13. «Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί» (Α΄ Ἰωαν. 2, 18-19), Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου καί Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη, 18-11-2018, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://www.hristospanagia.gr/ καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.com/2...
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ (Ματθ.α΄1-25) Ἑρμηνεία Ἱεροῦ Χρυσοστόμου στό ἐδάφιο: «Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός»[Ματθ. 1,16] από τόν ὑπομνηματισμό τοῦ ἁγίου Ἰωάννη Χρυσοστόμου στό «κατά Ματθαῖον» εὐαγγέλιο [ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ]
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ (Ματθ.α΄1-25)
Ἑρμηνεία Ἱεροῦ Χρυσοστόμου στό ἐδάφιο:
«Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος
Χριστός»[Ματθ. 1,16] από τόν ὑπομνηματισμό τοῦ ἁγίου Ἰωάννη Χρυσοστόμου
στό «κατά Ματθαῖον» εὐαγγέλιο
[ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ]
«Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός(:και ο Ιακώβ γέννησε τον Ιωσήφ, τον αρραβωνιαστικό της Μαρίας. Αλλά και η Μαρία καταγόταν από το ίδιο γένος από το οποίο καταγόταν και ο Ιωσήφ. Από τη Μαρία αυτή, η οποία ήταν απόγονος του Δαβίδ και του Αβραάμ, γεννήθηκε ο Ιησούς που επονομάζεται Χριστός)»[Ματθ.1,16]
Αφού λοιπόν κατονόμασε όλους τους προγόνους και έφτασε στον Ιωσήφ, δεν σταμάτησε σε αυτό το σημείο, αλλά πρόσθεσε: «Ο Ιωσήφ, ο άνδρας της Μαρίας», αποδεικνύοντας έτσι ότι εξαιτίας της τον περιέλαβε στο γενεαλογικό δέντρο που ανέφερε. Έπειτα ακούγοντας τη φράση «άνδρα Μαρίας», για να μη νομίσεις ότι γεννήθηκε σύμφωνα με τον κοινό νόμο της φύσης, πρόσεξε πώς το διορθώνει αυτό με τα παρακάτω που λέει. Άκουσες, λέει, τη λέξη άνδρας, άκουσες τη λέξη μητέρα, άκουσες το όνομα που ορίσθηκε για το παιδί, άκουσε λοιπόν και το πώς γεννήθηκε αυτό: «Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἦν(: Η γέννηση του Ιησού Χριστού έγινε με τον εξής υπερφυσικό και πρωτοφανή τρόπο)»[Ματθ.1,18]. Για ποια γέννηση μου μιλάς; Πες μου, αν και ανέφερες τους προγόνους. Θέλω όμως να μου μιλήσεις και για το πώς έγινε η γέννηση. Είδες πως ανέβασε ψηλά τον ακροατή; Καθώς επρόκειτο κάτι πιο καινούργιο να πει, υπόσχεται να μιλήσει και για τον τρόπο.
Πρόσεξε την άριστη συμφωνία των λεγομένων. Δεν πηγαίνει ο συγγραφέας κατευθείαν στη γέννηση, αλλά πρώτα μας θυμίζει σε ποια σειρά βρισκόταν αν αρχίσουμε να μετράμε από τον Αβραάμ[Γεν.49,10: «οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα καὶ ἡγούμενος ἐκ τῶν μηρῶν αὐτοῦ, ἕως ἐὰν ἔλθῃ τὰ ἀποκείμενα αὐτῷ, καὶ αὐτὸς προσδοκία ἐθνῶν(:Δεν θα λείψει άρχοντας από την φυλή Ιούδα και αρχηγός από τους απογόνους του, μέχρις ότου έλθει Εκείνος, στα χέρια του οποίου απόκεινται οι εξουσίες. Αυτός θα είναι η ελπίδα και η προσμονή των λαών, ο Μεσσίας)»], σε ποια σειρά από τον Δαβίδ, σε ποια από τη μετανάστευση από τη Βαβυλώνα, και με όλα αυτά αναγκάζει τον ακριβολόγο ακροατή να ερευνήσει τον αριθμό των ετών, αποδεικνύοντας έτσι ότι αυτός ακριβώς είναι ο Χριστός, για τον οποίο προφήτευσαν οι προφήτες.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 19-12-2018 ἕως 21-12-2018
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.
