Ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ συγκρατεῖ όλον τόν κόσμο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ συγκρατεῖ όλον τόν κόσμο, ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 11-10-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

«Ἡ χαρὰ δὲν ἔρχεται ἀπὸ τὸ σῶμα ἀλλὰ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα» Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου

 

«Ἡ χαρὰ δὲν ἔρχεται ἀπὸ τὸ σῶμα ἀλλὰ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα»

Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀπόσπασμα 26/09/21

Σήμερα ποὺ τιμᾶμε τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Θεολόγο, ποὺ ἔχει πάρα πολλοὺς τίτλους, εἶναι Ἀπόστολος, εἶναι Εὐαγγελιστὴς, ἔχει γράψει τὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, ἔχει γράψει τὴν Ἀποκάλυψη, ἔχει γράψει τὶς τρεῖς Καθολικές του Ἐπιστολὲς. Εἶναι ἐπίσης ἠγαπημένος τοῦ Κυρίου, εἶναι ἐπιστήθιος φίλος, ἔσκυψε πάνω στὸ στῆθος τοῦ Κυρίου καὶ ὁ Κύριος τοῦ ἀπεκάλυψε ποιὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ θὰ τὸν πρόδιδε, εἶναι καὶ παρθένος. Δηλαδὴ, ἔζησε μὲ παρθενία, μὲ ἁγνότητα καὶ ὑπερβάλλουσα καθαρότητα. Καὶ γι’ αὐτὸ ὁ Κύριος ποὺ εἶναι ἀρχηγὸς τῶν παρθένων, ἐμπιστεύτηκε τὴν Παρθένο Μητέρα Του στὸν ἠγαπημένο καὶ παρθένο μαθητή Του, τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Θεολόγο, γιά νὰ καταλάβουμε πόσο μεγάλη τιμὴ ἔχει ἡ παρθενία καὶ ἡ καθαρότητα ἀπὸ τὴν προσκόλληση στὸ σῶμα, στὴ σάρκα καὶ στὶς ἡδονὲς τὶς σαρκικὲς, καὶ πόσο τιμᾶται ἀπὸ τὸν Κύριό μας ἡ ἁγνότητα, ἡ παρθενία, ἡ καθαρότητα, ἡ ὁποία δὲν εἶναι μόνο στὸ σῶμα, ἀλλὰ εἶναι καὶ στὸν νοῦ, εἶναι καὶ στὴν ψυχή.

Εἶναι ἡ καθαρότητα ἀπὸ κάθε αἰσχρὸ καὶ πονηρὸ λογισμὸ, καὶ ἀπὸ κάθε αἰσχρὴ καὶ πονηρὴ ἐπιθυμία, καὶ ἀπὸ κάθε ἀντίστοιχο βλέμμα ἐμπαθὲς. Γι’ αὐτὸ εἶπε ὁ Κύριος ὅτι ὅποιος δεῖ ἐμπαθῶς, δεῖ πονηρὰ μὲ σκοπὸ νὰ ἐπιθυμήσει, ἤδη ἐμοίχευσε στὴν καρδία του.

Μία ἀπὸ τὶς μεγάλες ἀπάτες τοῦ διαβόλου ποὺ ἔχει πιάσει πολλοὺς στὴν ἐποχή μας, πολλοὶ δηλαδὴ ἔχουν πέσει στὴν παγίδα αὐτὴ τοῦ διαβόλου, εἶναι ἡ ἀπάτη ὅτι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ πάρει χαρὰ ἀπὸ τὸ σῶμα. Νὰ βρεῖ τὴν εὐτυχία του μέσῳ τοῦ σώματος καὶ γι’αὐτὸ καὶ λάτρεψε καὶ λατρεύει τὸ σῶμα καὶ τὰ σαρκικὰ πάθη, καὶ πέφτει σὲ ἀκατανόμαστες αἰσχρότητες, πορνεῖες, μοιχεῖες, διαζύγια καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ πολὺ γνωστὰ σὲ ὅλους μας.

