Ἡ ἀποβολή τῆς παλαιᾶς ζύμης ἀπό τήν ἐκκλησία (Α΄ Κορ. 5, 6-8), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

24. Ἡ ἀποβολή τῆς παλαιᾶς ζύμης ἀπό τήν ἐκκλησία (Α΄ Κορ. 5, 6-8), 6-9-2020, Ἀρχιμ. Σάββα ἉγιορείτουἹ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Εἰς τήν παραβολήν τοῦ Ἀμπελῶνος Α΄ , Ἁγ. Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Εἰς τήν παραβολήν τοῦ Ἀμπελῶνος Α΄ (Κυριακή ΙΓ΄ Ματθ.), Ἁγ. Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ, 5-9-2020, Ἀρχιμ. Σάββα ἉγιορείτουἹ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Πιστεύω είς Ἕναν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν. Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων 10η κατήχηση 3ο μέρος Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Πιστεύω είς Έναν Κύριον Ιησούν Χριστόν. Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων 10η κατήχηση 3ο μέρος 05-11-2011 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

6 Σεπτεμβρίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Ἡ ἀνάμνησις τοῦ ἐν Χώναις (Κολοσσαῖς) θαύματος τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ. Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Καλοδότης. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Κυρ. ιγ´ ἐπιστ. (Α´ Κορ. ις´ 13-24).

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' ΙϚ´ 13 - 24

¹³ Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε. ¹⁴ πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω. ¹⁵ Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί· οἴδατε τὴν οἰκίαν Στεφανᾶ, ὅτι ἐστὶν ἀπαρχὴ τῆς Ἀχαΐας καὶ εἰς διακονίαν τοῖς ἁγίοις ἔταξαν ἑαυτούς· ¹⁶ ἵνα καὶ ὑμεῖς ὑποτάσσησθε τοῖς τοιούτοις καὶ παντὶ τῷ συνεργοῦντι καὶ κοπιῶντι. ¹⁷ χαίρω δὲ ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ Στεφανᾶ καὶ Φορτουνάτου καὶ Ἀχαϊκοῦ, ὅτι τὸ ὑμῶν ὑστέρημα οὗτοι ἀνεπλήρωσαν· ¹⁸ ἀνέπαυσαν γὰρ τὸ ἐμὸν πνεῦμα καὶ τὸ ὑμῶν. Ἐπιγινώσκετε οὖν τοὺς τοιούτους. ¹⁹ Ἀσπάζονται ὑμᾶς αἱ ἐκκλησίαι τῆς Ἀσίας. ἀσπάζονται ὑμᾶς ἐν Κυρίῳ πολλὰ Ἀκύλας καὶ Πρίσκιλλα σὺν τῇ κατ’ οἶκον αὐτῶν ἐκκλησίᾳ. ²⁰ ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἀδελφοὶ πάντες. ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήματι ἁγίῳ. ²¹ Ὁ ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου. ²² εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα. μαρὰν ἀθᾶ. ²³ Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μεθ’ ὑμῶν. ²⁴ ἡ ἀγάπη μου μετὰ πάντων ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· ἀμήν.

Παραινέσεις τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου σχετικά μέ τήν ἀγάπη, τήν προσοχή καί τή διακριτικότητα μέ τίς ὁποῖες πρέπει νά ἐλέγχουμε ἀδελφούς μας πού σφάλλουν

ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ,ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΤΗΤΑ 

ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΣΦΑΛΛΟΥΝ 

Αυτός που μόνο με οργή επιχειρεί να διορθώσει τον αδελφό του που υποπίπτει σε κάποιο παράπτωμα, επιδιώκει να ικανοποιήσει το πάθος του· ενώ αυτός που μετά τη διόρθωση εκείνου που αμαρτάνει, δείχνει και την αγάπη του προς αυτόν, αποδεικνύει ότι και οι λόγοι που έλεγε, όταν επέπληττε, ήσαν προϊόν ειλικρινούς αγάπης. 

