Τί εἶναι ὁ ἄθεος πολιτισμός;

Μόνον ένας είναι ο μοναδικός αληθινός Θεός

Τι είναι ο άθεος πολιτισμός; Είναι τα έργα του ανθρώπου, η ανθρώπινη περηφάνεια, η πολύχρωμη σκόνη την οποία οι άνθρωποι μαζεύουν και προσέχουν, αλλά ο αέρας του χρόνου την σκορπίζει σαν στάχτη.

Τι είναι ο πολιτισμός όταν συγκρίνεται με το Θεό; Καπνός και στάχτη, παιδικό παιχνίδι.

Τι είναι ο πολιτισμός σε σύγκριση με τον άνθρωπο; Μηδέν. Ο άνθρωπος είναι ζωντανό πλάσμα και έργο του Θεού, ενώ ο πολιτισμός είναι μηχανική δημιουργία, χωρίς ζωή, ανθρώπινο έργο. Ο Θεός με πάρα πολύ αυστηρό τρόπο τιμώρησε τους λαούς, οι οποίοι λάτρευαν τις δικές Του δημιουργίες: Τον ήλιο, το φεγγάρι, τα αστέρια, τα ζώα, τα δέντρα, τις πέτρες. Πώς να μην τιμωρήσει εκείνους που λατρεύουν τα ανθρώπινα έργα, που είναι ασήμαντα σε σύγκριση με τα έργα του Θεού;

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης γιά τούς τοκίζοντες (ΔΝT, τά τράστ καί τούς τραπεζίτες)

«Ει μη πλήθος ην τοκιστών ουκ αν ην το πλήθος των πενοομένων. Λύσον σου την φατρίαν , και πάντες έξομεν την αυτάρκειαν».

« Δρεπάνι του τοκιστή είναι η δικαστική απαίτηση του χρέους, αλώνι το σπίτι του, όπου λιανίζει τις περιουσίες των αναγκεμένων ανθρώπων. Ολονών τ’ αγαθά τα βλέπει δικά του. Εύχεται στους ανθρώπους ανάγκες και συμφορές, για να τρέξουν υποχρεωτικά να δανειστούν απ΄αυτόν.

Μισεί τους αυτάρκεις και όσους δεν έχουν δανειστεί απ’ αυτόν τους θεωρεί εχθρούς του. Συχνάζει στα δικαστήρια για ν’ ανακαλύψει κάποιον που τον πιέζουν οι δανειστές και ακολουθεί τους φοροεισπράκτορες, όπως τα κοράκια τους στρατούς που διεξάγουν πόλεμο( για να τρώνε τους σκοτωμένους).

Τό τυπικό τοῦ Τελώνου!

Κάποτε πήγε ένας έπισκέπτης στον ηγούμενο Μωυσή στο μοναστήρι της Όπτινα,αλλά δεν τον βρήκε και ζήτησε τον αδελφό του,τον π. Αντώνιο.

—Πάτερ,τον ρώτησε,τι τυπικό κρατάτε;

-Εγνώρισα απάντησε εκείνος,πολλά τυπικά στη ζωή μου.Έζησα ως ερημίτης, έζησα ως κοινοβιάτης, έζη­σα στο μοναστήρι,έζησα στη σκήτη.Πέρασα από πολλών ειδών τυπικά Τώρα όμως προσπαθώ να κρατώ
μόνο το τυπικό του τελώνου.

Β΄ Στήν ἐξομολόγηση-Πῶς ἐπιλέγουμε τόν Πνευματικό μας Πατέρα

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ

Β΄ Στήν ἐξομολόγηση.