Τοῦ Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Ἀλεξανδρέως

Μας εδιηγείτο o Θείος Παφνούτιος, ο μαθητής του Αγίου Μακαρίου, ότι μιά ημέρα ευρισκόμενος ο Μέγας Μακάριος, στο προαύλιο του κελλιού του, και προσευχόμενος προς Κύριον, μιά λύκαινα επήρε το κουτάβι της, πού ήταν τυφλό και το έφερε στον Άγιον Μακάριον. Εν συνεχεία, στάθηκε και κτύπησε την πόρτα με το κεφάλι της, άνοιξε, μπήκε και έριξε το κουτάβι της εμπρός εις τα πόδια του Αγίου.

Ο Όσιος Μακάριος παίρνοντας το κουτάβι και φτύνοντας εις τα μάτια του, έκαμεν ευθύς προσευχή, άνοιξαν τα μάτια του ζώου και έτσι υγιές το επήρε η μητέρα του και έφυγε.

Την άλλη μέρα, έφερε ένα μεγάλο δέρμα προβάτου στον Άγιο Μακάριο και βλέποντας το δέρμα ο Άγιος, ερώτησε την λύκαινα: «Πούθε το πήρες; Μήπως έφαγες το πρόβατο κανενός; Εκείνο πού είναι από αδικία, εγώ δεν το δέχομαι από σένα».

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Ἡ Ὀρθοδοξία ἔχει τὸν δικό της πάπα!

Εἰσαγωγὴ - Ἐπιμέλεια - Ἀντιγραφή: Σάββας Ἠλιάδης, Δάσκαλος

Δυστυχῶς, σύμφωνα μὲ τὴν ἀπάντηση τοῦ ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, πάσχουμε ἀπὸ θανατηφόρο ἀλληθωρισμό! Πρὸς ἕναν κόσμο "ἄχρωμο, ἄοσμο καὶ ἄγευστο" ἀπὸ εὐωδία Χριστοὺ καὶ Χάριτος Ἁγίου Πνεύματος! Κλίνουμε μὲ ἄμετρο ζῆλο πρὸς τὴν... "δεδυκυία" Δύση καὶ τὸν μηχανιστικό, ὑλιστικό, εὐδαιμονιστικὸ καὶ συνεπῶς ἀνθρωποκεντρικὸ οἶστρο ποὺ τὴν κατέχει ἀλλὰ καὶ χωρὶς διέξοδο! Πρὸς ἕναν κόσμος γιὰ τὸ "ἐδῶ", ἀποκομμένο ἀπὸ τὸν Οὐρανὸ καὶ τοὺς ὄμβρους τῆς Χάριτός του! Καὶ ἐνῷ βλέπουμε καθημερινά τα ἐπιχεῖρα αὐτῆς τῆς ἐκτροπῆς, συνεχίζουμε, ὡς βαριὰ νοσοῦντες, πρὸς τὴν πλήρη ἀποστασία. Νὰ γίνουμε ξερὰ κλαδιά, πεταμένα ἔξω ἀπὸ τὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ ἕτοιμα γιὰ ρίξιμο στὴ φωτιά: «πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται» (Μάτθ.3,10).

