Ὁ καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, Ἑρμ. Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Ο καρπός του Αγίου Πνεύματος (Γαλ. 5, 22- 6, 2), Ἑρμ. Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, 5-12-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Τό δόγμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου κατά τήν τρίτην ἡμερα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Το δόγμα της Αναστάσεως του Κυρίου κατά την τριτην ημερα (Α΄ Κορ. 15, 1-4), Ἑρμ. Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, 5-12-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com Κάνετε ἐγγραφή στό κανάλι μας "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO...

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

https://youtu.be/gLtbOfyZNqM

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Περί Συγχώρεσης: “Ρίξτε τό παλιό κατάστιχο μέσα στήν φωτιά τῆς ἀγάπης” (Ἅγιος Παΐσιος ἁγιορείτης)

– Γέροντα, δὲν μπορῶ νὰ συγχωρήσω εὔκολα τοὺς ἄλλους.

– Ἐσὺ δὲν θέλεις νὰ σὲ συγχωρῆ ὁ Χριστός;

– Πῶς δὲν θέλω, Γέροντα;

– Τότε, γιατί κι ἐσὺ δὲν συγχωρεῖς τοὺς ἄλλους; Αὐτὸ πρόσεξὲ το πολύ, γιατί στενοχωρεῖ τὸν Χριστό. Εἶναι σὰν νὰ σοῦ χάρισε δέκα χιλιάδες τάλαντα κι ἐσὺ νὰ μὴ θέλεις νὰ χαρίσης στὸν ἄλλον ἑκατὸ δηνάρια. Νὰ λὲς μὲ τὸν λογισμό σου: «Πῶς ὁ Χριστὸς, ποὺ εἶναι ἀναμάρτητος, μὲ ἀνέχεται συνέχεια καὶ ἀνέχεται καὶ συγχωρεῖ δισεκατομμύρια ἀνθρώπους, κι ἐγὼ δὲν συγχωρῶ μία ἀδελφή;».

Μία μέρα ἦρθε στὸ Καλύβι ἕνα παιδὶ ποὺ ἤξερα ὅτι εἶχε παρεξηγηθεῖ μὲ κάποιον καί, ἐνῶ ἐκεῖνος τοῦ ζητοῦσε νὰ τὸν συγχωρέση, αὐτὸς δὲν τὸν συγχωροῦσε. Κάποια στιγμή μοῦ λέει: «Κάνε προσευχή, Γέροντα, νά, μὲ συγχωρέση ὁ Θεός». «Θὰ κάνω προσευχή, τοῦ λέω, νὰ μὴ σὲ συγχωρέση ὁ Θεός». Ἀλλὰ ἐκεῖνο πάλι μοῦ εἶπε: «Θέλω, Γέροντα, νὰ μὲ συγχωρέση ὁ Θεός». «Ἂν δὲν συγχωρέσης, εὐλογημένε, ἐσὺ τοὺς ἄλλους, τοῦ εἶπα τότε, πῶς θὰ σὲ συγχωρέση ἐσένα ὁ Θεός;».

Κυρία, θέλω μόνο νά σᾶς πῶ ὅτι, ὁ Θεός σᾶς ἀγαπᾶ πραγματικά

Κάπου σέ ένα χωριό, ένα αγοράκι έβαλε ζεστά ρούχα καί είπε στόν πατέρα του:

- Μπαμπά, είμαι έτοιμος.

Ό πατέρας του, ό παπάς είπε: ′′ Είσαι έτοιμος γιέ μου?"

- Μπαμπά, ήρθε ή ώρα νά βγούμε έξω να μιλήσουμε στόν κόσμο για τό λόγο Τού Θεου.

Ό Παπάς απάντησε: ′′ Γιε μου, έξω έχει πολύ κρύο καί βρέχει."!

Τό παιδί κοίταξε έκπληκτο τόν πατέρα του καί είπε: ′′ Μά μπαμπά, οί άνθρωποι πρέπει νά μάθουν γιά Τόν Θεό ακόμα καί τίς βροχερές καί κρύες μέρες ".

