡ ἐκδήλωση τῆς χαρᾶς καί τό πῶς, 3-8-2024, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ χριστιανικός γάμος Γ΄ 2ο μερος- Ἡ ἐκδήλωση τῆς χαρᾶς καί τό πῶς, 3-8-2024, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου  Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ εὐχή τῆς ἀναφορᾶς - Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ εὐχή τῆς ἀναφορᾶς - Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ, 4-8-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Αὐτομεμψία

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

Αὐτομεμψία

«Ταλαιπωρήσατε καὶ πενθήσατε καὶ κλαύσατε· ὁ γέλως ὑμῶν εἰς πένθος μετεστραφήτω καὶ ἡ χαρὰ εἰς κατήφειαν» (Ἰακ. δ΄, 9). (Δηλ.: Συναισθανθῆτε τὴν ἀθλιότητά σας καὶ λυπηθῆτε καὶ κλαύ­σατε μὲ συντριβὴν μετανοίας. Ὁ γέλως σας, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸν ἡδονικόν σας βίον, ἂς μεταστραφῇ εἰς λύπην μετανοίας καὶ ἡ κοσμικὴ χαρά σας ἂς μετατραπῇ εἰς θλῖψιν).

Πρέπει, ὅπως μᾶς λέγει καὶ ὁ Ἀπόστολος Ἰάκωβος, νὰ κατηγοροῦμε τὸν ἑαυτό μας καὶ νὰ κλαῖμε γιὰ τὶς ἁμαρτίες.Αὐτομεμψία εἶναι νὰ ἐνοχοποιοῦμε τὸν ἑαυτό μας καὶ νὰ τὸν κατακρίνουμε γιὰ τὶς ἁμαρτίες του· νὰ ἔχουμε ταπεινὸ φρόνημα καὶ νὰ ἔχουμε ἐπίγνωση ὅτι εἴμαστε ἁμαρτωλοί. Βέβαια, νὰ κατηγοροῦ­με τὸν ἑαυτό μας, χωρὶς ὅμως νὰ τὸν ἐξουθενώνουμε ἤ νὰ φτάνουμε στὴν ἀπελπισία, ἀλλὰ νὰ ἐλπίζουμε στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

 

Ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος ἐπισημαίνει:

«Ἡ αἴσθηση ἤ ἡ ἐπίγνωση τῶν δικῶν μας ἁμαρτιῶν καὶ ἀδυναμιῶν εἶναι προϋπόθεση τοῦ θαύματος τῆς μεταμορφώσεως καὶ τῆς ἀναστάσεώς μας. Μὲ μιὰ λέξη, πρωταρχικὸ εἶναι ἡ αὐτομεμψία ποὺ εἶναι ἡ ἀφανὴς ἀλλὰ σταθερὴ προκοπή μας, ἡ δίψα καὶ ἡ ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μας. Εἶναι ἡ μεγάλη ἐργασία τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ἀναντικατάστατη ἀρετή, ἡ μοναδικὴ ὁδὸς τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν μας, τῆς καρτερίας, τῆς ἀναπαύσεως καὶ τῆς οἰκειοποιήσεως τῆς ἀγάπης τοῦ Κυρίου.

Ἡ πιό μεγάλη εὐεργεσία πού μπορεῖ νά συμβεῖ στή ζωή μας εἶναι νά ἀδικηθοῦμε

❈ Πόσοι ἄνθρωποι ἔρχονται στήν ἐξομολόγηση καταθλιμμένοι, ὁλοφυρόμενοι, γιατί ἀδικήθηκαν. Καί τούς λέω: «αὐτό εἶναι ὅ,τι καλύτερο γιά σένα...» καί μέ κοιτᾶνε! Λέω: «αὐτό εἶναι πολύ μεγάλη εὐλογία πού ἔχεις...» καί μέ κοιτᾶνε πάλι... δέν καταλαβαίνουν! Λέω: «αὐτό εἶναι τό πρῶτο λαχεῖο πού σοῦ ’τυχε». Λένε:

- Γιατί;

- Γιατί, λέω, ἄν αὐτόν τόν ἄνθρωπο πού σέ ἀδίκησε τόν συγχωρέσεις, παίρνεις τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν σου ἀπό τόν Θεό. Αὐτό δέν θέλεις; Γι’ αὐτό δέν ἦρθες ἐδῶ σέ μένα τώρα; Ὁ Χριστός εἶπε: «ἄν ἀφήσετε τά παραπτώματα στούς ἀνθρώπους, θά σᾶς τά ἀφήσει καί ὁ πατήρ σας ὁ οὐράνιος. Ἄν δέν τά ἀφήσετε οὔτε καί ὁ πατήρ σας ὁ οὐράνιος θά ἀφήσει τά δικά σας» (Ματθ. 6,14-15).