Ἄγνωστος ἅγιος ἐρημίτης, ἀλλά γνωστός καί τιμημένος ἀπό τό Θεό αἰώνια
Ο ιερομόναχος Συμεών από την Καλύβα «Άνω Υπαπαντή» που βρίσκεται στο πάνω μέρος της Σκήτης Αγίας Άννης μας διηγήθηκε πως σε μια ξεροκαλύβα έμενε ο γερο-Διονύσιος, ο οποίος ήταν Γέροντας του π. Κύριλλου του λεγόμενου «Ταμπαξή».
Ο γέρων Διονύσιος επιχείρησε κάποτε να διορθώσει κάτι ξεροπέζουλα κι εκεί που χαλούσε ένα παλιό πεζούλι, αποκαλύφθηκε ένα ολόσωμο άγιο λείψανο, ενός άγνωστου ασκητή ή ερημίτη.
Ο γέρων Διονύσιος έκθαμβος και πολύ συγκινημένος από το εύρημα του αυτό, που εξέπεμπε άρρητη ευωδία, άρχισε να προσεύχεται και να παρακαλεί τον άγνωστο αυτό Άγιο να του αποκαλύψει το όνομα του. Έκανε δε τη σκέψη να κατέβει στο Κυριακό, να χτυπήσει την καμπάνα, για να ειδοποιηθούν οι Πατέρες να πάνε με τιμές και θυμιάματα και να παραλάβουν το άγιο λείψανο, να το μεταφέρουν στην κεντρική εκκλησία της Αγίας Άννης για να το προσκυνήσουν και να προσευχηθούν όλοι οι πατέρες της Σκήτης, μήπως θελήσει να αποκαλυφθεί σε ποιόν άγιο ανήκει το ευλογημένο αυτό άγιο λείψανο.
Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο: Πατήρ Βασίλειος ὁ θαυματουργός
Στήν ἁγιοτόκο Καππαδοκία γεννήθηκε, ἔζησε καί ἐκοιμήθη ὁ παπα–Βασίλης. Κατά τίς μαρτυρίες συγχωριανῶν του γεννήθηκε στό Κοντζούκ ἢ Γκöλτζύκ (Λίμνα) πού βρίσκεται 65 χιλιόμετρα Ν–ΝΔ τῆς Καισάρειας, γι᾽ αὐτό τόν ἀποκαλοῦσαν ὁ παπα–Βασίλης ὁ Κοντζικλῆς γιά νά τόν ξεχωρίζουν ἀπό τούς πολλούς ἄλλους πού εἶχαν τό ἴδιο ὄνομα.
Ὁ Βασίλειος Κοντζικλῆς ἔλαβε σύζυγο τήν Σουλτάνα ἀπό τό χωριό Σαρμουσακλί (Χαμιντιέ). Ἀπέκτησαν τέσσερα ἀγόρια καί περισσότερα κορίτσια. Ὁ Βασίλειος πρίν γίνη ἱερέας ἔζησε γιά ἕνα διάστημα μαζί μέ ἀσκητές πού ὑπῆρχαν στά μέρη του, ἀπό τούς ὁποίους ἔμαθε νά νηστεύη αὐστηρά καί νά προσεύχεται πολύ. Αὐτά τά τηροῦσε στήν μετέπειτα ἱερατική του διακονία.