Ὁ οἰκουμενισμός, ὡς τέκνο τῆς παγκοσμιοποίησης, τῆς Νέας τάξης, ποὺ μὲ δαιμονική μαεστρία ἐπιβάλλεται ἤδη σὲ ὅλον τὸν κόσμο, περιεκύκλωσε ως ἀγέλη ἀγρίων κυνῶν καὶ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ ζητᾶ νὰ σπαράξει τὸ ποίμνιο, τῶν ποιμένων περὶ "πρωτοκαθεδρίας" καὶ παρομοίων τυρβαζόντων! Αὐτὴ εἶναι ἡ μέριμνα, αὐτὸ τὸ πρόβλημα τῆς Ἐκκλησίας σήμερα, κατὰ τὴν ἱεραρχία! Ποιὸς ἀρχηγὸς καὶ ποῦ; Ποιὸς πρῶτος, ποιὸς δεύτερος; Ο ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΣ!!! Τρέχουν καὶ σήμερα νὰ γίνουν επισκοποι στὶς κενὲς θέσεις τῶν Μητροπόλεων, ὅταν οἱ Ἅγιοι ἔκαναν τὸ ἀντίθετο: Ἔφευγαν καὶ κρύβονταν, νὰ μὴν χειροτονηθοῦν, διότι γνώριζαν τήν ἀναξιότητά τους καὶ ἤξεραν πὼς χειροτονία σὲ ἐπίσκοπο σημαίνει μαρτύριο, θάνατος γιὰ τὸν Χριστό! Τί σημαίνει ἐξάλλου εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ; Σημαίνει Σταυρὸς καὶ Γολγοθάς! Γιατί τρέχουν, λοιπόν; Τί θὰ κάνουν ἀπὸ τὰ ἅπαξ παραδεδομένα ὑπὸ τῶν Ἁγίων; Ἢ τί θὰ διορθώσουν ἀπὸ τὰ τόσα πολλὰ προβλήματα πού συσσωρεύτηκαν στὴν Ἐκκλησία; Τίποτε! Μαζὶ μὲ τό τρέχον ρευμα, μὲ τὸ καθεστὼς καὶ ... ὅλα καλά!!! Αὐτό, λοιπόν, ποὺ εἶναι ἀπαρχῆς λελυμένο, ἑρμηνευμένο, θεσμοθετημένο, καθιερωμένο, αὐτὸ τὸ μεθοδεύουν νὰ καταργήσουν καὶ εἶναι πολὺ κοντὰ νὰ γίνει ἡ πλήρης ἰσοπέδωση! Ποιό; Αὐτό, ποὺ μὲ φώτιση ἁγιοπνευματικὴ μᾶς ἐξηγεῖ ὁ Ἅγιος Νικόλαος. Ενώ, ἐπαναλαμβάνω, μὲ περισσὸ θράσος, "μορφωμένοι", "ἔξυπνοι", "εὐρηματικοί", "φιλοσοφοῦντες", ἐκδυτικίζοντες, παπίζοντες καθηγητάδες καὶ δεσποτάδες ρωτοῦν καὶ ἀπαιτοῦν, σαφῶς καὶ καθόλου ἐμμέσως, ὅ,τι ρώτησε αὐτὸς ὁ "διαβασμένος" ὀρθόδοξος,στὸν ὁποῖο στέλνει τὴν ἐπιστολὴ ὁ Ἅγιος Νικόλαος: "γιατί ἡ ὀρθοδοξία δὲν ἔχει δικό της πάπα";

Σ΄ ἕναν διαβασμένο ὀρθόδοξο, ποὺ ρωτᾶ γιατί ἡ ὀρθοδοξία δὲν ἔχει δικό της πάπα...

Κυριακή Γ Λουκᾶ:«Οἱ ἐπισκέψεις τοῦ Θεοῦ». π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 7, 11-16]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

σχετικά με την ευαγγελική περικοπή της Κυριακής Γ΄ Λουκά με θέμα:

«ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 6-10-1996]

(Β 345)

Κάποια μέρα, αγαπητοί μου, θέλησε ο Ιησούς να επισκεφτεί την πόλιν Ναΐν. Τον ακολουθούσαν οι μαθηταί Του και όχλος πολύς. Όταν έφθασαν εις την πύλην της πόλεως, γιατί ήταν πόλις οχυρωμένη, την ίδια στιγμή, «ἐξεκομίζετο», όπως μας σημειώνει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, «ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς». Κάποιος που είχε πεθάνει. Ήταν νεκρό κάποιο παλικάρι, νεανίσκος χαρακτηρίζεται και μονογενής μιας χήρας γυναίκας. Την όλη εκφορά συνόδευε αρκετός κόσμος, που ήλθαν βέβαια να παρηγορήσουν αυτήν την πενθούσα μάνα. Η συνάντησις έγινε εκεί, στην πύλη της πόλεως. Ο όχλος που ηκολούθει και οι μαθηταί τον Κύριον και ο όχλος που ηκολούθει τη νεκρώσιμη εκφορά.

Τότε ο Κύριος λυπήθηκε αυτήν τη γυναίκα, πραγματικά ήταν αξιολύπητη, και της λέγει: «Μή κλαῖε». Δηλαδή, «Μην κλαις». Και τότε πλησίασε το φέρετρο, που έκειτο εκεί νεκρός ο νεανίσκος. Αυτοί που τον μετέφεραν, στάθηκαν. Και τότε ο Κύριος, σαν το πιο φυσικό πράγμα, αποτείνεται προς τον νεκρόν νεανίσκον και του λέγει: «Νεανίσκε, σοι λέγω, ἐγέρθητι». «Νεανίσκε, Εγώ σου το λέγω: ‘’Σήκω επάνω’’». Και ο νεανίσκος ανεκάθισε μέσα εις το φέρετρό του και άρχισε να ομιλεί!