Τελεία καί παύλα.

Τί μᾶς χρωστᾶνε οἱ ἄνθρωποι; Νά, μᾶς χρωστᾶνε ἕνα κατοστάρικο... ἐλάχιστα πράγματα σέ σχέση μ’ αὐτά πού χρωστᾶμε ἐμεῖς στόν Θεό, πού εἶναι δισεκατομμύρια. Ὁ Θεός λοιπόν σοῦ λέει: «Θά κάνουμε ἕνα ἐμπόριο. Ἄσε τό κατοστάρικο καί σοῦ ἀφήνω τά δισεκατομμύρια».

Βουλγαρίας Δανιήλ: "Τραγωδία γιὰ κάθε Ὀρθόδοξο ἡ ἔλλειψη ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας"

– Η πρώτη εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη του νέου Προκαθημένου

“Ο τρόπος να παραμείνουμε στην Ορθοδοξία και στην ενότητα της Εκκλησίας είναι να ακολουθούμε την κανονική τάξη, να μην έχουμε στρεβλή ή τετριμμένη ερμηνεία βασικών κανόνων που ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ των Τοπικών Εκκλησιών”, τόνισε ο Πατριάρχης Βουλγαρίας κ.κ. Δανιήλ στην πρώτη του εκτενή συνέντευξη μετά την εκλογή και ενθρόνισή του στον Πατριαρχικό Θρόνο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Βουλγαρίας.

Του Νικολάου Ζαΐμη

Παραχωρώντας την πρώτη του εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην “Εφημερίδα της Βουλγαρικής Εκκλησίας” και στην αρχισυντάκτρια Αλεξάνδρα Καραμιχαέλεβα, ο Προκαθήμενος της εν Βουλγαρία Ορθοδόξου Εκκλησίας μίλησε για τις πρώτες του σκέψεις μετά την εκλογή του, για τους προκατόχους του, για την ενότητα μεταξύ των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, τις ποιμαντικές του προτεραιότητες στη διαποίμναση της Τοπικής Εκκλησίας της Βουλγαρίας, τη συνεργασία του με τους κρατικούς φορείς, καθώς και την κύρια αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας που δεν είναι άλλη από την πνευματική πρόοδο των πιστών της η οποία επιτυγχάνεται μόνο με την συμμετοχή στη λειτουργική ζωή και τα μυστήρια της Εκκλησίας.

“Τραγωδία η έλλειψη εκκλησιαστικής κοινωνίας”

Ο Μακαριώτατος κ.κ. Δανιήλ, μεταξύ άλλων, ρωτήθηκε για την διάσπαση της ενότητας που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια μεταξύ των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών εξαιτίας και γεωπολιτικών εξελίξεων. “Στην πράξη, αυτή τη στιγμή υπάρχει μια διακοπτόμενη ευχαριστιακή κοινωνία μεταξύ ορισμένων Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, και αυτό δεν μπορεί παρά να προκαλέσει επώδυνες πληγές σε ολόκληρο το Σώμα του Χριστού. Εδώ, μαζευόμαστε σε τόσο σημαντικές και χαρούμενες περιπτώσεις όπως η εκλογή νέου πατριάρχη, και η χαρά μας δεν είναι πλήρης. Όταν υπάρχουν ταραγμένες σχέσεις μεταξύ Τοπικών Εκκλησιών, δεν μπορούμε όλοι να συμμετέχουμε στο πιο σημαντικό πράγμα – να είμαστε ένα στη Θεία Ευχαριστία. Δεν μπορούμε να είμαστε μαζί γύρω από το τραπέζι του Κυρίου. Αυτό δεν μπορεί παρά να αναστατώνει την εκκλησιαστική ζωή και να μας στεναχωρεί. Η έλλειψη εκκλησιαστικής κοινωνίας είναι τραγωδία για κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό. Δεν είναι τυχαίο που σε κάθε Θεία Λειτουργία προσευχόμαστε «για την ευημερία των ιερών εκκλησιών του Θεού και για την ενότητά τους». Επομένως, με όλες μας τις δυνάμεις, πρέπει να προσπαθήσουμε να μην εμβαθύνουμε αυτόν τον διχασμό και να μην τον εξαπλώσουμε περαιτέρω. Ας κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να ξεπεράσουμε αυτό το πρόβλημα”, είπε.