Ὁ Βασίλειος, ἔχοντας ἔμφυτη κλίση πρός τήν ἱερωσύνη, χειροτονήθηκε ἱερέας γύρω στά 1830[1] στό χωριό Τσάτ, τό βορειότερο ἀπό τά Ἑλληνικά χωριά τῆς Καππαδοκίας, πέρα ἀπό τόν Ἅλυ ποταμό. Σ᾿ αὐτό τό χωριό ζοῦσαν μαζί Ρωμιοί, Τοῦρκοι καί Ἀρμένιοι. Μετά τήν ἐκδίωξη τῶν Ἀρμενίων καί τήν ἐγκατάσταση τῶν Τσερκέζων στά σπίτια τῶν Ἀρμενίων, οἱ Ρωμιοί πιεζόμενοι ἔφυγαν ἀπό τό χωριό καί ἐγκαταστάθηκαν στό τουρκόφωνο ἑλληνικό χωριό Τασλίκ, 31 χιλιόμετρα νοτίως τοῦ Τσάτ.
Ὁ παπα–Βασίλης εἶχε φόβο Θεοῦ, εὐλάβεια, πίστη μεγάλη καί προσήλωση (ἀφοσίωση) στά ἱερατικά του καθήκοντα. Ἔλαβε ἀπό τόν Θεό τό χάρισμα νά θεραπεύη τούς ἀσθενεῖς καί ἡ φήμη του ἐξαπλώθηκε σ᾿ ὅλη τήν Καππαδοκία. Κοντά του ἔτρεχαν Χριστιανοί καί Τοῦρκοι γιά νά θεραπευθοῦν.
Στά γειτονικά βουνά τοῦ Πόντου ζοῦσε κάποιος ἅγιος ἐρημίτης πού δέν διασώθηκε τό ὄνομά του. Μία νύχτα τοῦ παρουσιάστηκε Ἄγγελος Κυρίου καί τοῦ εἶπε: «Ἦρθε ὁ καιρός νά ἀναπαυθῆς ἀπό τούς κόπους τῆς ἀσκήσεώς σου. Ὁ Κύριος σέ καλεῖ κοντά Του.
Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης:Ἕνας Διαπρύσιος Πολέμιος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 13η Δεκεμβρίου 2018
Όπως είναι σε όλους γνωστό, οι θιασώτες του οικουμενισμού εδώ και πολλές δεκαετίες εργάσθηκαν και εργάζονται για την καθιέρωση και εμπέδωση της παναιρέσεως αυτής με πολλούς τρόπους και σε πολλά επίπεδα ταυτοχρόνως. Αφού κατόρθωσαν μέσω της «Συνόδου» της Κρήτης να δώσουν δογματική και συνοδική νομιμοποίηση στην παναίρεση, προσπάθησαν παράλληλα να την θεμελιώσουν και να την κατοχυρώσουν σε λόγους των αγίων της Εκκλησίας. Για να επιτύχουν το στόχο τους επεχείρησαν να διαστρεβλώσουν λόγους νεοφανών αγίων, οι οποίοι πρόσφατα έχουν αγιοκαταταχθεί και να τους παρουσιάσουν ως έχοντες δήθεν οικουμενιστικές ιδέες και αντιλήψεις και προωθούντες τον Οικουμενισμό.