Ομολογουμένως ήταν ένα θαύμα καταπληκτικόν. Όλοι γύρω εξέστησαν. Και φοβήθηκαν. Γιατί ό,τι έχει σχέση με τον αόρατον κόσμον, τον πνευματικό κόσμο, φοβίζει και τρομάζει φοβερά τον άνθρωπο. Και σημειώνει ο Λουκάς: «Ἒλαβε δὲ φόβος πάντας καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ». Όλους τους κατέλαβε φόβος. Δόξαζαν τον Θεό κι έλεγαν ότι «μεγάλος προφήτης μάς επισκέφθη», «ἐγήγερται», δηλαδή «στάθηκε στον λαό μας μέσα». Και ότι «επεσκέφθη ο Θεός τον λαόν Του». Το θεωρούσαν ότι ήταν μία επίσκεψις του Θεού αυτό, εν προσώπω βέβαια Ιησού Χριστού, τον Οποίον εξελάμβαναν ως μέγαν προφήτην.

12 Ὀκτωβρίου. Πρόβου, Ταράχου καὶ Ἀνδρονίκου μαρτύρων (+850). Δομνίνης μάρτυρος, Συμεὼν τοῦ νέου θεολόγου (+1022), σύναξις πάντων τῶν ἐν Ἀθήναις ἁγίων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Τρ. ιζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἐφεσ. β΄ 19 - γ΄ 7).

Εφ. 2,19            ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ,

Εφ. 2,19                    Αρα δεν είσθε πλέον ξένοι, όπως προηγουμένως, και προσωρινοί πολίται της Εκκλησίας του Χριστού, αλλ' είσθε συμπολίται όλων των αγίων, και οικιακοί του Θεού.

Ὅσιος Ἰωσήφ ὁ Ἠσυχαστής: Πῶς τοῦ ἔδωσε ἡ Παναγία τήν ἀδιάλειπτη προσευχή;

Όταν άρχισε να βραδιάζη, έστρεψε το βλέμμα του προς τον ναό της Μεταμορφώσεως, ο οποίος βρίσκεται στην κορυφή του Άθωνος

«Προτού δε να καθίσω εις τον Γέροντα, είχον συνήθειαν κάθε απόγευμα δυο τρεις ώρες μέσα εις την έρημον -όπου είναι μόνον θηρία- εκαθήμην και απαρηγόρητα έκλαιγα, ώσπου εγένετο λάσπη το χώμα από τα δάκρυα και με το στόμα έλεγα την ευχήν.

Δεν εγνώριζα με τον νουν να την λέγω, αλλά παρεκάλουν την Παναγίαν μας και τον Κύριον να με δώσουν την χάριν να λέγω νοερώς την ευχήν, καθώς γράφουν εις την Φιλοκαλίαν οι άγιοι».

Η Παναγία πράγματι εισήκουσε τις δακρύβρεχτες παρακλήσεις του νεαρού ακόμη Φραγκίσκου και με έναν θαυμαστό τρόπο του έδωσε το χάρισμα της αδιάλειπτης προσευχής.

Οὐδεμία ἄλλη χριστιανική ὁμολογία μπορεῖ νά φέρει ἕναν χριστιανό στήν τελειότητα τῆς χριστιανικῆς ζωῆς...

https://proskynitis.blogspot.com/2021/10/blog-post_59.html

Κάθε πρωί...

Κάθε πρωΐ που θα σηκωθούμε και θα φύγουμε από το σπίτι μας, μετά την προσευχή, πρέπει να σταυρώνουμε το μέτωπό μας και να λέμε: «συντάσσομαι σοι Χριστέ μου και αποτάσσομαι σοι Σατανά» και να φεύγουμε για τη δουλειά μας. Τότε θα μας βοηθάει ο Θεός όλη την ημέρα και θα μας σκέπει από κάθε κίνδυνο.

Π. Σάββας Αχιλλέως

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/10/blog-post_2.html