Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 10-02-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Β΄ κεφ. β΄ 1 - 10  

β΄ 1 - 10 
 

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ιε΄ 17 - ΙΣτ΄ 2  

Ιε΄ 17 - ΙΣτ΄ 2
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ὁ ἄνθρωπος πού ἀγαπᾶ τόν Θεό ἀγαπᾶ καί ὅλην τήν κτίση (οἰκουμενικός ἄνθρωπος)

    

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ 

ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ 

 (ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ἀπό  ὁμιλία τοῦ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτη)

Δεῖτε ἐδῶ:Ἡ Θεϊκή φλόγα καθαρίζει τήν καρδία τοῦ ἀνθρώπου καί τήν γεμίζει μέ εὐφροσύνη.  

Ὁ ἄνθρωπος πού ἀγαπᾶ τόν Θεό ἀγαπᾶ καί ὅλην τήν κτίση (οἰκουμενικός ἄνθρωπος)

«Ὅταν δώσει κανείς τήν καρδιά του στόν Θεό ὅλα τά ἀγαπάει. Ὄχι μόνο ὅλους τούς ἀνθρώπους, ἀλλά καί τά πουλιά καί τά δέ­ντρα, ἀκόμα καί τά φίδια»¹. Ἀκόμα καί τούς δαίμονες ἀγαπάει, ὅπως μᾶς τό ἀποκαλύπτει ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ.

Ὁ ἄνθρωπος αὐτός εἶναι, θά λέγαμε, ἕνας οἰκουμενικός ἄνθρωπος, ἕνας παγκόσμιος ἄνθρωπος, μέ τήν πλήρη ἔννοια τῆς λέξης.

Πρέπει σήμερα - μᾶς λένε καί μᾶς φορτίζουν συνέχεια τό μυαλό- νά εἴμαστε οἰκολογικοί, νά εἴμαστε «πράσινοι», νά εἴμαστε εὐγενικοί πρός τήν φύση κ.λ.π. Ἀλλά αὐτά ὅλα δέν μπορεῖς νά τά κάνεις ἄν δέν ἀγαπήσεις τόν Θεό.

Μιά ἀγάπη πρός τήν κτίση, ἀπομονωμένη ἀπ’ τήν ἀγάπη στόν Θεό, δέν εἶναι ἀγάπη. Ἀργά ἤ γρή­γορα θά συλλάβεις τόν ἑαυτό σου νά ληστεύει τήν κτίση.

῎Εργα καί διδακτικοί Λόγοι τοῦ π. Κλεόπα. (Μέρος Δ')

 ῎Εργα καί διδακτικοί Λόγοι τοῦ π. Κλεόπα. (Μέρος Δ')
Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

 78. Τά πουλιά παρηγοροῦσαν πολύ τόν π. Κλεόπα. Συνωμιλοῦσε συχνά μέ τά «παλληκάρια τῶν δασῶν», μέ τίς κουκουβάγιες, τά κοτσύφια καθώς καί ἄλλα τά ὁποῖα τραγουδοῦσαν καί χαροποιοῦσαν τόν Γέροντα.
'Ο π. Κλεόπας κάποτε μᾶς διηγήθηκε τό ἑξῆς περιστατικό: «Τί μεγάλη χαρά εἶχα ὅταν κοινώνησα γιά πρώτη φορά στήν ἔρημο! *Ηλθε ἕνα κοπάδι πουλιά καί μοῦ ἔψαλαν παρά πολύ ὡραῖα. . . !». Καί ὁ στάρετς, ὅταν ἠμποροῦσε, ἐτάϊζε τά πουλάκια ἀπό τίς ἰδικές του πτωχές τροφές.
Αὐτή ἡ ἀγάπη του μέ τά πουλιά δέν διεκόπη, διότι δύο χρόνια πρίν ἀπό τήν κοίμησί του, ἀφοῦ κοινώνησε στήν ἐκκλησία, πηγαίνοντας γιά τό κελλί του συνοδευόμενος ἀπό δύο 'Αδελφούς, ἦλθε ἕνα κοπάδι μικρά πουλιά.
Αὐτά ἐκάθοντο στούς ὤμους του, στά χέρια του, τσιμποῦσαν τά γένεια του καί τά ράσα του, χωρίς ὅμως νά ἀκουμβοῦν στούς ἄλλους δύο 'Αδελφούς! Μετά ἐπέταξαν μακριά κι ἄρχισαν νά κελαηδοῦν. Τότε ὁ π. Κλεόπας εἶπε: «Πόσο θά ἐπιθυμοῦσα νά ζήσω πάλι μέ τά πουλιά στό δάσος!»       

Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν πειρασμῶν_Ἀββᾶ Δωρόθεου_Ἀσκητικὰ_mp3

Π. Σάββας 2009-01-14_Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν πειρασμῶν_Ἀββᾶ Δωρόθεου_Ἀσκητικὰ_mp3

>Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 14-01-2009 (Σύναξη Μητέρων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).
 

Ἡ ἀρετή τῆς ἀκακίας

Η ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΑΚΑΚΙΑΣ

Ὁ ἅγιος Νεκτάριος παρουσιάζοντας τήν εἰκόνα τοῦ ἀκάκου ἀνθρώπου, ἔγραφε «Ἄκακος ἄνθρωπος εἶναι ὁ ἀπονήρευτος, πού δέν ἔχει κακία, ὁ εὐθύς, ὁ ἀκέραιος, ὁ δίκαιος. Ἀκάκους ἀνακηρύσσει ὁ ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης «ὅσους δέν μελετοῦν τά κακά οὔτε τά προσποιοῦνται, ἀλλά καθόλου δέν ξεφεύγουν ἀπό τήν καλοσύνη πρός τήν κακία τῶν ἄλλων, ἀντιθέτως μιμούμενοι τόν Θεό κάνουν καλούς τούς κακούς καί ἁπλώνουν πάνω τους τήν μεγάλη τους ἀγαθότητα καί μέ ἐπιείκεια τούς ὀνομάζουν ὁμοίους τους». Ὁ ἄκακος δέν εἶναι κακοῦργος. Στέκεται ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ φέροντας ὄχι μόνο τήν ἐμφανῆ ἐξωτερικά χρηστότητα καί ἀγαθοσύνη, ἀλλά ἔχοντας καρδιά ὄχι βέβηλη καί μάλιστα φαίνεται ὅτι εἶναι καί ἀβέβηλος. Ὁ ἄκακος εὐλογεῖται ἀπό τόν Θεό καί ἐντάσσεται στόν χορό τῶν δικαίων. Εἶναι ἀγαπητός στόν Θεό, θά ζήσει ἔχοντας πεποίθηση σέ Αὐτόν καί ὁ Θεός θά τόν δοξάσει ὅλες τίς ἡμέρες»1

Ἄς λέμε καί ἐμεῖς ὅσο πιό ταχτικά μποροῦμε, μόνοι μας στό σπίτι μας τούς «Χαιρετισμούς»

Ας λέμε και εμείς όσο πιό ταχτικά μπορούμε, μόνοι μας στο σπίτι μας τους «Χαιρετισμούς»
Μια χειμωνιάτικη νύχτα του 1701 ένας αγιορείτης μοναχός βρέθηκε ταλαιπωρημένος έξω από την σεβάσμια Μονή των Ιβήρων.
Στη θλίψη του και στην ανάγκη του, ύψωσε τα χέρια του προς την πάνσεπτη εικόνα της Παναγίας, που είναι ζωγραφισμένη πάνω από την κεντρική πύλη, και άρχισε να προσεύχεται.
Και τότε, ενώ προσευχόταν, ένοιωσε στον εαυτό του μία ασυνήθιστη και θαυμαστή αλλοίωση. Αισθάνθηκε, σαν να έσταζε από την εικόνα της Παναγίας στην καρδιά του «δρόσος ουράνιος και θείος γλυκασμός».
Και η καρδιά του κατενύγη· και τα μάτια του άρχισαν να αναβλύζουν δάκρυα σαν πηγή. Σκόρπισε το σκοτάδι του νου του. 
Φωτίστηκαν οι νοεροί του οφθαλμοί. Και είδε πίσω του, τον σατανά να «κρύπτεται ως κλέπτης και ληστής· από τον φόβο της Θεοτόκου». Κρυβόταν γιατί έβλεπε τον μοναχό να προσεύχεται στην Παναγία, και δεν το άντεχε. 

Και έτρεξε να κρυφθεί από την θεία λάμψη της Παναγίας! Και επήγε και με μορφή σκύλου στάθηκε πίσω από τον μοναχό, και του δάγκωνε ελαφρά τα πόδια, και του έλεγε:

Ἡ λογοποίηση τῆς παιδείας (Ἀρχ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ἱεροκήρυκας Ἱ.Μ. Πατρῶν)

 