Έτσι λοιπόν και εμείς ας εκπαιδεύουμε ο ένας τον άλλο, και ούτε αυτός που ελέγχει να οργίζεται(διότι αυτό δεν είναι έργο διορθώσεως, αλλά πάθους), ούτε αυτός που ελέγχεται να δυσανασχετεί (διότι αυτό που γίνεται είναι θεραπεία και όχι ένδειξη εχθρικής διαθέσεως). Και εάν οι υπηρέτες των ιατρών καυτηριάζουν το σημείο που νοσεί και δεν κατηγορούνται από τον ασθενή, αν και πολλές φορές αποτυγχάνουν τον σκοπό τους, αλλά και πονούν αυτοί που καυτηριάζονται και κόπτονται κατά την εγχείρηση, θεωρούν ευεργέτες αυτούς που προκαλούν αυτόν τον πόνο, πολύ περισσότερο πρέπει να αισθάνεται έτσι αυτός που δέχεται έλεγχο και να προσέχει σε αυτόν που διορθώνει σαν σε γιατρό και όχι σαν κάποιον εχθρό του. Αλλά και εμείς που ελέγχουμε, έτσι ας προσερχόμαστε, με πολλή ημερότητα, με πολλή σύνεση. Και αν δεις τον αδελφό σου να σφάλλει, όπως παρήγγειλε ο Χριστός, μην κάνεις τον έλεγχο δημοσίως, αλλά μόνο μεταξύ εσένα και αυτού, όχι σαν κατήγορος, ούτε σαν να επεμβαίνεις, αλλά με πόνο και λύπη για την αμαρτία· και να παραδίδεις πρόθυμα και τον εαυτό σου σε έλεγχο, όταν διαπράττεις κάποια αμαρτία. 

Για να γίνει λοιπόν και σαφέστερο αυτό που λέγω, ας εφαρμόσουμε τον λόγο σε παράδειγμα· διότι είθε να μη γίνει ποτέ να υπάρξει πραγματικά τέτοιο παράδειγμα. Ας λάβουμε ως παράδειγμα κάποιον αδελφό που συνοικεί με μία παρθένο κόρη, ο οποίος αδελφός είναι μεν σεμνός και αγνός και τη σέβεται, αλλά όμως ούτε έτσι αποφεύγει την κακή φήμη που αποκτά από τον περίγυρο, αλλά και κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή και ο ίδιος πραγματικά να πέσει στην αμαρτία. Αν λοιπόν ακούσεις να φημολογείται μια τέτοια συγκατοίκηση, μη δείξεις περιφρόνηση, ούτε να πεις: «Αυτός λοιπόν δεν έχει νου; Αυτός δεν γνωρίζει ποιο είναι το συμφέρον του; Χωρίς λόγο να αγαπάσαι και χωρίς λόγο να μην μισείσαι· τι μου χρειάζεται λοιπόν να δημιουργήσω περιττή έχθρα;». Αυτά είναι ανόητες φλυαρίες των θηρίων, μάλλον δε των δαιμόνων. Διότι δεν είναι δυνατόν να μισείται χωρίς λόγο αυτός που κάνει αυτό για διόρθωση, αλλά κερδίζει μεγάλα αγαθά και ανέκφραστους στεφάνους. 

Μίλησα μέ τόν Ἅγιο Νεκτάριο-Διηγεῖται ὁ π. Νεκτάριος Βιτάλης

ΜΙΛΗΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ - Διηγείται ο π. Νεκτάριος Βιτάλης

Τά όσα ειπωθούν παρακάτω έχουν παρουσιαστεί επανειλημμένως από τά δίκτυα Ενημέρωσης, καί είναι καταχωρημένα καί στό βιβλίο «ΜΙΛΗΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ» — Αθήνα 1997, τού γνωστού συγγραφέα κ. Μανώλη Μελινού.

Διηγείται ό π. Νεκτάριος Βιτάλης:

— Είχα προσβληθεί από σοβαρή μορφή καρκίνου. Τό στήθος μου ήταν μιά πληγή ανοικτή πού έτρεχε αδιάκοπα αίμα καί πύον. Από τούς πόνους έσκιζα τίς φανέλες μου. Κατάσταση τραγική, πήγαινα κατ΄ ευθείαν στόν θάνατο. Νά φαντασθείτε, είχα ετοιμάσει ακόμη καί τά σάβανά μου…