Ωστόσο όλοι οι νεοφανείς άγιοι της Εκκλησίας μας, υπήρξαν φανερά και ξεκάθαρα αντίθετοι με τις γνωστές οικουμενιστικές θεωρίες, ιδιαιτέρως με την αναγνώριση και αποδοχή των ετεροδόξων αιρετικών ως «Εκκλησιών», και κατ’ επέκταση με τις κακόδοξες αποφάσεις της «Συνόδου» της Κρήτης. Αυτό τουλάχιστον συνάγεται ξεκάθαρα από γραπτά κείμενα τους, είτε από σωζόμενες μαγνητοφωνημένες ομιλίες τους, είτε από προφορικές μαρτυρίες πνευματικών τέκνων τους, που επιζούν μέχρι σήμερα, είτε τέλος από βιογραφίες που συνέταξαν αξιόπιστα και υπεύθυνα πρόσωπα, τα οποία απέδωσαν, (κατά το δυνατόν), με πιστότητα και συνέπεια, την στάση που κράτησαν οι εν λόγω άγιοι απέναντι στους ετεροδόξους αιρετικούς, τους αλλοθρήσκους, και σε όσους προωθούν τον Οικουμενισμό. Για παράδειγμα οι άγιοι Νεκτάριος Πενταπόλεως, Ιουστίνος Πόποβιτς, Νικόλαος Αχρίδος, Ιωάννης Μαξίμοβιτς, Παΐσιος Αγιορείτης, Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, Ιάκωβος Τσαλίκης, κ.α., εξέφρασαν με τον δικό τους ο καθένας τρόπο, ανάλογα με το μορφωτικό επίπεδο που είχαν, την ίδια αλήθεια. Ότι δηλαδή μόνον η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία και ότι εκτός Αυτής δεν υπάρχουν άλλες «Εκκλησίες», παρά μόνον αιρέσεις. Επίσης, ότι σε καμιά από τις θρησκείες του κόσμου δεν υπάρχει σωτηρία, αλλά όλες οδηγούν στην απώλεια.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ(Ματθ. 1,1-25) Ἑρμηνεία Ἱεροῦ Χρυσοστόμου στό ἐδάφιο 17 τοῦ κεφαλαίου 1 τοῦ κατά Ματθαῖον εὐαγγελίου [ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ]
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ(Ματθ. 1,1-25)
Ἑρμηνεία Ἱεροῦ Χρυσοστόμου στό ἐδάφιο 17 τοῦ κεφαλαίου 1
τοῦ κατά Ματθαῖον εὐαγγελίου
[ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ]
«Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ Ἀβραάμ ἕως Δαυΐδ γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ Δαυΐδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ γενεαὶ δεκατέσσαρες(:Σύμφωνα λοιπόν με τον παραπάνω κατάλογο, όλες οι γενιές που έζησαν από τον Αβραάμ μέχρι τον Δαβίδ, όπως αριθμούνται από τους συντάκτες του καταλόγου, είναι γενιές δεκατέσσερις· και οι γενιές από τον Δαβίδ μέχρι την εποχή που οι Ιουδαίοι μεταφέρθηκαν ως αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα είναι γενιές δεκατέσσερις· και οι γενιές που έζησαν από την εποχή που οι Ιουδαίοι μεταφέρθηκαν στη Βαβυλώνα μέχρι τα χρόνια του Χριστού είναι γενιές δεκατέσσερις)»[Ματθ.1,17].
Σε τρεις ομάδες διέκρινε ο Ευαγγελιστής όλες τις γενιές, διότι ήθελε να δείξει ότι δε βελτιώθηκαν ούτε με τις αλλαγές της πολιτειακής τους καταστάσεως, αλλά διατήρησαν τα ίδια ελαττώματα και με το αριστοκρατικό πολίτευμα και με τη βασιλεία και με το ολιγαρχικό. Και ότι δεν έγιναν περισσότερο ενάρετοι ούτε υπό την ηγεσία μεγάλων αρχηγών ούτε ιερέων ούτε βασιλέων.