Προσδοκῶ ἀνάσταση νεκρῶν

Ἀπό τό βιβλίο: ”Προσδοκῶ ἀνάσταση νεκρῶν”. Ἐκδόσεις “ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ”.

Ὁ θάνατος εἶναι τό πλέον βέβαιο γεγονός πού καθένας γνωρίζει πώς ἀργά ἤ γρήγορα θά ἐπέλθει καί στόν ἴδιο. ᾿Εν τούτοις τό τέλος αὐτῆς τῆς ζωῆς παραμένει γιά τούς περισσότερους ἀνθρώπους ἀπόλυτα ἀνεπιθύμητο κι ἐπίμονα ἀπωθημένο. Κι αὐτό, γιατί ὁ ἄνθρωπος δέν ἔχει θρέψει, κατά τή διάρκεια τῆς ἐπί γῆς βιοτῆς του, τήν προσδοκία τοῦ «ἐπέκεινα» καί δέν βασίζεται πάνω στό ἀγκωνάρι τῆς «ἐν Χριστῷ» ἐλπίδας. Αἰφνιδιάζεται ὁ ἀπόγονος τοῦ ᾿Αδάμ ἀπό τό φαινόμενο τοῦ θανάτου, ἐπειδή ἀσφαλῶς εἶναι πλασμένος γιά νά ζήσει αἰώνια. Καί καθώς βλέπει τό σῶμα κάποιου ἀγαπημένου του νά κοίτεται χωρίς πνοή, τότε σαβανώνει μαζί μ᾿ αὐτό καί τή δική του ἐλπίδα.

Ὁ σημερινός ἰδιαίτερα ἄνθρωπος εἶναι παραδομένος στά φαινόμενα καί σ᾿ ὅσα μπορεῖ νά ἀποδείξει ἐργαστηριακά ἤ νά καταθέσει ὡς ἀναμφισβήτητα καί δεδομένα. Γι᾿ αὐτό ἔχει χάσει τό ἐνδιαφέρον του γιά κάθε μεταθανάτια προοπτική καί πολύ περισσότερο, ἔχει νεκρώσει μέσα του κάθε ἐλπίδα γιά ἀνάσταση καί ἀθανασία.

Συμβαίνει, καθώς λέει ὁ ἅγιος ᾿Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος, καί τοῦτο... τό παράδοξο, νά καταθέτει ὁ σποριάς τό βιός του στή νωπή γῆ, νά τήν ὀργώνει βαθιά καί νά τήν ταΐζει πλούσια μέ γερό σπόρο καί ἐλπίδα. Γιατί, τό σάπισμα καί ὁ πρόσκαιρος ἀφανισμός τοῦ σπόρου δέν τόν προβληματίζει ἀρνητικά, οὔτε τοῦ ἀκυρώνει τήν προσμονή τῆς νέας βλάστησης καί τῆς καρποφορίας. ῞Οταν ὅμως αὐτός κληθεῖ νά ἀποθέσει στή φρεσκοσκαμμένη γῆ ἄπνουν τόν ἄνθρωπό του, τότε δέν διακατέχεται ἀπό τήν ἴδια φερέλπιδα βεβαιότητα τοῦ σποριᾶ. Τότε, ἡ ἔλλειψη τῆς θωριᾶς τοῦ ἀγαπημένου του προσώπου, ταυτίζεται μέσα του μέ τήν ὁριστική ἀπώλεια, χωρίζεται γι᾿ αὐτόν ἡ ζωή στά δυό. Κι αὐτό, γιατί δέν ὑπάρχει μέσα του τό ὅραμα τῆς «αἰώνιας ἄνοιξης» καί ἡ χαρά τῆς προσμονῆς τῆς ποθητῆς καί «ἀνέσπερης» ἐκείνης ἡμέρας. ῎Εχει γίνει τόσο ἐπίπεδος ὁ ἄνθρωπος «τοῦ αἰῶνος τούτου», ὥστε συνήθισε νά ὁριοθετεῖ τό καθετί βέ βάση τούς φυσικούς νόμους.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Στ Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΤ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Κατά Ματθαίον, κεφ. Θ΄, εδάφια 1-8