Ό μπαμπάς απάντησε:

′′ Γιέ μου, δέν θά βγώ αυτή τή φορά ". Έχει πολύ κρύο.

Σέ απελπισία, τό παιδί είπε, ′′ Μπαμπά, μπορώ νά πάω μόνος μου; Σέ παρακαλώ, πολυ"

Ό πατέρας του περίμενε λίγο καί μετά είπε:

′′ Γιέ μου, μπορείς νά φύγεις.

Ορίστε τά βιβλια καί νά προσέχεις στό δρομο.

- Σέ ευχαριστώ μπαμπά!

Καί τότε βγήκε ό μικρος στή βροχή μονος.

Τό παιδί περπατησε σέ όλους τούς δρόμους τού χωριού, μοιράζοντας τά βιβλια στούς ανθρώπους πού συνάντησε.

Μετά από 2 ώρες περπάτημα στή βροχή καί τό κρύο μέ τό τελευταίο βιβλιο στό χέρι σταμάτησε σέ μιά γωνία γιά νά δεί ποιός άλλος υπήρχε εκεί νά δώσει τό τελευταίο.

Αλλά οι δρόμοι ήταν εντελώς έρημοι.

Μετά γύρισε στό πρώτο σπίτι πού είδε, πήγε στήν εξώπορτα, χτύπησε αρκετές φορές καί περίμενε, αλλά...

Κυριακή Ι Λουκᾶ:«Ἡ συμπεριφορά μας στόν Ναό τοῦ Θεοῦ», π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 13, 10-17]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

σχετικά με την ευαγγελική περικοπή της Κυριακής Ι΄ Λουκά με θέμα:

«Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 9-12-2001]

(Β 448) Έκδοσις Β΄

Σήμερα, αγαπητοί μου, ο Ευαγγελιστής Λουκάς μάς περιγράφει ένα περιστατικό που έλαβε χώρα μέσα σε μία Συναγωγή. Επήγε ο Κύριος να διδάξει και ήταν ημέρα Σάββατο. Εκεί ευρίσκετο μία γυναίκα συγκύπτουσα. Δηλαδή, είχε καμπούρα. Συγκύπτουσα· επί δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια, που δεν μπορούσε τελείως να ανορθωθεί. Όταν ο Ιησούς την είδε, της είπε: «Γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου». Δηλαδή: «Ελευθερώνεσαι από την ασθένειά σου». Και έθεσε τα χέρια Του επάνω της. Και αμέσως η γυναίκα αυτή ανορθώθηκε. Και εδόξαζε βέβαια τον Θεόν.

Δεν συνέβη όμως το ίδιο και με τον αρχισυνάγωγο, που αμέσως εφθόνησε. Έκρυψε όμως τον φθόνο του με μια δήθεν αγανάκτηση, ότι ο Ιησούς εθεράπευσε σε ημέρα Σαββάτου. Και στρεφόμενος στα πλήθη, τους έλεγε ότι να αποφεύγουν θεραπείες τους και τέτοια την ημέρα του Σαββάτου, γιατί ήταν αργία. Γιατί εφθόνησε; Ω αγαπητοί μου! Γιατί αυτός, ως αρχισυνάγωγος, κατά κάποιο τρόπο εσκιάζετο από την παρουσία του Ιησού… Αλλά ο Κύριος τον αποκαλύπτει. Πράγματι ήταν φθονερός. Και του λέει ο Κύριος: «Ὑποκριτά –αποκάλυψις· πλήρης!-· ἕκαστος ὑμῶν τῷ Σαββάτῳ οὐ λύει τόν βοῦν αὐτοῦ ἤ τόν ὄνον ἀπό τῆς φάτνης καί ἀπαγαγών ποτίζει; - «Το Σάββατο», λέει, «δεν παίρνει το υποζύγιό του να το πάει στο πηγάδι, στη βρύση να πιει νερό;»- ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραάμ οὖσαν –«Αυτή δε υπάρχουσα θυγατέρα του Αβραάμ» –όχι του Αδάμ· αλλά του Αβραάμ-, ἥν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδού δέκα καί ὀκτώ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπό τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Σαββάτου; -Δεν έπρεπε λοιπόν αυτή να θεραπευτεί την ημέρα του Σαββάτου;». Και ενώ έλεγε αυτά, αυτοί που αντετίθεντο, για φανταστείτε, εις τον Ιησούν και το έργον Του, γιατί, φαίνεται, ήσαν αρκετοί, πίσω από τον αρχισυνάγωγο, ντροπιάστηκαν. Όχι όμως και ο λαός, που χαιρόταν και εδόξαζε τον Θεόν.