Αλλά γιατί παρέλειψε τρεις βασιλείς στη μεσαία ομάδα και γιατί είπε ότι είναι δεκατέσσερις οι γενιές της τελευταίας αφού αναφέρει δώδεκα;
Το πρώτο ζήτημα αφήνω να το ερευνήσετε εσείς. Διότι δεν είναι σκόπιμο να σας ερμηνεύονται τα πάντα, για να μη γίνετε αδιάφοροι για την προσωπική έρευνα. Μάλλον όμως θα σας δώσω την απάντηση και στο πρώτο πρόβλημα, ώστε να μη συναντάτε δυσκολίες κατά την έρευνα, διότι η έρευνα έχει να μας αποδείξει κάτι βαθύ. Για ποιο λόγο, λοιπόν, αφού από την εποχή του Δαβίδ μέχρι τους χρόνους του Ιεχονίου και της βαβυλώνιας αιχμαλωσίας βασίλευσαν δεκαεπτά βασιλιάδες, αναφέρει ο ευαγγελιστής ότι είναι δεκατέσσερις γενεές;
Εάν βέβαια είχε ως έργο του να αναγράψει τις διαδοχές των βασιλέων, ίσως δικαιολογημένα θα τον κατηγορούσε κανείς ότι παραποιεί τη σειρά των βασιλέων. Διότι ενώ σύμφωνα με τα βιβλία των Βασιλειών και των Παραλειπομένων ύστερα από τον Ιωράμ τον υιό του Ιωσαφάτ, βασίλευσαν τρία πρόσωπα, ο Οζίας, ο Ιωάθαμ και ο Άχαζ, ο ευαγγελιστής όμως αφού παρέλειψε τους τρεις πρώτους, που βασίλευσαν μετά τον υιό του Ιωσαφάτ Ιωράμ, συνδέει προς αυτόν τον Οζία, τον Ιωάθαμ και τον Άχαζ, αποσιωπώντας τους τρεις αναφερθέντες ενδιάμεσους. Αυτό το έκανε επειδή σκοπός του δεν ήταν να παρουσιάσει τη σειρά των βασιλέων, διότι τότε θα έπρεπε να κατηγορούσαμε το Ευαγγέλιο του Ματθαίου ως εσφαλμένο. Αλλά δε θέλησε να παρουσιάσει τη διαδοχή των βασιλέων, αλλά να αριθμήσει τους προγόνους.
«Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί..» (Ἀρσένιος μοναχὸς -Σκήτη Κουτλουμουσίου-Ἅγιον Ὄρος)
«ΔΕΥΤΕ ΙΔΩΜΕΝ ΠΙΣΤΟΙ»
Ἀρσένιος μοναχὸς, Σκήτη Κουτλουμουσίου -Ἅγιον Ὄρος
«Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός[1]». Το Πανάγιον Πνεύμα αγαπητοί μου, διά στόματος του ιερού υμνογράφου μας προτρέπει να πάμε να δούμε που εγεννήθη ο Χριστός.
Ελάτε, μας λέει, γρήγορα να δείτε που γεννήθηκε ο Ένας και Μοναδικός Μεγάλος, ο Μοναδικός Πλανητάρχης και Ποιητής όλης της κτίσεως. Ελάτε όλοι εσείς, που σέβεσθε τον Μόνον και Αληθινόν Θεόν μας, λέγει το Άγιο Πνεύμα, να δείτε που γεννήθηκε ο Χριστός, διότι είναι επείγον να γεννηθεί τώρα και δεν τον απασχολεί καθόλου που δεν υπάρχει χώρος σε κανένα πανδοχείο της πόλεως Βηθλεέμ! Μάλλον, ο Ίδιος προτίμησε ως φύσει ταπεινός που είναι, να γεννηθεί σε σπήλαιο με συντροφιά τα άλογα ζώα. Ναι, είναι πιο ζεστά και πιο αγνά τα χνώτα των αλόγων ζώων από το πλάσμα Του τον άνθρωπο. Ελάτε να δείτε, μας λέει ξανά το Άγιο Πνεύμα, που γεννήθηκε ο Χριστός και τι ζήλο έχει μέσα Του, να σώσει το πλάσμα Του τον άνθρωπο. Αιώνες, «αδημονούσε» ο Θεός και περίμενε, να ωριμάσει το μεγάλο και φοβερό απόστημα της αμαρτίας στο πλάσμα Του, τον άνθρωπο. Και να, ήρθε η ώρα! Ως βρέφος ο Χριστός, μας δείχνει πως δεν ήρθε να κρίνει το πλάσμα Του τον άνθρωπο, αλλά να τον σώσει. Και η αδημονία του ιερού βρέφους, είναι φανερή και την καταλαβαίνουν όλοι όσοι έχουν «σώας τας φρένας τους». Η αδημονία του ιερού βρέφους, είναι παρόμοια με τον ιατρό που έχει αναλάβει την φοβερή ασθένεια ενός ευγενούς ανθρώπου. Αυτός ο ιατρός, χρόνια πολλά περιμένει και αδημονεί πολύ, πότε επιτέλους θα ωριμάσει ο μεγάλος όγκος του ασθενούς, που είναι γεμάτος από λοιμώδη ακαθαρσία. Και είναι μεγάλη η χαρά του ιατρού εκείνου, που επιτέλους θα απαλλάξει τον αγαπημένο του ασθενή από την επικίνδυνη ακαθαρσία του όγκου. Ελάτε να δείτε που γεννήθηκε ο Χριστός, μας λέει και τι χαρά έχει στο πρόσωπό Του, όχι επειδή θα δει το πλάσμα Του τον άνθρωπο αλλά επειδή θα τον σώσει!
