Ἱερὰ Ἐξομολόγηση: Ἐρωτήματα καὶ Ἀπαντήσεις

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Τι είναι η Εξομολόγηση;

Η Εξομολόγηση είναι ένα από τα βασικά μυστήρια της Εκκλησίας. Μας δίνει τη δυνατότητα νά «συμφιλιωθούμε» με τον Θεό, νά εξετάσουμε την πίστη και τη ζωή μας και νά εξασφαλίσουμε πνευματική υγεία. Είναι πράξη μετανοίας. Και μετάνοια σημαίνει αλλαγή του εαυτού μας, στροφή, μεταμόρφωση. Όταν αμαρτάνουμε, απομακρυνόμαστε από τον Θεό. Όταν όμως μετανοούμε, ομολογούμε τις αμαρτίες μας και ζητάμε συγχώρεση, επιστρέφουμε σ' Αυτόν.

Η Εξομολόγηση μας απαλλάσσει από το βάρος της αμαρτίας. Επιπλέον, μας δίνει τήν ευκαιρία νά συζητήσουμε τους βαθύτερους προβληματισμούς μας, νά δεχτούμε συμβουλές και νά ενισχυθούμε πνευματικά.

Μίλησα με τον Άγιο Νεκτάριο- Μανώλης Μελινός

[ Μανώλης Μελινός: Τι θυμάστε ή μάλλον τι έχετε ακούσει για τον θείο τού πάτερα σας, τον Άγιο Νεκτάριο;
Κωνσταντίνα Κεφαλά: Την εποχή που συκοφαντούσανε τον Άγιο , η Νεκταρία -Αγαπία τότε, μικρό παιδί- του είπε:
- Σεβασμιώτατε, γιατί δεν μιλάτε που σας συκοφαντούνε; Γιατί, αφού είν’ όλα ψέμματα;
- Αγαπία, μη μιλάς παιδί μου. Επάνω, στον Ουρανό, ποιος είναι; Εκείνος βλέπει, ακούει και ξέρει!

Ο Άγιος, κύριε Μελινέ, είχε τον θείο τον Θεμιστοκλή, τον πατέρα μου Δημοσθένη και τη θεία τη Σεβαστή στη Ριζάρειο Σχολή. Μάλιστα, είχε την επιθυμία να ιερωθούν τα δυο αγόρια. Μετά όμως έφυγαν και πήγαν στη Χίο, κοντά στον πατέρα τους -τον παππού μας Χαράλαμπο Κεφαλά- που ήταν στο Λιθί δάσκαλος. Ο αδελφός μου ο Χάρης, απ’ εδώ, έχει τ΄ όνομά του.

Ἐγώ εἶμαι σκώληξ καί ὄχι ἄνθρωπος

«Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστίν η βασιλεία των ουρανών». Ναι, έτσι είπε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Μα αυτό συ το μπερδεύεις. Συγχέεις την “πτωχεία τού πνεύματος”, που εξυμνεί ο Χριστός, με τήν χαζομάρα!. Αλλά όχι! Δεν έχεις δίκιο.

Η πτωχεία τού πνεύματος είναι ο πιό άγιος λογισμός που μπορεί να έχει ο άνθρωπος! Είναι η συναίσθηση της πτώχειας μας μπρος στο μεγαλείο του Θεού· η συναίσθηση της ρυπαρότητας μπροστά στην καθαρότητα του Πλάστου· η συναίσθηση της μικρότητάς μας μπροστά στην απέραντη δύναμη του Κυρίου.

Ο βασιλιάς Δαβίδ, μιλώντας για τον εαυτό του, λέει: «Εγώ είμαι σκώληξ και όχι άνθρωπος». Ήταν διανοητικά καθυστερημένος ο βασιλιάς Δαβίδ; Κάθε άλλο! Ήταν ένας από τους πιό μεγαλοφυείς ανθρώπους!

Και ο γιός του, ο σοφός Σολομών, λέει: «Σε σένα έχω την ελπίδα Θεέ μου! Χωρίς εσένα ούτε η καρδιά μου αντέχει, ούτε το λογικό μου με σώζει»! Αυτό σημαίνει πτωχεία του πνεύματος. Να μην έχεις την εμπιστοσύνη σου στο θέλημά σου, αλλά στον νόμο και στο θέλημα του Θεού.