Στίς 26 Μαρτίου 1980 τό πρωϊ, συζητώντας στό γραφείο μου στό υπόγειο τού Ναού, μαζί μέ τήν νεωκόρο Σοφία Μπούρδου καί τήν αγιογράφο Ελένη Κιτράκη άνοιξε ξαφνικά ή πόρτα καί μπήκε ένα άγνωστό μου γεροντάκι. Είχε τά γένια του κατάλευκα, κοντός καί μέ ελαφριά φαλάκρα. Ίδιος ακριβώς όπως ό Άγιος Νεκτάριος στίς φωτογραφίες πού βλέπουμε. Πήρε τρία κεριά χωρίς νά ρίξει χρήματα κι΄ άναψε μόνο τά δύο. Προσκύνησε όλες τίς εικόνες τού τέμπλου, προσπερνώντας τήν εικόνα τού Αγίου Νεκταρίου χωρίς νά τήν προσκυνήσει. Εμένα δέν μ΄ έβλεπε στό σημείο πού βρισκόμουνα. Είχα φοβερούς πόνους όταν τράβηξα τήν κουρτίνα τού γραφείου καί προχώρησα πρός τό μέρος του. Μπροστά στήν Ωραία Πύλη σταύρωσε τίς παλάμες του καί χωρίς νά κοιτάξει πουθενά, ρώτησε,

–Ό γέροντας είν΄ εδώ;

Ή νεωκόρος ξέροντας τήν αρρώστια μου θέλησε νά μέ «προστατεύσει»…

–Όχι, όχι…είναι μέ γρίπη στό σπίτι του…

–Δέν πειράζει. Εύχεσθε, καί καλή Ανάσταση, είπε εκείνος καί έφυγε.

Φ. Βόβολης: «Μάσκες στά σχολεῖα; Τί ἄλλαξε καί μεταδίδεται τώρα ὁ ἰός ἀπό τά παιδιά;»

ΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΦΑΙΔΩΝΑ ΒΟΒΟΛΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΜΑΣΚΕΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ:

Αγαπητή κυβέρνηση·

Οι ΔΙΚΟΙ σας λοιμωξιολόγοι αποδέχονταν τον μάιο πως τα παιδιά πολύ δύσκολα μεταδίδουν.

ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ;
Θυμάστε το παράδειγμα του εκπρ.του υπουργείου με το παιδακι στη Γαλλία που είχε τον ιό και ήρθε σε επαφή με 112 ανθρώπους&δεν υπήρξε μετάδοση;
Οι ίδιοι τα έλεγαν.
ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ;
Τα παιδιά πήγαν σχολείο τον ιούνιο άνευ μάσκας και ΔΕΝ εσυνέβη κάποια αύξηση κρουσμάτων.
ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ;
Θα στηρίξετε κάτι τέτοιο θεωρώντας τα παιδια ως δυνητικά ασυμπτωματικά και οτι δήθεν μπορούν να μεταδώσουν,ενώ ΔΕΝ υπάρχει ουτε ΜΙΑ επιστημονική ερευνα ή τεκμηρίωση περί αυτου;
ΔΕΙΞΤΕ ΜΑΣ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΠΑΡΑΚΑΛΩ.
Θα δεχτείτε κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης να σημαδέψετε ψυχολογικά τα παιδιά ΑΝΕΥ ΜΙΑΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗΣ;
Να δυσκολέψετε την σχολική καθημερινότητά τους,επιβάλοντάς τους κάτι τόσο παράλογο ιατρικά;
Κύριοι λοιμωξιολογοι,μικροβιολογοι,ιολόγοι πιστεύετε πως τα παιδιά πάλι ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ;;
Τον ιό που έχει θνητότητα κάτω του 1% σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεια;

Αυτόν που παγκοσμίως μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα αποκλειστικά σχεδόν σε καποιους εκ των ευπαθών;
Δώστε τα παγκόσμια στατιστικά στον κόσμο καθώς και τα περσινά και τα προπερσινα για να κρίνει..

Γ. Τζανάκης – Μήν ὁμιλεῖτε στόν ὁδηγό! – Ὁ Μεγαλουπόλεως Ἰερεμίας ντύνει τοὺς πιστοὺς μὲ ζακετάκια εὐσέβειας.