Ἀφοῦ ὁ πιστός προετοιμαστεῖ γιά τήν ἐξομολόγησή του μέ τόν τρόπο πού εἴπαμε, μερικές μέρες ἐνωρίτερα, καλό εἶναι νά ἀπομακρυνθεῖ καί ἀπό τίς πολλές συναναστροφές. Ἄς παραμένει μέ προσευχή καί ἐσωτερική καρδιακή κατάνυξη προσμένοντας τήν ἱερή ὥρα τῆς ὁμολογίας τῶν ἁμαρτιῶν του ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἔχοντας ὡς μάρτυρα τῆς μετανοίας του τόν Πνευματικό του Πατέρα. «Ἡ ταπεινή ὁμολογία τῶν ἁμαρτιῶν μας εἶναι πολύ εὐάρεστη στόν Κύριο. Ἄν ὁ Ἀδάμ, μετά τήν παρακοή καί τήν πτώση του, παραδεχόταν μετανοημένος τό σφάλμα του, θά ἔβρισκε συγχώρηση ἀπό τόν Πανάγαθο Θεό. Ἀκόμα καί ὁ Κάιν, πού ἔκανε ἕναν τόσο ἀποτρόπαιο φόνο, μποροῦσε νά μετανοήσει καί νά συγχωρηθεῖ. Ἔτσι ἔκανε ὁ βασιλιάς Δαβίδ. Μολονότι ἔπεσε σέ δύο θανάσιμα ἁμαρτήματα, σέ φόνο καί μοιχεία, συγχωρήθηκε, ἐπειδή μετανόησε εἰλικρινά: «Ἐξομολογήθηκα τήν ἁμαρτία μου στόν Κύριο καί δέν συγκάλυψα τήν ἀνομία μου· εἶπα: “Θά ὁμολογήσω τήν ἀνομία μου στόν Κύριο, κατηγορώντας τόν ἑαυτό μου”‘ κι Ἐσύ ἀμέσως συγχώρησες τήν ἀσέβεια τῆς καρδίας μου». (Ψαλμ. 31:5)»¹³.

Ἕνα σπουδαῖο θέμα εἶναι ἡ εὕρεση τοῦ σωστοῦ Πνευματικοῦ Πατρός.

1. Πῶς ἐπιλέγουμε τόν Πνευματικό μας Πατέρα.
   

«Ὅχι ἄνθρωπος ὡς πρός τό ὄνομα ἀλλά στό φρόνημα»

«ΟΧΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ»

Ἀπό τό βιβλίο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ»

τοῦ παμμακαρίστου πυρσοῦ τῆς οἰκουμένης Ἁγίου ΙΩΑΝΝΟΥ τοῦ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ,

τοῦ κήρυκος τῆς μετανοίας καί ἐλεημοσύνης

Ἔγινες πλούσιος σέ χρήματα;

Καί τί σχέση ἔχει αὐτό μέ τήν ψυχή;

Εἶσαι πλουσιότερος σέ χρήματα καί φτωχότερος στήν ψυχή· εἶσαι γεμάτος φύλλα, καί στερεῖσαι ἀπό καρπό. Πές μου, τί τό ὄφελος;

Πῆρες χρήματα, τά ὁποῖα πρόκειται νά ἐγκαταλείψεις ἐδῶ· ἀνέλαβες ἐξουσία ἀπό τήν ὁποία γεννιέται ἡ ἔχθρα. Ἔλα ἀπόλαυσε λόγια φιλοσόφων ξόδεψε τά ἁμαρτήματά σου, κατανάλωσε τά ἀνομήματά σου, καθάρισε τήν συνείδησή σου, κάνε τόν λογισμό σου νά ἀνυψωθεῖ· γίνε Ἄγγελος καί ἄνθρωπος. Ἐγκατάλειψε τήν φύση τῆς σάρκας καί πάρε τά ἐλαφριά φτερά τῆς ζωῆς, ἀπάλλαξε τόν ἑαυτό σου ἀπό τά ὁρατά καί κρέμασε τόν ἑαυτό σου στά ἀόρατα. Ἀνέβα στούς οὐρανούς, ψάλε μαζί μέ τούς Ἀγγέλους, στάσου δίπλα στό οὐράνιο βῆμα, τό ψηλό· ἐγκατέλειψε τόν καπνό καί τή σκιά καί τό χορτάρι καί τήν ἀράχνη· γιατί δέν γνωρίζω ποιό ὄνομα νά δώσω σέ αὐτά τά εὐτελῆ πράγματα.

Αὐτά τά λέγω καί δέν θά παύσω νά τά λέγω. Ἔλα καί γίνε ἄνθρωπος, γιά νά μή σέ ξεγελᾶ ἡ ὀνομασία τῆς φύσεως.