Μακάριος εκείνος που θα εξομολογηθεί με ειλικρίνεια, και θα πει: η δύναμή μου είναι μηδαμινή. Το μυαλό μου είναι αδύνατο. Η θέληση μου ασταθής. Κύριε, βοήθησε με!

Ἡ θεολογία τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου_Β΄_mp3

Π. Σάββας 2009-05-19_ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ_Β΄ ΜΕΡΟΣ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 19-05-2009 (Συνάξεις Καλοκαιριοῦ 2009).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Η συγκέντρωση του νου την ώρα της προσευχής

Τί να κάνουμε όταν ο νους μας τρέχει εδώ κι εκεί και δεν μπορούμε να τον συμμαζέψουμε στην προσευχή;

Όταν είμαστε μόνοι στο σπίτι, μπορούμε ν’ αναβάλουμε την έναρξη της προσευχής ή, αν έχουμε ήδη αρχίσει, να τη διακόψουμε για λίγο. Αν και ύστερα απ’ αυτό το μικρό διάλειμμα ο νους μας δεν συνεργάζεται με την προαίρεση μας, τότε δεν έχουμε παρά να του επιβάλουμε με τη βία, θέλει δεν θέλει, να συγκεντρωθεί στην προσευχή, σ’ όποιον βαθμό βέβαια είναι δυνατόν. Μέσα στην εκκλησία, πάλι, μερικές φορές δεν ακούμε ή δεν καταλαβαίνουμε όσα ψάλλονται, διαβάζονται ή εκφωνούνται. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, σταθείτε νοερά ενώπιον του Κυρίου και αφοσιωθείτε στην ευχή του Ιησού.

7 Αυγούστου Συναξαριστής. Δομετίου του Πέρση, Αστερίου Οσιομάρτυρα, Ωρ Οσίου,των Μυρίων Ασκητών Θηβαίων, Ποταμιάς Θαυματουργής, Ναρκίσσου Ιερομάρτυρα, Υπερεχίου Οσίου, Σώζων εκ Νικομήδειας, Θεοδοσίου Ιαματικού, Δομετίου Σημειοφόρου, Νικάνορος Θαυματουργού, Μνήμη Βαρβαρικής Επιδρομής, Βάρταν εξ Αρμενίας, Ποίμην εν τω Σπηλαίω, Ποίμην Νηστευτού, Κανδίδας Οσίας, Ιωσήφ Οσίου, Μίκαλλου.

Ὁ Ἅγιος Δομέτιος ὁ Μάρτυρας ὁ Πέρσης καὶ οἱ δυὸ μαθητές του

Ὁ Ὁσιομάρτυρας Δομέτιος ἦταν Πέρσης καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Διδάχθηκε τὴ χριστιανικὴ πίστη ἀπὸ κάποιο χριστιανό, ποὺ ὀνομαζόταν Ἄβαρος. Ὅταν τὸ ἔμαθαν αὐτὸ οἱ ἄνθρωποι τοῦ σπιτιοῦ του, ἐξεγέρθηκαν ἐναντίον του καὶ ὁ Δομέτιος ἀναγκάσθηκε νὰ τοὺς ἐγκαταλείψει.
Κατέφυγε στὴν πόλη Νίσιβη στὰ βυζαντινὰ σύνορα, ὅπου κλείστηκε σὲ κάποια μονή. Ἀναχώρησε, ὅμως, κι ἀπὸ κεῖ, γιὰ νὰ ἔλθει στὴ Θεοδοσιούπολη, στὴ μονὴ Σεργίου καὶ Βάκχου, ὅπου ὁ Δομέτιος καλλιέργησε σὲ μεγάλο βαθμὸ τὶς ἀρετὲς τοῦ Εὐαγγελίου. Ὁ προϊστάμενος τῆς μονῆς Οὐρβέλ, βλέποντας τὴν πνευματικὴ ἀνωτερότητα τοῦ Δομετίου, θέλησε νὰ τὸν κάνει πρεσβύτερο. Ἀλλὰ ὁ ἀγῶνας τοῦ Δομετίου δὲν ἦταν πὼς θὰ ἁρπάξει ἀξιώματα, ἀλλὰ πὼς θὰ τὰ ἀποφύγει. Διότι ἔμαθε ἀπὸ τὸν Κύριό του Ἰησοῦ Χριστό, νὰ εἶναι «ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ» ποὺ σημαίνει, ταπεινὸς στὸ φρόνημα καὶ τὴν ἐσωτερικὴ διάθεση.