Το πνεύμα των Τριών Ιεραρχών είναι πάντα επίκαιρο και σύγχρονο. Η δομή της σκέψεώς τους είναι τόσο αυθεντική, ώστε δύναται να θεωρηθούν ως υπέρχρονοι και συνάμα διαχρονικοί. Θα λέγαμε ότι έχουν καταστεί, πραγματικά παιδευτικά πρότυπα.
Είναι γενικά αποδεκτό ότι η σύγχρονη Παιδεία διέρχεται μία από τις πιο μεγάλες κρίσεις της. Έχει επιβληθεί σχεδόν ολοκληρωτικά ο στόχος, τον οποίο επιβάλλει ο τεχνικός πολιτισμός και παράλληλα έχει κυριαρχήσει η αναπτυξιακή καταναλωτική κατεύθυνση. Έτσι, η Παιδεία των Τριών Ιεραρχών, η Παιδεία της Θεανθρώπινης αγωγής, της μορφώσεως, του πολιτισμού και της αναδείξεως των φορέων της σε ηθικές και πνευματικές προσωπικότητες, κατήντησε εκπαίδευση για την αναπτυξιακή, καταναλωτική κατεύθυνση του μαθητού. Κύριος στόχος της Παιδείας σήμερα είναι να εκπαιδεύσει παραγωγικές μονάδες. Για τον λόγο αυτό τα Πανεπιστήμια πρέπει να ετοιμάσουν μηχανικούς υπολογιστών, γιατρούς, αρχιτέκτονες, οικονομολόγους κ.ο.κ..

Ἡ θρησκειοποίηση - ἀποθέωση τῆς σύγχρονης τεχνολογίας

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 6η Φεβρουαρίου 2014

 

Η ΘΡΗΣΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ-ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

Δύο δημοσιεύματα σε μεγάλη καθημερινή εφημερίδα των Αθηνών, (ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 18.12.2013), μας προβλημάτισαν ιδιαίτερα. Αναφέρονταν στη σύγχρονη ισχυρή τάση του ανθρώπου να θεοποιήσει έτι περισσότερο την τεχνολογική πρόοδο και μάλιστα της πληροφορικής.

Αποκάλυψαν μάλιστα οι συντάκτες των δημοσιευμάτων, ότι ήδη έχουν συσταθεί θρησκευτικές ομάδες, οι οποίες λατρεύουν την τεχνολογία της πληροφορίας!

Το πρώτο δημοσίευμα αναφέρεται στην θρησκειοποίηση του γνωστού παγκόσμιου κολοσσού Google, τη δημοφιλέστερη μηχανή αναζήτησης στο διαδίκτυο. Μια ομάδα αμερικανών πιστών του διαδικτύου θεώρησαν πως επειδή η συγκεκριμένη εταιρεία παρέχει κάθε είδους πληροφορία στους χρήστες, είναι παντογνώστης, όπως ο Θεός και γι’ αυτό άρχισαν να την λατρεύουν σαν Θεό! Σύστησαν την «Εκκλησία της Google»!

Λόγος στήν παραβολή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου_ Ἁγ. Ἀνδρέου Κρήτης_1ο μέρος_mp3

Π. Σάββας 2013-02-24_Λόγος στήν παραβολή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου_ Ἁγ. Ἀνδρέου Κρήτης_1ο μέρος_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-02-2013 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Περί τῆς τέλειας ἀγάπης (Συμεών Ν. Θεολόγος)

Και ότι εάν δεν γίνομε από εδώ ήδη με προθυμία μέτοχοι της μεθέξεως του Πνεύματος, ούτε πιστοί Χριστιανοί μπορούμε να είμαστε, αλλά ούτε υιοί και τέκνα του Θεού θα γίνομε.

«Αδελφοί και πατέρες, εάν αυτός που υποκρίνεται την αρετή προς απάτη και απώλεια πολλών είναι πράγματι άθλιος και θεωρείται καταδικασμένος και σιχαμερός από τον Θεό και τους ανθρώπους, είναι φανερό ότι αυτός που εμφανίζεται προσποιητά με κάποια εμπάθεια, ενώ είναι απαθής, προς σωτηρία και ωφέλεια πολλών, σύμφωνα με τους παλαιούς πατέρες, είναι επαινετός και μακάριος. Διότι, όπως ο διάβολος με το πρόσχημα του όφεως και συμβουλής, που φαινομενικά βέβαια ήταν χρήσιμη και ωφέλιμη, στην πραγματικότητα όμως συνέβαινε να είναι θανάσιμη, αποστερώντας τον άνθρωπο από τον Θεό και από όλους τους καρπούς του παραδείσου, αποδείχθηκε θεομάχος και ανθρωποκτόνος, έτσι και αυτός που με το πρόσχημα της κακίας προφέρει φαινομενικά πονηρούς λόγους, με σκοπό να μάθει καλά τα τελούμενα από τον διάβολο, δι’ αυτών που υποκρίνονται, την αρετή και ευλάβεια, ώστε να οδηγήσει τους δράστες των κακών σε μετάνοια και σωτηρία και εξομολόγηση, γίνεται προφανώς πράγματι χριστομίμητος και συνεργός του Θεού και σωτήρας ανθρώπων.

«ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΑΠΟ “ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΝΕΚΡΟ”»-1 (Ὁ ὁσιακὸς καὶ μαρτυρικὸς μοναχὸς Νικόδημος Γρηγοριάτης)

Ἀπὸ τὸ περιοδ. τῆς Ἱ. Μονῆς Γρηγορίου Ἁγ. Ὄρους «Ὅσ. Γρηγόριος»

.              Πέρασαν ἤδη τέσσερα χρόνια ἀπ’ τὴ μέρα ποὺ ὁ π. Νικόδημος Γρηγοριάτης μὲ τὸ μαρτυρικό του τέλος ἐπισφράγισε τὴν ὁσιακὴ ζωή του καὶ ἡ ἐλπίδα του γέμισε μ’ ἀθανασία. Δαπάνησε ὁλόκληρη τὴν ζωή του στὴν ἁγία ταπείνωση ποὺ γεννοῦσε μέσα του δίψα ἀκόρεστη γι’ ἀγάπη.
.              Ὅταν ὁ θεράπων ἰατρὸς ἔθεσε ἐνώπιόν του τὸ δίλημμα «μεταμόσχευση καρδιᾶς ἢ θάνατος» ἐκεῖνος ἐπέλεξε αὐτὸ ποὺ ὑπαγόρευε ἡ μέχρι θανάτου ἀγαπῶσα καρδιά του.
.              «Θέλω νὰ ζήσω. Βάλτε μου τὴν τεχνητὴ καρδιὰ ἢ ὅ,τι ἄλλο τεχνικὸ μέσο διαθέτει ἡ ἐπιστήμη. Ὅμως ποτὲ δὲν πρόκειται νὰ δεχθῶ μία καρδιὰ ποὺ θὰ προέρχεται ἀπὸ ἕναν “ἐγκεφαλικὰ νεκρό”, ὁ ὁποῖος γιὰ μένα δὲν εἶναι νεκρὸς ἀλλὰ ζῶν καὶ βαρύτατα πάσχων ἀσθενής».
.              Ὅσοι ζήσαμε ἀπὸ κοντὰ τὸν π. Νικόδημο ξέραμε πὼς ἦταν ἕτοιμος ἀπὸ καιρὸ γιὰ αὐτὴ τὴ μαρτυρία Ἀγάπης ποὺ καρποφόρησε καὶ τὸ μαρτύριό του. Εἶναι πολλὰ τὰ θαυμαστὰ ποὺ συνδέονται μὲ τὴν ὁσιακὴ ζωή του.

Οἱ εὐσεβεῖς διώκονται

 

ΟΙ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ

«Πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12)

 ΣΗΜΕΡΑ ἀρχίζει τὸ Τριῴδιο, ὅπως λέει ὁ λαός μας. Τί θὰ πῇ Τριῴδιο; Τριῴδιο εἶναι μία περίοδος τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους ποὺ διαρκεῖ ἑβδομήντα (70) ἡμέρες. Ἀρχίζει σήμερα καὶ τελειώνει τὸ Μέγα Σάββατο· τότε ὁ ἱερεὺς ποὺ λειτουργεῖ κρατεῖ ἕνα κάνιστρο, πανέρι, γεμᾶτο ἀπὸ φύλλα δάφνης (σύμφωνα μὲ τὴν παράδοσι αὐτὰ εἶναι σύμβολα νίκης καὶ θριάμβου) καὶ ψάλλει· «Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν…» (Ψαλμ. 81,8).
Σήμερα εἶναι ἡ πρώτη Κυριακὴ τοῦ Τριῳδίου, ἡ Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου, καὶ μέσα ἀπ᾿ τὴν καρδιά μας πρέπει νὰ ποῦμε κ᾿ ἐμεῖς· «Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ» (Λουκ. 18,13). Αὐτὸ εἶναι τὸ θεμέλιο, ἡ ἀρχὴ τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Χωρὶς συναίσθησι καὶ μετάνοια εἶναι ἀδύνατον νὰ σωθοῦμε.
Μοιάζει τὸ Τριῴδιο, γιὰ νὰ ἐκφρασθῶ συμβολικά, μὲ τὴν κλίμακα ποὺ εἶδε ὁ Ἰακώβ. Ἦταν μιὰ σκάλα, ποὺ ἄρχιζε ἀπὸ τὴ γῆ καὶ ἔφτανε μέχρι τὸν οὐρανό, καὶ ἄγγελοι ἀνέβαιναν καὶ κατέβαιναν.