Τά Λειτουργικά βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας
Λειτουργικά βιβλία καλούνται όσα χρησιμοποιούνται για την τέλεση των Ιερών Ακολουθιών της Εκκλησίας μας.
1. Το Ευαγγέλιο, το οποίο συμβολίζει την πραγματική παρουσία του Χριστού στην Εκκλησία και το γεγονός ότι η Εκκλησία διαφυλάσσει την Αλήθεια.
Είναι το ιδιαίτερα διακοσμημένο βιβλίο της Εκκλησίας πού θυμιάζεται, προσκυνείται και αποτίθεται πάνω στην Αγία Τράπεζα.
Στον Εσπερινό του Σαββάτου και την Κυριακή προβάλλεται η Ανάσταση.
Τις άλλες ημέρες προβάλλεται η Σταύρωση.
Διαιρείται κυρίως σε δύο μέρη.
Το πρώτο περιλαμβάνει τις περικοπές των Ευαγγελίων πού αναγιγνώσκονται καθημερινά ολόκληρο το χρόνο. Αρχίζει από την Κυριακή του Πάσχα.
Μέχρι την Πεντηκοστή αναγιγνώσκονται περικοπές από το «κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον».
Μέχρι την Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, αναγιγνώσκονται περικοπές από το «κατά Ματθαίον». Μέχρι την αρχή της Τεσσαρακοστής από το «κατά Λουκάν» και μέχρι το Μεγάλο Σάββατο από το «κατά Μάρκον» Ευαγγέλιον. Στο τέλος του πρώτου αυτού μέρους περιέχονται και τα ένδεκα Εωθινά Ευαγγέλια πού διαβάζονται εκ περιτροπής στον Όρθρο των Κυριακών.
Το δεύτερο μέρος του Ευαγγελίου περιλαμβάνει τις κατ' εκλογή των μεγάλων εορτών του έτους. Μετά από αυτά προστίθενται και οι Ευαγγελικές περικοπές που διαβάζονται κατά την τέλεση των διαφόρων ειδικών Ακολουθιών και των Μυστηρίων.
2. Ο Απόστολος.
Είναι το βιβλίο του Αναγνώστου. Περιλαμβάνει τις περικοπές από τις Πράξεις και τις Επιστολές των Αποστόλων πού διαβάζονται εμμελώς στις Ακολουθίες του έτους.
3. Το Μέγα Ευχολόγιο.
Περιέχει τις Ακολουθίες των Μυστηρίων, τη Νεκρώσιμη Ακολουθία, την τάξη των χειροτονιών και των χειροθεσιών, την Ακολουθία εγκαινίων Ναών, διάφορες Ακολουθίες και Ευχές. Χρησιμοποιείται από τους Ιερείς και Αρχιερείς.
«Τά δημοσίως λεγόμενα καί πραττόμενα, δημοσίως νά ἐλέγχονται.» ~ Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος
«Τα δημοσίως λεγόμενα και πραττόμενα,
δημοσίως να ελέγχονται...»
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Τι κάνεις άνθρωπε; Παραβιάστηκε ο νόμος, περιφρονήθηκε η σωφροσύνη,
τόσα πολλά παραπτώματα τόλμησε και έκανε ιερέας...
τόσα πολλά παραπτώματα τόλμησε και έκανε ιερέας...
τα άνω κάτω έγιναν, και δεν φρίττεις...
δεν πονάς, δεν επιτιμάς, δεν γίνεσαι φοβερός τιμωρός των νόμων του Θεού...
