Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Γ΄
ΕΠΙΛΟΓΙΚΑ
Ἡ
ἄκρα καί χαρούμενη ὑπακοή, ἡ ἀδιάλειπτη
προσευχή, τό πλῆθος
τῶν
Ἁγιοπνευματικῶν
χαρισμάτων, ἡ
ἄκρα
του ταπείνωση ἀνέδειξαν
τόν Γέροντα ἀληθινό
ἐκκλησιαστικό
ἄνθρωπο,
ἀληθινό
θεολόγο. Ὁ
Γέροντας ἔγινε
ἀληθινά
θεοειδής, οἰκουμενικός,
ἄνθρωπος
τῆς
διπλῆς
ἀγάπης
πού, τόν ἕνωσε
γιά πάντα μέ τόν Θεό καί τόν «πλησίον».
Ἔνιωθε
«ἕνα
μέ ὅλους»,
ζοῦσε
μέσα στήν «ἐπίγειο
ἄκτιστο
Ἐκκλησία».
Ἡ
ὁσία βιοτή του καί τά λόγια του ἦταν
ἔκφραση
μιᾶς
ἐκπληκτικῆς
Ἐκκλησιολογίας,
μιᾶς γνήσιας ὀρθόδοξης πίστεως καί
Θεολογίας...