1 Καί ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. 2 Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπε τῷ παραλυτικῷ· θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. 3 καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτος βλασφημεῖ. 4 καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν· ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 5 τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει; 6 ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας – τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ· ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 7 καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. 8 ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν.Τρεμπέλα

1 Και αφού μπήκε σε ένα πλοίο, πέρασε στην απέναντι όχθη της λίμνης, και ήλθε στη δική του πόλη, την Καπερναούμ. 2 Τότε Του έφεραν έναν παράλυτο, που τον είχαν βάλει πάνω σε ένα κρεβάτι. Και καθώς ο Ιησούς είδε την πίστη που είχε και ο παράλυτος κaι εκείνοι που τον μετέφεραν, είπε στον παράλυτο, ο οποίος ανησυχούσε και φοβόταν μήπως οι αμαρτίες του γίνουν εμπόδιο στη θεραπεία του:

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΣΤ Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΤ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Προς Ρωμαίους, κεφ. ΙΒ΄, εδάφια 6-14

6 Ἒχοντες δὲ χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως, 7 εἴτε διακονίαν, ἐν τῇ διακονίᾳ, εἴτε ὁ διδάσκων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ, 8 εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήσει, ὁ μεταδιδούς, ἐν ἁπλότητι, ὁ προϊστάμενος, ἐν σπουδῇ, ὁ ἐλεῶν, ἐν ἱλαρότητι.

9 ῾Η ἀγάπη ἀνυπόκριτος. ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ, 10 τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι, 11 τῇ σπουδῇ μὴ ὀκνηροί, τῷ πνεύματι ζέοντες, τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες, 12 τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες, 13 ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες, τὴν φιλοξενίαν διώκοντες. 14 Εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς, εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν.Τρεμπέλα

6 Και έχοντας διάφορα χαρίσματα και ικανότητες, ανάλογα με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που μας δόθηκε, ας αρκούμαστε σε αυτές κι ας μη ζητούμε εγωιστικά εκείνα που δεν μας έδωσε το Άγιο Πνεύμα. Είτε δηλαδή έχουμε το χάρισμα της προφητείας, ας προφητεύουμε ανάλογα με το χάρισμα που δόθηκε στον καθένα σύμφωνα με τον βαθμό της πίστεώς του.

Ἡ αἵρεση εἶναι ἡ χειρότερη ἁμαρτία, γιατί μᾶς βγάζει ἐκτός Ἐκκλησίας

 ❈ Δέν πρέπει νά ἔχουμε διάλογο καί οὔτε καλημέρα νά λέμε σ’ αὐτούς, οἱ ὁποῖοι κάνουν προσηλυτισμό καί εἶναι αἱρετικοί. Τό λέει τό Εὐαγγέλιο: «χαίρειν αὐτῷ μή λέγετε» (Β΄ Ἰωάν. 1,10). Οὔτε χαίρετε νά μήν τούς λέτε, καθόλου. Καμία σχέση μέ αἱρετικούς.

Ἡ αἵρεση εἶναι ἡ χειρότερη ἁμαρτία, γιατί μᾶς βγάζει ἐκτός Ἐκκλησίας.

4 Αὐγούστου. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ϛ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Τῶν ἑπτὰ παίδων τῶν ἐν Ἐφέσῳ. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς ς´ ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ιβ΄ 6-14).

Ρωμ. 12,6          ἔχοντες δὲ χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως,

Ρωμ. 12,6                  Εφ' όσον δε έχομεν διάφορα χαρίσματα σύμφωνα με την χάριν, που μας έχει δοθή από το Αγιον Πνεύμα, ας επαναπαυώμεθα εις αυτά και ας εργαζώμεθα πνευματικώς δι' αυτών. Είτε δηλαδή έχομεν προφητικόν χάρισμα, ας διδάσκωμεν την αλήθειαν ανάλογα με το χάρισμα αυτό.