Και ποια συγγνώμη είναι δυνατόν να έχεις;
Γέροντας Σωφρόνιος (Ἔσσεξ): «Ἀπό τριῶν ἐτῶν πρέπει νά μάθουμε στά παιδιά μας τήν εὐχή»
https://paraklisi.blogspot.com/2018/12/blog-post_1.html
23 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Των εν Κρήτη 10 μαρτύρων, Παύλου Οσίου, Ναούμ Θεοφόρου, Μνήμη Εγκαινίων Αγίας Σοφίας, Σχίνωνος, Νήφωνος Επισκόπου, Χρυσογόνου, Πομπίου
Οι Άγιοι Δέκα Μάρτυρες που μαρτύρησαν στην Κρήτη
Από αυτούς, οι μεν Θεόδουλος, Σατορνίνος, Εύπορος, Γελάσιος και Ευνικιανός, ήταν από τη Γορτυνία της Κρήτης. Ο Ζωτικός, από την Κνωσό. Ο Αγαθόπους από το λιμένα Πανούρμου. Ο Βασιλειάδης (ή Βασιλείδης) από την Κυδωνιά. Ο Ευάρεστος και ο Μόβιος (ή Πόμπιος, ή Πόντιος) από το Ηράκλειο.
Όλοι μαρτύρησαν τον 3ο αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος. Και οι δέκα με πολύ ζήλο εργάζονταν για τη διάδοση του Ευαγγελίου στο νησί.
Καταγγέλθηκαν στον έπαρχο Κρήτης, που ήταν συνώνυμος του αυτοκράτορα, ονομαζόταν δηλαδή κι αυτός Δέκιος.
Ο έπαρχος, όταν είδε την ανθηρή νεότητά τους και το αρρενωπό τους παράστημα, προσπάθησε να τους παρασύρει με πολλές υποσχέσεις εγκόσμιων απολαύσεων και ηδονών. Αλλά όταν είδε ότι τίποτα δεν πετύχαινε, διέταξε να τους μαστιγώσουν, και κατόπιν τους λιθοβόλησαν.
Από αυτούς, οι μεν Θεόδουλος, Σατορνίνος, Εύπορος, Γελάσιος και Ευνικιανός, ήταν από τη Γορτυνία της Κρήτης. Ο Ζωτικός, από την Κνωσό. Ο Αγαθόπους από το λιμένα Πανούρμου. Ο Βασιλειάδης (ή Βασιλείδης) από την Κυδωνιά. Ο Ευάρεστος και ο Μόβιος (ή Πόμπιος, ή Πόντιος) από το Ηράκλειο. Όλοι μαρτύρησαν τον 3ο αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος. Και οι δέκα με πολύ ζήλο εργάζονταν για τη διάδοση του Ευαγγελίου στο νησί.
Καταγγέλθηκαν στον έπαρχο Κρήτης, που ήταν συνώνυμος του αυτοκράτορα, ονομαζόταν δηλαδή κι αυτός Δέκιος.
Ο έπαρχος, όταν είδε την ανθηρή νεότητά τους και το αρρενωπό τους παράστημα, προσπάθησε να τους παρασύρει με πολλές υποσχέσεις εγκόσμιων απολαύσεων και ηδονών. Αλλά όταν είδε ότι τίποτα δεν πετύχαινε, διέταξε να τους μαστιγώσουν, και κατόπιν τους λιθοβόλησαν.
23 Δεκεμβρίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Κυρ. πρό τῶν Χριστουγέννων. (Ἑβρ. ια΄ 9-10, 32-40).
Εβρ. 11,9 Πίστει παρῴκησεν
εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν,
ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ
τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς·
Εβρ. 11,9 Χαρις εις αυτήν την πίστιν του κατώκησεν εις την
γην, που του είχε υποσχεθή ο Θεός, σαν εις ξένην περιοχήν και έζησε μέσα εις
σκηνάς μαζή με τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, που ήσαν συγκληρονόμοι της ιδίας
υποσχέσεως του Θεού.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