Κυριακή Ι Λουκᾶ. Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γιά τή θεραπεία τῆς συγκύπτουσας

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 13,10-17]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΥΠΤΟΥΣΑΣ

«Καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές(:εκεί βρισκόταν και μία γυναίκα που υπέφερε δεκαοκτώ χρόνια από μια ασθένεια εξαιτίας κάποιου πονηρού πνεύματος. Και γι’ αυτό ήταν σκυμμένη διαρκώς με κυρτωμένο το σώμα της και δεν μπορούσε καθόλου να σηκώσει όρθιο το κεφάλι της)»[Λουκ.13,11].

Υπήρχε στη Συναγωγή μία γυναίκα που εξαιτίας της ασθένειάς της επί δέκα οκτώ χρόνια ήταν διαρκώς σκυμμένη προς το έδαφος. Και αυτό ωφελεί όχι και λίγο εκείνους που σκέπτονται σωστά· γιατί πρέπει εμείς να συλλέγουμε από παντού αυτό που είναι χρήσιμο. Μπορούμε λοιπόν και από αυτό να δούμε και ότι ο Σατανάς δέχεται πολλές φορές την εξουσία ενάντια σε κάποιους, οι οποίοι προφανώς αμαρτάνουν και αντί των αγώνων της ευσέβειας προτιμούν τη ραθυμία, τους οποίους όταν τους κυριεύσει, τους προκαλεί πολλές φορές τέτοιες σωματικές ασθένειες, επειδή είναι τιμωρός και πολύ σκληρός. Και του επιτρέπει αυτό κατά πολύ μεγάλη οικονομία ο παντεπόπτης Θεός, με σκοπό, καταπονημένοι από το βάρος της δυστυχίας τους, να προτιμήσουν να μεταπηδήσουν προς τα καλύτερα.

Και πράγματι ο σοφότατος Παύλος κάποιον στην Κόρινθο, που είχε κατηγορηθεί για πορνεία, τον παρέδωσε στον Σατανά προς καταστροφή της σάρκας του, ώστε να σωθεί το πνεύμα του. Και η συγκύπτουσα λοιπόν γυναίκα λέγεται ότι το έπαθε αυτό από διαβολική αγριότητα. Δηλαδή, όπως είπα, περιφρονημένη από τον Θεό εξαιτίας των αμαρτημάτων της, δηλαδή γενικά και αποκλειστικά για τον λόγο αυτό, γιατί αίτιος των ασθενειών στα ανθρώπινα σώματα έγινε ο πανούργος Σατανάς, αφού και μέσω αυτού λέμε ότι επιτελέστηκε η παράβαση του Αδάμ, με την οποία τα ανθρώπινα σώματα οδηγήθηκαν στην ασθένεια και στον θάνατο.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Ι Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ι΄ΛΟΥΚΑ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο ΙΓ΄, εδάφια 10-17

10 ῏Ην δὲ διδάσκων ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. 11 καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές. 12 ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ ᾿Ιησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου· 13 καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. 14 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ ᾿Ιησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου.

15 ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; 16 ταύτην δέ, θυγατέρα ᾿Αβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; 17 καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

10 Κάποιο Σάββατο ο Ιησούς δίδασκε πάλι σε μία από τις συναγωγές.11 Εκεί βρισκόταν και μία γυναίκα που υπέφερε δεκαοκτώ χρόνια από μια ασθένεια εξαιτίας κάποιου πονηρού πνεύματος και γι’ αυτό ήταν σκυμμένη διαρκώς με κυρτωμένο το σώμα της και δεν μπορούσε καθόλου να σηκώσει όρθιο το κεφάλι της. 12 Όταν λοιπόν την είδε ο Ιησούς, της φώναξε και της είπε: “Γυναίκα, είσαι λυμένη και ελευθερωμένη από την αρρώστια σου”.13 Και έβαλε πάνω της τα χέρια Του. Την ίδια στιγμή εκείνη επανέκτησε την όρθια στάση του σώματός της και δόξαζε τον Θεό για τη θεραπεία της.