Ἄραγε καταλάβατε αὐτό πού σᾶς λέχθηκε;

Εἰσήγηση Ἰωάννη Μαρκᾶ-«Μεταπατερικῶν ἔργα καὶ ἡμέραι»

ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΕΡΓΑ  ΚΑΙ  ΗΜΕΡΑΙ 

του Ιωάννου  Ν.  Μαρκά

ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

 

 Σεβασμιώτατοι,  σεβαστοί Πατέρες,

ελλογιμότατοι κ. Καθηγητές,  αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί

        Οφείλουμε εξαρχής να σημειώσουμε ότι η εισήγησή μας θα περιοριστεί σχεδόν αποκλειστικά στη δράση της «Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών» της Ι.Μ. Δημητριάδος, και σε μια ενδεικτική δραστηριότητα ορισμένων προσώπων που συμμετέχουν στα προγράμματά της, και τούτο διότι, κατά την ταπεινή μας εκτίμηση,το συγκεκριμένο θεολογικό ίδρυμα υπήρξε το πρώτο που,επισήμωςστον ελλαδικό χώρο, καθιέρωσε και θεμελίωσε τον όρο της «μεταπατερικότητας» με το γνωστό τετραήμερο συνέδριο που έλαβε χώρα μεταξύ 3-6 Ιουνίου 2010…

        Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει πως η «Ακαδημία» και οι συντελεστές της γέννησαν την «μεταπατερικότητα», ούτε ότι έξω από αυτήν δεν δραστηριοποιούνται εντόνως οι γνωστοί «μεταπατερικοί» κύκλοι, αφού το «μεταπατερικό» ζήτημα είναι τόσο παλαιό, όσο και η παναίρεση του Οικουμενισμού, η οποία για να προωθηθεί βασίστηκε εν πολλοίς στην περίφημη «υπέρβαση των Πατέρων». Εκτιμούμε όμως πως αξίζει τον κόπο να ερευνηθεί, στα πλαίσια μιας σύντομης εισηγήσεως, ειδικότερα η περίπτωση της «Ακαδημίας», εις τρόπον ώστε να προσεγγιστούν «τα έργα και οι ημέρες» των μεταπατερικών συντελεστών της, που τόσο θόρυβο έχουν προκαλέσει σε ολόκληρο τον Ορθόδοξο θεολογικό κόσμο.

«Τοιαύταις γάρ θυσίαις εὐαρεστεῖται ὁ Θεός»

Διηγήθηκε κάποιος από τους πατέρες για έναν επίσκοπο ο οποίος άφησε την επισκοπή του και πήγε στη Θεούπολη και δούλευε βοηθώντας τους κτίστες. Εκείνο τον καιρό ήταν κόμης της Ανατολής ο Εφραίμιος, άνδρας ελεήμων και πονόψυχος. Γι’ αυτό και ανοικοδομούνταν τα δημόσια κτίρια, επειδή είχε πέσει όλη η πόλη από το σεισμό. Μια νύχτα λοιπόν βλέπει ο Εφραίμιος στον ύπνο του τον επίσκοπο να κοιμάται κι ένα στύλο πύρινο να κατεβαίνει πάνω του από τον ουρανό. Το είδε αυτό όχι μια και δυό, αλλά πολλές φορές κι έμεινε έκθαμβος. Γιατί το θαύμα ήταν φοβερό και σε γέμιζε έκπληξη. Και συλλογιζόταν τί να είναι άραγε τούτο;

Γιατί δεν ήξερε ο Εφραίμιος ότι ο εργάτης ήταν επίσκοπος. Και πώς ήταν δυνατό να το ξέρει ότι ήταν επίσκοπος, όταν έβλεπε μαλλιά άγρια και βρώμικα ρούχα και άνθρωπο ασήμαντο, φτωχό και ταλαιπωρημένο από την πολλή υπομονή, την άσκηση και εργασία κι από την εξάντληση που φέρνει ο κόπος ο πολύς; Μια μέρα λοιπόν καλεί ο Εφραίμιος τον εργάτη, τον πρώην επίσκοπο, θέλοντας να μάθει από τον ίδιο το ποιός είναι· κι άρχισε να τον ρωτά ιδιαιτέρως από πού είναι και το όνομά του. Αυτός του λέει:

Ὄχι ἄλλη μιά Σαρακοστή …μά μιά ἄλλη Σαρακοστή …..

 
Κυριακή της Τυρινής …Λαχτάρα στην ψυχή του …Το στάδιο των αρετών ορθώνεται πνευματικά θελκτικότατο εμπρός του ….Κάθε αμαρτωλός, όπως ωραία γράφτηκε, κρύβει αλυσοδεμένο μέσα του έναν άγιο …Φέτος θέλει να τα καταφέρει, να σπάσει τα δεσμά του …Σκέψεις ,σχέδια για πνευματικά παλαίσματα για αμέτρητες πνευματικές σελίδες που φέτος θα αντικαταστήσουν την τηλεόραση , για πνευματικούς λόγους που θα πάρουν την θέση των ασμάτων και της μουσικής υπόκρουσης στις καθημερινές διαδρομές του με το αυτοκίνητο ….