Περί τῆς συνεχοῦς μεταλήψεως. Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Βιβλίον ψυχωφελέστατον

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ ΤΩΝ ΑΧΡΑΝΤΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ

ΚΕΦΑΛΛΙΟΝ Α΄

Εἶναι ἀναγκαῖον νά μεταλαμβάνουν συχνά οἱ ὀρθόδοξοι τό θεῖο Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Κυρίου μας.

Ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί διατάσσονται ἀπό τίς δεσποτικές προσταγές τοῦ Κυρίου μας ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ νά μεταλαμβάνουν συχνά. Τό ἴδιο ὁρίζουν οἱ Πράξεις καί οἱ Κανόνες τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν ἱερῶν Συνόδων, καθώς καί οἱ μαρτυρίες τῶν θείων Πατέρων. Ἡ ἐντολή αὐτή δίδεται ἀπό τά ἴδια τά λόγια, τήν τάξη καί τήν ἱεροπραξία τῆς θείας Λειτουργίας, ὅπως καί ἀπό αὐτή καθ' ἑαυτή τή θεία Μετάληψη.

Α΄. Ὁ Κύριός μας, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, πρίν παραδώσει τό Μυστήριο τῆς Κοινωνίας, εἶπε· «καί ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω, ἡ σὰρξ μου ἐστίν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς» (Ἰωάν. στ΄ 51), δηλαδή, «ἡ τροφή πού θά σᾶς δώσω εἶναι ἡ σάρκα μου, τήν ὁποία θά προσφέρω γιά τή ζωοποίηση ὅλου τοῦ κόσμου». Γιά τούς πιστούς, λοιπόν, ἡ θεία Μετάληψη εἶναι ἀναγκαῖο συστατικό τῆς πνευματικῆς καί κατά Χριστόν ζωῆς. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ ζωή δέν πρέπει νά σβήνει, οὔτε νά διακόπτεται, ὅπως λέει καί ὁ Ἀπόστολος (1).

Πρέπει νά εἶναι συχνή καί ἀδιάκοπη (2), «γιά νά μή ζοῦν πλέον» κατά τόν ἴδιο Ἀπόστολο, «οἱ ζωντανοί πιστοί ζωή ἀτομική καί σαρκική, ἀλλά τή ζωή τοῦ Χριστοῦ πού γιά αὐτούς πέθανε καί ἀναστήθηκε». Ἀναγκαστικά, ἀπαιτεῖται νά λαμβάνεται ἀδιάκοπα καί τό συστατικό αὐτῆς τῆς ζωῆς, δηλαδή ἡ θεία Μετάληψη.

Περί τῆς Ἀργίας τῆς Κυριακῆς

Περί τῆς Ἀργίας τῆς Κυριακῆς

 

(Ἀποκάλυψις Ἀββᾶ ΜΑΚΑΡΙΟΥ)

Λέγει ὁ γέρων: “ Εἰπέ μοι καί τοῦτο, παρακαλῶ· οἱ καταφρονοῦντες τήν Ἁγίαν Κυριακήν ἔχουσι τίποτε τιμωρίαν μετά θάνατον;”

Ἀποκριθείς ὁ Ἄγγελος εἶπεν· “ οὐαί  (=ἀλλοίμονον) εἰς αὐτούς, τίμιε Πάτερ! Ὅτι φρικτή κόλασις περιμένει αὐτούς. Εἴ τις καταφρονεῖ τήν Ἁγίαν Κυριακήν, τόν Κύριον καταφρονεῖ, ἀλλά καί ὁ Κύριος αὐτόν, διότι ἡ Κυριακή ἡμέρα, ὁ Κύριος ἐστίν. Καί ὅστις τιμᾷ αὐτήν τόν Κύριον τιμᾷ· ὅστις πάλιν τιμᾷ τήν μνήμην τῶν Ἁγίων καί ὅστις ἑορτάζει τάς μνήμας αὐτῶν βοηθοῦν οἱ ἅγιοι αὐτόν, διότι μεγάλην παρρησίαν ἔχουν προς τόν Θεόν καί ὅτι ζητήσουν παρέχει αὐτοῖς ὁ Κύριος.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 09-02-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Β΄ κεφ. γ΄ 10 - 15 

γ΄ 10 - 15

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιη΄ 14 - 14  

Ιη΄ 10 - 14
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.