«Σ᾽ αὐτούς πού ἐπιμένουν ἀκόμη ὅτι εἶναι ἁμαρτία τό νά φορᾶμε τήν μάσκα στόν Ναό, γιά νά προφυλαχθοῦμε ἀπό τόν κορωνοϊό, παρακαλῶ νά μοῦ ἀπαντήσουν στό ἁπλό ἐρώτημά μου πού εἶπα: Γιατί αὐτό εἶναι ἁμαρτία καί δέν εἶναι ἁμαρτία καί τό νά φορέσουμε μία ζακέτα στήν Ἐκκλησία, γιά νά προφυλαχθοῦμε ἀπό τό κρύο;» 

Δὲν τὸ λέει βαθυστόχαστος δημοσιογράφος ἤ τηλεπαρουσιαστὴς γιὰ νὰ δικαιολογήσει τὸν μισθό του οὔτε ζηλωτὴς ἄθεος γιὰ νὰ ἀποστωμώσῃ τοὺς βλαμένους μὲν, ἀλλὰ ἐπικίνδυνους γιὰ τὴν ὑγεία του πιστούς. Ὄχι. Τὸ λέει, μαζὶ μὲ πολλὰ ἄλλα ἄξια ἐπισκοπικοῦ ὕψους καὶ βάθους ρήματα, ὁ σεβασμιώτατος Γόρτυνος καὶ Μεγαλουπόλεως Ἰερεμίας.

Ὅσοι ἄκουσαν ἔφριξαν. Οἱ πολλοὶ ἀγανάκτησαν, οἱ ἀνεμοδοῦρες τῶν νεοεποχίτικων ἐπισκοπικῶν ἀνεμοστροβίλων ἀγαλίασαν καὶ βρῆκαν ἄλλο ἕνα ζακετάκι γιὰ τὴν δειλία τους, καὶ μεῖς, ποὺ καταντήσαμε προβολεῖς καὶ σχολιαστὲς κάθε ἀσχήμιας στὸν κακό μας ἐτοῦτο τὸν καιρό, βρήκαμε ἐργόχειρο, γιὰ νὰ δικαιώνονται καὶ ὅσοι μᾶς θεωροῦν βλαμμένους καὶ ψεκασμένους.

Ἀλλὰ ἐμεῖς μάθαμε ὅτι τὴν ὕβρι πρέπει νὰ μὴν τὴν ἀφήνεις νὰ ἀπλώσῃ. Εἶναι πιὸ ἐπικίνδυνη ἀπὸ τὴν πυρκαγιά. «Ὕβριν χρὴ σβενῆναι ἤ πυρκαϊην». (Ἠράκλειτος)

Τό κρύο, καὶ ἡ ζέστη, καὶ οἱ καταιγίδες καὶ οἱ ἄνεμοι καὶ οἱ πλημύρες καὶ οἱ φουρτοῦνες καὶ τόσα ἄλλα εἶναι κατ᾿ ἀρχὴν (καὶ λέγονται) φυσικά φαινόμενα. Ὁ Θεὸς ἔχει δώσει στὸν ἄνθρωπο καὶ τὸ ἔνστικτο καὶ τὸν νοῦ γιὰ νὰ προστατευτῇ ἀπὸ αὐτά. Συνήθως οἱ ἄνθρωποι, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, κάθε φυλῆς καὶ γλώσσας καὶ μορφώσεως καὶ ἐποχῆς καὶ πολιτισμοῦ προσπαθοῦν νὰ προστατευτοῦν ἀπὸ αὐτὰ μὲ ὅσα μέσα διαθέτουν. Οἱ χριστιανοὶ, συνήθως, δὲν ἐξαιροῦνται. Καὶ ὄχι μόνο ζακέττα, ἀλλὰ καὶ παλτὸ θὰ φορέσουν καὶ κασκόλ καὶ σκουφάκι καὶ μέσα στὴν ἐκκλησία καὶ ἔξω. Καὶ θέρμανσι θὰ ἀνάψουν ἄν διαθέτουν. Ἄν πάλι κάνει ζέστη, καὶ τὰ παράθυρα τῆς ἐκκλησίας θὰ ἀνοίξουν καὶ κλιματισμὸ θὰ χρησιμοποιήσουν, ὅπου ὑπάρχει. Καὶ στὸ ἀποχωρητήριο ἄν παραστῇ ἀνάγκη θὰ πάνε. Κανεὶς δὲν θὰ καθίσῃ νὰ κατουρηθῇ πάνω του, ἄν παρουσιαστῇ ἀνάγκη, ὅταν βρίσκεται μέσα στὸν ναό. Δὲν νομίζω νὰ ἀναρωτήθηκε κανεὶς ἄν εἶναι ἁμαρτία νὰ φορέσει ζακέτα ἤ μπουφάν ἤ νὰ βάλει τὴν θέρμανσι ἤ νὰ ἀνοίξει τὰ παράθυρα. Αὐτὰ ὅμως εἶναι τὰ αὐτονόητα. Τὰ κοινῶς ἀποδεκτά. Τὰ μὴ χρήζοντα ἐρεύνης καὶ ἀποδείξεως. Τὸ θέμα τῶν φιμώτρων-μασκῶν εἶναι τέτοιας φύσεως; Εὶναι φυσικὸ φαινόμενο;