Αρχίζουν και οι κατανυκτικοί εσπερινοί και οι Προηγιασμένες και οι Χαιρετισμοί …δεν θα λείψει φέτος από καμμία …θα 'ναι πάντα εκεί από την αρχή ….Και θα νηστέψει φέτος …Δόξα τω Θεώ δεν έχει προβλήματα υγείας και δεν είναι και ασθενικός για να του λείψει κάτι…και θα 'ναι λιγόλογος …όχι αργολογίες, ανούσια ρήματα …κατακρίσεις για να περνά η ώρα και πάντα για το …καλό των άλλων…άλλωστε πόσες μέρες είναι μέσα στο χρόνο ….όπως , πολύ εύστοχα, κάποιος είπε :ένας πνευματικός δεκατισμός ….

Μα και όλες να τις μετρήσει μιά-μιά βγαίνουν σαράντα οκτώ μέχρι το βράδυ της Αναστάσεως …δεν θ' αφήσει καμμιά λοιπόν να περάσει, χωρίς να βιώσει την ιερή χαρμολύπη, την αγία κατάνυξη… φέτος θα διεκδικήσει με όλην του τη δύναμη τον αληθινό στέφανο από τον Παμβασιλέα Χριστό …. Και θα πολεμήσει αληθινά τον μισόκαλο εχθρό με θώρακα την προσευχή, περικεφαλαία την ελεημοσύνη και μαχαίρι την νηστεία …

Περὶ νηστείας. Λόγος βʹ. - Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Πάλιν ἡμᾶς ἡ ἁγία νηστεία πρὸς ἀπόλαυσιν ἀγαθῶν καλεῖ, πάλιν ἀγωνιστὰς κατασκευάζει, πάλιν ἀνδρείους βούλεται εἶναι, ὅπως νικητὰς τῶν παθῶν ἀναδείξῃ, καὶ τὸ κάλλος τῆς ψυχῆς λαμπρότερον ἀποδείξῃ, καὶ διὰ τῶν πόνων στεφάνους ἡμῶν πλέξῃ ταῖς κορυφαῖς.
Τί γάρ ἐστι νηστεία, ἢ ἀγώνων στέφανος, καὶ μισθῶν πρόξενος, καὶ σωτηρίας ὁδός;
Νηστεία γὰρ ἀπὸ δουλείας εἰς ἐλευθερίαν μεθίστησιν,
ἀπὸ αἰχμαλωσίας εἰς τὴν πατρίδα ἐπανάγει·
νηστεία τὰ τραύματα τῆς ψυχῆς ἰᾶται, νηστεία σαθρωθεῖσαν ψυχὴν ταῖς ἁμαρτίαις ἀνακαινίζει, νευροῖ τὴν ψυχὴν, ἀνδρειοῖ τὸ φρόνημα, τὸν φόβον τοῦ Θεοῦ εἰσάγει,
ἐκπορθεῖ τὰ πάθη, γαληνιᾷ τοὺς λογισμούς.
Ἐν ἡμέραις νηστειῶν ἡδοναὶ σβέννυνται, καὶ ἀρεταὶ ἀνθοῦσι, καὶ σωφροσύνης τὸ κάλλος καθαρώτατον δείκνυται, καὶ σῶμα εἰς ψυχὴν μεταβαίνει,
πνευματικὸν γενόμενον ὑπὲρ φύσιν.

26 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ, Πορφυρίου Ἐπισκόπου, Φωτεινῆς Σαμαρείτιδος, τῶν Ἁγίων Φωτούς, Φωτίδος, Παρασκευῆς, Κυριακῆς καὶ Ἀνατολῆς Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων Ἰωσὴ καὶ Βίκτωρος Μαρτύρων, Σεβαστιανοῦ δουκός, Θεοκλήτου φαρμακοῦ, Βίκτωρος καὶ Χριστοδούλου Μαρτύρων, Νικολάου Κατοπινοῦ, Σεβαστιανοῦ Ὁσίου, Ἰωάννου Κάλφα, Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Κιέβῳ.

ΚΥΡΙΑΚΗ «ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ»
Ματθ. στ’ 14-21

Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. 

Οταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ.

 Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· Θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 26-02-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ιγ΄ 11 - 14 & ιδ΄ 1 - 4 

ιγ΄ 11 - 14 & ιδ΄ 1 - 4

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. ΣΤ΄ 14 - 21

ΣΤ΄ 14 - 21

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.