Μετάνοια καί ἐξομολόγηση, γιά νά πάρουμε τήν συγχώρηση καί νά προσέλθουμε στό μέγα Μυστήριο!

(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Ομιλ. ΙΔ΄εις το κατά Ματθαίον)

«Το μεν ουν άμεινον, το μηδέ όλως αμαρτάνειν, το δε μετ' εκείνο, το αμαρτάνοντας αισθάνεσθαι και διορθούσθαι. Ει δε μη τούτο έχοιμεν, πώς δεηθησόμεθα του Θεού και άφεσιν αιτησόμεθα αμαρτημάτων, οι τούτων μηδένα ποιούμενοι λόγον; Όταν γαρ συ αυτός ο πεπλημμεληκώς μηδέ αυτό τούτο, ότι ήμαρτες, ειδέναι εθέλης, υπέρ ποίων παρακαλέσεις τον Θεόν πλημμελημάτων; Υπέρ ων ουκ οίδας; και πώς είση της ευεργεσίας το μέγεθος; Ειπέ τοίνυν σου τα πλημμελήματα κατ` είδος, ίνα μάθης τίνων λαμβάνεις συγχώρησιν, ίν` ούτως ευγνώμων γένη περί τον ευεργέτην…

Προσέλθωμεν τοίνυν αυτώ, και νυν, παρακαλέσωμεν ίνα σφίγξη την ψυχήν ημών παραλελυμένην και τα βιωτικά αφέντες πάντα, των πνευματικών μόνον ποιώμεθα λόγον. Ει δε και τούτων αντέχη, μετ` εκείνα και αυτών φρόντιζε. Μηδ' ότι ουκ αλγείς αμαρτάνων καταφρόνει, αλλά δι` αυτό μεν ουν τούτο μάλιστα στέναξον, επειδή ουκ αισθάνη της οδύνης των πλημμελημάτων. Ου γαρ παρά το μη δάκνειν την αμαρτίαν τούτο γίνεται, αλλά παρά το αναίσθητον είναι την πλημμελούσαν ψυχήν».

Νεοελληνική απόδοση: Το καλύτερο βέβαια είναι να μην αμαρτάνει καθόλου ο άνθρωπος, αλλά μετά από αυτό (το οποίο είναι σχεδόν αδύνατο), αφού αμαρτάνει, να έρχεται σε συναίσθηση και να διορθώνεται.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΥ

https://youtu.be/wt3iexRjWEQ

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΥ

Δέν ὑπάρχει θάνατος...

Δεν υπάρχει θάνατος, αλλά μία μετάσταση, δηλαδή είμαστε εδώ και ερχόμαστε αυτού σε Εσένα.Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης (✞ 2 Δεκεμβρίου 1991)

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/12/2-1991.html

5 Δεκεμβρίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΔ' (Ι' ΛΟYΚΑ). ♰ Σάββα ὁσίου τοῦ ἡγιασμένου (+532). Διογένους μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ὁσίου, Σαβ. κζ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. ε´ 22 - ς´ 2).

Γαλ. 5,22           ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις,

Γαλ. 5,22                  Ο καρπός όμως, τον οποίον το Αγιον Πνεύμα παράγει εις τας καλοπροαιρέτους και πιστάς καρδίας, είναι η αγάπη προς όλους, η χαρά από την λύτρωσιν που δίδει ο Χριστός, η ειρήνη που παρέχει η αγαθή συνείδησις, η μακροθυμία προς εκείνους που πταίουν απέναντι μας, η καλωσύνη και η διάθεσις να είμεθα εξυπηρετικοί προς τους άλλους, η αγαθότης της καρδίας, η αξιοπιστία στους λόγους και τας υποσχέσεις μας,