Ὁ ἐπίσκοπος ὅμως προφανῶς τὸ θεωρεῖ ὡς τέτοιο. Ἔχει πειστεῖ ἀπὸ τοὺς «εἰδικοὺς», ὅπως ὁ ἴδιος λέει: 

«Γιά τήν προφύλαξή μας ἀπό τό κακό τοῦ κορωνοϊοῦ, ὅλοι οἱ εἰδικοί μᾶς συνιστοῦν τίς ἀποστάσεις μεταξύ μας καί νά φορᾶμε μάσκα, γιά νά μήν εἰσπνέουμε τυχόν κακό μικρόβιο τοῦ ἄλλου ἤ καί τῆς ἀτμόσφαιρας ἀκόμη τά μικρόβια. Ἰδιαίτερα αὐτό σέ συναντήσεις καί συγκεντρώσεις εἶναι ἀναγκαῖο».

Εἶναι ὅμως ἔτσι; Κατ᾿ ἀρχὴν ὑποθέτω ὅτι θὰ σύμφωνήσῃ ὁ σεβασμιώτατος ὅτι δὲν εἶναι φυσικὸ φαινόμενο ἤ φυσικὴ ἀνάγκη. Ἀσθένεια εἶναι, ὁπωσδήποτε, καὶ παληά. Τὸ ὑγειονομικὸ μέρος αὐτοῦ τοῦ ζητήματος (ἐπικινδυνότης-διασπορά-μέτρα) ἀπὸ καθαρῶς ἐπιστημονικῆς ἀπόψεως, πῶς εἶναι τόσο ξεκάθαρο γιὰ τὸν σεβασμιώτατο; 

Κυριακή ΙΓ Ματθαίου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν παραβολή τῆς ἀμπέλου καί τῶν κακῶν διαχειριστῶν της

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ.21,33-46] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΑΜΠΕΛΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΤΗΣ 

«Ἄλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησεν(:Ακούστε και άλλη παραβολή: ένας άνθρωπος οικοδεσπότης φύτεψε αμπέλι και ύψωσε γύρω από αυτό ένα φράκτη και έσκαψε μέσα σε αυτό ένα πατητήρι και μία δεξαμενή και έκτισε πύργο, για να μένουν οι εργάτες και οι φύλακες· εμπιστεύτηκε αυτό σε κάποιους γεωργούς και αναχώρησε σε άλλη χώρα). 

ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ(:Όταν λοιπόν πλησίασε ο καιρός του τρυγητού, έστειλε τους δούλους του στους γεωργούς, για να πάρουν τους καρπούς που αυτός δικαιούνταν). καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν(:Οι γεωργοί, όμως, όντας μοχθηροί και άπληστοι, συνέλαβαν τους δούλους και άλλον έδειραν, άλλον φόνευσαν, άλλον λιθοβόλησαν). πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως(:Πάλι ο οικοδεσπότης έστειλε άλλους δούλους, περισσοτέρους από τους πρώτους και έκαμαν και σε αυτούς τα ίδια). ὕστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου(:Ύστερα πάλι έστειλε προς αυτούς τον υιό του λέγοντας: ‘’Οι άνθρωποι αυτοί θα ντραπούν τουλάχιστον το παιδί μου’’). οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ(:Οι γεωργοί όμως, όταν είδαν τον υιό, είπαν μεταξύ τους: ‘’Αυτός είναι ο κληρονόμος· ελάτε, ας τον φονεύσουμε και ας καταλάβουμε οριστικά πλέον εμείς την κληρονομία του). καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος, καὶ ἀπέκτειναν(:Και αφού τον συνέλαβαν, τον έβγαλαν έξω από το αμπέλι και εκεί τον φόνευσαν). 

Ὅταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις;(: Μετά από τη διήγηση της παραβολής ρώτησε ο Χριστός τους αρχιερείς και πρεσβυτέρους του λαού: “όταν λοιπόν έλθει ο κύριος του αμπελώνα, τι θα κάμει στους γεωργούς εκείνους;”). λέγουσιν αὐτῷ· κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν(:Και αυτοί του απάντησαν: “τόσο κακοί που υπήρξαν, με τον χειρότερο θάνατο θα τους εξολοθρεύσει και θα εμπιστευτεί σε άλλους γεωργούς τον αμπελώνα, οι οποίοι θα δώσουν σε αυτόν τους οφειλόμενους καρπούς στην κατάλληλη εποχή”). 

Ἀπό πότε ἀρχίσαμε νά μήν θέλουμε τόν παπά καί νά τόν κατηγοροῦμε;

❈ Από πότε αρχίσαμε να μην θέλουμε τον παπά και να τον κατηγορούμε; Από τότε που μπήκαμε για τα καλά μέσα στην αμαρτία...

Δεν υπάρχει πιο γλυκειά κατηγορία, από την ιεροκατηγορία. Πολλοί αναζητούν σφάλματα στους παπάδες, προκειμένου να τους κατηγορήσουν και να καλύψουν την δικιά τους αμαρτωλή ζωή και να δικαιολογηθούν που δεν πάνε στην Εκκλησία και δεν εξομολογούνται... 

Άμα όμως τους πεις, να κρατήσουν στο χέρι τους ένα σκουριασμένο σύρμα που είναι στην μπρίζα, δεν θα το κρατήσουν. Καταλάβατε; Επειδή είναι σκουριασμένο το σύρμα, δεν περνάει το ρεύμα; Περνάει το ρεύμα...

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τον αμαρτωλό παπά. Ο παπάς είναι όργανο του Θεού, μέσω του οποίου μεταδίδεται η Χάρη του Θεού, η οποία δεν αναστέλλεται, από την αμαρτωλότητα του παπά. Αν ο παπάς είναι αμαρτωλός, θα δώσει λόγο στο Θεό και όχι στους ανθρώπους. 

❈ Κάποτε, στον Μέγα Κωνσταντίνο, κάποιοι είχαν φέρει κάποια έγγραφα, που αποδείκνυαν τις ατασθαλίες κάποιων Επισκόπων, με σκοπό να τους τιμωρήσει. 

Ο Μέγας Κωνσταντίνος, δεν μπήκε καν στην διαδικασία να τα διαβάσει. Απλά ζήτησε να ανάψουν μια φωτιά και εκεί να κάψουν τα έγγραφα. Συμπλήρωσε δε, ότι άμα έβλεπε ακόμα με τα ίδια του τα μάτια, τους Επισκόπους να αμαρτάνουν, θα τους κάλυπτε με την πορφύρα του. 

Βρὲ πάτερ μου, λέει, τέτοια εὐχὴ μοῦ δίνεις;

Θυμᾶμαι παλαιότερα, ὅταν ἤμουν ἱεροκήρυκας, εἶχα κάποιον κοντά μου. Κάποιον, ποὺ ἔγινε σὲ νεαρὰ ἡλικία ἐπίσκοπος – δὲν σᾶς λέω τὸ ὄνομα. Τοῦ χάρισα ἕνα βιβλίο μου, ποὺ μόλις εἶχε κυκλοφορήσει, καὶ μοῦ ζήτησε νὰ τοῦ γράψω ἀφιέρωσι. Τοῦ ἔγραψα τότε τὴν ἑξῆς ἀφιέρωσι.

«Τῷ ἀγαπητῷ τάδε, ἵνα διὰ τοῦ αἵματός του μαρτυρήσῃ ὑπὲρ τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος».

Μόλις εἶδε τὴν εὐχή, κράπ, τὸ πέταξε.

Φεύγε, σιώπα, ἡσύχαζε

Ὁ Ἀββᾶς Ἀρσένιος ὅταν ζοῦσε ἀκόμα μέσα στὸ παλάτι, προσευχόταν στὸν Θεὸ λέγοντας: Κύριε, ὁδήγησέ με πῶς νὰ σωθῶ.
Καὶ τότε μία φωνὴ τοῦ εἶπε: ''Ἀρσένιε, φύγε ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ θὰ σωθῇς''.

Ὅταν ζητᾶτε τή βοήθεια ἑνός Ἁγίου καί λέτε «Ἅγιέ μου, βοήθα με», ὁ Ἅγιος....

Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης:

Όταν ζητάτε τη βοήθεια ενός Αγίου και λέτε «Άγιε μου, βοήθα με», ο Άγιος την ίδια στιγμή πού το ζητάτε είναι δίπλα σας.

Δεν σας αφήνει να το καταλάβετε.